ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ
............
αυτή είναι η κάρτα μου για στέγη, ντουλάπα, κουζίνα..

Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009

Φίλος

Συχνά διαβάζω κάποιους να φωνάζουν..
βγείτε απο το ιντερνετ.
δεν είναι αυτή η ζωή..

το ακούω απο τις πρώτες μέρες που μπήκα.. κάπου το 1998..
απο τότε υπήρξα στο ιντερνετ σε chat, για 2 χρόνια περίπου..μετά, εξαφανίστηκα..
πρόσφατα, έκανα την επανεμφάνισή μου σε forum.. πρίν κανα 5μηνο..
και εδω και κανα μήνα περίπου, ξεκίνησα να γράφω σε τούτο το μπλόγκ..

συνήθως, δεν λέω πολλά..
συνήθως σε παρέες ακούω πολύ, μιλάω λίγο..
συνήθως οι άνθρωποι, αρέσκονταν στο να μου κάνουν παρέα.. όπως κι εγώ αρέσκομαι στο να κάνω παρέες..
συμπέρασμα, δεν μου λείπουν οι φίλοι..

κάποτε μια σύντροφός μου μου "πέταξε" οτι δεν έχω φίλους..
τότε δεν απάντησα τίποτε..
έτυχε να θέλω να την γνωρίσω καλά,μια και οδεύαμε σε γάμο.. αρα δεν επικοινωνούσα με φίλους..
ο γάμος έγινε, όπως και ο χωρισμός..
οι φίλοι, πάντα εκεί να περιμένουν..

έχω φίλους που έχουμε να μιλήσουμε 4-7 χρόνια..
δεν έχουμε παρεξηγηθεί, για κάποιο λόγο, δεν έχουμε ξεκόψει την φιλία..
απλά έχουμε τις ζωές μας..
ένα τηλεφώνημα, και αμέσως βρισκόμαστε..ένα τηλεφώνημα, και αμέσως σπεύδουμε για βοήθεια ο ένας πρός τον άλλο.. ασφαλώς υπάρχουν και φίλοι που για Χ λόγους δεν συνεχίζουμε να μιλάμε..

έτσι λοιπόν, διαπίστωσα πολλά μέσα στην ζωή μου..
κάποιοι άνθρωποι έχουν λάθος οπτική των πραγμάτων, αφού δεν βλέπουν το ΟΛΟΝ, αλλά μόνο το ΛΙΓΟΝ..
οι παροιμίες δεν δημιουργήθηκαν άνευ λόγου,και υπάρχει κάποια που λέει, ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται..

Μα μην γελιόμαστε.. γεννιόμαστε και πεθαίνουμε μοναχοί..
σύμφωνα με τις ασχολίες μας, τις αναζητήσεις μας, τις έννοιες μας, έρχονται και φεύγουν διάφοροι..
κάποιοι παίρνουν και δίνουν..
απο την στιγμή που κάποιος έδωσε μια ιδέα, πήρε μια άλλη.. έδωσε συμπόνοια, πήρε αναγνώριση.. έδωσε παρέα, πήρε συντροφικότητα, τότε έγινε φίλος ακόμη κι αν δεν το ξέρει.. όχι φίλος σαν του face book.. αλλά πραγματικός φίλος..

φίλος έγινε κι αυτός που κάποτε βοήθησες στο δρόμο που είχε χαλάσει το αυτοκίνητο..
φίλος κι εκείνος που έκανες ωτοστοπ και σε πήγε στον προ-ορισμό σου, άσχετα κι αν δεν πήγαινε εκεί ακριβώς..
φίλος κι εκείνος που σου στάθηκε σε μια δύσκολη στιγμή, ή του στάθηκες εσύ, άσχετα αν δεν τον γνώριζες, άσχετα αν δεν θα τον ξανάβλεπες ποτέ..

ο Κόσμος, είναι μια μεγάλη γειτονιά, μια μεγάλη παρέα..
το σκατοκούτι που λέγεται τηλεόραση, είναι δυστυχώς που διαπλάθει χαρακτήρες..
τι μας μαθαίνει λοιπόν;
οτι όλοι είμαστε ανταγωνιστές.. όχι φίλοι..
όλοι προσπαθούμε για το συμφέρον μας και μόνο..
μην βοηθάς, ποιος θα στο αναγνωρίσει;
μην κάνεις το καλό, είδες κανένα στην τηλεόραση να το κάνει;
αυτή είναι η κοινωνία.. οτι σου δείχνω εγώ.. η Τηλεόραση.. όλα σάπια είναι εκεί έξω.. ΕΓΩ στο λέω.. η Τηλεόραση..

