Πάνε χρόνια που κάνω διάφορες τρελές έρευνες σε διάφορα πράγματα που παρατηρώ γύρω μου και μέσα μου..
μετά απο ένα σχόλιο του ΔΥΣΠΙΣΤΟΥ στο φιλικό μπλόγκ της Πανδώρας που αφορούσε το σπετσοφάϊ, θυμήθηκα την συγκεκριμένη μου έρευνα..
βλέπετε, έχω ένα θέμα με την μνήμη, μάλλον την έχω κάψει απο τα πολλά δεδομένα που την φορτώνω..
επί του θέματος λοιπόν..
όσοι με γνωρίζουν χρόνια, ξέρουν οτι συνηθίζω συχνά πυκνά να μένω στο βουνό με την σκηνή μου σε διάφορα μέρη της Ελλάδας..
βέβαια σε κάθε μέρος, πρέπει να φάει κανείς..
οπότε, πάντα έπαιρνα τα σύνεργά μου και μαγείρευα στην ύπαιθρο..
εδώ είναι το κλειδί..
πάντα, τα ίδια σύνεργα (γκαζάκι, και τρόφιμα..) και όμως πάντα διαφορετική Γεύση..
μου έκανε περιέργεια μεγάλη..
γι αυτό είπα να δοκιμάσω να κάνω ένα πείραμα..
έπαιρνα τα ίδια υλικά, τα ίδια σύνεργα και μαγείρευα σε διαφορετικά μέρη..
στο σπίτι μου, οι γεύσεις πάντα είχαν ίδια απόδοση..
εννοώ οτι τηγανίζοντας πατάτες, ακόμη και να τις είχα αγοράσει διαφορετικές περιόδους και απο διαφορετικό προμηθευτή, είχαν σχεδόν πάντα ίδια γεύση..
ΟΜΩΣ!!!
όμως, κάθε φορά που τις έκανα σε άλλο μέρος, είχαν ΠΑΝΤΑ άλλη γεύση..
σε κάθε μέρος, διαφορετική γεύση..
ακόμη και οι ίδιες πατάτες που είχα στο σπίτι μου..!!
αυτό έγινε πολλά χρόνια.. πολλές φορές.. πολλές δοκιμές..
το αποτέλεσμα ΠΑΝΤΑ διαφορετικό..
έχω λοιπόν καταλήξει σε ένα συμπέρασμα..
οτι κάθε μέρος έχει την δική του Γεύση..
δίνει την δική του Γεύση σε κάθε φαγητό..
ο αέρας, έχει την δική του ποιότητα και γεύση..
κάνοντας λοιπόν οτιδήποτε σε αυτό το περιβάλλον, έχουμε αλλαγή της γεύσης ακόμη και με τα ίδια υλικά..
βέβαια ο αέρας που αναπνέουμε, μας κάνει να ενεργοποιούμε κάποιους γευστικούς αισθητήρες που διαθέτουμε..
άρα επηρεάζει και τις γεύσεις όσων μαγειρεύουμε σε αυτόν..
κάθε περιοχή όμως, έχει διαφορετική υφή-σύνθεση αέρα..
αυτό έχει σάν αποτέλεσμα την διαφορετικότητα της Γεύσης..
και θα ήθελα να πώ ακόμη οτι υπάρχει ο αιθέρας όπως ονόμαζαν οι αρχαίοι την αφανή Ουσία που διαμορφώνει τα πάντα γύρω μας..
δοκιμάστε να κάνετε το πείραμα με ίδια σύνεργα και ίδια υλικά..
σε διαφορετικούς τόπους..
και βέβαια δέν εννοώ να πάτε απο την μία γειτονιά στην άλλη..
εννοώ αν φτιάξετε πατάτες ας πούμε στην Αττική, δοκιμάστε να τις φτιάξετε στην Φωκίδα μετά..
σε διαφορετικά υψόμετρα, σε διαφορετικά περιβάλλοντα..
θα εκπλαγείτε ίσως με τα αποτελέσματα..
τότε ίσως σκεφτείτε "βρέ σάμπως έχει δίκιο εκείνος ο τρελάρας"..
περιμένω εντυπώσεις απο όσους το δοκιμάσουν-πειραματιστούν..
άλλωστε είναι κάτι το εύκολο..
Στέφανος Κασσελάκης: Κίνημα Δημοκρατίας το όνομα του νέου κόμματος (φωτο &
βίντεο)
Πριν από 27 δευτερόλεπτα
82 σχόλια:
Πολύ ρομαντική άποψη. Εκείνο πάνως το μύθο με το βασιλιά που έφαγε το δικό του ψωμί κι ήταν το μόνο γλυκό, την ξέρεις; Σίγουρα δεν ευθύνεται η ψυχολογία και η κούρασή σου;
Εμείς θα πούμε κάτι αλληγορικό.
Τυχερή η Σαββίνα. Εχει βρει κάτι ξεχωριστό. Οτι αξίζεις βέβαια, παίρνεις.
Την Καλησπέρα μας.
Βρε μπας κι αλλάζει η όρεξη Τρελε μου;
Ιδιαίτερες και αξεπέραστες οι γεύσεις όταν στης Φύσης το βασίλειο κερνιέσαι.
Ρομαντική η αίσθηση μα θα σου πω για τη δική ου την πολύ πρακτική που πολλές φορές αναρωτιέμαι γιατί να συμβαίνει.
Δε μπορεί με τίποτε το τηγανητό μπαρμπουνάκι (με γνώση περί φρεσκάδας) που θα φτιάξω στο σπίτι μου με φίνο ελαιόλαδο από το δικό μας, να είναι καλύτερο από το παλιό λιτό και απομακρυσμένο ταβερνάκι που σερβίρει ...στο γόνατο και ίσως εκ του προχείρου.
Εγώ τώρα γιατί το βρίσκω θεϊκό;
Ξέρω από μόνη μου την απάντηση, όπως κι' εσύ πιστεύω τη μαντεύεις.
΄Οταν ήμουν μικρή ο καγιανάς (ντομάτες με αυγά, θα ξέρεις) κάτω από τον πλάτανο
στο "χτήμα" του πατέρα μου ήταν αριστούργημα. Εδώ δεν έχουν την ίδια γεύση
Να είμαστε καλά, ξέγνοιαστοι και ξεκούραστοι
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
ο δείμος του πολίτη
δέν είναι ρομαντική..
