ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ
............
αυτή είναι η κάρτα μου για στέγη, ντουλάπα, κουζίνα..

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

Παρουσίαση "Το κάλεσμα της Γης"..

Έχετε κάτι καλύτερο να κάνετε στις 23 Νοεμβρίου Κυριακή στις 7 το απόγευμα? 

Ελάτε στην παρουσίαση του βιβλίου μου "το κάλεσμα της Γης".

Μαζί μας θα είναι ο εκδότης Αβέρκιος Λουδάρος και ο συγγραφέαςΌμηρος Αβραμίδης.

Η παρουσίαση θα γίνει στο νεοκλασικό της οδού Πειραιώς 73 στην Αθήνα.
είναι το κτήριο της icomos και του Ομίλου UNESCO Πειραιώς και νήσων.

εδώ ενα βίντεο με τον χώρο,,


και χάρτης (κλικ να ανοίξει)




μόλις 5 λεπτά απο τον σταθμό Θησείου Και 4 λεπτά από το μέτρο Κεραμεικός.

Σας περιμένω την Κυριακή!

Έγραψαν επίσης για την παρουσίαση! 

" Στο καρφί "

" Φίμωτρο "

Ευρύνοος ο τρελός του χωριού..

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

Φταίει η βροχούλα?

Είσαι σε πελάτη και κρατάς, μπλοκάκι, στυλό, μέτρο.
Χτυπάει τηλέφωνο, άλλος πελάτης.
Απαντάς και ταυτόχρονα κρατάς σημειώσεις.

Εκείνη την στιγμή πιάνει βροχή.
Είσαι λοιπόν στην ύπαιθρο με το τηλέφωνο στο χέρι,  το μέτρο, το μπλοκάκι, το στυλό και φταίει η βροχούλα?
Το ρημάδι το τηλέφωνο, το μπλοκάκι, το μέτρο, το στυλό φταίνε, όχι η βροχούλα!

Η βροχούλα μονάχα δεν φταίει!

(Αν ήμουν σε κείνο το βουνό που φαίνεται στο βάθος, θα είχα τα σύννεφα στα πόδια μου και θα τα κοιτούσα αφ'υψηλού! )

Ευρύνοος, ο τρελός του χωριού.

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Το κάλεσμα της Γης.. κυκλοφορεί..




Φίλες και φίλοι, το βιβλίο μου πλέον είναι πραγματικότητα!
 Το έχω ήδη στα χέρια μου.
 Όποιος επιθυμεί, μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου για να του το στείλω (και ενυπόγραφο) .

Επίσης, σε μερικές μέρες θα ανακοινωθούν και σημεία πώλησης.

 Ένα ευχαριστώ στις Εκδόσεις Λυκόφως και πολλά ευχαριστώ στον φίλτατο συγγραφέα Όμηρο Αβραμίδη ο οποίος προσφέρθηκε να γράψει δύο λόγια στο οπισθόφυλλο του βιβλίου μου!

 Επίσης σας κάνω γνωστό πως η σελίδα του βιβλίου μου στο facebook, "Το κάλεσμα της Γης", σας περιμένει να την ακολουθήσετε.

https://www.facebook.com/pages/%CE%A4%CE%BF-%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%93%CE%B7%CF%82/1404744206468453


και για κινητά
 https://m.facebook.com/profile.php?id=1404744206468453


Το κάλεσμα της Γης, είναι ένα βιβλίο που πρέπει να το διαβάσετε στα παιδιά σας κι εσείς οι ίδιοι περισσότερο.
 Είναι ύμνος στην Φύση, σε μια κρίσιμη καμπή της ανθρωπότητας η οποία πρέπει να πάρει μια απόφαση.
Από την απόφαση αυτή θα εξαρτηθεί η ίδια μας η ύπαρξη.

 Όποιος θέλει το βιβλίο, μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου στο μεηλ που βρίσκεται πάνω δεξιά εδώ στο μπλογκ μου ή στην σελίδα μου στο facebook με προσωπικό μήνυμα, να του αποσταλεί ενυπόγραφο.

 Σας ευχαριστώ όλους!

