ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ
............
αυτή είναι η κάρτα μου για στέγη, ντουλάπα, κουζίνα..

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

Resurrection is my name

δικό σας..



fly with us..

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

Ανθρωποκεντρισμός (συνέχεια)

Αν διαβάσουμε προσεκτικά την προηγούμενη ανάρτηση και σκεφτούμε, θα διαπιστώσουμε οτι οι εικόνες που ακολουθούν έχουν ιδιαίτερη σημασία..

πλανήτης;




ξεχωρίζετε τι είναι μέσα μας και τι είναι έξω;


μήπως να το ονομάσω, "το σύμπαν που αγάπησα";




μήπως είμαστε μέρος του Ολου και δεν το ξέρουμε;..




μήπως το έχουμε μέσα μας;



μιά εικόνα χίλιες λέξεις.. πολλές εικόνες, μας αφήνουν άφωνους.. ίσως..









ο τρελός ξαναφώναξε..

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

Ανθρωποκεντρισμός

Ας σας πώ ένα μικρό παραμύθι..

κάποτε υπήρχαν κάτι μικρά, πολύ μικρά πλασματάκια, που ζούσαν μέσα σε ένα μικρό, πολύ μικρό κύτταρο ενός ζώου..
ζώου όμορφου και περήφανου..

βέβαια λόγω μεγέθους, τα πλασματάκια αυτά, πίστευαν οτι είναι μεγάλα χωρίς βέβαια να έχουν ταξιδέψει σε άλλα, πιό απομακρυσμένα κύτταρα..


εκτός απο αυτά τα μικρά πλασματάκια βέβαια, υπήρχαν και άλλα μικρότερα και μεγαλύτερα, όπως κάθε χλωρίδα και πανίδα μικροβιακή..
όμως αυτά τα μικρούλια πλασματάκια νόμιζαν οτι είναι τα μοναδικά στο κύταρο και ασφαλώς και στο υπόλοιπο σώμα του περήφανου αυτού ζώου, αγνοώντας την ύπαρξη του, αφού δεν μπορούσαν να αντιληφθούν την μικρότητά τους..


απλά αυτά τα μικρά και ασήμαντα νόμιζαν οτι μόνο εκείνα μπορούσαν να μιλούν μεταξύ τους αγνοώντας την επικοινωνία των άλλων ειδών..
δυστυχώς αυτά δυνάστευαν τα υπόλοιπα είδη θεωρώντας τα υποδεέστερα απο εκείνα..
τα έκλειναν παρά την φύση τους, σε κλουβιά και τα έσφαζαν, τα τεμάχιζαν και τα κατέτρωγαν..
χωρίς να σκέφτονται οτι αξίζει μιά καλύτερη ζωή στην υποψήφια τροφή τους και ακόμη περισσότερο, ένας αξιοπρεπέστερος θάνατος..

τα πλασματάκια αυτά λέγονταν άνθρωποι..

Ποτέ δεν κατάλαβαν οτι και τα μυρμήγκια έχουν σκέψη, φιλοσοφία, διδασκάλους και νόμους και κανόνες..
ποτέ δεν τα είχαν ακούσει να μαζεύονται τα βράδυα που οι γηραιότεροι του είδους τους δίδασκαν.. τους δίδασκαν την ιστορία τους, τους μεγάλους πολέμους τους και τις μυθολογίες..



Ποτέ δεν είχαν ακούσει τις μέλισσες που συζητούσαν και οργάνωναν την κοινωνία τους που είναι βασισμένη πάνω σε ισχυρή ιεραρχία.. σε νόμους-ρόλους συγκεκριμένους και απαράβατους..



Ποτέ δεν είχαν ακούσει τα Δένδρα να μιλάνε και να διηγούνται μεταξύ τους τον πόνο που τους προκάλεσαν οι άνθρωποι..
την αγωνία για την Γή που τα θρέφει και τα διατηρεί..

Κι όμως..

κάποιος τα άκουσε όλα αυτά..
κάποιος αρκετά τρελός για να σας τα μεταφέρει..
κάποιος που έκλαψε αγκαλιά με ένα Δένδρο κάποτε..
κάποιος που πονάει για την πορεία του είδους του.. και αναρωτιέται αν ανήκει στο ίδιο είδος..

θα μπορούσα να γράψω χιλιάδες σελίδες με ιστορίες άλλων ειδών..
ειδών με συνείδηση, με λόγο και με σκέψη..

αλλά αναρωτιέμαι.. ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ???

Το κύτταρο αυτού του ζώου που εμείς κατοικούμε είναι η Γή μας..



κάποτε ίσως να ζούσαμε σε άλλο κύτταρο που αφού το καταστρέψαμε (όπως προσπαθούμε και σε αυτό), ήρθαμε σε τούτο εδώ..
χωρίς να αντιλαμβανόμαστε οτι το σώμα ολόκληρο μπορεί να κινείται, να διαβάζει, να παίζει, να ερωτεύεται..
ίσως τούτη την στιγμή να διαβάζει κι εκείνο ένα blog σαν και τούτο και να σκέφτεται την μικρότητά του..
ποιός ξέρει..




σκεφτείτε οτι το κάθε κύτταρο (πλανήτης) περιβάλλεται απο κενό, σε συσχετισμό με το απέραντο κενό του διαστήματος.. και ας δούμε τον κάθε πλανήτη ως ένα ακόμη κύτταρο του μεγάλου για τα δικά μας μέτρα, αυτού ζώντος οργανισμού..
σκεφτείτε ακόμη αυτό που μας λένε οι επιστήμονες..
οτι το σύμπαν διαστέλλεται..
μήπως το σύμπαν (οργανισμός-οντότητα) είναι νεαράς ηλικίας και ασφαλώς απομακρύνονται τα κύτταρα(πλανήτες) μεταξύ τους μεγαλώνοντας?

