ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ
............
αυτή είναι η κάρτα μου για στέγη, ντουλάπα, κουζίνα..

Δευτέρα 11 Μαΐου 2009

Σπήλαιο Κερατέας

Και ήρθε η ώρα να πάμε στη σπηλιά..

την Αρχόντισσα των σπηλαίων..

Πρίν περίπου 10 χρόνια είχα διαβάσει σε βιβλίο της σπηλαιολογικής εταιρίας για ένα σπήλαιο στην Κερατέα..
πήρα την απόφαση να ψάξω να το βρώ..
έψαχνα 2 μέρες αδιάκοπα..
"έφαγα" όλο το Πάνειον όρος..
τι μοναστήρια, τι εγκαταλειμένες εγκαταστάσεις, τι αυθαίρετα, τι χωράφια, τι μονοπάτια διάνυσα..
επιτέλους μετά απο πολύ κόπο και χρόνο την βρήκα..
η κούραση και η ταλαιπωρία άξιζαν για το αποτέλεσμα..
η σπηλιά με αποζημίωσε..

απο τότε την επισκέφτηκα 6 φορές με την προχθεσινή..
κάθε φορά έχει και κάτι νέο να δείς..
σύμφωνα με δικές μου εκτιμήσεις έχει περίπου 1500 τετραγωνικά έκταση χωρισμένα σε 6 επίπεδα..
προχθές λοιπόν, είχαμε κανονίσει με την ομάδα μας (Παυσανίας), να πάμε μιά και έχω αποφασίσει να μοιραστώ κάθε στοιχείο απο έρευνες που έχω κάνει στο παρελθόν..

κάποιοι απο την ομάδα (ονόματα δέν λέω), δυσανασχετούσαν με την δυσκολία του μονοπατιού και την ανάβαση στο βουνό..
έλεγα, "όταν φτάσουμε, θα αποζημιωθείτε με το θέαμα"..
έπαιρνα σαν απάντηση, "ότι και να είναι, αποκλείεται να δικαιολογεί την δυσκολία"..
εγώ επέμενα..
αφού λοιπόν χαθήκαμε την πρώτη απόπειρα, (είχα 5 χρόνια να πάω), επιτέλους εντοπίσαμε το σημείο..
το θέμα με τούτη την σπηλιά είναι οτι δέν την βλέπεις αν δέν φτάσεις ακριβώς εκεί..
τέλεια προφυλαγμένη απο τα αδιάκριτα βλέμματα..

η ονομασία της είναι σπήλαιο του Πάνα, και σπήλαιο του λόρδου Byron..
ακολουθούν φωτογραφίες..

τα εργαλεία



















η είσοδος απο έξω
















κι απο μέσα















ο διάκοσμος είναι απίστευτος..





































έβγαλα 240 φωτογραφίες.. λυπάμαι που δεν μπορώ να τις μοιραστώ όλες μαζί σας..





παντού μορφές απόκοσμες..












































αρχαία πέτρινα "ρομπότ"






















το σπήλαιο είναι ζωντανό..
φανταστείτε οτι χρειάζονται χιλιάδες χρόνια για να δημιουργηθούν κάποια εκατοστά σταλαγμιτών και σταλακτιτών.. σταγόνα, σταγόνα, το νερό αφήνει τα άλατα που περιέχει και χιλιοστό χιλιοστό προσθέτουν όγκο στους σταλακτίτες..









και η Απόλυτη Ομορφιά..
η Λίμνη με τα κρυστάλινα νερά..













κολώνες που ορθώνονται ως την οροφή




















και μία ιδιαίτερη κολώνα που μας έκανε να θέλουμε να την αγγίξουμε..

















6 πραγματικά "θανατηφόρα" επίπεδα..
με μεγάλο βαθμό δυσκολίας και ομορφιάς..
με γλιστερά και κάθετα βράχια που δέν είχαν πουθενά πατήματα..





















δέν μπορώ να βάλω άλλες αν και αξίζει η κάθε μία τόσο πολύ..
ένα μόνο θα πώ..
οτι μετά απο την περιήγηση στο σπήλαιο κάποιοι που δυσανασχετούσαν πρίν, έλεγαν οτι και διπλάσιο να ήταν το μονοπάτι και η δυσκολία του, πάλι θα πήγαιναν..



ευτυχώς έχουν εμένα για στήριγμα..

















μιά και έχετε δείξει ενδιαφέρον για τα "παράξενα" ταξίδια μου είπα να το μοιραστώ μαζί σας..