 Ακολουθούν φωτογραφίες του "παιδιού" μου.
εξώφυλλο
οπισθόφυλλο
προσεχώς θα κυκλοφορήσει στα καταστήματα Public

εδώ η παρουσία στις εκδόσεις Λυκόφως. (ΚΛΙΚ)

Η καθαρτήρια βροχή, έφερε τη νουβέλα του Ευρύνοου "Το κάλεσμα της Γης".
Ένα ευαίσθητο έργο, που λειτουργεί ως "καμπανάκι" για το μέλλον της ανθρωπότητας. 
Σύντομα θα το βρείτε στα καταστήματα Public. 
Καλοτάξιδο να είναι. 
Από τις Εκδόσεις Λυκόφως.

Ευρύνοος, ο τρελός του χωριού..



Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

Το εξώφυλλο του βιβλίου μου..

Το εξώφυλλο του βιβλίου το επιμελήθηκε μια καλή φίλη και μάλιστα δεν δέχτηκε καν αμοιβή!

Δείτε το αν θέλετε, πείτε και γνώμες!

Έκπληξη.

Την άλλη βδομάδα αν όλα πάνε καλά, κυκλοφορεί "Το κάλεσμα της Γης " !

Καλό φθινόπωρο!

Παρασκευή 18 Ιουλίου 2014

Απόσπασμα απο το βιβλίο μου.. ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΓΗΣ


φωτο απο το facebook


Απόσπασμα απο το βιβλίο μου, "ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΓΗΣ" που θα εκδοθεί προσεχώς..



"Η φωτιά είχε κρατήσει.
Έριξε μερικές πέτρες πάνω στα κάρβουνα. Περίμενε να κάψουν και στο μεταξύ έσκαψε ένα μικρό λάκκο.
Μόλις έκαψαν οι πέτρες, τις πήρε με 2 κλαδιά και τις έριξε στον λάκκο.
Έστρωσε μερικά φύλλα πάνω τους και πάνω σ' αυτά έβαλε τα δύο ψάρια.
Τα σκέπασε πάλι με φύλλα και αφού τα κάλυψε καλά, τα σκέπασε όλα με χώμα.
Αυτό λειτουργούσε σαν φούρνος.
Αφού πέρασε η ώρα, τράβηξε το χώμα από πάνω, έβγαλε τα φύλλα και αποκαλύφθηκαν τα ψάρια.
Μοσχοβόλησαν, είχαν καλοψηθεί και ήταν πεντανόστιμα.
Είχε πια αρχίσει να βραδιάζει για καλά.
Έψαξε στον σάκο του για ένα κατσαρόλι μικρό, λίγο μεγαλύτερο από μπρίκι.
Έριξε μέσα τσάι και κάποια βότανα του βουνού που φύλαγε σε ένα σακουλάκι και μετά ξετύλιξε το μαντήλι με την Amanita.
Έβαλε ένα γενναίο κομμάτι μαζί με το τσάι και τα βότανα και το γέμισε με νερό απ' το φλασκί του.
Το έπιασε με σύρμα να κρέμεται πάνω από την φωτιά για να βράσει.
Δεν ήταν πρώτη φορά που ο Anoke έφτιαχνε Amanita -και όχι μόνο- ή κάποιο άλλο τελετουργικό "ρόφημα".
Ήδη είχε απλωθεί το σκοτάδι και η μόνη παρέα του Anoke ήταν η φωτιά και η Amanita.
Άναψε την πίπα του και ρούφηξε δυο καλές γουλιές από το ρόφημα.
Δεν άργησε να αχνοβλέπει χρώματα να χορεύουν ρυθμικά γύρω από την φωτιά και ονειρικά πλάσματα να αιωρούνται σαν από καπνό φτιαγμένα.
Η Amanita τον οδήγησε στον κόσμο των πνευμάτων και των προγόνων.
Άρχισε να αισθάνεται ελαφρύς, σαν πούπουλο.
Ένοιωθε πώς άνοιγε τα φτερά του και πετούσε σαν πουλί της νύχτας.
Πετούσε κι έβλεπε τον εαυτό του μπροστά στην φωτιά, ξαπλωμένο ανάσκελα με την πίπα του ριγμένη στο πλάι.
Τώρα έβλεπε πια πολύ καθαρά, έβλεπε πέρα από τον χώρο και τον χρόνο.
Μπορούσε να δει την παιδική του ηλικία, τα παμπάλαια χρόνια της φυλής του, το πώς κυνηγούσαν, πώς έφτιαχναν τις σκηνές τους, πώς οι παλαιοί της φυλής μάθαιναν στους νεώτερους τα βότανα για τις τελετές και τις θεραπείες, μετά έβλεπε πώς οι λευκοί τους εκτόπιζαν από τις περιοχές τους, πώς τους κυνηγούσαν και πόσο ασεβείς ήταν πάνω στην Φύση, την οποία βίαζαν τόσα χρόνια που ξερίζωναν ατελείωτα παρθένα δάση για να βάλουν καλλιέργειες ή να φτιάξουν πόλεις.
Ο Anoke πάνω, κοιτούσε τον εαυτό του ξαπλωμένο μπροστά στην φωτιά και τον έβλεπε να δακρύζει."

