Απόπειρα έρωτος (storyteller)

Εκείνος πάντα μόνος ανάμεσα σε πλήθη..

Εκείνη μόνη με παρέα την απόσταση και την μοναξιά της..

Γνωρίστηκαν σε ένα παράξενο μέρος..
σε ένα μέρος που όλοι ήταν με όλους και ο καθένας μόνος..

εκείνος τύπος strange..
εκείνη free spirit και λίγο wild thing..

ήρθε μιά καλησπέρα..
μετά ήρθε απάντηση..
μετά αντάμωση.. στο γνωστό τόπο..
μιλούσαν, γελούσαν..

ερωτεύονταν χωρίς να το ξέρουν..
ή μήπως τό'ξεραν?
οι λέξεις του ενός συμπλήρωναν του άλλου..
οι σκέψεις το ίδιο..

ας δώσουμε και όνομα στους ήρωες του έργου..
ο Τ και η Χ
ας πούμε.. Τ όπως Τρελός και Χ όπως άγνωστος Χ..

Αποσπάσματα διαλόγου..
-Χ: θα μού πείς τι λές στα κοριτσάκια και τα "ρίχνεις"?
-Τ: moi, jamais!

-Τ: τί νέα λοιπόν?
-Χ: τα ίδια..
-Τ: χμ.. ξέρεις.. μου έχεις κινήσει το ενδιαφέρον.. απο μία εικόνα σου..
-Χ: εγώ δέν περίμενα εικόνα δική σου..
-Τ: (σκέφτεται).. (απίστευτο.. με σκεφτόταν χωρίς να γνωρίζω τίποτα γι αυτό)..
-Τ: (αμηχανία).. μ'αρέσει που εκφράζεσαι με τον τρόπο που εκφράζεσαι.. ελεύθερα, χωρίς να κολλάς.. (σκέψη).. (λιγότερο αθυρόστομη να ήσουν μονάχα)..
-Τ: σου έστειλα mail..
-Χ: θα το δώ..
-Τ: σκεφτόμουν μήπως θα μπορούσαμε να.. μα τί λέω? μήπως εσύ κι εγώ..
-Χ: ίσως δίναμε χώρο για "διερεύνηση" αυτού που μας συμβαίνει..
-Τ: ξέρεις.. σκεφτόμουν.. πως ίσως δεν πρέπει να σκέφτομαι έτσι για σένα.. είμαι δεσμευμένος..
-Χ: καλύτερα να μου έλεγες οτι πιστεύεις στα Βρύλ..
-Τ: (σκέψη).. (καλά και σε αυτά πιστεύω αλλά δεν χάθηκε ο κόσμος.. τώρα τι κάνουμε)..
-Τ: δέν μπορούσα να μήν σου το πώ.. ούτε μπορούσα να κρύψω τι αισθάνομαι..
-Χ: αυτό αποκλείει κάθε πιθανότητα "διερεύνησης" αυτού που γίνεται μεταξύ μας..
-Τ: μα.. στάσου..
-Χ: εγώ δεν είμαι "γκόμενα".. ούτε ποτέ θα γίνω..
-Τ: (σκέψη).. (δέν ζήτησα αυτό.. περίμενε)..
-Τ: σε καταλαβαίνω.. δέν ήξερα κάν, αν δικαιούμαι να αναζητώ κάτι απο σένα..
-Χ: καλύτερα να φύγω..
-Τ: (σκέψη).. (γιατί κάνω τέτοια λάθη και λέω τις σκέψεις μου φωναχτά? δεν το βούλωνα λιγάκι?)
-Τ: εσύ ξέρεις οτι είναι καλύτερο για σένα.. πάντως θα ζείς μέσα μου..
-Χ: χρειάζομαι έναν άντρα να είναι δίπλα μου.. να τον νοιάζομαι και να με νοιάζεται..
-Τ: (σκέψη).. (κι εγώ είμαι δίπλα σου κι εγώ σε νοιάζομαι)..
-Τ: σε καταλαβαίνω.. όμως θα ήθελα να μου πείς τι αισθάνθηκες για μένα. αν αισθάνθηκες..
-Χ: αισθάνομαι όμορφα και γλυκά μαζί σου, σε αισθάνομαι κοντά μου.. μου ταιριάζεις. όμως αυτό δεν αναιρεί την ΑΛΗΘΕΙΑ..
-Τ: σε ευχαριστώ.. θα σε σκέφτομαι..
(σκέψη).. (θα τα φυλάξω τούτα τα λόγια σου φυλακτό μέσα μου)..