δέν ξέρω αν έκανα καλά..
θα φανεί στο χειροκρότημα..

χαιρετώ σας..

υγ: το θέμα παρουσιάζεται και στην ομάδα μας


ευχαριστώ για τον χρόνο σας..

26 σχόλια:

paramythou είπε...

Με ενθουσίασες!!!!
Είναι σα να βρίσκω τη συνέχεια μιας παλιάς ιστορίας. Θα σου την αφηγηθώ εν συντομία:
Τέσσερα πιτσιρίκια που είχαν το κέφι και την τρέλλα να ανακαλύπτουν, το ’’έπαιζαν’’ κάποτε μικροί εξερευνητές. Ζωσμένα με ταγάρια όπου έβαζαν νερό και σάντουιτς, περιπλανιόνταν κάθε Κυριακή στις περιοχές του Πάνειου.
Παρά τα ’’μη’’ και τα ’’πρόσεχε’’ των γονιών, ξεκίνησαν ένα κυριακάτικο πρωινό για να εξαφανισθούν ως το σούρουπο. Την ώρα που ο ηλιος έπεφτε πια, οι μεγάλοι τους έψαχναν μανιωδώς με ντουντούκες και κόρνες. Εκείνα αμέριμνα κι ευχαριστημένα πηδούσαν απο βράχο σε βράχο για να κατέβουν απο τη νότιοδυτική πλευρά του Πάνειου, την οποια βρήκαν πιο σύντομο δρόμο προς τα κάτω. Βλέπεις είχαν προηγηθεί αρκετές τέτοιες περιπλανήσεις...
Εντόπισαν τους γονείς τους να φωνάζουν κάτω, ίσως εκνευρισμένους και αγχωμένους, αλλά τα μάτια τους τους έβλεπαν σαν μυρμήγκια, μικρά κι εργατικά, λόγω απόστασης και λόγω πλούτου... Ναι τα μάτια τους είχαν πάρει τον πλούτο της σπηλιάς και τον μετέφεραν μαζί τους.
Δεν ξέχασαν ποτέ τη μαγική εμπειρία τους, όσο ξύλο κι αν έφαγαν μετά, για την πολύωρη ανεξήγητη απουσία τους....

Ενα απο αυτά, διάλεξε τους πρόποδες του Πάνειου να ζήσει όταν μεγάλωσε. Και μάλιστα τη νοτιοδυτική πλευρά, εκείνη που βλέπει στη θάλασσα. Υστερα μαγεμένο απο την ενέργεια του βουνού, έγραψε ένα παραμύθι. Τίτλος του, ’’Η Αννα και οι Καλικάντζαροι’’ που κυκλοφόρησε απο τις εκδόσεις Λιβάνη.
Το παραμύθι ήταν η επισφράγιση μιας μακράς μελέτης, πάνω στις κινήσεις του Πάνα, που όσοι κι αν επιμένουν οτι κατοικούσε στα βουνά της Αρκαδίας, αγνοούν που έκανε τις διακοπές του και τις σκανταλιές του....

αγαπημένε διαδικτυακέ φίλε,
με χαρά θα φιλοξενούσα στον paramythotopo τη δράση της ομάδας σας, που με συνεπήρε όπως καταλαβαίνεις....
Εχω την άδειά σου να χρησιμοποιήσω φωτό;
ευχαριστώ για την μαγική περιπλάνηση
η παραμυθού

Νηρηιδα είπε...

Καλα η λιμνη ολα τα λεφτα αλλα αυτο με την καταβαση και το κατσικοσκαρφαλωμα...αμα ερχομουν μαζι σας μαλλον 8α εμενα να φυλαω το αλλο επιπεδο!

Ευρύνοος είπε...

Φίλτατη Μαίρη
οι μικροί εξερευνητές ήταν μιά σειρά βιβλίων η οποία ήταν η αγαπημένη μου..
έτσι όπως περιγράφεις τα 4 πιτσιρίκια, έτσι κι εγώ με παρέα ξαδέλφια μου τριγυρίζαμε τις εξοχές των Μεσσογείων και φτιάχναμε μέχρι καταφύγια-κρυψώνες ανάμεσα σε θάμνους με στέγες απο κλαδιά και φύλλα..
απο τότε λίγα άλλαξαν..
η παρέα διαφορετική, αλλά με αμείωτη επιθυμία για εξερεύνηση..