προσεχώς θα δείτε και το εξώφυλλο 

© Ευρύνοος, ο τρελός του χωριού..

Τρίτη 15 Ιουλίου 2014

Υλικά..

Δεν μπορείς με υλικά ονείρων να χτίσεις οικοδομές, 
όπως και δεν μπορείς με υλικά οικοδομών να χτίσεις όνειρα.. 


φωτο απο εδω


Ευρύνοος ο τρελός του χωριού..

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ 2

Διαβάζω εδώ κι εκεί για κάποιους νόμους που καλύπτουν τις μειονότητες..
η σύγχρονη κοινωνία μας, προστατεύει κάθε λογής μειονότητες..
εύχομαι λοιπόν, να με/μας προστατέψει κάποιος νόμος..

Ναί, ανήκω σε μια μειονότητα..
αυτοπροσδιορίζομαι ως μειονοτικός..
οι αρχές της μειονότητας μου/μας είναι:

ΔΕΝ στηρίζω καμία Αρχή..
ΔΕΝ υπακούω καμία Αρχή..
ΔΕΝ αναγνωρίζω καμία Αρχή..
ΔΕΝ θέλω τους νόμους, δεν τους αναγνωρίζω, ακόμη κι αυτούς για τις μειονότητες αλλά δεν έχω/ουμε άλλο τρόπο να ακουστώ/ούμε..
ΔΕΝ θέλω θέσεις,πλούτο, εξουσίες, εκπροσώπους, αντιπροσώπους..
ΔΕΝ θέλω κανείς να ανήκει σε κανέναν..
ΔΕΝ είμαι πολεμιστής του φωτός, δεν είμαι Τζεντάϊ, δεν είμαι ήρωας, δεν είμαι σοφός..
ΔΕΝ με εκφράζει κανένας πολιτικός χώρος, θρησκευτική οδός, με την έννοια που αυτά έχουν την τρέχουσα στιγμή της ιστορίας..

Αναγνωρίζω μονάχα την Αγάπη, την Φιλότητα και την Καλοσύνη..

Αναγνωρίζω μονάχα τις προσωπικές ελευθερίες και κανέναν περιορισμό στο πού επιλέγει να κινηθεί, να κοιμηθεί, με ποιόν θα επικοινωνήσει και πώς θα φερθεί, αρκεί να μην ενοχλεί τον διπλανό του..

Αναγνωρίζω την φυσική Ανάγκη των ανθρώπων, για την Τέχνη, για την Δημιουργία, για την Επιστήμη της καλοσύνης, όχι για την επιστήμη της καταστροφής..

Αναγνωρίζω ως έγκλημα έναντι της ανθρωπότητας την δημιουργία κάθε βλαπτικού παράγοντα προς την Φύση και τον Άνθρωπο..

Αναγνωρίζω επίσης το Δικαίωμα του Ανθρώπου, στην διατήρηση της Αρμονίας με την Φύση, την διατήρηση των σπόρων αυτής και το Δικαίωμα στους φυσικούς πόρους της Μάνας Φύσης, (νερό, στέγη, τροφή)..

Θεωρώ πως η Παιδεία δεν πρέπει να μεταδίδεται με τον τρόπο που μεταδίδεται τώρα..
ΔΕΝ είναι καν παιδεία για μένα..
ΔΕΝ είναι παιδεία να αντικρύζουν-χτίζουν τα παιδιά το μέλλον με βάση το κέρδος και ΜΟΝΟ!

Παιδεία είναι, το πόσο καταφέρνεις να κάνεις Ανθρωπιστή έναν νέο..