όταν πειραματίζομαι με κάτι, δέν λαμβάνει χώρα το συναίσθημα ή η επιθυμία..
μόνο τα γεγονότα..
και τα αποτελέσματα..
άλλωστε ο βασιλιάς (εγώ) πάντα μαγ-είρ-ευε ο ίδιος, σε διαφορετικό περιβάλλον..
για την κούραση και την ψυχολογία, έχω να πώ δε, οτι πάντα με όποια διάθεση, έχω τις ίδιες γεύσεις όταν μαγειρεύω στο σπίτι (και δέν είμαι χαρακτήρας down)..
εν τω μεταξύ, πάντα στο βουνό, έχω καλή διάθεση και σύνδεση με την Φύση..
κι όμως, σε κάθε βουνό, έχω άλλη γεύση..
μόνο αν το δοκιμάσετε θα καταλάβετε τι εννοώ..
χαιρετώ σε :)
Αστρο-Συμμορίτες
ευχαριστούμε για το υπο-νοούμενο :)
να είστε καλά..
καλησπέρα σας :)
Ρίκη
δέν αλλάζει η Γεύση όμως..!
η όρεξη μπορεί.. (σε μένα σπάνια).. χαχα
καλησπέρα :)
ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ
απάντησες μόνη σου και ευχαριστώ για τις κοινές διαπιστώσεις..
είμαι σίγουρος οτι όχι μόνο η νοστιμιά παίζει ρόλο (απο το νόστος) αλλά και το περιβάλλον..
όσο για το μπαρμπουνάκι της ταβέρνας, το ένστικτό σου απαντά για το πόσο φρέσκο πιθανόν να είναι, καθώς και για την ποιότητα του λαδιού τους..
σε αυτό πρόσθεσε και την διάθεση του μάγειρα, τον Αιθέρα και έχεις ολοκληρωμένη την εικόνα..
είμαστε περίεργες "μηχανές" οι άνθρωποι, θα το λέω μέχρι τέλους..
ο καγιανάς, άν ξαναγίνει σε κείνο το "χτήμα", θα έχει πιθανότατα την ίδια αλλοτινή γεύση..
πάντα καλά να είμαστε..
ασπασμοί :)
Ετσι ειναι φιλε, εχεις δικιο κι ας μην μαγειρεψα σε πολλα μερη εξω
Τα μυδια ας πουμε που βγαζεις απο τηυν θαλασσα και τα ψηνεις πανω σε μια λαμαρινα διπλα στην θαλασσα εχουν τετοια γευση που κανεις δεν μπορει να πετυχει καπου αλλου μεσα στην πολη.
Η φασολαδα που κανεις στο βουνο ειναι απιστευτα νοστιμη απο οπυδηποτε και ας τα φασολια τα αγορασες απο εκει που αγοραζεις παντα.
Καταπληκτικο που το παρατηρησες αυτο παντως
Την καλησπερα μου
"ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ εκείνος ο Τρελάρας", χωρίς να αμφιβάλει κανείς.
Μπορώ να εξηγήσω το φαινόμενο με απλή, απλούστατη Φυσική, εκλαϊκευμένη:
Όσο ανεβαίνουμε σε υψόμετρο, τόσο πέφτει η ατμοσφαιρική πίεση και τα υγρά φθάνουν σε σημείο βρασμού σε λιγότερους βαθμούς από τους
100 οC, που είναι στην επιφάνεια της θάλασσας. Και όταν ακούμε "αυτό συμβαίνει με συνθήκες κανονικής πίεσης, υγρασίας και θερμοκρασίας", σημαίνει στην επιφάνεια της θάλασσας, σχετική υγρασία 50% και θερμοκρασία 20 οC.
Να συνεχίσω με παραδείγματα, το θεωρώ άσκοπο. Θα θυμίσω όμως στους πολλούς ότι το αρνί σούβλας είναι νοστιμότερο σε ψηλό βουνό.
Καμία σχέση με την ψυχική διάθεση.
Αν όμως ακούς συγχρόνως κανένα τσάμικο ή Καλαματιανό, τότε η σούβλα είναι Θεϊκή.
Συγνώμη για τον χώρο, αλλά αν υπάρχει κάτι που το ξέρω, θέλω να το μοιράζομαι.
Καλό απόγευμα.
Εχω έναν συνεργάτη Αυστριακο,που καθε φορά που ερχόταν για δουλιές τρελαινόταν για τσίπουρο.Ε λοιπον φευγοντας του δίνουμε ενα μπουκάλι για κεφάτα βράδια στη Βιεννη.Δεν ευχαριστήθηκε ούτε γουλια.Η γευση ήταν διαφορετική.Να το ακουσεις απο έναν,λες,ε..καλά αλλά οταν είναι δυο που το λενε!Ναι πιστευωπως έχεις δικιο!Κλησπέρες!
alterego
κι ας μην μαγείρεψες σε πολλά, εύκολα το διαπιστώνεις, αν είσαι λίγο παρατηρητικός..
άλλωστε, πάντα οι γεύσεις, μένουν εύκολα στην μνήμη ως νόστος-νοστιμιά..
καταπληκτικό που το έχεις παρατηρήσει κι εσύ έτσι κι αλλιώς, δέν είμαι ο μόνος "τρελός" τουλάχιστον..
καλησπέρα φίλε μου :)
ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ
να και ένα θέμα στο οποίον δέν είσαι τόσο δύσπιστος!!
μου αρέσει η εξήγηση που έδωσες, είναι επιστημονική και ελεγμένη..
τουλάχιστον βγάζουμε ένα συμπέρασμα και αποτέλεσμα..
η ψυχική διάθεση δέν έχει τόσο σημασία..
άλλο η Όρεξη, άλλο η Γεύση..
πολύ σωστά..
μην ζητάς καμία συγνώμη, χαίρομαι να υπάρχουν στοιχεία και σκέψεις αξιόλογες σε κάθε μου θέμα..
