μιλώ για την Αθανασία!!
πές οτι εγώ τώρα, δέν είμαι εδώ..
δέν είμαι κάν παρών, δέν είμαι ζωντανός..
πώς θα είσαι σίγουρος/η οτι εγώ είμαι εδώ;
μήπως κέρδισα την Αθανασία;
μήπως το πέτυχα και δέν το γνωρίζεις;
μήπως να σου πώ το Μυστικό;
να το πάρει το ποτάμι;
ας το πάρει λοιπόν..
το λοιπόν.. τί είναι ο άνθρωπος;
όχι, μην νομίζετε οτι απαγγέλω τον διάλογο στην γνωστή ταινία με τον Αντωνάκη (Γιώργος Κωνσταντίνου)..
ο άνθρωπος, είναι Λόγος..
είναι Ιδέες..
είναι Διάλογος..
είναι ακριβώς, ό,τι πρεσβεύει..
και πώς είμαστε σίγουροι για αυτό που λέω;
βέβαια αποτυπώνοντας τις Ιδέες του κάπου..
σε χαρτί, σε pixels, σε bytes, σε blogs..
κι εγώ λοιπόν γράφω..
αφήνω ίχνη..
σημάδια Ζωής..
κι εσύ διαβάζεις..
και πιστεύεις οτι είμαι ζωντανός..
αν προγραμματίσω αναρτήσεις για τα επόμενα 50-100 χρόνια, θα εξακολουθούν πολλοί να πιστεύουν οτι είμαι ζωντανός!!!
εδώ λοιπόν, υπάρχει η ψευδαίσθηση της Αθανασίας και της Ζωής..!!
η ψευδαίσθηση του οτι εγώ είμαι εδώ..
κι όμως, μπορεί να λείπω..
μπορεί να λείπω ήδη..
όμως, εσείς εξακολουθείτε να με διαβάζετε..
κι αν δέν απαντούσα στα σχόλια, θα εξακολουθούσατε να το κάνετε..
θα μπορούσα να ισχυριστώ οτι δέν απαντώ ως στάση ζωής..
θα μπορούσα να πώ οτι δέν έχω διάθεση να απαντώ σε κανένα..
απλά, οτι μου αρέσει να γράφω και όποιος θα ήθελε να σχολιάσει ας το κάνει..
λοιπόν;
τί λέτε;
Αθάνατος;
storyteller
.png)
.jpg)
.jpg)
40 σχόλια:
Ευρυνοε
ναι θα ειχεις κερδίσει ή αν θελεις εχεις κερδίσει την ΕΝΔΟΚΟΣΜΙΚΗ Αθανασία. Νιώθω ότι όλοι μας ισως γι΄αυτο παλεύουμε. Να διατηρήσουμε την μνήμη μας ακομα και μετα θάνατον.
Καλη σου μέρα
Ατάργα
ένας απο τους φόβους των ανθρώπων ίσως είναι η Λησμονιά..
γι αυτό απο τους αρχαίους χρόνους, πολλοί προσπάθησαν για την μία λ-έξη..
ΥΣΤΕΡΟΦΗΜΙΑ..
καλημέρα σου :)
Όταν πεθάνω....χαιρετίσματα....
Τι θα με νοιάζει αν με θυμάται κανείς ή με ξεχάσανε όλοι.
Εγώ θα το ξέρω για να ικανοποιηθεί η αυταρέσκεια μου; Όχι.
Ας ζήσουμε το σήμερα και ας αφήσουμε το αύριο για οταν έρθει και γίνει κι εκείνο σήμερα!!
Καλή σου μέρα.
ο Ερωτας της Αθανασία της ψυχής και της δοξας κατα τους αρχαίους προγόνους μας παρακινεί. Ο Ερωτας-ζήλος της Αθανασίας λοιπον μας παρακινει.
Ακομα κι οταν θελουμε να φέρουμε παιδιά στον κόσμο την Αθανασία σκεφτόμαστε και την υστεροφημία μας. Αλλοι κυοφορούν στον σώμα κι αλλοι στην ψυχή. Αλλοι τα καταφέρνουν και στα δύο. Και τα παιδιά τους ως γονιδια των ιδιων και των προγόνων τους τους φέρουν μέσα τους και ζουν και μετά τον θανατό τους ως εν μέρη Αθάνατοι. Αλλοι κερδίζουν την Αθανασία με τα έργα τους και τα πνευματικά τους παιδιά.
Οσο για την λησμονιά που λες λήθη ειναι στην ουσία, κι εμείς ψάχνουμε την Α-Ληθεια μας ο καθένας για τον εαυτό του.