υποθέτω λοιπόν οτι είμαστε κοντοχωριανοί μιά κι εγώ μένω κοντά στο σπήλαιο σε διπλανό χωριό..

βεβαίως είναι τιμή μας να φιλοξενήσεις την δράση μας.. και ασφαλώς να χρησιμοποιήσεις φωτό απο το θέμα μου..
έρχονται κι άλλες τέτοιες πάντως αποστολές..
stay tuned..
χαιρετώ σε..

Ευρύνοος είπε...

Νηρηίδα
η λίμνη όντως, "όλα τα λεφτά"..
βλέπεις τα αγαθά κόποις κτώνται..
κι όμως, τα κατάφεραν όλα τα άτομα να ανέβουν όσο κι αν πιστεύαν οτι δεν θα μπορούσαν..

πάντως την επόμενη φορά θα κολυμπήσω..

χαιρετώ σε..

ΖΕΡΒΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ είπε...

Τέλεια!!! Ευτυχώς που κάνεις αυτές τις αναρτήσεις και μπορούμε και μεις να πάρουμε μια γεύση από αυτό το υπέροχο πράγμα που κάνετε!!!! Καλή δύναμη για τη συνέχεια!!!!

Ανώνυμος είπε...

Αν και τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με μια κανονική επίσκεψη .. αισθάνομαι την ανάγκη να σε ευχαριστήσω για την γνωριμία-ξενάγηση σε αυτό το σπάνιο μέρος ..
Είναι ευτύχημα που είναι τόσο δύσκολη η ανάβαση .. γιατί έτσι μόνο οι πραγματικοί λάτρες των σπηλιών που σίγουρα θα σεβαστούν και το χώρο … μπορούν να έχουν πρόσβαση…. Σίγουρα οι δυσκολία του ταξιδιού .. ανταμείβεται .. αν κρίνω από τις πανέμορφες φωτογραφίες. Να ‘σαι καλά .. και πάντα τέτοιες ανακαλύψεις!!

vague είπε...

Με έκανες απίθανη βόλτα.
Συνηθίζω κι εγώ να χώνομαι μέσα σε σπήλαια όπου τα πετύχω. Μ' αρέσει η ατμόσφαιρα μέσα τους. Είμαι φαίνεται, σκοτεινός τύπος...

D.Angel είπε...

Mια καλησπέρα κι από μένα!!!Διάβασα χθες την ανάρτηση της ομάδας σας και κατάλαβα το λόγο της εξαφάνισης σου το Σ/Κ.
Ενθουσιάστηκα με τις φωτογραφίες και εκεί αλλά και εδώ!Υποθέτω πως περάσατε υπέροχα!Δεν σου κρύβω ότι ζήλεψα...
Φιλιά πολλά

Ευρύνοος είπε...

Σταυρούλα
στην ουσία δημιουργούμε ένα αρχείο με εξερευνησεις-αποστολές που κάποια μέρα, ίσως γίνουν ένα ωραίο βιβλίο με πλούσιο φωτογραφικό υλικό..
χαίρομαι να σας ταξιδεύω..

Ευρύνοος είπε...

Μεταλλαγμένε φίλε μου
ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια..
η αλήθεια είναι οτι η πορεία προς το σπήλαιο είναι κάτι σαν μύηση..
περνάς απο το μυητικό μονοπάτι και φτάνεις στο απόλυτο..
και η μόνη προσδοκία είναι να φτάνουν εκεί μόνο όσοι ξέρουν και σέβονται τον χώρο..
νά'σαι καλά κι εσύ..

χαίρε..

Ευρύνοος είπε...

Συνοδοιπόρος
καλώς ήλθες στο φτωχικό μου και πάλι..
σκοτεινός τύπος κι εσύ;
έλα στην παρέα μας..
έχουμε πολλά σπήλαια ακόμη..
η ατμόσφαιρα μοναδική, οι εικόνες απίστευτες..

ευχαριστώ..

Ευρύνοος είπε...

dreamer
βλέπεις οτι δέν κάθομαι στα αυγά μου..

όλο κάτι πρέπει να κάνω..
τι να κάνω; έτσι είμαι.. αεικίνητος..
υπέροχα περάσαμε αλλά νοιώθω λές και έχω φάει ξύλο απο 10 άτομα..
είχα καιρό να κάνω extreme sports.. χεχε

κι εγώ σας ψιλοέχασα αλλά δεν πειράζει.. εδώ γύρω είμαστε πάντα..
την Κυριακή έχουμε εκδρομή στο Αμφιαράειο στον Ωρωπό..
αν ενδιαφέρεστε ρίξτε ματιά εδώφιλιά σε όλους

ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ είπε...