χαιρετώ σε φίλτατε :)
ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
απογοητεύτηκε λοιπόν ο Αυστριακός ε;
βλέπεις, δέν είναι το ίδιο περιβάλλον να γευτεί την ίδια απόλαυση..
τώρα για πρώτη φορά πάντως που το δημοσιοποίησα το ακούω κι απο άλλους..
τόσα χρόνια έκανα τις δοκιμές μου μόνος ή με παρέα και είχα αυτά τα αποτελέσματα..
τώρα, μπορώ να πώ ότι χαίρομαι που κάνω τέτοιες "τρελές" έρευνες!!
την καλησπέρα κι απο μένα :)
Έχεις απόλυτο δίκιο!
Δεν τρώω φασολάδα, αλλά την απόλαυσα μετά από ώρες πεζοπορίας στον Όλυμπο, στα 2200 υψόμετρο.
Το πιο ωραίο ψωμί με τυρί κι ελιές στο φαράγγι του Βίκου.
Την πιο νόστιμη σαλάτα στο "Πάντα βρέχει" έξω από το Καρπενήσι, μετά από μια διαδρομή σοκαριστική......
:-) Λατρεύω τη φύση, παρά του ότι ψιλοφοβάμαι ενίοτε.
(μου έδωσες ιδέα για ανάρτηση - τα παθήματά μου outdoors- :-)
Καλά, εγώ πασχίζω να πετύχω το ίδιο πράμα δυο φορές στη δικιά μου τη κουζίνα και δε τα καταφέρνω - αλλά η σχέση μου με την κουζίνα είναι αντικείμενο που χρίζει άλλης μελέτης :-))
Στα λεγόμενά σου θα προσθέσω μόνο μια παράμετρο ακόμα. Ότι το πείραμα πρέπει να γίνει από το ίδιο "χερικό" στον κάθε τόπο. Γιατί πρωτίστως το φαγητό μαγε(ιρε)ύετε και μεταστοιχειώνεται από την ενέργεια του φτιάχνοντος...
Το πιστεύω αυτό που λες!
Μου χει τύχει!Ομως έχω πιάσει τον εαυτό μου να μαγειρεύει και με διαφορετική διάθεση στο κάθε μέρος και νομίζω πως κι αυτό έπαιξα το ρόλο του!Φιλιά πολλά
Δεν είμαι η μαγείρισσα του σπιτιού, αλλά εσύ τρελέ μου, και αυτό το ξέρουν οι περισσότεροι.
Οι γευστικές απολαύσεις όμως που τρώμε κοντά στην φύση δεν έχουν καμία σχέση με αυτές που τρώμε μέσα στο σπίτι.
Θα πώ ένα παράδειγμα.
Οι μπριζόλες που φάγαμε σήμερα ήταν απλά ένα ωραίο φαγητό, που δεν είχαν καμία σχέση με τις μπριζόλες που ψήσαμε στην τελευταία μας εξόρμηση, που και οι δύο ήταν αγορασμένες από το ίδιο κρεοπωλείο.
Ο καθαρός αέρας, η διάθεση μας, οι εικόνες που αντικρίζουμε, όλα αυτά, δίνουν μια διαφορετική γευστική απόλαυση στον ουρανίσκο μας.
σε φιλώ καλέ μου....
Είναι γεγονός τα φαγητά της υπαίθρου και ειδικά τα ψητά έχουν άλλη γεύση αν και ψήνονται με την ίδια διαδικασία και ειδικά σε παραλία με αυτή της αυλής??
Και δεν είναι το υψόμετρο στη δική μου περίπτωση γιατί είναι ελάχιστη η διαφορά κάτι άλλο παίζει ρόλο!
Θα έλεγα η ενέργεια ίσως του χώρου!
Μας προβλημάτισες πάλι??
Καλό βράδυ με φλ θλσσν!!
Εμένα πάλι η εμπειρία μου-καρακατσεκαρισμένη σου λέω- είναι ότι το ίδιο φαγητό,με τα ίδια υλικά,κάτω από τις ίδιες συνθήκες μαγειρεμένο ,έχει εντελώς διαφορετική γεύση κάθε φορά, κι αυτό εξαρτάται από την δόση "αγάπης" που βάζει ο/η
μαγειρας την ώρα που το φτιάχνει....
Καλή όρεξη πάντα σου εύχομαι.
http://ligery.pblogs.gr
http://pygemos.blogspot.com
http:/lygeri.pblogs.gr
να κάνουμε τι?
πείραμα...
οκ
που???
στα βουνά...
μισό οκ
πότε?
τώρα????
Νot OK
έχει κρύοοοοοοοο
μπρρρρρρ..
τρελός θα είσαι μου φαίνεται..
χιχιχι..
εγώ πάντως σε πιστεύω και δεν θα πειραματιστώ..
αν θες μας στέλνεις δείγματα..
πατάτες Ολύμπου
πατάτες Κισάβου
κι εμείς θα τη λύσουμε τη διαφορά :ΡΡΡΡ
Η κουλούρα με καλαμποκίσιο αλεύρι ζυμωμένη από τα χεράκια της γιαγιάς Δήμητρας και ψημένη στον φούρνο με τα ξύλα δεν έχει καμία σχέση με την κουλούρα με το ίδιο αλεύρι που ζυμώνουμε και ψήνουμε στο διαμέρισμα της Αθήνας. Όπως και η φασολάδα με τα Ηπειρώτικα φασόλια μαξειρεμένη στο χωριό με το νερό της πηγής φαντάζει γκουρμέ πιάτο σε σχέση με το νερομπούρμπουλο που φτιάχνουμε με το νερό της Ύδρευσης. Και τόσα ακόμα παραδείγματα! Ο ....τρελός είναι πολύ γνωστικός τελικά!
χαιρομαι που καποιος επιτελους μου εξηγει ετσι απλα το ,,φαινομενο,, αυτο .....
πανε νευροκοπι να φαμε εκει πατατες???
μια λυσσα κακια τελευταια που μπαινω βραδυ να γραφεις για φαγητα.... γιατιιιιιιιιιιι εεεε γιατιιιιιιιιιιιι??????? :Ρρρρ
καλο βραδυ :)
καταρχην να συμφωνησω με το κορινοσκιλο..λυσσα κακιαααα
με τα φαγια βραδυατικα..γκρρρ...χμρφφφ..ξανα γκρρρ..