άλλη μιά τρελή ιστορία απο τον τρελό του χωριού που φωνάζει πάνω στον βράχο μοναχός του..

ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ???

Οδηγία αποκατάστασης προβλήματος

Το θέμα το βρήκα στο μπλόγκ του φίλου Πάνου


και η λύση υπάρχει στο μπλόγκ της ..Ασπας

σας ευχαριστώ και τους δύο..

μετά απο τις οδηγίες όλα λειτουργούν καλώς..

όσο για το πρόβλημα ανάρτησης σχολίων πάμε στις ρυθμίσεις σχολίων και αφαιρούμε την λειτουργία λέξης επιβεβαίωσης και λύνουμε κι αυτό το θέμα..

καλές αναρτήσεις σε όλους..

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009

Πρόβλημα blog

Υπάρχει πρόβλημα "εξαφάνισης" ατόμων-φίλων, που παρακολουθούν το μπλόγκ μου, αλλά και πολλών άλλων απο οτι έχω διαπιστώσει..

υπάρχει κι άλλο πρόβλημα όμως..
δεν μπορώ να προσθέσω σχόλιο σε κανενός φίλου την ανάρτηση..

αυτό το βρίσκω χειρότερο απο την διακοπή παρακολούθησης, μιά και ουσιαστικά διακόπτεται ο διάλογος και η ανταλλαγή απόψεων..

ας δούμε τι μπορεί να γίνει..

S.O.S

υγ: έχω το κουτί συζητήσεων.. αν κάποιος μπορεί να γράψει τι συμβαίνει στο μπλόγκ του, ευπρόσδεκτος..

Αφωνος..

Δέν έχω λόγια για την ανάρτηση του φίλου sunborn.

απολαύστε την εδώ

στο πνεύμα της αρμονίας με την Φύση και την Τέχνη..

ΖΕΙΜΠΕΚΙΚΟ

Σας είχα υποσχεθεί σε ένα σχόλιό μου οτι θα βάλω ένα βίντεο με ένα ζειμπέκικο..

Το είχα τραβήξει με το κινητό μου κατα τον Σεπτέμβρη και το βρήκα τώρα που έριχνα μαζεμένα διάφορα απο το κινητό στον υπολογιστή..

απολαύστε το λοιπόν και πείτε τα πιό αυστηρά σας σχόλια.. χαχα..

ο 10χρονος είναι ο γιός μου..
οι συστάσεις λοιπόν..

ο Δημήτρης..




το αυθόρμητον έχει την αξία του..

χαιρετώ σας..

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

ΣΑΡΑΚΗΝΙΚΟ

Χθές το βράδυ αργα
ήρθες φώλιασες στ'όνειρο μου..
ήσουνα εκει δίπλα μου σ'άγγιζα..
χάιδευα τα όμορφα μαλλιά σου..
μές στο όνειρο..
Πάει καιρός που έφυγες..
ξέρω σου λέν πως σε έχω ξεχάσει..
μα τα σημάδια μέσα μου, ούτε το οτι είσαι μακριά, ούτε ο καιρός θα σβήσει..





κάπως έτσι ξεκίνησε η χθεσινή βραδιά..
χαλαρά, με αρκετές παρέες γύρω, συζητώντας και σιγοτραγουδώντας..

το φιλαράκι έπαιζε τα καλύτερα κι εμείς δεχόμασταν την θετική ενέργεια που απλωνόταν..
ακούστηκαν απο το "ανάθεμάσε δεν με λυπάσαι" μέχρι το "θα πάρω μιά ψαρόβαρκα" και απο το "τρελή κι αδέσποτη" μέχρι το "ήτανε μιά φορά μάτια μου"..

βεβαίως χατίρι δεν μου χάλασε, όπως τότε που τραγουδούσε κι έπαιζε σε μεζεδοπωλεία του Ψυρρή..
ο φίλος μου Αλέξανδρος, που παίζει απο τζουρά και μπουζούκι μέχρι χθές που τον απόλαυσα και στο βιολί.. βιολί που του το έκανε δώρο κάποιος φίλος απο ότι μου είπε, τα Χριστούγεννα.. το παλικάρι είναι απίστευτο..

εδώ είναι ο φίλος Αλέξανδρος με την κοτσίδα συνοδευόμενος απο το πολύ αξιόλογο Παναγιώτη..



πάνε 3 μήνες που άνοιξε το Σαρακήνικο στην οδό Δεκελαίων 23 στο Γκάζι


μην φανταστείτε πίστες και μεγαλεία..
δεν πάω εγώ σε τέτοια.. το πολύ 70-80 άτομα χωράνε.. λίγοι και καλοί.. απο ότι μου είπε, καθημερινές παίζουν χωρίς ηχεία και πραγματικά δεν ακούγεται κιχ, και τραγουδάνε και παρευρισκόμενοι ή παίζει κανείς όργανα αν γνωρίζει, σαν μια παρέα.. και κανείς δεν μιλά μεγαλόφωνα και όλοι σιωπούν και απολαμβάνουν την Μυσταγωγία..

εδώ να πώ, οτι έχει παίξει αρκετές φορές στο σπίτι μου όταν μαζευόμαστε παρέα και καταλαβαίνω τι γίνεται ακριβώς..