Ε, λοιπόν όχι..
αμφισβητώ τα ΠΑΝΤΑ..
δεν βλέπω ΕΓΩ οτι είναι αυτό που μας δείχνουν οι σκατο-οθόνες τους..

είδα οτι οι άνθρωποι, και ήθος έχουν και σεβασμό στο πρόβλημα του άλλου..
δεν μας αφήνουν να το μοιραστούμε όμως..
είδα τις τεέυταίες μέρες εδώ, στο μπλόγκ μου, ανθρώπους να μου δίνουν σημασία, ίσως μεγαλύτερη απο αυτή που μου πρέπει.. δεν είμαι εγω αρμόδιος να κρίνω..

σε όλους αυτούς λοιπόν, έχω να πώ ενα..

είστε ΦΙΛΟΙ
είστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ
είστε ΑΛΗΘΙΝΟΙ..
όχι οθόνες
όχι "μικροί"
όχι εχθροί..

δεν έχει χαθεί τίποτα,
ζούμε μια εποχή που απλά πρέπει να αποδείξουμε οτι είμαστε ακόμα ζωντανοί..
ακόμα άνθρωποι, ακόμα ΦΙΛΟΙ..

σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ..

υγ: νιώθω οτι γίνεται ένας πόλεμος τελευταία, μεταξύ καλού και κακού, με μια παράξενη αίσθηση οτι σε λίγο καιρό θα υπάρξει κορύφωση..
δεν παραδίνομαι κουφάλες.. άνθρωπος γεννήθηκα, άνθρωπος θα πεθάνω..
δεν είμαι εξάρτημα εγω, και τον γιό μου θα τον κάνω το χειρότερο ανταλλακτικό που θα μπορούσατε να βρείτε εμπρός σας..

28 σχόλια:

D.Angel είπε...

Πες τα επιτέλους!!!Μπράβο σου, έχεις τσαγανό και μ αρέσεις!!!Κι εγώ μαζί σου χωρίς να προσθέσω ή να αφαιρέσω τίποτα σ αυτά που γράφεις!!!Το έχω δει το έργο!!!
Καλό σου απόγευμα φίλε!!!

παλ_Εύη είπε...

Χείμαρρος τα λόγια σου και μπράβο που είσαι συνειδητοποιημένος. Μακάρι όλοι- τρελοί και λογικοί της γειτονιάς του κόσμου- να είχαμε την κρίση και το πείσμα σου!

truth around us......... είπε...

popo glike mou ti post itan auto den feugo kala pantos melagxolisa me evales se skepsis telika we are alone ki ego pou nomiza to antitheto fili agkalia an kai iparxoun kalodia sti mesi

El Corazon είπε...

Χαίρομαι που παίρνω μέρος στην παρέα..
δεν είμαστε πολόί τελικά..

Πολυ σωστα τα λές και όπως είπε και η
dreamer-angel εχεις τσαγανό!

Απλα γνώμη μου κιόλας εχει παρεξηγηθεί
η λέξη φίλος και γνωστός
και ακόμα περισσότερο η σημασία τους..

Να είσαι καλά καλό απογευμα.

brexians είπε...

εγραψες την μοναδικη αληθεια
οτι σε αυτον τον κοσμο ειμαστε
ΜΟΝΟΙ!
γραφεις απο καρδια και μου αρεσει αυτο..
και το πιο πανω ιστοπονημα με βρισκει σχεδον απολυτα συμφωνο..
αλλα οπως ελεγαν και οι Λατινοι
o tempora o mores
σημεια των καιρων;
μαλλον, περναμε στο επομενο επιπεδο.
η ιστορια του φοινικα θα επαναληφθει..

Φθα είπε...

Καλώς σε βρήκα. Μου αρέσει εδώ. Ένας φίλος μου πριν από κάτι χρόνια μού έλεγε: "Είμαστε λίγοι αλλά είμαστε δύναμη". Δεν ξέρω αν όντως αποτελούμε ξεχωριστή κατηγορία και ποιοι είμαστε αυτοί που την απαρτίζουμε, την δύναμη όμως που μού περιέγραφε την αισθάνθηκα πολλές φορές σε δύσκολες στιγμές μου, σαν κάτι καλό που κάποιοι, από κάπου, μού το μετέδιδαν. Καλό Σ/Κ...