O άνθρωπος είναι ότι πρεσβεύει, είτε τα γράφει είτε όχι.. αν μείνει το έργο του καλώς, ακόμη όμως κι αν δεν αφήσει τίποτα έχει αφήσει το ίχνος της ψυχής του που είναι άφθαρτο. Αν το δούμε και συνολικά, μυριάδες ψυχές και σκέψεις φτιάχνουν το σήμερα και θέτουν βάσεις για το αύριο..
Ωραίο θέμα!
Καλό μεσημέρι Ευρύνοε:)
Καλημερα Ευρύνοε,παλι με εφτιαξες,ή βρηκες το κουμπι μου ή χαρισματικος είσαι.Εδω απαντας εσύ.Η δικη μου απαντηση είναι οτι κατέχεις και τα δύο.Λογικο ειναι οτι για να γινουμε αθανατοι για τους αλλους πρεπει να αφησουμε μνημες.Ομως πως θα γινουμε αθανατοι εμεις για εμας;Ειναι πολυ απλο,πρεπει να βγαλουμε το καπακι απο το βαζακι αν θελουμε να φαμε το μελι.Καπακι ειναι ο χρονος ο οποιος ειναι πλασματικος και δεν υφισταται κατ ουσιαν, αφου μετριεται μονο με τις πεντε αισθησεις μας,τις οποιες και βλεπουμε.Αλλά ενω δεν βλεπουμε την νοηση(σκεψη)ουτε την διανοια(αντιληψη)ουτε την δοξα(γνωμη)ουτε την διακριση ουτε την αισθηση(διαισθηση)αυτες και τις νοιωθουμε και τις ζουμε και τις αποδεχομαστε και αυτες ειναι οι αισθησεις της ψυχης η οποια και λογικη ειναι και νοερα αλλα ειναι και φυσις(υποσταση)νοερα μεν και οχι υλικη ως εκ τουτου δεν φαινεται.σαν φυση διαθετει ενεργεια και ως νοερα μεταβαλλεται μεν αλλα δεν φθειρεται.Αποστασιοποιουμενοι λοιπον τον χρονο μεσω της ψυχης εισερχομεθα στην αιωνιοτητα και δει την αθανασια.Γεια σου αθανατε.
Υ.Γ Ξερεις; και το δικο μου χωριο εχει τρελο, εμενα.ευχαριστω για την φιλοξενια,και καταννοεις οτι ο χωρος δεν ενδεικνυται για περαιτερω αναλυση.
ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ
και πού το ξερεις άν θα έχεις την δυνατότητα να το ξέρεις;
όνομα και πράμα που λέμε.. Δύσπιστος!
αλλά θα συμφωνήσω μαζί σου οτι έτσι κι αλλιώς πρέπει να ζούμε το σήμερα σάν να είναι το τελευταίο σήμερα..
καλησπέρα :)
Ατάργα
ακριβώς έτσι το λαμβάνω κι εγώ..
ίσως βέβαια να είναι κάποιος μηχανισμός της Φύσης όπως η αυτοσυντήρηση ώστε να διαιωνίζεται το είδος.. όπως και η ανάγκη της διαιώνισης της Ψυχής μέσα σε άλλες Ψυχές, μέσω της Θύμησης..
χαιρετώ σε :)
Margo
"το ίχνος της ψυχής του είναι άφθαρτο"..
σωστό.. και συνάδει με το πιό πάνω σχόλιο μου περί της διαιώνισης της Ψυχής.. αν το δούμε και συνολικά, τότε έχουμε σχεδόν "απόδειξη"..
ωραίο θέμα και αξιόλογοι σχολιαστές!
καλησπέρα Margo :)
sapfiros
δέν μπορώ να απαντήσω στα δύο σου ερωτήματα (όπως λές ο χώρος δέν ενδείκνυται για περαιτέρω ανάλυση), μα θα σου πώ οτι περίμενα να σχολιάσεις, ήμουν σίγουρος γιαυτό τουλάχιστον.. δέν λέω περισσότερα..
Αθανασία "για τους άλλους" λοιπόν, είναι ευκόλοτερο ή δυσκολότερο απο την Αθανασία "για τον εαυτό"?
κρίνω οτι είναι δυσκολότερο μάλλον για τους άλλους..
για τον εαυτό είμαι πεπεισμένος οτι είναι η φυσιολογική οδός..
εννοώ οτι είναι ο προ-ορισμός να ενωθεί η Ενέργεια με την πρωταρχική Πηγή..