τελευταίο άφησα το θέμα του μενού..
απο ντάκο και μπουγιουρντί μέχρι μπεκρή μεζέ και ποικιλίες..
καλό κρασί και Φ-Α-Ν-Τ-Α-Σ-Τ-Ι-Κ-Ο ρακόμελο.. μην ξεχάσω την πατάτα οφτή.. σούπερ..!

οι τιμές είναι του περασμένου αιώνος.. και το εννοώ..

προβλέπω να γίνεται το στέκι μας πλέον..

Κυκεών

Κυκεών ήταν το επίσημο ρόφημα-τροφή των αρχαίων Μυστών..

πώς λέμε Cola?
καμία σχέση..

Κυκεών λοιπόν ονομάζεται το Μυστικό αυτό ρόφημα, αλλά και το Blog του φίλου Αποσπερίτη..

http://kickaion.blogspot.com/

όσοι Μύστες λοιπόν, προσέλθετε..

ready to fly?

stay tuned..

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009

Διασκευές

Πολλά παλιά τραγούδια υπάρχουν με αξιόλογες διασκευές τους..

δύο απο αυτά θα ήθελα να σας επαναφέρω στην μνήμη..

"Μόνο γιατί μ'αγάπησες" λέγεται το πρώτο,της Μαρίας Πολυδούρη, τραγουδισμένο απο την Πόπη Αστεριάδη


και σήμερα απο την Ελευθερία Αρβανιτάκη και μουσική του Δημήτρη Παπαδημητρίου

-------------------------------------------------------------------------------------

το δεύτερο είναι πάλι με την Πόπη Αστεριάδη.. "έρωτας τάχα νά'ναι αυτό" της Μυρτιώτισσας


και σήμερα απο την Τσαλιγοπούλου και τον Λιβαδά..


Καί τα δύο τραγούδια είναι πολύ αγαπημένα μου..
και τα δύο τραγούδια πιστεύω οτι έγιναν με όμορφες διασκευές και είναι χαρά μεγάλη να μην κακοποιείται το πνεύμα των στίχων σήμερα..

ευχαριστώ σας φίλοι μου..

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009

Χρονοκάψουλα..

Κάθε που βραδιάζει, κοιτώ το κρεβάτι και σκέφτομαι..

θα ξυπνήσω άραγε εδώ?

θα ξυπνήσω άραγε αλλού?


ξαπλώνω προσεκτικά, σχεδόν τελετουργικά, λές και το κρεβάτι έχει αυγά και προσέχω μην σπάσουν..

η χρονοκάψουλα μου είναι έτοιμη να με δεχτεί..
κάθε που ξαπλώνω είναι σαν να ετοιμάζομαι για την έκπληξη του ξυπνήματος..

να ξυπνήσω και να βρεθώ "αλλού"..
σε άλλο πλανήτη, σε άλλη πραγματικότητα, σε άλλη διάσταση, σε άλλο χρόνο και χώρο ίσως..

χρονοκάψουλα λοιπόν..





εικόνες περνούν κάθε νύχτα απο την κινηματογραφική οθόνη των ονείρων μου..

εικόνες, που οι περισσότερες το πρωί έχουν ξεφτίσει τόσο, που ούτε τις θυμάμαι..

απίστευτες ιστορίες διαδραματίζονται ενώπιόν μου.. απίστευτες δυνατότητες-ικανότητες αποκτώ στα όνειρά μου..

μα κάθε βράδυ, συνεπείς, οι εικόνες έρχονται και με ταξιδεύουν..

όπως έλεγε και ο Λουδοβίκος των Ανωγείων: "θα συμφωνήσετε ασφαλώς πως κάθε βράδυ κάνουμε άσκηση θανάτου με τον ύπνο, αλλά και πρόβα αθανασίας με τα όνειρα"..

κάθε πρωινό λοιπόν, ξανά εδώ..


στο ήσυχο λιμανάκι μου..












υγ:στο χρόνο-τά-καψ-ούλα..

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Δι-αγώνισμα..

υπάρχουν ταινίες μεγαλιώδεις..

ταινίες με νοήματα..

ταινίες που συγκινούν..

ταινίες που.. που.. που..

εδώ σήμερα ζητώ να αφιερώσετε λίγο απο τον πολύτιμο χρόνο σας..

αν μπορείτε, πηγαίνετε στο dvd club της γειτονιάς σας και ζητείστε το BARAKA..

σας το συνιστώ..

και αφού το δείτε, ας γράψουμε όλοι μαζί ένα "διαγώνισμα"..
ας μου πείτε, τί σας λέει η ταινία.. τί σας ξύπνησε, τι σας θύμισε..

αν πάλι δεν την βρίσκετε σας παραθέτω εδώ στο you tube τα "τεύχη" της..

βλέπει κανείς τον "Δυτικό" πολιτισμό, σε αντίθεση με τον "Ανατολικό" και όχι μόνο.. βλέπουμε τις ενέργειες τις ανθρώπινες σε αλληλεπίδραση με το περιβάλλον..
βλέπουμε τους "άγριους" του πλανήτη, να ζούν σε αρμονία με την Φύση..
και άλλα πολλά, μην τα πώ όλα εγώ..

1


2


3


4


5


6


7



μετά απο όλα αυτά, όποιος "άντεξε" και τα είδε όλα, να πώ ένα μεγάλο ευχαριστώ και ας μπεί στον κόπο να σχολιάσει..

κι άν κάποιοι δεν τα είδαν όλα, ας τα δούν όταν μπορέσουν..