Ευρύνοος είπε...

dreamer
όλοι λίγο πολύ το έχουμε δεί το έργο, ή έστω το οσφρηστήκαμε.. και πέρα απο τις όποιες φοβίες σου για το άγνωστο, είναι φυσικές..
όλοι φοβόμαστε, αφού έτσι μας γαλούχησαν..

Εύη
πίστεψέ με πολλοί σκέφτονται, και πεισμώνουν όπως εγώ, αλλά το κάνουν βαθιά μέσα τους..
μα πάρα πολλοί..

truth
μην μελαγχολείς..
εδώ υπάρχει το εξής παράδοξον..
είμαστε μόνοι κατα την στιγμή της γέννησης, με ένα φοβερό σοκ βγαίνοντας στον κυριολεκτικά ΑΓΝΩΣΤΟ κόσμο..
φεύγουμε κυριολεκτικά μόνοι με ένα ίσως σοκ πάλι στο ΑΓΝΩΣΤΟ επέκεινα.. (αν και όσοι είχαν εμπειρίες επιθανάτειες είπαν οτι ήταν όλα πολύ όμορφα και φωτεινά)..
ΟΜΩΣ, όλη η ζωή μας περιέχει το ύψιστο αγαθό.. την φιλία..

El Corazon
Χαίρομαι κι εγώ που είσαι κοντά μας..
πολλοί μπορεί να μην είμαστε, όμως ελπίζω να γίνουμε..
πέρα απο αυτό, βλέπω κάπως διαφορετικά τις καταστάσεις.. όντως, άλλο γνωστός, άλλο φίλος.. αλλά το ένα ΔΕΝ αναιρεί το άλλο..
σας θεωρώ φίλους, αν και μου είστε ΑΓΝΩΣΤΟΙ ;)

Δημήτριε συνάδελφε ταξιδευτή,
μόνοι περιστασιακά είμαστε..
ελπίζω πάντα να γράφω απο καρδιάς, αλλιώς αν δεν έχω κάτι να πώ, θα σιωπώ.. ή θα ασχολούμαι με συνταγές, που δεν χρειάζονται συναίσθημα.. μόνο την της γάστρος ηδονή..
ο Φοίνικας της ανθρωπιάς ελπίζω να αναστηθεί απο τις στάχτες του..
Μεσαίωνες και Ψυχρούς Πολέμους χορτάσαμε..
φτάνει..

Ανώνυμος είπε...

Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια! Τα είπες όλα.
Για να μιλήσω σοβαρότερα τώρα ξέρεις τι μου άρεσε περισσότερο; Αυτή η πίστη σου πως ακόμα υπάρχουν άνθρωποι. Αν το πιστεύεις θα τους βρεις κιόλας. No doubt.

Καλησπέρα Ευρύνοε

EVISSA είπε...

τα νοήματα στις λέξεις τα δίνουν οι άνθρωποι και εσύ τα απέδωσες καλά όπως θα θέλαμε πολλοί."έτσι να γίνουμε φίλοι έτσι να υπάρξουμε για τους άλλους ως φίλοι"΄καληνύχτα φίλης.....

Αγνή είπε...

Πολύ ωραία ανάρτηση και σε αντίθεση με άλλους/ες φίλους/ες τη βρήκα αισιόδοξη!! Εντέλει.. δεν είμαστε και τόσο μόνοι.Κι ας κατηγορούμαι ότι σκέφτομαι ανάποδα!!Χαρηκα για τη γνωριμία "τρελέ" φίλε.

Ευρύνοος είπε...

ΦΘΑ
είσαι καλοδεχούμενη..
ο φίλος σου είχε δίκιο..
δεν ξέρω αλήθεια αν έχουμε κάποια ονομασία ιδιαίτερη, αλλά ένας χαρακτηρισμός που θα μπορούσε να δοδεί, είναι, αδελφότητα της Φιλότητος.. όσο για τα κύματα καλοσύνης που μεταδίδουν κάποιοι άνθρωποι, είναι μια πραγματικότητα..

Παν-δώρα
γι αυτό αυτοχαρακτηρίστηκα τρελός του χωριού, ωστε να "προστατεύομαι" ευκολότερα απο επικρίσεις, και extreme απόψεις μου..
η πίστη μου οτι υπάρχουν άνθρωποι είναι τόσο δυνατή, όσο είμαι σίγουρος, πως ο Ηλιος αύριο το πρωί θα με κοιτάζει με το λαμπερό του βλέμμα..
και όντως τους βρίσκω.. αυτός είναι ο σκοπός μου.. και πάντα να προσπαθώ, να βγάζω το καλύτερο απο τον καθένα.. γιατί όλοι γεννηθήκαμε προς το καλό..
μετά χάθηκε ο δρόμος..