και μετα να πω πως ειμαι εκπληκτη με την παρατηρηση αυτη...δεν το χα σκεφτει..(αν και δεν ειμαι και πολυ εκδρομικος τυπος)..
παρολα αυτα η ιδεα πως καθε μερος..δημιουργει αλλη γευση σε ιδια φαγητα απο ιδια υλικα και ιδιο χερικο την βρισκω καταπληκτικη..
τι θα ελεγες να εκανες μια λιστα με φαγητα και μερη οπου εχεις παει και μαγειρεψει...
(παω για ψυγειοεξορμηση.αχ βαχ παλι)
νυχτα καλη Ευρυνοε!!
Είπα να λαλήσω και εγώ με τόσες λιχουδιές μου τρέξανε τα σάλια !!!!
Να είσαι καλά Ευρύνοε σου εύχομαι καλά Χριστούγεννα .
ΦΩΣ ΙΛΑΡΟΝ
Βάσσια
πάντα υπάρχει διαφορά στην γεύση τελικά απο ότι βλέπω, ύστερα κι απο τις δικές σας παρατηρήσεις..
σε αναμονή των παθών σου λοιπόν!!
καλό βράδυ :)
Ευρύνοε τώρα που το λες το διαπιστώνω κι εγώ.Ισχύει η θεωρία σου.Τώρα κατάλαβα γιατί όταν πάμε στο εξοχικό όλοι μεταμορφώνονται σε σεφ.
Καλησπέρα :)
Μια φορα κι εναν τρελο...
εσύ πρέπει να είσαι "φαινόμενο" απο μόνη σου :p
και βέβαια με το δικό μου πάντα χέρι πειραματιζόμουν.. σιγά μην έβρισκα κάποιον άλλο να του αρέσει να τρέχει στα ΒΟΥΝΆ ΝΑ ΜΑΓΕΙΡΕΎΕΙ..
έχεις απόλυτο δίκιο λοιπόν..
καλό βράδυ :)
Αγγελική
κι εγώ το πιστεύω γι αυτό και το κατέθεσα μιά και το θυμήθηκα..
πιστεύω οτι και η διάθεση έχει έναν μικρό ρόλο αλλά περισσότερο ο τόπος..
ασπασμοί :)
Σαββίνα
πράγματι κι εσύ το έχεις παρατηρήσει οτι έχουν εντελώς διαφορετική γεύση τα φαγητά στην ύπαιθρο μιά και το έχω επισημάνει χρόνια τώρα και το ξέρεις ώστε να το έχεις στην προσοχή σου κάθε φορά..
ο αέρας για μένα είναι όλη η Ουσια!
σε φιλώ καρδιά μου :)
zoyzoy
και όχι μόνο τα ψητά..
όλα έχουν άλλη γεύση..
ούτε απαραίτητα το υψόμετρο είναι μονάχα..
αλλά όπως είπα η σύνθεση του αέρα κάθε τόπου μιά και είναι προφανώς διαφορετική καθώς και αυτό που ονόμαζαν οι αρχαίοι "αιθέρας"..
κάτι σαν αυτό πού είπες..
η ενέργεια του τόπου..
γι αυτό το έγραψα άλλωστε για να σας προβληματίσω..
μιά και δέν έχω ξανακούσει άλλος να έχει ασχοληθεί με το θέμα..
είπαμε.. εγώ μόνο σκέφτομαι τρέλες!!
καλό βράδυ με τρλς σπσμς!!
λυγερή
κι αυτό ισχύει!!
δέν αποκλείω τίποτα..
άλλωστε είναι μία έρευνα που έχω ξεκινήσει χρόνια αλλά ποτέ δέν είχε δεί το φώς..
τώρα πρώτη φορά ακούω και τις δικές σας μαρτυρίες-απόψεις και προσπαθώ να σχηματίσω εικόνα όσο το δυνατόν πληρέστερη..
ευχαριστώ καλό βράδυ :)
Κατερίνα
ε,'οχι και τωρα!!
τρελός είμαι έτσι κι αλλιώς..
χαχα
να στείλω δείγματα αλλά συνήθως δέν αφήνω ..αιχμαλώτους πίσω..
δηλαδή, δέν μένει τίποτα..χαχα
καλό βράδυ :)
Λίλα
σε καλησπερίζω..
έχεις διαπιστώσει κι εσύ τις διαφορές ε;
ακόμη και με το ίδιο νερό σε πληροφορώ πάλι διαφορετική γεύση είχαμε..
δοκιμασμένο κι αυτό..
σε ευχαριστώ καλό σου βράδυ :)
Λ-ένα
ότι τρελό και ανήκουστο, εδώ θα τό'βρεις..
Νευροκόπι !!
δέν το έχω δοκιμάσει..
και έχει κάτι πατάτες!!!
αν το κάνω δέν θα γυρίσουμε πίσω.. άστο καλύτερα.. χαχα
εγώ λύσσα κακιά ή εσύ που μπαίνεις βράδυ ;
:ppp
καλό βράδυ :)
ΚΑΛΥΨΩ
είπαμε, τρέλα καταλογείστε μου.. όχι λύσσα..
χαχα
η ιδέα είναι και αληθινή πάντως..
και μάλιστα μετά απο τόσες μαρτυρίες, είμαι πεπεισμένος οτι η θεωρία μου πρέπει να αναλυθεί απο επιστημονική ομάδα πλέον..
να κάνω λίστα με φαγητά;
εκεί κι αν με βρίζετε όλοι μαζί που θα σας τρέχουν τα σάλια κάθε που θα μπαίνετε εδώ.,. χαχα
καλή σου νύχτα και μακριά απο το ψυγείο χαχα :)
ΦΩΣ ΙΛΑΡΟΝ
καλώς σε..
οι λιχουδιές θα πολλαπλασιαστουν προσεχώς μιά και όλοι έχουν κάτι να πούν για την Γεύση..
εύχομαι καλές γιορτές και εγώ με την σειρά μου, με υγεία προ πάντων..