αυτή την χάρη την ζητώ εγώ, και αν μπορούσε να μιλήσει, ο πλανήτης μας.. γιατί όταν μιλήσει εκείνος, τότε θα τον ακούσουμε όλοι, θέλουμε δεν θέλουμε.. μα θα είναι αργά..

καλησπέρα σας..

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

David Bowie

Δεν έχω πολλά να πώ..

μόνο να σας βάλω δύο τραγούδια να μοιραστούμε..

1981 και wild is the wind


για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι..

1973 και Lady Grinning Soul

το κομμάτι είναι α-π-ι-σ-τ-ε-υ-τ-ο..

θα έλεγα, όσο παλιότερο τόσο καλύτερο..

πόσοι δεν ερωτεύτηκαν με αυτά τα κομμάτια, πόσοι δεν χάθηκαν "μέσα" τους..

καλή ακρόαση..

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2009

Εικόνες..

η ψυχή μου..

είναι σμιλεμένη απο ανέμους..
γι αυτό είναι στις άκριες στρογγυλεμένη..

πουθενά δεν είναι κοφτερή..

έχει ταξιδέψει σε ακρογιάλια και ουρανούς..
στις δροσοσταγόνες των λουλουδιών του δάσους..


στις σπηλιές των βουνών..
στο κατάλευκο χιόνι..

στο παρελθόν και στο μέλλον..
στον χώρο και στον χρόνο..

ντύθηκε με φώς και όμορφα συν-αισθήματα..
με την αγνότητα μικρού παιδιού, αλλά και πονηριά γερόλυκου..

καθισμένος στο μπαλκόνι μιάς ξύλινης καλύβας της φαντασίας μου, χαζεύω τα κύματα στο ψηλό γρασίδι που δημιουργεί ο άνεμος καθώς τα λούζει το φεγγάρι με το φώς του..

κάπου παραδίπλα ακούγεται μιά κουκουβάγια..
το νερό στο ποτάμι κυλάει νωχελικά με τα ασημένια του νερά στο φώς του φεγγαριού..



μυρίζει δροσιά, και τα πλατάνια λικνίζονται κι αυτά στην μουσική του ανέμου..

μα..

πέστε μου..



δεν είναι ωραία αυτά που βλέπεις όταν είσαι..

με κλειστά τα μάτια?

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

Ελα να σηκωθούμε

Λίγο ψηλότερα..

λίγο ψηλότερα..

λίγο ψηλότερα..


άντε γιατί πέσαμε τελευταία..

εγώ πάντως αυτοσηκώνομαι..

αιντεεεεεεεεεεεεεεεεεε...............

πάμε...

καινούρια μέρα φωτισμένη..

άλλωστε τί σημαίνει sun-day?

ημέρα του Ηλίου..

ξανάρχισααααα........ χεχε..

καλημέρα σας..

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009

Χαρμολύπη..

χαρά είναι να βλέπεις τον κόσμο γύρω σου να χαίρεται..

(γιατί ο κόσμος χαμογελάει και χαίρεται πατέρα?)

λύπη όταν σκέφτεσαι οτι σαν σήμερα έχασες τον πατέρα..



χαρά που σάν σήμερα γεννήθηκε η μητέρα, μα λύπη αφού κι εκείνη έχει ήδη φύγει..

(δώρο που έκανε κι ο πατέρας, να φύγει στα γενέθλια της μητέρας)..

χαρμολύπη νομίζω είναι η κατάλληλη λέξη..

τι να πώ λοιπόν για σήμερα;

καθένας τραγουδά για τους λόγους του..

άλλος να διασκεδάζει.. άλλος να θυμάται.. άλλος να ξεχνά..

να αφιερώσω λοιπόν εις μνήμην..

αλήθεια τι λόγια ακούει σε τούτους τους στίχους..
μια ευχή για όλους μας..


και επειδή "υπάρχει"..


τίποτα δεν πεθαίνει αν το θυμάσαι..

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2009

Λυγμός


Ο λυγμός είναι ο λυγισμός της καρδίας..

το έμαθα κάποιο βράδυ..

Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009

Ετσι

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009

Αφιέρωση

καιρό τώρα θέλω να αφιερώσω ένα τραγούδι κάπου..

πάνε περίπου 7 χρόνια που είναι το τραγούδι μας..

μ'αρέσει να μην λέω πολλά, μην λέω πολλά, μ'αρέσει να κοιτάω ψηλά, κοιτάω ψηλά, στ'ατέλειτα τραγούδια..

μουσική τα λόγια του για μένα, όταν συζητάμε, ως ίσος πρός ίσο..

με την σκιά μου να πετώ, να πετώ, να πιάνω αστέρια στο βυθό, στο βυθό, βυθό της μουσικής σου..

πράγματι πετώ, όποτε με χρειαστεί, και τον σκέφτομαι.. και η σκιά μου είναι τριγύρω του, προστατεύοντας τον..

κι όταν θα πέφτει η παγωνιά, η παγωνιά, θα κάνω κύκλους σαν ολο, ολόγιομο φεγγάρι στη σκηνή σου..

ένας άνθρωπος που με νοιάζεται και τον νοιάζομαι..

νά'ταν τα φώτα τα θαμπά, τα θαμπά, νά'ταν αστέρια φωτεινά, φωτεινά, στα χέρια να στ'αφήσω..

θυμάμαι κάποτε που βούτηξα και του άφησα στα χέρια έναν αστερία.. πόση χαρά αισθάνθηκε.. μετά επέστρεψα τον αστερία στην μοναξιά του βυθού του..

μάτια μου ψάξε να με βρείς, να με βρείς, ψάξε στούς δρόμους της σιωπής, μοναχός, θα σβήνω την μορφή μου..