Evissa
ευχαριστώ για την παρουσία σου στο φτωχικό μου..
τα νοήματα στις λέξεις τα δίνουν οι άνθρωποι, και δυστυχώς όσο κάποιοι προσπαθούν να αντικαταστήσουν τον διά-λογο με το σπαθί, οι λέξεις έχουν τα μηνύματα τους και την δύναμη τους..
ακριβώς, είναι ένας Κόσμος Φιλότητος αυτό που ονειρεύομαι, άσχετα αν μπορέσει να γίνει πραγματικότητα κάποτε..
άλλωστε ποιός φτιάχνει την πραγματικότητα;;
εμείς..

Αγνή
με το γεμάτο νόημα όνομα..
δεν κατηγορείσαι με τίποτα..
χάρηκα κι εγώ απο καρδιάς..

ελπίζω σε περαιτέρω δια-λόγους μαζί σας Φίλοι μου..

την αγάπη μου..

ΠΑΝΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΑΙΝΑΣ είπε...

Αλήθειες, αλήθειες, αλήθειες...

Και δεν χρειάζεται να ευχαριστείς κανέναν. Τον εαυτό σου ίσως...

Τις καληνύχτες μου.

ria είπε...

φίλος είναι αυτός που μπορείς να μοιραστείς τις σκέψεις σου.
αυτό μπορεί να γίνει διά ζώσης, με το τηλέφωνο, με ένα γράμμα, με έναν υπολογιστή!
και εμείς είμαστε φίλοι!

Ευρύνοος είπε...

Πάνο, τα σέβη μου.. σε σένα χρωστάω την ανάρτηση τούτη που έγραψες για το μνημόσυνο στο μπλόγκ σου..

απλά μου θύμησες πολλά, και είπα να τα καταγράψω..
καθώς βλέπεις λοιπόν, οι φιλίες δεν σβήνουν, απλά ξεκουράζονται..

Ρία
θα συμφωνήσω απόλυτα..
είμαστε φίλοι, με τον τρόπο μας..

Lefki είπε...

Αυτά που λένε για την απομάκρυνση στην οποία οδηγεί το internet, sorry που θα το πω έτσι αλλά είναι το λιγότερο χοντράδες και παπαδίστικοι αφορισμοί.
Μέσα σ'αυτόν τον κόσμο γνώρισα ανθρώπους όμορφους εσωτερικά, έξυπνους, φευγάτους και τρελούς. Και έκανα φίλους. Φίλους με τους οποίους δεν έχω γνωριστεί και μπορεί να μην συμβεί αυτό ποτέ. Όμως τους ψάχνω καθημερινά, να διαβάσω τι σκέφτονται, τι ζουν την κάθε μέρα, ποιες είναι οι ανησυχίες τους. Το ίδιο κάνουν κι αυτοί για'μενα. Δεν είναι αυτό το νόημα της φιλίας? Να νοιάζεσαι για τον άλλο και να προσπαθείς να βοηθήσεις όταν παραστεί ανάγκη.
Άρα το internet δίνει αυτό το δώρο και όποιος μπορεί και θέλει το αποδέχεται. Δεν είμαστε όλοι αυτοί που ασχολούμαστε μ'αυτό γλειώδη υποκείμενα που ψάχνουμε τσόντες!
Δεν είναι κίνδυνος-θάνατος!
Και να προσθέσω πως κι εγώ βρήκα την ανάρτησή σου αισιόδοξη!
Καλό σου βράδυ φίλε

Ευρύνοος είπε...

Ακριβώς αυτό είναι το νόημα της φιλίας..
να νοιάζεσαι, να προσπαθείς για το καλό, και να μοιράζεσαι τις σκέψεις σου..

τώρα, καληνύχτα να πώ καλημέρα να πώ..

τέλος πάντων, χαιρετώ σε φίλη μου..

evi είπε...

ειμαστε ακόμα ζωντανοί!! κρατω αυτο το αισιοδοξο μήνυμα και χαιρομαι που η 'διαδικτυακή' παρεα αποδεικνύεται να αντεχει σε πεισμα της φτηνιας και του ξεπουληματος των καιρων - (και γω καινουρια στο χωρο του blog) και να ειναι ανελπιστα 'ανθρώπινη' και φιλική ως προς τον δια-λογο .
Την αγαπη μου και τους χαιρετισμους απο Βορεια

Ανώνυμος είπε...