ΔΕΝ είναι παιδεία να αναζητάς πόρους απο την Γή δίχως να σκέφτεσαι πως εξαντλείς κάθε απόθεμα απο τα παιδιά σου, πως καταστρέφεις βιότοπους απο  κάποιες φυλές που ήρθαν εδώ χιλιάδες χρόνια ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΣΕΝΑ, (αλλά έχουν διαφορετικό τρόπο και δρόμο απο ΣΕΝΑ ΡΑΤΣΙΣΤΗ) και επέλεξαν να ζούν σε Αρμονία με την Φύση..

όποιος φέρεται ολοκληρωτικά, παραβατικά, δυσαρμονικά και επικίνδυνα προς την Φύση και τις ισορροπίες Της, ΠΡΕΠΕΙ να έχει αντιμετώπιση εγκληματία..

Αυτό είναι το αρχικό μανιφέστο της μειονότητας μου/μας..
ελπίζω η "Δημοκρατική" κοινωνία μας/σας, να μου/μας αναγνωρίσει το δικαίωμα ύπαρξης, αυτοδιάθεσης και τήρησης των Αρχών μας..
εύχομαι το μανιφέστο, να διευρυνθεί κι απο άλλους μειονοτικούς που αισθάνονται ομοίως..

φωτο απο εδώ


Ευρύνοος, ο τρελός του χωριού..





Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

Ραπάρουμε..

..ότητα, ..ότητα
αυτή η ανθρωπότητα
με τόση ελαφρότητα
δοξάζει ερμαφρόδιτα
γιορτάζει ποταπότητα
ψωνίζει ανεγκεφαλότητα
σκέφτεται ανωριμότητα
ψηφίζει ανελευθεριότητα
τρώει την μπιφτεκότητα
κοιμάται στην ορθότητα
και χέζει συνειδητότητα

φωτο απο εδώ


γι αυτό η ανθρωπότητα
δεν βρίσκει ηρεμότητα
μαντρώνεται σοβαρότητα
κλαίει συλλογικότητα
αισθάνεται πληρότητα
περισσεύει η βλακότητα
ΗΜΙΤΕΛΗΣ ΟΝΤΟΤΗΤΑ..



Ευρύνοος, ο τρελός του χωριού..

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014

ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ..

σκέφτομαι πόσοι φίλοι θα στραβώσουν με αυτά που ακολουθούν και παίρνω την απόφαση να γράψω..
αφορμές για όσα γράφουμε πάντα υπάρχουν τριγύρω μας..
λέμε πολλές φορές για κάποιον αν είναι "επιτυχημένος".. ποιός ρώτησε άραγε τι θεωρεί ο καθένας επιτυχία?
η πλέμπα συμφωνεί πως επιτυχία είναι μια καλή δουλειά, πολλά λεφτά και ωραίες γυναίκες στο κρεβάτι..
η πλέμπα είπα? λάθος μου.. το 99.9% ήθελα να πώ, ίσως και περισσότεροι..

κρίνουμε κάποιον απο τα παπούτσια που φοράει, τα ρούχα, το αμάξι, το σπίτι, τον σύντροφο, τα μετρητά..
προτιμώ να κρίνω κάποιον απο το μυαλό που κουβαλάει, τις σκέψεις του και τις Αξίες του.. δεν έχει σημασία αν ακολουθεί κατα γράμμα όσα λέει και πιστεύει, αρκεί να προσπαθεί..
όσο πετυχαίνει, τόσο επιτυχημένο τον θεωρώ..

πόσο διαφορετική κοσμοθέαση μπορεί να έχουν δύο πλάσματα του ίδιου είδους, δεν λέγεται.. μόνο διαπιστώνεται..
αν μιλάς με "τρελούς" κατανοείς πως δεν έχουν τις ίδιες "ανάγκες" με τους "γνωστικούς"..
ακόμη και για τα αδέσποτα διαφωνώ.. ποιός τα βάφτισε έτσι?
αδέσποτα.. αγαπάτε τον δεσποτισμό λοιπόν?
σας αρέσει να δένεται τους φίλους σας? για ποίον λόγο? μην ελευθερωθούν απο σας? μην επιλέξουν την παρέα κάποιου άλλου "δέσποτα"?