Καλέ μου φίλε Τάσο....
Όταν ξεκίνησα πριν καιρό την ομάδα Παυσανίας είχα όρεξη και διάθεση για ένα διαφορετικό ταξίδι αναζήτησης....Όμως μπορεί να είχα το ''όχημα'' αλλά έλλειπαν οι ''ρόδες''....Και όπως λέει και ο λαός, κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι...Με βρήκες και σε βρήκα...Αλλά εσύ τρελέ μου δεν ήσουν ''ρόδα'' αλλά ολόκληρη Michelen έβαλες και στο ''όχημα'' την τετρακινηση σου και το οδηγείς σε νέα μονοπάτια. Μονοπάτια που δεν ήξερα και ίσως να μην μάθαινα ποτέ, χωρίς την καθοδήγηση σου....Όποτε σου οφείλω εν μεγάλο ευχαριστώ που μπήκες στην ομάδα και μας έδωσες αγάπη, γνώση, ελπίδα....Να σαι πάντα καλά Τασαρε....
Εκ μέρους όλης της ομάδας

Lilith είπε...

Ένα μεγάλο "Μπράβο" σε σένα και στην παρέα σου Ευρύνοε!
Οι φωτογραφίες που μοιράζεσαι μαζί μας είναι πολύτιμες και σ' ευχαριστούμε!
Απίστευτη σπηλιά... και η λίμνη... θεϊκή!
Αυτές είναι εμπειρίες... :)
Να' σαι καλά!

Ευρύνοος είπε...

Φίλε Αλέξανδρε συν-Παυσανιώτη
εγώ χαίρομαι που έχω κάπου να αφήσω αυτά που έχω στο μυαλό μου..
βρήκα σε σένα τον Φίλο που θα μπορούσα να συμβαδίσω..
η ομάδα και περισσότερο το όνομα αυτής, με έκανε να σας προτείνω την συμμετοχή μου, μιά και θεωρούσα εαυτόν, ένα μικρό Παυσανία..
ίσως, όπως έχεις πεί, το πνεύμα του μας οδηγεί..
απλά ο στόχος ο δικός μου ήταν να υπάρχει αλληλοσεβασμός και σεβασμός απέναντι στην Μάνα Φύση..
έχετε όλοι την αγάπη μου και έπεται συνέχεια..

Ευρύνοος είπε...

Lilith
ευχαριστούμε για τα "Μπράβο"..
άλλωστε τι είναι ο καλλιτέχνης χωρίς το χειροκρότημα..
πόσο μάλλον όταν το αντικείμενο είναι επίπονο και δύσβατο..
θυμάσαι τι λέγαμε;
close your eyes
open your heart
choose life
choose world
choose reality..

έτσι ακριβώς..

υγ: ακόμα ψιλοπονάνε τα πόδια απο το μονοπάτι.. χαχα..
καλό έκανε όμως..
θα συνεχίσω με γυμναστική..

χαιρετώ σε..

paramythou είπε...

Λοιπόν I m staying tuned μιας και είμαστε και κοντοχωριανοί.
Το πιασες το θέμα με τη σειρά Μικροι Εξευρευνητές: καθένα απο τα ταγάρια (όχι σάκους, ταγάρια σου λέω) των τεσσάρων παιδιών περιείχε εκτός απο σάντουιτς και μπουκαλάκι με νερό, κι ένα απο τα μικροσκοπικά αυτά βιβλιαράκια!
Για την ιστορία, θα πρέπει να προσθέσω οτι τα μάτια αυτών των πιτσιρικάδων δεν είδαν όλα αυτά που δείχνουν οι φωτό της ομάδας σου. Απο φόβο και φυσικά απο αδυναμία τα βλέμματά τους ’’πήραν’’ όσο απο τον πλούτο μπόρεσαν, κι έφυγαν κατρακυλώντας το δρόμο της επιστροφής. όΠου τους περίμενε και το μπερντάκι.
Με ταξίδεψες πολύ, σου λέω...
ευχαριστώ
η παραμυθού

Ευρύνοος είπε...

Ευκαιρία λοιπόν να προ(σ)καλέσεις τα υπόλοιπα μέλη της τότε δικής σου ομάδας να δούνε τις φωτογραφίες..