πιστεύω οτι με έχει βρεί ήδη.. εννοώ, τις βαθιές συζητήσεις μας..

όλα άρχισαν όταν σιγοτραγουδούσα αυτό το τραγούδι και με ξάφνιασε ευχάριστα όταν τον άκουσα να το σιγοτραγουδάει μαζί μου..


και ήταν μόλις τεσσάρων..

στον γιό μου που λατρεύω..
τον ευχαριστώ, για όσα έχει κάνει και για την κατανόησή του στον τρελοπατέρα του..
ευτυχώς έχει κι αυτός την "δόση" του..

εμ, η κουκουβάγια λένε..................................

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

Συζήτηση

τί θα μπορούσαμε να πούμε οτι είναι η συζήτηση;

ένα πίκ νίκ ιδεών..

ένα τραπέζι ιδεών ρεφενέ..

ο καθένας φέρνει στο "τραπέζι" ότι δια-θέτει, και το μοιράζεται με τους υπολοίπους..








ειδικά, στην περίπτωση που το τραπέζι απαρτίζεται απο ανθρώπους άγνωστους μεταξύ τους, πώς να δώσεις τα πάντα στον άλλο..


πώς να δώσεις όλη την "τροφή" σου?

πώς να κατανοήσεις οτι δεν θα πέσει δύσπεπτη σε άλλους και λίγο άψητη σε άλλους και σε άλλους να θεωρηθεί καμμένη..

κακά τα ψέμματα, η συζήτηση είναι ΠΗΓΗ..

πηγή έμπνευσης.. κάποιος άκουσε μια λέξη και εμπνεύστηκε να γράψει ένα άρθρο, όπως εγώ με μία ανάρτηση του φίλου Πάνου περί φίλου..

όμως είναι ΤΡΟΦΗ..

η τροφή ως γνωστόν γίνεται αποδεκτή σύμφωνα με τα γούστα..

άλλος τρώει λαχανικά, άλλος δέν τρώει..

άλλος τρώει κρέας, άλλος δεν τρώει..

εγώ ας πούμε δεν τρώω τις μπάμιες και τον τραχανά.. όσο κι αν το έχω επιβάλλει στον εαυτό μου, δεν τα κατάφερα ποτέ.. άρα έχω χάσει κάποια θρεπτικά συστατικά απο δαύτα..

άλλος έχει ταλέντο στη μαγειρική, άλλος όχι τόσο..

όμως τι είναι αυτό που έχει σημασία?

η συμμετοχή.. η μοιρασιά..


ο Αθηναιος Ναυκρατητος στούς Δειπνοσοφιστές του, έγραψε..

τι είναι αυτο που όσο κι αν το δώσεις ποτέ δεν θα σου λείψει;

και το λέει με ένα ωραίο παράδειγμα..

υπάρχει κάτι το οποίο όσο κι αν το δίνεις ποτέ δεν ΄χανεται απο σένα.. ποτέ δεν σου λείπει..

ακόμη κι αν έχεις το πιάτο με το φαφητό σου μπροστά σου και ετοιμάζεσαι να φας, μπορεί εκείνη την στιγμή, να χτυπήσει την πόρτα σου ο αδελφός σου και να σου πεί οτι έχει να φάει 3-4 μέρες.. άρα πάει η τροφή σου.. θα την δώσεις ασφαλώς στον αδελφό που έχει μέρες να φάει..

άρα το μόνο που έχεις και μπορείς να το δίνεις και να παραμένει πάντα δικό σου, είναι η ΓΝΩΣΗ..

μοιραστείτε λοιπόν, άφοβα..

μην σκέφτεστε το πόσο θα "φάτε"..

δεν πειράζει κανένα τούτη η τροφή..

ας μαζευόμαστε παρέα και ας "τρώμε" ότι έχει ο καθένας μας..

Δεύτε λάβετε είπε κάποιος κάποτε..












και επειδή το χιούμορ δεν λείπει απο καμία συζήτηση,








έβαλα κι αυτή την εικόνα, απο εδώ..

mikrosfokion.blogspot.com/2008/04/blog-post.html

Και μια και προσπάθησα πολύ να βάλω ενα τραγούδι στο μουσικό κουτί αλλά δεν έπαιζε σωστά, το βάζω εδώ να το ακούσετε, μια και με "ταξιδεύει" σε άλλες εποχές.

Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009

Νόστος

Νόστος: η επιστροφή στην πατρίδα.. επάνοδος..
πλούς,ταξίδι..
νόστοι, επιγραφή πολλών επικών ποιημάτων περιγραφόντων τον προς την πατρίδα πλούν και τας περιπετείας των Ελλήνων μετά την άλωσην της Τροίας..
επι αλεσθέντος σίτου, το ποσόν, η παραγωγή..
Σουίδ:"παρα τη συνηθεια γλυκασμός, επι των εδεσματων, ως απο της οικαδε αναστροφης και ανακομιδης, παρα το της πατρίδος ηδυ"..
Ησ:"η αναδοσις της γευσεως"..

Νόστιμον: ο ανήκων ή αναφερόμενος εις τον νόστον, την επιστροφήν εις την πατρίδα..
ο ικανός προς επάνοδον, ο μέλλων να επανέλθει, ο ζων έτι, ο υγιαίνων..
ο παρέχων ευχάριστον γεύσιν, ο υδής, ο γλυκύς..
ο εύχυμος, ο θρεπτικός..
υγιεινός ωφέλιμος..
το νόστιμον ως ουσ. επι της ρητινης της λαμβανομενης εκ της χαλβανης κττ., το σπουδαιοτερον μερος, το χρησιμον, το καλον..
το νόστιμον η ουσία..
επι των συγγραφών, το κυριώτερον στοιχείον, η βαθυτέρα έννοια, η κεφαλαιώδης ουσία..
ο άξιος αποδοχής, ο ευχάριστος: νόστιμες κουβέντες.
ο ωραίος, κομψός: νόστιμος νέος, νόστιμο κορίτσι..