φωτο απο εδώ


πόση αξία έχουν τα λεφτά?
τόση ώστε οι φίλοι να μένουν κοντά σου όταν τα έχεις και τόση ώστε να φεύγουν μακριά σου όταν σου λείπουν αυτά.. διαβάζω βαθυστόχαστα λόγια κάποιων που λένε ας πούμε "ο σεβασμός δεν αγοράζεται, αλλά κερδίζεται"..
χαχαχα πές το στον τύπο που γλύφει τον άλλο που έχει άπειρο χρήμα και τον σέβεται γι αυτό..
όμως είναι έτσι? μήπως είναι κάπως αλλιώς?
άλλο σεβασμός, άλλο φόβος και γυφτιά..

μα στην κοινωνία της πλέμπας του 99,9% η υποκρισία και το δήθεν επικρατούν..
πως να ονομάσει κανείς φόβο τον σεβασμό όταν δεν σέβεται τον ίδιο τον εαυτό του..!
πως να δεχτεί την γυφτιά του όταν η "επιτυχία" μετράται σε ΝΟΜΙΣΜΑτα.. (κάτι που ΝΟΜΙζουμε δηλαδή πως έχει αξία)..

πώς να δεχτεί την ελευθερία του άλλου όταν δεν έχει κερδίσει την δική του?

πόσο κακό είναι να βλέπει κανείς διαφορετικά πράγματα απο έναν άλλο στον ίδιο πίνακα?
πόσο παρεξηγήσιμος γίνεται όταν δεν τον κατανοούν οι πολλοί?
πόσο τον ενδιαφέρει άραγε ΑΝ τον κατανοούν?
ο Διογένης ζούσε σε ένα πιθάρι.. σήμερα, αιώνες μετά, το δικό μου πιθάρι, έχει τον εγκέφαλο μου εντός του..

τα σάβανα δεν έχουν τσέπες μωρέ!





Ευρύνοος, ο τρελός του χωριού..




Παρασκευή 30 Μαΐου 2014

Το βιβλίο που δεν έβρισκε φτερά..

Μιά φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα μικρό βιβλίο..

ο συγγραφέας του το αγαπούσε όσο και το παιδί του..
μα έτσι κι αλλιώς ήταν παιδί του πνευματικό.. έτσι είναι τα βιβλία..

ιδιαίτερα εκείνα τα βιβλία που έχουν ΚΑΤΙ να πούν..
κάτι, το οποίο είναι κρυφό για τους αμύητους, όμως φανερό για όλα τα παιδιά του κόσμου..

φωτο απο εδώ


έτσι λοιπόν, το βιβλίο, έψαχνε να βρεί τα φτερά του για να πετάξει..
ο συγγραφέας, το έδωσε σε Φίλους που αγαπούσε, πώς θα εμπιστευόταν άλλωστε κανείς το παιδί του σε έναν άγνωστο αν δεν τον αγαπάει?

εκείνοι που το διάβασαν, του έλεγαν τα καλύτερα λόγια..
ο συγγραφέας, αναρωτιόταν: "τότε για ποιόν λόγο δεν βάζουν φτερά στο βιβλίο μου οι πεταλωτές βιβλίων"?
η απάντηση ήρθε απο έναν άλλο συγγραφέα..
μεγάλο συγγραφέα, όχι σαν τον δικό μας, που ούτε εμπειρία έχει ούτε γνωρίζει τους πεταλωτές βιβλίων..

του είπε λοιπόν, ο κύριος Όμηρος..

"φύλαξε το το βιβλίο, να περάσει η κρίση και μετά να το βγάλεις.. μην χαθεί και είναι κρίμα..
δεν σε γνωρίζουν οι πεταλωτές βιβλίων γι αυτό δεν είναι σίγουροι για τα βήματα που θα κάνει το βιβλίο σου"..

έτσι έμεινε να τον ακούει ο δικός μας συγγραφέας τον κύριο Όμηρο, ο οποίος συνέχισε:

"εντυπωσιάστηκα με αυτό που διάβασα.. έχεις ταξιδέψει σε όλη την Γή?" ρώτησε..

"όχι, μα με την μικρή μου Φαντασία και την δική μου πραγματικότητα, έφτασα στα πέρατα του κόσμου" απάντησε ο δικός μας συγγραφέας..