θα έχουν να θυμηθούν πολλά και να συζητήσετε περισσότερα..

να υπενθυμίσω για όσους δέν τα πρόλαβαν οτι τα βιβλιαράκια αυτά είχαν οδηγίες για να προβλέπεις τον καιρό, μέχρι πως θα επιβιώσεις σε δύσκολες συνθήκες και πώς θα βρείς τροφή μέχρι ποιά είδη φιδιών και αραχνών είναι επικίνδυνα..
τι μου θύμισες τώρα πάλι..

να είσαι καλά Μαίρη..

κάπου θα έχω φυλαγμένα τα βιβλιαράκια..
όσο για το ’’Η Αννα και οι Καλικάντζαροι’’ θα το ψάξω..

χαίρε..

bessy είπε...

ποσα μπραβο να πω?βασικα δεν θα καταφερνα με τιποτα τις αναρρηχησεις και ολα αυτα που θεωρω για μενα extreme.
αντε να σας περιμενα στην εισοδο του σπηλαιου......?
χαρη εσας μου αποδειξατε,το μεγαλειο της φυσης
τι να πω?χιλια μπραβο

Αγνή είπε...

Πωπω!!Μπράβο παιδιά, που καταφέρατε τόση αναρρίχηση, τόσο σκαρφάλωμα και τόση κούραση!!

Δε θα μιλήσω καθόλου για την ομορφιά που μας μετέφερες, τα έχουν πει άλλωστε όλα οι προηγούμενοι/ες σχολιαστές/τριες.
Απίθανη η σπηλιά, η λίμνη και οι εικόνες.

Απορώ βέβαια σε τι κατάσταση είσαστε τώρα, αν σκεφτώ ότι με ένα απλό φαράγγι του Ενιπέα ήμουν πιασμένη 4 μέρες πολύ άσχημα! Ελπίζω να είστε σε καλύτερη φυσική κατάσταση!

Πάντα τέτοια και πάντα να τα δωρίζεις σε αυτούς/ές που δεν έχουν τη δυνατότητα να φτάσουν σε αυτές τις ομορφιές. Ευχαριστώ!

Ευρύνοος είπε...

Bessy
το πρόβλημα είναι οτι για να φτάσεις καν στην είσοδο θα είχες μία δυσκολία..
πόσο μάλλον αφού στην πρώτη προσπάθεια αποτύχαμε και με την δεύτερη την βρήκαμε..
ευχαριστούμε πολύ..

Ευρύνοος είπε...

Αγνή
η αλήθεια είναι οτι τώρα είμαι απόλυτα ξεκούραστος και πάλι..
τις 2 πρώτες μέρες ήταν σαν να είχα φάει πολύ ξύλο.. χαχα
τώρα δέν μασάω.. ξανά στο βουνό..
προσεχώς έρχονται και άλλα..
σε αποκλειστικότητα θα πώ οτι υπάρχει μία σπηλιά στον Ταύγετο απο πληροφορίες που έχω η οποία δέν έχει εξερευνηθεί και η επόμενη αποστολή μας θα είναι εκεί μαζί με ένα θέμα έκπληξη..
τούτη την Κυριακή έχουμε μία χαλαρή εκδρομή στο Αμφιαράειο για χαλάρωση και την άλλη μάλλον Ταύγετο αν όλα πάνε καλά..

stay tuned..

χαιρετώ σας..

Ανώνυμος είπε...

ΤΗΝΕΛΛΑ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ!!!!!

Ευρύνοος είπε...

ALPHA
υπερβολές!!!

χαιρετώ σε..

Roadartist είπε...

ΤΙ ΠΟΣΤ!!

Πολύ το χάρηκα..την περιοχή την αγαπάω αρκετά.. Δεν έχω επισκεφτεί ποτέ το σπήλαιο, και δεν φανταζόμουν καν πως υπήρχε..

Τη καληνύχτα μου!

Ευρύνοος είπε...

Roadartist

χαίρομαι όταν βλέπω φίλους να επιστρέφουν σε παλαιότερες αναρτήσεις μου, τότε που δέν είχα και πολλούς αναγνώστες..
όμως όσα έγιναν έγιναν και έμειναν εδώ γραμμένα να τα βρίσκουν όσοι ψάχνουν..

να είσαι πολύ πολύ καλά και σε ευχαριστώ!!

καληνύχτα :)

Blog Widget by LinkWithin