καλό βράδυ :)
Crux
είδες τελικά που όταν είσαι λίγο τρελάρας παρατηρείς τα πράγματα διαφορετικά και σπρώχνεις την Σκέψη λίιιγο ακόμη πιό πέρα;
πάντα μου άρεσε να το κάνω αυτό..
κι ας με λέγαν τρελάρα.. χαχα
καλησπέρα φίλε μου :)
Έχεις απόλυτο δίκιο το παρατήρησα αρχικά όταν ανέβαινα βουνά ως ορειβάτης. Ακόμη και η σοκολάτα ή οι σταφίδες είχαν άλλη γεύση. Μπορεί ακόμη μια τροφή που δε μας αρέσει όταν την τρώμε στο σπίτι κάπου αλλού να μας αρέσει. Μου άρεσε λοιπόν στο βουνό να φτιάχνω τραχανά. Δεν ήταν το ίδιο στη Αθήνα. Ακόμη και τα λαχανικά που μου έστελνε ο πατέρας μου από το νησί όταν ήμασταν Αθήνα είχαν διαφορετική γεύση απ’ ότι εδώ στο νησί και μπορώ να πω ότι στην πόλη όλα χάνουν κάτι από τη γεύση τους.
Πάλι πρωτοτύπησες ευχάριστα Ευρύνοε:)
Margo
όσοι εχουν ασχοληθεί με την Φύση, ορειβάτες, περιηγητές, κυνηγοί, σπηλαιολόγοι, απλοί φυσιολάτρες, πιστεύω θα έχουν πολλά να πούν σχετικά με το θέμα της έρευνάς μου..
ακόμη και τα μικρά και "ασήμαντα" έχουν διαφορά στην ύπαιθρο..
μακάρι να έχουν πολλοί την "διαφορετική" ματιά στα πράγματα..
το εύχομαι..
πού ξέρεις, μπορεί να γνωρίσουμε έναν άλλο κόσμο, κρυμένο..μπροστά μας..
καλό βράδυ :)
Δικιο εχεις τρελλε μου ετσι ειναι...
βαλε ενα συν ακομα πως καθε φορα που τρωμε ενα φαγητο περα απο το περιβαλλον που συμβαλει στην αλλαγη της γευσης συμβαλει και η διαθεση της καθε φορας...
πολυ ομορφο ποστ!
νεραιδενια σου φιλια!!!
Γιαυτο μου αρεσει τοσο πολυ το αντικριστο στα ορη?
Και στο σπιτι μου, καλο γινεται..
Εκει ομως, εχει αλλη γευση!!!!!!
Τα σεβη μου..
ΝΑΪΑΔΑ
συμβάλει και η διάθεση εί ναι βέβαιο..
όμως επιμένω οτι αλλάζει η γεύση σύμφωνα με το περιβάλλον, ως πρωταρχικός παράγοντας..
η διάθεση ίσως αυτού που μαγειρεύει κάνει κάτι άλλο..
να είσαι καλά!
ασπασμοί και καληνύχτα :)
Καστρινή
γιά δώσε στοιχεία..
αντικριστό;
ότι κι αν είναι όμως, το λές και μόνη σου.. έχει άλλη γεύση..
τα σέβη μου επίσης :)
Είναι διαπιστωμένο και τεκμηριωμένο παιδιά.
Το ίδιο φαγητό έχει διαφορετική γεύση, ανάλογα με το περιβάλλον που μαγειρεύεται.
Μάλιστα τελευταία, υπάρχει και επιστημονική μελέτη ότι η γεύση επηρεάζεται και από την ψυχική διάθεση του μάγειρα, πέρα από την ανάλυση που έκανε ο ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ.
Χαχαχα!
Τα μυστήρια του κόσμου μας...
Καλό ξημέρωμα Ευρύνοε!
Μας ξενύχτησες κι απόψε...
.....ολα εχουν τη θεση τους στο συμπαν γυρω μας.... ακομα και ο τοπος .....ακομα και ο τροπος....
αιθερας υπαρχει και τα κανει ολα να φαινονται αλλιως....
και μην το ξαναπεις πως εισαι τρελλαρας .....χαχαχαχαχα αν δεν φας σπετζοφαι στον τοπο μου...χαχαχαχα !!!!!!!!!
Τελευταια ολο με λιγουρες ειμαι οταν ερχομαι εδω.....!!!
χαχαχαχαχααχα!!!!!Γεια σου Ευρυνοοε.....και μαλλον πρεπει να κανονισουμε ενα μαγειρεματακι φιλε μου !!!!!
Καλο Πρωιιιιι !!!
γειά σου τρελλέ...αφού ΠΑΝΤΑ...πάντα :-)σαν να εχεις δικιο...ολα φαίνονται αλλιώς αναλογως το που...εχω την ιδια αποψη με σενα τρελλέ
Βασιλική
τελικά είχα δίκιο λοιπόν..
χαχα
καλά είναι λοιπόν να σκέφτομαι τρελά που και που..
επιστημονική μελέτη ακούω..
πολύ θα ήθελα να την δώ..
ίσως ψάξω να την βρώ λοιπόν..
ΚΑΙ η διάθεση παίζει ρόλο..
ωραιότατα..
τα μυστήρια του κόσμου μας είναι περισσότερα απο όσα βλέπουμε καθημερινά διότι δέν τα αντιλαμβανόμαστε..
ευχαριστώ που ξενυχτάτε μαζί μου :)
καλό ξημέρωμα :)
issallos
μην μου το χαλάς..
τόσα χρόνια οι φίλοι μου με λένε τρελάρα..
χαχαχα
σπετσοφάϊ στον τόπο σου..
χμ, πρέπει να το κάνω..
πού θα πάει..
για μαγειρεματάκι, όποτε θές!!!
καλό ξημέρωμα!!
melissalli
γειά σου κι εσένα..
χαίρομαι που διαπιστώνεις κι εσύ το ίδιο..
τελικά είναι κανόνας, άσχετα με το οτι δέν του έχουμε δώσει την πρέπουσα σημασία!!
καλό ξημέρωμα :)
Αυτό το κείμενο θα το στείλω σε φίλη μου στη Μυτιλήνη
με την οποία είχαμε φάει ΤΟ ξύλο γιατί φεύγαμε απ το σπίτι μαζί και το φαϊ μας και παίρναμε τα βουνά κάθε μεσημέρι για να φάμε στην "εξοχή" όπως λέγαμε..Τί μου θύμησες!!