το δύσκολο είναι να προσεγγίσεις άλλες Ψυχές και να γίνουν Αδελφικές Ψυχές που συνεπάγεται.. (ψάχνω την σωστή λέξη).. συν-τονισμό ή σύμ(ν)-πνοια..
Γειά σου κι εσένα Αθάνατε..
υγ: τελικά 5 τρελοί (στοχαστές) πάνε τα πράγματα (σκέψη) μπροστά, προσπαθώντας να ερμηνεύσουν τον κόσμο τον ορατό και τον αόρατο..
χαίρομαι να συζητούμε.. :)
Πράξε όπως αισθάνεσαι καλέ μου τρελέ!
Οι φωτό που διάλεξες είναι καταπληκτικές!Πολύ μ αρέσανε!
Φιλιά
Αθάνατος δεν ξερω αν είσαι ...
άπαιχτος όμως, είσαι...
τρελοσοφέ μου, εγώ την αθανασία δεν τη θέλω.. να ξεφύγω θέλω απο το σαρκίο τούτο που με μπλοκάρει...
φιλάκι, αυτό! το κλεμμένο.
Μα Αθανασία υπάρχει ούτως ή άλλως, αφού τα πάντα σε τούτο το σύμπαν ανακυκλώνονται. Από τα πιο μεγάλα ως τα πιο μικρά, από τα πιο μακρινά ως τα πιο κοντινά.
Το θέμα είναι η συνειδητότητα η δικιά μας και τι είναι αυτό που εμείς βαφτίζουμε για Αθανασία.
Πωπωπω... η Σαββίνα το ξέρει ότι λείπεις;
Πάντως όπως και να έχουν τα πράγματα για κάποιους θα μείνουμε ζωντανοί έστω και για λίγα ακόμη χρόνια μετά το χαμό μας, δεν νομίζεις;
Καλό βράδυ!!!!
Αγγελική
πάντα όπως αισθάνομαι πράττω έτσι κι αλλιώς.. δέν με έχεις μάθει;)
οι φωτό κι εμένα μου αρέσαν πολύ γι αυτό η επιλογή μου..
ασπασμοί :)
Φοίβη
άπαιχτος, ναί..
δέν με παίζει κανείς :(
να ξεφύγεις απο το σαρκίο;
ευκολάκι, αλλά πρόσεξε!!!
όταν η Μοίρα το πράξει μόνο!!
αυτό το κλεμένο.. το πήρα και το μάζεψα κιόλας :)
Μια φορα κι εναν τρελο...
καλώς σε..
αυτό έλεγα λίγο πιό πάνω, συμφωνούμε..
ο προ-ορισμός, είναι αυτός..
η επαν-ένωση με την Πηγή..
το τί βαφτίζουμε για Αθανασία είναι μάλλον μεγάλη συζήτηση.. αν και για μένα να πώ ξεκάθαρα οτι είναι η Υστεροφημία..
ευχαριστώ σε, χάρηκα που πέρασες :)
Σταυρούλα
καλώς την συγγραφέα μας..
αλήθεια το λέω, έχεις ταλέντο..
θα μείνουμε όσο μας επιτρέψουν οι συνθήκες..
καλό βράδυ :)
χμ..τελειο θεμα
θα σου πω τι πιστευω εγω πως ειναι
ΑΘΑΝΑΣΙΑ
καθε χαδι,ανασα,σκεψη που μοιραζομαι
με τους αγγελους μου..:):)
καλο βραδυ Ευρύνοε
εντυπωσιακό ....
θα είχε ενδιαφέρον να το κάνεις ! αναλογως με το περιεχομενο των αναρτησεων θα μπορούσες να κερδισεις όχι μονο αθανασια αλλα και υστεροφημια αφου η περιπτωση σου θα ενδιέφερε παρα πολυ και τα ΜΜΕ /
τελεια ιδεα παντως !
Αν ήξερες και πότε θα πεθάνεις, το επόμενο προγραμματισμένο ποστ θα έπρεπε να ξεκινάει κάπως έτσι:
"Τώρα που διαβάζεις αυτό, εγώ δεν ζω πια."
Το πιθανότερο είναι ότι κανείς δεν θα το πίστευε.
:)
Είπες:"ο άνθρωπος, είναι Λόγος..
είναι Ιδέες..
είναι Διάλογος.."
Θα σταθώ στο τελευταίο.
"Είναι διάλογος".
Αν οι αναρτήσεις όμως γίνουν έτσι όπως τις παρουσιάζεις, Θα είναι μονόλογος.