είστε ΦΙΛΟΙ
είστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ
είστε ΑΛΗΘΙΝΟΙ..
όχι οθόνες
όχι "μικροί"
όχι εχθροί..

Μόνο τρελός δεν είσαι τελικά. Λες μεγάλες αλήθειες !! Και ’γω ως νέος στην μπλογκόσφαιρα έχω αισθανθεί όλα τα παραπάνω σε βαθμό που αλλάζουν διαρκώς τα ώρια μου … και μπορώ να εκφραστώ και να γράψω όλο και περισσότερα …. Γιατί οι άνθρωποι με αγγίζουν και τους αισθάνομαι κοντά . Είσαι ψυχάρα !!

Ευρύνοος είπε...

evi
η διαδικτυακή παρέα αντέχει, όσο την φροντίζουμε εμείς..
ένα παράδειγμα..
θεωρώ οτι σε chat βρίσκεις περισσότερο σκέψεις φευγάτες και επιφανειακές..
σε φόρουμ βρίσκεις σκέψεις πιό εξειδικευμένες, ανάλογα με το περιεχόμενο του φόρουμ.. αλλά εκεί κινδυνεύεις να σε πετάξουν, σε περίπτωση που οι απόψεις σου δεν αρέσουν σε μερικούς..
σε ένα μπλόγκ, αναλύεις όσο μπορείς με την κριτική σου σκέψη, τα λεγόμενα του γράφοντος, και κρίνεις αν σου "κάνει" σαν ιδιοσυγκρασία, και χαρακτήρας, οπότε, ασχολείσε ή όχι μαζί του..

Μεταλλαγμένε φίλε μου
γράφω αυτό που πιστεύω..
ο τρόπος έκφρασης, όντως διαμορφώνεται απο το περιβάλλον..
το περιβάλλον μου είστε όλοι εσείς, άρα ο λόγος μου είναι αποτέλεσμα της επαφής μας..
ψυχάρες όλοι σας..

φιλούνια!!!

LoLa είπε...

Υπάρχουν άνθρωποι που, κάτω από διαφορετικές συνθήκες αντιδρούν διαφορετικά, και μερικές φορές απρόσμενα... Κάποιες από τις απρόσμενες αντιδράσεις τις ονομάζουμε "προδοσία". Μα τελικά μας πρόδοσαν μόνο επειδή δεν περιμέναμε τα πάντα από αυτούς...

Καλημέρες σε όλους!

. είπε...

Πιο πάνω η Ρια είπε ότι "φίλος είναι αυτός που μπορείς να μοιραστείς τη σκέψη σου". Και γω θα συμπληρώσω ότι είναι κι αυτός που μπορείς να μοιραστείς τη ψυχή σου. Και αυτό κάνουμε εδώ!
Καιρό είχε να με συγκινήσει τόσο μια ανάρτηση.
'Ισως γιατί θίγει δυο θέματα στα οποία είμαι πολύ ευαίσθητη. Εκείνο της φιλίας και κείνο της ανθρωπιάς.
Σα μικρό παιδί χαίρομαι Ευρύνοε όταν συναντάω ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ,όπου...ακόμα και μέσω μιας ψυχρής οθόνης ενός υπολογιστή.
Σου εύχομαι καλό μήνα!

Υ.Γ('Ασχετο)

Εδώ και λίγες μέρες συναντάω αυτό το περίεργο(σπαστικό) στα μπλογκς με τα γράμματα για να γίνει καταχώρηση του σχολίου. Και ενώ παλιότερα ή σε ορισμένα μπλογκς αν κάνεις λάθος κάποιο λάθος απλά σου δίνει άλλα τελευταία βλέπω ότι αν κάνεις ένα γράμμα λάθος σου εξαφανίζεται όλο το σχόλιο.
Το ίδιο έπαθα και δω χάνοντας δύο σχόλια "σεντόνια".(Τη τρίτη το έκοψα κάπως το σεντόνι και σκοπεύω να κάνω και αντιγραφή για να μη τη ξαναπατήσω). Μήπως είναι δυνατόν να διορθωθεί αυτό με κάποιον τρόπο;

Καλή σου μέρα και καλό μήνα!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Το να χαθούν οι "φίλοι" είναι συνηθισμένο και απλά έρχεται να αποδέιξει ότι τελικά δεν ήταν φίλοι -με ευθύνη του καθενος, χωρίς να έχει σημασία. Βέβαια, όποτε ακούω ότι στο δίκτυο απομονωνόμαστε και χάνουμε φίλους, τότε γελάω. Φίλους που αναταλάσσω κουβέντες εδώ με΄σα έχουμε μπόλικους.