νοσταλγία: βαρυθυμία προερχόμενη εκ του σφοδρού πόθου νόστου ήτοι επιστροφής εις την πατρίδα, παρουσιαζόμενη ενίοτε υπο μορφήν οξείας μελαγχολίας..
βαρύθυμος ανά-μνησις ποθητών παρελθουσών ευάρεστων καταστάσεων ή περιστάσεων..

όλα αυτά απο το λεξικό μου-οδηγό μου..

νόστος λοιπόν είναι το νοητικό ταξίδι, η επιθυμία επιστροφής, η επιστροφή η ίδια, η επάνοδος..

το νόστιμον λοιπόν έχει τις ρίζες του βαθιά μέσα μας.. πιθανολογώ, απο το νόστος της αρχικής γεύσης του μητρικού γάλακτος.. αυτό δεν το διάβασα πουθενά στα λεξικά μου.. αλλά έτσι κι αλλιώς ότι γράφτηκε στα λεξικα απο ανθρώπους δεν γράφτηκε;
ποιός έχει το αλάθητο και ο λόγος του είναι θέσφατο; και στο κάτω κάτω, ας σπρώξουμε λίγο παραπέρα την Σκέψη.. δεν κάνει κακό..

νοσταλγία λοιπόν είναι κατα την ταπεινή μου γνώμη, το άλγος, ο πόνος που νοιώθουμε όταν θυμόμαστε κάτι το οποίο είναι γλυκιά ανά-μνηση..
και επιθυμούμε να επιστρέψουμε-ξανα-βιώσουμε..

χαιρετώ σας.. φίλοι μου..

Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009

Ο απόηχος της συνάντησης με το όρος Πάρνηθα..

Ξεκινήσαμε λοιπόν χαλαροί, κατα τις 11 να ανέβουμε στο βουνό..
μαζεύτηκε η παρέα στην αγία Τριάδα και απο εκεί λίγα μόνο μέτρα φτάσαμε στο όμορφο τοπίο, απο τα λίγα που γλύτωσαν στην κατακαμένη Πάρνηθα..

βρήκαμε υπαίθριες ψησταριές, και μια και υπήρχε συμφωνία με τα στοιχεία της φύσης, γνώριζα οτι ο καιρός θα ήταν ιδανικός..

μαζί μου είχα πάρει την Ιερή ελιά..


το δένδρο που τρέφει την χώρα μας χρόνια τώρα..
αφού τακτοποιηθήκαμε, ανάψαμε φωτιά, γεμίσαμε της σχάρες και καπνιστήκαμε όλοι..
το κρασί έρεε άφθονο.. το ίδιο και το φαγητό..
συμπόσιο ήταν..

το καλό βέβαια ήταν μετά.. η συζήτηση..
η συζήτηση η οποία ήταν μοναδική και ιδιαίτερη, όπως και οι παρευρισκόμενοι..

η ομάδα Παυσανίας, και ο @ποσπερίτης LUX, καθώς και φίλοι..





μα στο τέλος ήρθε η στιγμή που περίμενα..
να φυτέψω την αγαπημένη ελιά..


μια και έχω ιδιαίτερη ευ-αισθησία στα δένδρα ..



της εύχομαι να ζήσει όπως της αξίζει..
αιώνια..




και το όνομα αυτής
ΩΡΕΙΘΥΙΑ ..

ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΕΚΣΤΑΣΗ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ..

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ Η ΩΡΕΙΘΥΙΑ ΠΑΡΑΣΥΡΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΟΡΙΑ ΚΑΙ ΕΠΕΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΕΝΩ ΕΠΑΙΖΕ ΜΕ ΤΗ ΦΙΛΗ ΤΗΣ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ ..
ΕΓΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΩΡΕΙΘΥΙΑΣ ΗΤΑΝ Ο ΕΥΜΟΛΠΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΙΕΡΟΦΑΝΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ Η ΧΙΟΝΗ.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Επιστρέφω..
σιγά σιγά, επιστρέφω..
ξανά το βλέμμα αγγίζει την αύρα των βουνών..
την αύρα των λεπτών ουσιών..
νοιώθω ελαφρύς ξανά σαν να αιωρούμαι..
εικόνες αλλιώτικες ξαναζώ..

όπως τότε ..
τότε που πετούσα ψηλά..
σύννεφο γίνομαι και πετώ.
επιτέλους βλέπω..
δεν κοιτάζω απλά.. βλέπω..

όπως ο σαμάνος βλέπει βαθιά..
βαθιά το είναι του..
όπως πράγματι είναι..
όχι όπως δείχνει..

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2009

Φιλοσοφικό μήτινγκ!!!

Τη Κυριακή που μας έρχεται ο @ποσπεριτης (aka LuX) σε συνεργασία με την ομάδα Παυσανίας Θα παρευρεθούν σε βουκολικό ανοικτό φιλοσοφικό μπάρμπεκιου σε γνωστό βουνό της Αττικής !

Θα διεξαχθεί ανοικτή προς όλους συζήτηση υπό μορφή περιπατητικού συμποσίου γύρω από υπαίθρια ψησταριά με θέμα την "ομάδα Ε"και οχι μονο.....