Καλημέρα
Στον κάθε χώρο, χρόνο υπάρχουν διαφορετικές γεύσεις στα φαγητά. Κι αυτό γιατί εμείς οι ίδιοι αισθανόμαστε διαφορετικά. ΄Οταν είμαστε κουρασμένοι από ένα ταξίδι, ένα περπάτημα στο βουνό, ή μιαν εργασία στο βουνό ή όταν επισκεφτόμαστε γνωστούς, φίλους, συγγενείς, το φαγητό είναι πιο γευσάτο, πιο γλυκό.
Η επαφή με τους συγγενείς, τους φίλους που κάναμε χρόνια να δούμε, η επαφή με ένα αγαπημένο πρόσωπο ή ένα ωραίο περιβάλλον, αυτά όλα μας δίνουν την αίσθηση πως το φαγητό είναι καλύτερο, πιο νόστιμο.
Στο σπίτι είναι η ίδια επαναλαμβανόμενη κίνηση. Δουλειά, σπίτι, φαγητό, τηλεόραση άντε και ίντερνετ, ύπνος. Αυτά γίνονται μια καθημερινή ρουτίνα η οποία δεν μας δίνει την ευκαιρία να απολαύσομε, να γευτούμε και να αισθανθούμε την γεύση. Τρώμε γρήγορα, για να τρέξομε στον υπολογιστή.
Πως λοιπόν, θα αισθανθούμε την γεύση; Αφού για μας γεύση είναι ο υπολογιστής;
Τώρα, αν μπορούσαμε θα τον τρώγαμε κι αυτόν! Κι αν αυτό, τότε θα διαπιστώναμε πως ο υπολογιστής ή ακόμα το ίντερνετ είναι γεμάτο με ποικίλες γεύσεις. Κι όχι γιατί υπάρχουν πολλές συνταγές φαγητών μα για τα πολλά θέματα που υπάρχουν, για τις πολλές γνώμες, για τους πολλούς ανθρώπους και τις ξεχωριστές γνώμες, σκέψεις, γνώσεις του καθενός ξεχωριστά.
Καλημέρα τρελέ μου, καλημέρα φίλη μου Σαβίνα, καλημέρα σε όλους εσάς.
melina
μπορεί να είναι κι έτσι..
ο παραλληλισμός με τις ..γεύσεις του ίντερνετ μου άρεσε..
έτσι είναι, γεύεσαι τις σκέψεις και τις απόψεις του καθενός και χορταίνεις τις δικές σου..
καλημέρα σου, να είσαι καλά :)
ελιτσα
ξύλο έναντι βόλτας στο βουνό;
άξιζε τότε!!
καλημέρα :)
Μόνον μη με βάλεις να συγκρίνω το μαγείρεμα που κάνω στη ΝΖ με το μαγείρεμα στην Ελλάδα, επειδή θα εκνευριστώ...
Αχ αυτά τα φαγιά σου...πειρασμός...
Το αντικριστο ειναι το κρεας που ψηνουνε στα ορη οι βοσκοι.
Απο εκει ξεκινησε και εχει διαδοθει σε ολη την Κρητη.
Ειναι υπεροχο.
Παιρνεις ενα αρνι γυρω στα 10 κιλα και το κοβεις στα τεσσερα.Το καθε κομματι απο αυτα εμεις το λεμε γουλιδι.
Αναλογα την παρεα βαζεις και γουλιδια.
Το τοποθετεις σε σουβλα, απεναντι απο τη φωτια.Ποτε επανω....
Πρωτα το εχεις πλυνει και του εχεις προσθεσει αφθωνο αλατι..θελει 2-3 ωρες να ψηθει..
Αν πας ποτε στα Ανωγεια, ζητα να φας αντικριστο..
Ειμαι σιγουρη βεβαια οτι θα το φτιαξεις συντομα...χαχαχα..
Αν θελεις κατι αλλο, ευχαριστως..
Καλημερα..
Καλημερα Ευρυνοε!
Ετσι ακριβως είναι… Η « ζωντανη τροφη » και όχι φυσικα η κονσερβα, δεν είναι μονο υλη (αμινοξεα , βιταμινες, ιχνοστοιχεια κτλ.), πανω απ’όλα εχει ενεργεια. Το πρανα που λενε οι γιογκις η το τσι των κινεζων. Η κβαντικη φυσικη εχει αποδειξει ότι όλα είναι ενεργεια, και η υλη είναι ενεργεια. Και η ποιοτητα της ενεργειας (αρνητικα ιοντα), είναι πολύ πιο υψηλη διπλα σ’ένα καταρρακτη στο βουνο και γενικοτερα στην φυση. «Ομοιοπαθης» ειμαι και γω των κατασκηνωσεων στην υπαιθρο….
Καλημέρα.
Πέρνα από το μπλογκ να δεις το τραγουδάκι σου στο πάρτυ μας!
Με προβλημάτισες τώρα γιατί ήταν κάτι που δεν το είχα σκεφτεί ποτέ, απλά πίστευα ότι καμιά φορά παίζει ρόλο η παρέα ή και η διάθεση ακόμα, τι να πω, θα το ψάξω..
όλο και κάτι παραπάνω θα ξέρεις...
φιλιά!
ακόμα περιμένω απάντηση για Αι Βασίλη, Ρούντολφ κ.λ.π
εκτός απ'την μνήμη σου θα κάψεις κι εμένα με τόσες αναρτήσεις !!!
η σπόντα(για τα άστρα) για μένα ήτανε;;;αν ναι ευχαριστώωωωωωωωωωωωωωωωω !!!
αν όχι δεν πειράζει !!
όπου αιθέρας εγώ μέσα !!
νομίζω πως τα άυλα κάνουν κουμάντο σε πολλά !!!
άμα σκεφτώ άλλη εξήγηση θα ξανάρθω;;
φιλιά απ'τον γαλαξία.(πήγα ν'αλλάξω αιθέρα)
Artanis
φαντάζομαι!!
που να δείς τι ετοιμάζω..