απο κείνον τον διάλογο, πέρασε καιρός, κάμποσοι μήνες και ο συγγραφέας μας, μετά απο αναζήτηση, βρήκε κάποιους ιππότες που ζούσαν κι εκείνοι σε ένα παράλληλο σύμπαν όπως αυτός κι ένας απο δαύτους του βρήκε μια νεράιδα, που του είπε πως κι εκείνη πεταλώνει βιβλία..

έτσι, της έδωσε το βιβλίο του εκείνος κι εκείνη του υποσχέθηκε πως μετά απο λίγο καιρό, το βιβλίο του θα πετάξει..

φωτο απο εδώ


βουρκώνει ο συγγραφέας..
όχι τότε, μα τώρα που τα γράφει..


καλοί μου φίλοι, το βιβλίο-παιδί μου, θα πετάξει..
ήρθε η ώρα του..
να το αγκαλιάσετε γιατί απο τα παιδιά μαθαίνουμε.. πιστέψτε με..

φωτό απο εδώ


θα με θυμηθείτε..

δεν μπορεί να έχει άδικο ο κύριος Όμηρος..

περισσότερα θα πούμε προσεχώς..



υγ: εδώ, κλικ είχα κάνει μια νύξη για το βιβλίο που έγραφα..
τίτλος του, "ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΓΗΣ"..

να είστε όλοι πάντα καλά..!

Ευρύνοος, ο τρελός του χωριού..


Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

Οι ασκητές..

σχώρα με μάνα μου,
 ασκήτεψα στα δάση με τις βελανιδιές,
 πλάι στα αρχαία χαλάσματα και στων ποταμιών τις άκρες..
στην πέτρα ασκήτεψα μάνα μου, που την ελούζει ο ήλιος..
στην θάλασσα την αλμυρή,
 που τρώει σαν σαράκι, τα σκαριά που ξεχάστηκαν στο κορμί της..

εκεί ασκήτεψα..
 και στις ράχες των βουνών παρέα με τ'αγρίμια..
στα σύννεφα ασκήτεψα μάνα μου, που γιομάτα με την βροχούλα,
 έσκαγαν να την αδειάσουν στην στέρφα γή ν'ανθίσει..
ψηλά στα άγια όρη ασκήτεψα, μονάχος μοναχός μου..
στις λυγαριές και τις καρυές και σ'ολα κείνα τα ζωντανά τα δέντρα..
που τις λιγοστές στιγμές που μου χάρισε ο Δημιουργός, μου έπιασαν κουβέντα..

 μάνα, κοίτα με, σε απογοητεύω..
με τους ανθρώπους δεν κατάφερα ποτέ να ασκητέψω..
πάντα επίθετα μας έσερναν στη λιγοστή ζωή μας..
τρελοί κι αλλαφροίσκιωτοι είμασταν για τους άλλους..

όσο κι αν με επαίδεψα, το απλό δεν μπόρεσα..
να ασκητέψω μ'άλλους..

φωτο απο εδώ


© Ευρύνοος ο τρελός του χωριού

 24-2-2014









Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014

Οι χυμοί των ανθρώπων..

είναι γνωστό απο τους αγρότες παλιότερα και απο τους ειδικούς επιστήμονες πρόσφατα,πως τα δέντρα πρέπει να κλαδεύονται ή να κόβονται ή να φυτεύονται, αναλόγως των χυμών τους..

αναλόγως τις φάσεις της Σελήνης, όμως, λειτουργούν και οι χυμοί των δέντρων και των ανθρώπων..
η Σελήνη και ο Ήλιος είναι καθοριστικοί παράγοντες για την ανάπτυξη της ζωής και κατ'επέκταση των ανθρώπων..

τα παλιά χρόνια, την εποχή των αγροτικών πληθυσμών, και παλιότερα, οι άνθρωποι γεννιούνταν (με την έννοια της σύλληψης) στο φώς του Ήλιου..
αυτός είναι ένας βασικός κανόνας, όμως κάθε κανόνας, έχει και τις εξαιρέσεις του..
έτσι, κάμποσοι εξ αυτών, γεννιούνταν υπο την επιρροή της Σελήνης.

ανέφερα πρίν, την φράση "βασικός κανόνας" λόγω του ότι ιδιαιτέρως τις Κυριακές τα ζευγάρια συνευρίσκονταν στο φώς του Ήλιου και όχι μόνο..
Κυριακή = sun-day =μέρα του Ήλιου.
έτσι γίνονταν οι Ηλιογέννητοι, παιδιά γεννημένα στο Φώς..