όσοι από τους συνδαιτυμόνες θα ήθελαν να παρευρεθούν επίσης στο πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα φιλοσοφικό μήτινγκ ας δηλώσουν συμμετοχή με προσωπικό μήνυμα στο mail μου ώστε να γνωρίσουν τον τόπο αλλά και το χρόνο συνάντησης .

το συμπόσιο θα κλείσει με συμβολικό φύτεμα μιας μοναχικής ελιάς .

Έτσι... για να έχουμε κάτι να μας περιμένει την επόμενη φορά που θα ανεβούμε στο βουνό.

λέξεις να παίξεις..

η μαύρη λέξη (κατά το άσπρη λέξη) της ημέρας..

ΜΟΝΑΞΙΑ=ΜΟΝΗ+ΑΞΙΑ..

το βρήκα γραμμένο στον τοίχο μιάς φίλης πρίν χρόνια..

όχι σε εξωτερικό τοίχο, ή τοίχο του facebook..

αλλά στον τοίχο του δωματίου της..

και είχε 7 χρόνια μοναξιάς..

ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΕΡΑ ΑΡΤΕΜΙΔΑ

Τα νεώτερα λοιπόν είναι οτι υπάρχει σελίδα των κατοίκων της περιοχής εδω http://www.artemisagrotera.org/

και υπογραφές που υπογράφουμε για την αντίδραση μας στην οικοπεδοποίηση των αρχαιολογικών χώρων: εδώ http://www.artemisagrotera.org/gr/petition.asp

και στο facebook:>> ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΩΡΟ> ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΕΡΑΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ εδώ.. http://www.facebook.com/group.php?gid=47803293403

σας ευχαριστώ για την συμμετοχή σας.. φίλοι μου..

Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009

παιχνίδι με τις λέξεις

έχω μια αδυναμία στο παιχνίδι αυτό..

έλεγα λοιπόν, για τον στοχασμό..

καταλαβαίνει κανείς, οτι για να ονομαστεί κάτι στοχάσιμο, πρέπει να είναι άξιο στοχασμού..

στο-χάσιμο

άρα ο στοχαστής πρέπει να έρθει σε κατάσταση χασίματος..
για να στο-χαστεί,
να μπεί δηλαδή στο χάσμα.. εξ ου και στοχασμός..

άρχισα πάλι τις τρέλες μου..

Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2009

ΑΓΡΟΤΕΡΑ ΑΡΤΕΜΙΔΑ

ΕΝΑΣ ΙΕΡΟΣ ΧΩΡΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΜΑΝΙΑ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΩΝ

Σημεία των καιρών:

Την ώρα που οι γείτονές μας Τούρκοι προχωράνε στην αναστήλωση του Ναού της Αρτέμιδος στην Εφεσο, ενός απο τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, στην Ελλάδα μας, ανίεροι κερδοσκόποι προσπαθούν λυσσωδώς να γκρεμίσουν ότι έχει απομείνει στον ιερό χώρο της Αγροτέρας Αρτέμιδος.

Ως προς το όνομα Αγροτέρα, θα πρέπει να εξηγήσουμε οτι είναι ένα πρόσφορο προσωνύμιο της θεάς της φύσεως, της προστάτιδας των κοριτσιών, της θεάς που δεν τέθηκε ποτέ υπό ανδρός (δεν υπο-ανδρεύτηκε, παντρεύτηκε), της δίδυμης του φωτεινού και ορθολογικού θεού Απόλλωνα, μίας θεότητας που λατρεύτηκε με θέρμη στην Αττική. Μίας γυναικείας θεότητας που κατάφερε και επέζησε στο πατριαρχικό πάνθεον, κρατώντας ακόμα, μέσα στις μνήμες, απο αρχέγονες μητρογραμμικές αναρχοδημοκρατικές και ειρηνικές κοινωνίες και γνωρίζοντας την λατρεία του κόσμου, είτε σαν Μεγάλη Μητέρα, είτε σαν Παναγιά, είτε σαν Κόρη, είτε σαν Σελήνη. Σαν Σελήνη την συναντούμε με όλες τις μορφές της: στην νέα σελήνη σαν κόρη, στην πανσέληνο σαν ώριμη γυναίκα και σαν γραία στην χάση της. Αγαπάει αγνά σαν κορίτσι, είναι υπερήφανη σαν τοξοβόλα (βοηθάει να βρούμε τον στόχο μας) και εκδικείται τους ασεβείς σαν γραια τιμωρός.

Γι αυτήν την οντότητα διάλεξαν οι Αθηναίοι για σπίτι της τον λόφο του Αρδηττού, απέναντι απο ένα μυστηριακό κέντρο που μυούνταν κυρίως νέοι. Αλλωστε και σήμερα είναι ένα κέντρο νιότης και δύναμης δίπλα στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο και απέναντι απο το κολυμβητήριο του Εθνικού. Οναός της Αγροτέρας θεωρείται ο πλέον ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ των Αθηνών μετά τον Παρθενώνα.

Αρχιτεκτονικά στοιχεία:


Ο ναός της Αγροτέρας Αρτέμιδος είναι ο δίδυμος ναός του ναού της Αθηνάς (Απτέρου) Νίκης στην Ακρόπολη, ο μοναδικός γνήσιος αρχαίος ιωνικός ναός που μετρήθηκε απο άγγλους αρχιτέκτονες και έγινε πρώτυπο για το ρεύμα του νεοκλασικισμού ανα τον κόσμο και για κτήρια ιωνικού ρυθμού.