καλησπέρα :)
Καστρινή
ευχαριστώ για τις πληροφορίες..
δέν το είχα υπόψιν μου..
θα είναι φανταστικό υποθέτω..
αν πάω στα Ανώγεια θα το ζητήσω σίγουρα!!
καθώς και σωστά σκέφτηκες..
θα το φτιάξω όπως του αρμόζει..
στο βουνό!!
ευχαριστώ και πάλι..
καλησπέρα :)
IANIS
καλησπέρα σου..
κονσέρβα στο βουνό, είναι -τουλάχιστον- απαράδεκτον!!
πολύ σωστά, όλα είναι ενέργεια..
ως "ομοιοπαθής" με νοιώθεις..
σε απολαμβάνω στον καναπέ στην ύπαιθρο στο αβαταρ σου :)
χαιρετώ σε :)
Αστρο-Συμμορίτες
σας ήρθα!!
ευχαριστώ κι απο εδώ..
είστε πολύ καλοί!!
χαιρετώ σας :)
thumbelina
όλα παίζουν ρόλο, μα περισσότερο ο Τόπος!!
έχε το στο μυαλό σου πάντως.
περί του Αι Βασίλη και λοιπά, δύσκολο..
πολύ δύσκολο..
θα με τρέχετε με ζουρλομανδύα λέμε..
ίσως κατ ιδίαν κάπου, κάποτε..
καλησπέρα :)
ξωτικό
τι έχουν οι αναρτήσεις μου;
χαχα
σπόντα για άστρα;
πού;
περιμένεις να θυμάμαι τί είπα;
έχασες..
είπαμε, μνήμη μηδέν..
έτσι κι εγώ..
τα άυλα κάνουν κουμάντο σε πολλά..
αν όχι κουμάντο, συμπλέουν όμως..
θα περιμένω να ξανάρθεις..
ασπασμοί απο τα όρη :)
Δεν έχω πάει ποτέ να κάνω καμπινγκ και τωρα πια δε νομιζω να μου αρέσει.Την φύσης είμαι αλλά και της άνεσης ένα κρεβάτι και ζεστό νερό.
Μου άρεσε πολύ αυτή η ανάρτησή σου,ο τρόπος που περιγράφεις τις σκέψεις σου :)
καλό βράδυ
χχχχ
Και λοιπόν;
κακώς.. χάνεις..
βέβαια ο καθένας έχει τα γούστα του..
χαίρομαι που σου άρεσε..
να είσαι καλά :)
καλό σου βράδυ :)
Για να πω την αλήθεια δεν το 'χα σκεφτεί ποτέ αυτό που λες. Γενικά όμως πιστεύω στη διαφορετική ενέργεια του κάθε τόπου γιατί την νιώθω. Ίσως αυτή να επηρεάζει και το φαγητό. Κάτι θα ξέρεις για να το λες.
Καλο βράδυ!
Χρωματιστή
κι εγώ πιστεύω σίγουρα στην διαφορετική ενέργεια του κάθε τόπου μιά και έχω αισθανθεί πολύ διαφορετικά συναισθήματα σε διαφορετικούς τόπους, οι οποίοι δέν έδειχναν να διαφέρουν φαινομενικά..
δέν ξέρω σίγουρα τίποτα, αλλά υποθέτω..
εκ του αποτελέσματος..
καλό σου βράδυ :)
Τώρα είναι πράγματα αυτά να διαβάζονται νυχτιάτικα στη μέση του πουθενά που είμαι εγώ και με μια πείνα τεράστια; Άν ξαναγράψεις τέτοια θα σου βάλω πιπέρι στο στόμα, να ξέρεις!
Καλώς σε βρήκα!
Πρός όλους τους φίλους και φίλες :
διαβάστε τα τελευταία σχόλια στης Νέλλης .μετά απο προτροπή του Γκιώνη σκεφτήκαμε ως μια κίνηση πίεσης (αντί να μένουμε στα λόγια)
να ανεβάσουμε όλοι όσοι συμφωνούν την ανάρτηση της
Νέλλης, ίσως απο αύριο και μέχρι και την Δευτέρα τουλάχιστον.
Κάθε άλλη σκέψη ευπρόσδεκτη.
ευχαριστώ.
Trelokampero
εμ, δέν είναι ε;
πιπέρι στο στόμα..
χμ..
να δείς.. με τί ταιριάζει;
χαχα
καλώς βρεθήκαμε λοιπόν..
χαιρετώ σε :)
ξωτικό
η διαμαρυρία σας, είναι και δική μου..
μιά και είναι το πρόβλημα σε γνωστό μου σχολείο, αφού εκεί δίπλα γεννήθηκα..
καλησπέρα :)
Αν δεν μου είχε συμβεί και σε μένα θα έλεγα ότι φταίει η μολυσμένη ατμόσφαιρα της Αθήνας για την διαφορετική αίσθηση.Αλλά να όμως που έχω μαγειρέψει το ίδιο φαγητό και στην Αθήνα και στην Φλώρινα αλλά και στην ορεινή Κορινθία.Έστω ότι φταίει ο αέρας στην Αθήνα, στην Φλώρινα και την Κορινθία γιατί και εκεί είναι διαφορετικές μεταξύ τους οι γεύσεις;
Καλό βράδυ Ευρύνοε και καλό Σαββατοκύριακο :)
kakos lykos
μα είναι αυτό ακριβώς που εννοώ..
διαφορετικό περιβάλλον, διαφορετικές γεύσεις..
δέν σημαίνει οτι επειδή η Αθήνα είναι μολυσμένη ενώ άλλα μέρη είναι με πιό καθαρό περιβάλλον τα άλλα σημεία έχουν την ίδια σύνθεση..
αυτό ακριβώς είναι, έχουν πάντα άλλη γεύση..
αφού είναι διαφορετικά περιβάλλοντα..
οι έρευνες συνεχίζονται σε παράδοξα θέματα..
καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο kakos lykos :)
Όντως, οι γεύσεις είναι διαφορετικες σε διαφορετικό τόπο, μερικές φορές ακόμα και με λίγα χιλιόμετρα απόσταση, αν διαφοροποιούνται αρκετά οι συνθήκες σ' αυτά τα λίγα χιλιόμετρα. Το έχω παρατηρήσει εδώ και πολλά χρόνια.