στο φώς, ζευγάρωναν όσοι λάτρευαν ο ένας τον άλλο.. δεν είχαν ανασφάλειες και απολάμβαναν τις στιγμές του Έρωτα..

ας σκεφτούμε κάτι..
να ζείς με κάποιον που δεν επιθυμείς..
θα προσπαθούσες να κάνεις έρωτα στο σκοτάδι, μακριά απο το φώς, σαν να ξεπλένεις την ντροπή, λές και το φώς θα σε έκρινε για τις πράξεις σου..
επίσης στο σκοτάδι, ζευγάρωναν και τα "παράνομα ζευγάρια"..
την νύχτα που όλοι κοιμούνται, κάποιοι γλυστρούν στο σκοτάδι για να συνευρεθούν με το αντικείμενο του πόθου τους..
στο σκοτάδι λοιπόν, ζευγάρωναν κείνοι που δεν ποθούσαν τον σύντροφο τους, είτε οι "παράνομοι", είτε οι ανασφαλείς (με το σώμα τους, με το παρουσιαστικό τους).
έτσι γεννιόνταν οι Φεγγαρογέννητοι..
άλλοι πανέμορφα παιδιά, άλλοι σκοτεινοί σαν την νύχτα..
κι απο αυτούς, στο πέρασμα του χρόνου, οι γενιές μεταλλάσονταν αναλόγως της κράσης τους, όπως λέμε ιδιοσυγκρασία..

τα Ηλιογέννητα παιδιά, αν τύχαινε να ζευγαρώσουν μεταξύ τους, σχεδόν πάντα ζευγάρωναν στο φώς, σαν να το κουβαλούσαν στο DNA τους.

φωτο απο εδω


καταλαβαίνει κανείς, πώς οι χυμοί των ανθρώπων σε σχέση με τον Ήλιο και την Σελήνη συμβάλουν στην εξέλιξη του είδους..


Ευρύνοος, ο τρελός του χωριού..

Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2014

Καταραμένοι..

..αυτοί που μ'έκλεισαν σ'ένα κλουβί και τ'ονόμασαν σπίτι μου..

αυτοί που μου στέρησαν τον ουρανό για ταβάνι και το χώμα για πάτωμα..
που μου στέρησαν τα σύνορα μου..
εκείνα που έφταναν μέχρι εκεί που η Ψυχή μου φτάνει..
με περιόρισαν στα στενά..

με μάθανε να πιστεύω πως δεν μου ανήκει όλη η πλάση, τάχα πως είναι κάποιου άλλου..
τάχα δεν έχω δικαιώματα, μονάχα υποχρεώσεις..
με μάθανε να πιστεύω πως στο δάσος ζεί ο κακός λύκος, μα δυστυχώς γιομάτη η πόλη απο δαύτους..

σώπαινε και μη μιλάς, θα σε βρεί μεγάλο κακό άμα ξεστομίζεις αλήθειες..
σώπαινε και θα βρείς μπελά, άκου με που σου λέω..
κάμποσοι χάθηκαν στον μυστικό πόλεμο για Κείνην..
κάμποσοι ακόμη θα χαθούν, θυσία στους κακούς λύκους των πόλεων και των αφεντικών τους..

ουρλιάζω κι εγώ σαν τους λύκους, πως θέλουν ακόμη να με πείσουν πως δεν μπορώ να φυτεύω την τροφή μου..
απαγορεύεται λέει για την δημόσια υγεία και ασφάλεια..
θέλουν να με πείσουν πως δεν γίνεται να ζήσω σαν αγρίμι, με όσα λίγα η πολλά η Μάνα θα μου δώσει..

ακόμη κι όσοι ζούν σαν αγρίμια, διώκονται.. έτσι είναι οι νόμοι (τους) και η ανάπτυξη (τους)..
μπαίνουν μισθωμένοι λύκοι και τρώνε τ'αγρίμια..
μπαίνουν οι νομοθέτες και ξηλώνουν την λογική..
και τα παιδιά της Μάνας πονάνε..
μένουν άστεγα..
κρυώνουν και πεθαίνουν απο την πείνα..

καταραμένοι όλοι (τους)

να μην τους έβρει ο χρόνος..










φωτό απο εδώ..



Ευρύνοος, ο τρελός του χωριού



Blog Widget by LinkWithin