Ευρύνοος είπε...

Καλησπέρες σε όλους..

LoLa
επειδή ακριβώς είμαστε άνθρωποι, ασφαλώς έχουμε κάνει όλοι μας λάθη.. κάποιον αδικήσαμε, κάποιος μας αδίκησε.. όμως το καλό και το κακό συνυπάρχουν μέσα μας..
η προσπάθεια είναι, να βγάζουμε όσο μπορούμε τον καλό εαυτό μας πάντα..
κάποιες φορές, δεν μπορούμε, και το καλύτερο είναι να σιωπούμε, έστω κι αν θεωρηθεί αδυναμία.. αν και θέλει μεγάλη δύναμη..

Ανασιμιά
καλό μήνα και σε σένα, αν και ο χρόνος δεν υπάρχει.. η φιλία και η ανθρωπιά είναι και για μένα συναισθήματα που με ενδιαφέρουν όπως καταλαβαίνεις, γι αυτό και η εν λόγω συζήτηση.. υπ'όψιν οτι "πίσω απο κάθε ψυχρή οθόνη υπολογιστή" υπάρχουν πρόσωπα, υπάρχουν δακτυλάκια, ζεστά η παγωμένα, υπάρχουν ψυχές..
όσον αφορά το θέμα με τα γράμματα που καλείσαι να πληκτρολογίσεις, προφανώς είναι απο το σύστημα.. κι εγώ το ίδιο κάνω όταν απαντώ σε άλλων τα μπλόγκ..

Δείμος του πολίτη
ναι, είναι συνηθισμένο οι άνθρωποι να χάνονται κάποια στιγμή, λόγω καταστάσεων, ακόμη και λόγω αποστάσεων, μα καθένας κουβαλάει τον άλλο μέσα του, τις ιδέες του, τις αναμνήσεις του..
η διαφοροποίηση η δική μου, είναι οτι δεν ξεχνώ ανθρώπους που πέρασαν απο την ζωή μου, με όποιο τρόπο..
μην περιμένουμε ούτε πολλά ούτε λίγα..
καθένας είναι ξεχωριστός, ιδιαίτερος και μοναδικός..

χαιρετώ σας φίλοι μου.

Sunborn είπε...

Καλημερα φιλε μου !
Καιρο εχουμε να τα πουμε...
Οι σκεψεις σου ανασα αναμεσα στα δηλητηρια που αναπνεουμε. Σε διαβαζω συχνα και ας μη γραφω.
Ισως γιατι με καλυπτεις απολυτα και δεν υπαρχει τιποτα να προσθεσω...
Να'σαι παντα καλα.

Ευρύνοος είπε...

Αδερφέ Κυριάκο σε σκέφτομαι κι ας μην τα πολυσυζητάμε..
είμαστε ένα είδος φίλου που περιγράφω εδώ ακριβώς..

ανταμώσαμε σε ένα φόρουμ, κολλήσαν οι απόψεις μας, και είμαστε φιλαράκια διαδικτυακά.. πού ξέρεις, η τύχη κάποτε θα μας κάνει να βρεθούμε..

χαιρετώ σε φίλε..

LoLa είπε...

κάποιες φορές, δεν μπορούμε, και το καλύτερο είναι να σιωπούμε, έστω κι αν θεωρηθεί αδυναμία.. αν και θέλει μεγάλη δύναμη..

.......................

Έτσι ακριβώς. Αδυναμία, παθητικότητα ή ακόμα και ενοχή.

Ανώνυμος είπε...

Τα λόγια σου ευχή, μες την σιωπή του χάρτη,
Τα λόγια σου προσευχή, μες του μυαλού τα βάθη,
Καλά ταξίδια μες του πελάγου τα νερά,
Κι όλοι εμείς για σένα φάροι, τον δρόμο σου μην χάσεις
Μέσα σε πελάγη σκοτεινά…

Lykos
...

Ευρύνοος είπε...

Γειά σου λύκε ποιητή..

άλλος ένας διαδικτυακός φίλος..
όπως ο προηγούμενος..

τα φόρουμ έχουν κι ένα καλό..

τα μπλόγκ δύο.. χεχε

καλησπέρα σας..

Blog Widget by LinkWithin