Πέρασαν 2-3 μέρες..
εκεί που δέν το περίμενε αυτός,δέχτηκε ένα μήνυμα..

-Χ: δεν κοιμάσαι;
-Τ: οχι.. δεν μπορώ.. εσύ;
-Χ: ούτε κι εγώ.. δέν είχα νέα σου..
-Τ: εγώ σου έστειλα μήνυμα τελευταίος..
-Χ: δέν πιάνεται..
-Τ: ζητάς εξηγήσεις;
-Χ: ναι.. δεν καταλαβαίνω..
-Τ: δέν πρόλαβα να σου εξηγήσω.. ξέρεις, σου έγραψα ένα τραγούδι.. σκέφτηκα να στο στείλω.. ίσως καταλάβεις..
-Χ: στείλε μου..
-Τ: ήρθε;
-Χ: ναι.. τώρα δέν καταλαβαίνω ακόμη περισσότερο..
-Τ: δέν υπάρχει χρόνος να εξηγήσω.. (σκέψη).. (γιατί να εξηγώ; δέν θα έπρεπε.. έπρεπε να μήν χρειάζονται εξηγήσεις.. έτσι, απόλυτα φυσικά όλα να γίνονται)..

Πέρασαν λίγες μέρες ακόμη..
μίλησαν..
είπαν οτι δέν μπορούν να μην σκέφτονται ο ένας τον άλλον..
Λόγια.. λόγια.. λόγια..
μετά.. χάθηκαν..
γύρισε ο καθένας την πλάτη και τράβηξαν τον δρόμο τους..

Εκείνος, ήταν μυστήριο τραίνο.. "λειτουργούσε" παράξενα.. "με αγαπάς, σε αγαπώ". "με θέτεις σε νέα δεδομένα, ξενερώνω".. έλειπε το σκίρτημα.. έλειπε η αρχική λαχτάρα..
ευτυχώς, όλα τέλειωσαν.. εκείνη είχε πεί "δεν γίνεται".. εκείνος είχε ήδη αρχίσει να αποδομεί τα κομμάτια της από μέσα του.. ήταν η αρχή του τέλους.. ενός τέλους που θα "στοίχιζε" λίγες σκέψεις ακόμη, λίγες στιγμές μονάχα απο τον χρόνο τους..

ΤΕΛΟΣ

storyteller

ποιός είπε οτι πρέπει να αγγίξει ο ένας τον άλλο για να ολοκληρωθεί μία σχέση..
υπάρχει σχέση με τον Πλατωνικό τρόπο..
υπάρχει τρόπος να ζεί κάποιος μέσα στον άλλο για πολλά χρόνια χωρίς να "ανταμώσουν"..
υπάρχει τρόπος να "σκοτώσουμε" τον έρωτα..
το κείμενο παρουσιάζει λεπτές ισορροπίες που υπάρχουν ανάμεσα σε διαφορετικούς εγκεφάλους..
ισορροπίες που απο μικρές κλωστές κρέμονται οι οποίες γίνονται τρίχες ή τριχιές, ανάλογα το "λίπασμα" που τις ταίζουμε..
Μία στιγμή αδυναμίας.. μία στιγμή ευάλωτος..
δέν θέλει πολύ να μυθοποιήσεις κάποιον, δέν θέλει πολύ να απομυθοποιήσεις κάποιον..
όλα σε τυχαίες σειρές, ενός χαώδους σύμπαντος..
η γέννηση ενός σύμπαντος, η ενός κατοικήσιμου πλανήτη χρειάζεται πολλές παραμέτρους για να συμβεί..
έτσι κι ο έρωτας..