Θρησκευτικό-ιστορικά στοιχεία:

Οπως αναφέραμε ο ναός της Αγροτέρας Αρτέμιδος και το άλσος του Ιλισσού ακριβώς μπροστά της, είναι το μέρος που τελούνταν κάθε άνοιξη τα μικρά μυστήρια, που ήταν πολύ σημαντικά όμως για την πορεία των μυστών πρός τα Μεγάλα Μυστήρια της Ελευσίνας. Συνεπώς το ιερό μοιραζόταν και η Περσεφόνη, η Κόρη των μυστηρίων.

Μνημείο Νίκης:

Οι Αθηναίοι στον μεγάλο πόλεμο Ασίας-Ευρώπης αφιέρωσαν την νίκη του Μαραθώνα στην προστάτιδά τους Αρτέμιδα. Η σπουδαία νίκη-μνημείο της Ευρώπης, με το παρασκήνιο της έκλειψης της Σελήνης.

Παραδοσιακά δρώμενα στον ιερό χώρο:

Στον ναό της Αγροτέρας διαδραματιζόταν η τελετή ενηλικίωσης των νεαρών Αθηναίων μαζί με τους πατέρες τους, τα Απατούρια, όπου οι νέοι πολίτες έδιναν όρκο και μάθαιναν τις κεκρυμένες απο τους αμύητους παραδόσεις της πόλης τους και όχι μόνο. Σε αυτό τον χώρο έμαθε ο μικρός Κριτίας την ιστορία της Ατλαντίδος απο τον ομώνυμο παππού του και χάρη στην καταγραφή του Πλάτωνα έγινε ο πλέον γνωστός ελληνικός μύθος παγκοσμίως.

Φιλοσοφικός τόπος:


Ο χώρος αυτός δεν είναι άλλος απο αυτόν που περιγράφει ο θείος Πλάτων στον διάλογο του Φαίδρο. Σε αυτόν το λόφο ο παππούς Σωκράτης έγραψε τον μεγαλύτερο ποιητικό λόγο της ανθρωπότητας για τον έρωτα. Υμνος στον έρωτα και η σημαδιακή παλινδρόμηση του πιό δίκαιου ανθρώπου που περπάτησε στον πλανήτη.

Τοπογραφικά στοιχεία:

Οι Αθηναίοι όντας αξεπέραστοι στις επιστήμες και απαράμιλλοι στην φιλοσοφία δεν ήταν καθόλου τυχαίο που έφτασαν στο ίδιο επίπεδο και στις τέχνες. Αν σταθεί λοιπόν κάποιος στο σημείο του ναού της Αρτέμιδος και κοιτάξει προς τον Παρθενώνα θα δεί ενδιάμεσα τον τεράστιο ναό του Ολύμπιου Δία. Η γεωμετρία προδίδει τις προθέσεις του χωροθέτη, αφού είναι φανερό οτι πάνω απο την οροφή-κεφαλή του Δία, ξεπετάγεται ο Παρθενώνας (γέννηση θεάς Αθηνάς απο κεφαλή Ζηνός. Η αρχιτεκτονική προοπτική στην υπηρεσία της μυθολογίας και η γέννηση τηας θεάς "της του Θεού Σοφιας".

Ιστορικά στοιχεία:

Ο ναός αυτός δυστυχώς δεν γλύτωσε απο τον σκοταδισμό και έτσι επί τουρκοκρατίας μετατράπηκε σε χονδροειδή υλικά για την κατασκευή του φρουρίου, του ακόμη χονδροειδέστερου τουρκου διοικητή της περιοχής. Σημαντικά μέρη του ναού βρίσκονται εντοιχισμένα στα ερειπωμένα σπίτια που υπάρχουν ακόμη και σήμερα. Γι αυτό είναι αναγκαία η πολύ προσεκτική ανασκαφή στον ιερό χώρο, δεδομένου οτι τα θεμέλια μαρτυρούν και κρατούν ζωντανές τις μνήμες. Μην ξεχνάμε άλλωστε οτι στις ίδιες πέτρες και στα ίδια μάρμαρα ακούμπησαν ενάρετοι άνθρωποι, σύμβολα και ιδέες.

Επίλογος:

Ο τόπος παλμοδονείται επί 2000 καιπλέον χρόνια. Ο Ιλισσός δεν σταμάτησε την ροή του. Συνεχίζει υπόγεια στο χωροχρονικό συνεχές. Η μοίρα μας διάλεξε να βρεθούμε στο σταυροδρόμι της Αρετής και της Κακίας. Μας διάλεξε να λάβουμε την απόφαση τώρα στην γενιά μας, στην δική μας σταγόνα μέσα στον ωκεανό του χωροχρόνου και να φανούμε ξανά άνθρωποι.
Ας μην επιτρέψουμε άλλο σε συγκεκριμένους ολιγαρχικους πλουτοκράτες και τσιμεντοποιητές να συνεχίσουν μανιωδώς να καταπίνουν ότι ιερό έχει αυτή η χώρα. Το πράσινο της φύσης, το γαλάζιο των ακτών και το λευκό των προγόνων μας.


ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΕΡΑΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ <<ΕΥ ΠΡΑΤΤΕΙΝ>>
ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ.


Αυτή ήταν μια επιστολή-διαμαρτυρία που ήρθε στα χέρια μου απο ένα αδελφικό φίλο και θεωρώ σωστό να την μεταδώσω εγώ και όσοι απο σας θέλετε..

ευχαριστώ.
Blog Widget by LinkWithin