Ήταν ιδιαιτέρως έντονο με προϊόντα που είχα κουβαλήσει από άλλες χώρες (και κατεργασμένα που καταναλώθηκαν ως είχαν και ωμά που μαγειρεύτηκαν εδώ): εκεί ξετρελάθηκα με την γεύση τους, εδώ τα πέταξα.
Μαζί με όλους τους άλλους παράγοντες που αναφέρατε (υψόμετρο, ατμοσφαιρική πίεση, υγρασία, αέρας, ενέργεια) δεν είδα ν' αναφέρθηκε και κάτι πολύ σημαντικό: η ποιότητα του νερού και η περιεκτικότητα του σε διάφορα μέταλλα, που ποικίλει πολύ από τόπο σε τόπο και που είναι φυσικό να διαφοροποιεί τη γεύση, ακόμα κι αν πλύνομε μια ντομάτα μ' αυτό, πολύ περισσότερο αν το χρησιμοποιήσουμε στο μαγείρεμα.
Επίσης, είναι γνωστό πως η γλώσσα αναγνωρίζει μόνο 4 γεύσεις: γλυκό, πικρό, αλμυρό και ξυνό. Όλη η υπόλοιπη "γεύση", που αντιλαμβανόμαστε,είναι οσμές, δηλαδή οσμηρά, πτητικά μόρια που επικάθηνται στο οσφρητικό επιθήλιο, κάπου στο βάθος της μύτης (γι' αυτό κι όταν η μύτη μας είναι βουλωμένη, όλα έχουν την γεύση χαρτιού). Τα μόρια που έρχονται απ' έξω με τον αέρα και τα μόρια που έρχονται απο μέσα, απ΄την τροφή που μασάμε, λειτουργούν συνδυαστικά. Είναι λοιπόν λογικό, να έχει άλλη "γεύση" η πατάτα όταν το περιβάλλον μυρίζει θυμάρι, άλλη όταν μυρίζει ιώδιο κι άλλη όταν μυρίζει κλεισούρα και βρώμικες κάλτσες.
Ακόμα, δεν αναφέρθηκαν οι διαφορετικές κλιματολογικές συνθήκες, άρα και οι διαφορετικές ανάγκες του οργανισμού. Με την γεύση και την όρεξη, ο οργανισμός μάς ανακοινώνει τις ανάγκες του. Όταν χρειάζεται κάποιο συστατικό, τότε τα τρόφιμα που το περιέχουν μας φαίνονται εξαιρετικά νόστιμα.
Π.Χ. ποτέ δεν έπινα γάλα, ούτε έτρωγα ωμό σκόρδο. Στην εγκυμοσύνη όμως έπινα μπουκάλια και κατέβαζα τα σκόρδα σαν καραμέλες. Κι ήταν μάλιστα νοστιμότατα.(Μπλιαχ!)
Στον Καναδά, που το χειμωνιάτικο κρύο ήταν πέραν της πιο τρελλής φαντασίας μου, πίναμε ένα καταπληκτικό ποτό: ολόκληρα πορτοκάλια (με τη φλούδα) στο μπλέντερ, με την προσθήκη άσπρου βουτύρου και μπόλικης ζάχαρης, όλο αυτό καλά χτυπημένο. Ένα κι ένα, για να βγεις με θάρρος και τσαγανό στη χιονοθύελλα!
Στην Αθήνα, ήταν απλά εξωφρενικά αηδιαστικό. :)
2mnka
χαίρομαι που το έχεις παρατηρήσει κι εσύ αυτό το φαινόμενο..
πολύ σωστό και το θέμα που αναφέρεις με το νερό..
άλλωστε το νερό έχει "μνήμη"..
πόσο διαφορετικές μνήμες μπορεί να έχει το νερό μιάς πηγής και μιάς βρύσης του δικτύου μιάς πόλης..
μα βέβαια κι αυτό που λές με την "γεύση" του αέρα, του περιβάλλοντος και της ατμόσφαιρας, δίνει απόλυτα χαρακτήρα στην Γεύση.. εκεί εστιάζω κι εγώ περισσότερο.. στην γεύση του αέρα..
σχετικά με εγκυμοσύνη, δέν έχω προσωπική εμπειρία (αλλιώς θα ανησυχούσα:) αλλά οι μαρτυρίες συνάδουν με αυτά που είπες..
για το κρύο ας πούμε εδώ πίνω βρασμένο κρασί με ζάχαρη και μετά κάνεις "μπάνιο" στα χιόνια.. :)
χαιρετώ σε και ευχαριστώ για τις πληροφορίες :)
Είχα διαβασει παλιότερα το καταπληκτικό βιβλίο ενός Γιαπωνέζου, σχετικά με την μνήμη του νερού. Υποθέτω πως το ξέρεις, εκείνο με τις ψαρωτικές φωτογραφίες.
Νομίζω πως αυτό αποδεικνύει, πέραν πάσης αμφιβολίας, την ύπαρξη του αιθέρα.
Ένα πολύ καλό σχετικό άρθρο εδώ:
http://palaixthon.ath.cx/mustikanerou.htm
Σωστά υποθέτεις ;)
ο Μασάρου Εμότο κάνει χρόνια έρευνες πάνω στο θέμα και είναι αν δέν κάνω λάθος ο πρώτος που το διαπίστωσε και το προώθησε..
καταπληκτική δουλειά :)
Προσθέτω σαν εμπειρία μου ότι τα Μυτιληνιά ούζα στην Αθήνα είναι σαν νερό. Μόνο τα δυνατά του Πλωμαρίου θυμίζουν τη Λέσβο. Γιατί άραγε?
Ήρθα εδώ από σχόλιό σας στο blog της Δήμητρας. Υπέροχη ανάρτηση.
Πρόσφατα έμαθα ότι σε μια συγκεκριμένη συνταγή που μου άρεσε η μαγείρισσα βάζει μέχρι και συγκεκριμένη μάρκα αλάτι.
Είναι βέβαια γνωστή η επίδραση του νερού σε όλα τα μαγειρέματα
Δημοσίευση σχολίου