Μονόλογος δικός σου, με απαντήσεις σχολιαστών, που θα μένουν όμως αναπάντητες.
Έτσι αυτόματα χάνεται η έννοια του διαλόγου.
Θα είσαι εκεί χωρίς να είσαι, παρών-απών αθάνατος μεν,
αλλά χωρίς το δικαίωμα της δευτερολογίας.
Μόνος στην ουσία μέσα στις σκέψεις και τους μονολόγους.
Μία πλασματική αθανασία.
Κάποιες φορές δίνεις bonus τραγούδι σήμερα θα σου δώσω εγώ ένα :)Αθανασία
Καλό βράδυ Ευρύνοε,εγώ πιστεύω πάντως, ότι κάθε άνθρωπος είναι εν δυνάμει αθάνατος, όσο ζει μέσα στη σκέψη και την ψυχή των άλλων. :)
...ομορφονιά που δεν την κέρδισε κανείς...
Θα συμφωνήσω με τον Δυσπιστπο
Αμα πεθάνω χεραιτίσματα, σκασίλα μου με θυμούνται δε με θυμούνται.
Ευχαριστημένη θα είμαι να λέει η κόρη μου καμια φορά
α ρε μάνα μου τρελη.....
Ας το καλό κι εσυ με τις νεκροκεφαλές σου νυχτιάτικα
Τελος παντων
Φιλακια
ΚΑΛΥΨΩ
σωστή!!
και όχι μόνο βέβαια :)
καλό σου βράδυ :)
Κυβέλη
καλώς σε..
μα έχω σκοπό να το κάνω..
θα γράψω "γράμματα σε μπουκάλι" τα οποία θα φτάσουν στον προορισμό τους μετά απο πολλά χρόνια..
η ιδέα μου ήρθε απο ένα γεγονός..
φτιάχνω στέγες και σε κάποιες απο αυτές που επισκεύαζα, έβρισκα μέσα διάφορα αντικείμενα απο τους μαστόρους του παρελθόντος..
απο πακέτα τσιγάρων, μέχρι στυλό και άλλα..
κάποια άλλη στιγμή σε μία ρωγμή βράχου, βρήκα μία επιστολή απο κάποιον προς κάποια, ο οποίος ποτέ μάλλον δέν βρήκε το κουράγιο να την στείλει..
αυτές είναι όμορφες ιστορίες που συμβαίνουν..
και ο παραλήπτης, γίνεται κοινωνός απίστευτων καταστάσεων και λήπτης, απίστευτων πληροφοριών..
οπότε λές να γίνω "φίρμα" των ΜΜΕ μετά θάνατον;
χα
πάλι πρωτοπόρος!!
να είσαι καλά και να ξαναπεράσεις..
καλό βραδυ :)
Riski
τουλάχιστον ξέρω οτι σε 50-100 χρόνια δέν θα ζώ, οπότε οι αναρτήσεις μου για τότε θα είναι προγραμματισμένες..
χαχα
βλέπω να σας βάζω Ιδέες πάλι :)
τι πιθανότερο, όταν διαβάσουν το πότε μπήκε η πρώτη ανάρτηση μου, είναι να πάθουν πλάκα..
:)
kakos lykos
δέν ήθελα να αναλύσω εδώ την λέξη Διάλογος, αλλά με αναγκάζεις (αν και ήταν μία ανάρτηση απο μόνη της)..
Ιδέα+Λόγος=Διάλογος
άρα για μένα δέν ισχύει ο διάλογος των υπολοίπων..
άλλωστε έχω παρερμηνεύσει πολλάκις τις "κοινές" ερμηνείες :)
άλλωστε πόσες φορές ξεκίνησες με άτομα να κάνεις διάλογο και κατέληξε σε μονόλογο;
πάντως ετοιμάζω θέματα για την επόμενη εκατονταετία!!
χαχα
καλό βράδυ :)
ceralex
καλώς σε..
ομορφονιά που την πήραν όσοι είχαν την τόλμη να την διεκδικήσουν..
καλό σου βράδυ :)
Ρίκη
αυτό και μόνο (οτι θα λέει η κόρη σου, "α ρε μάνα μου τρελή") είναι η ουσία αυτού που λέω :)
χαχα
σκιάχτηκες;
μωρέ φοβούνται τα παληκάρια :)
ασπασμοί και καληνύχτες :)
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟΝ ΔΥΣΠΙΣΤΟ
ναι αθανασια...... αλλα θα το κανες?
εγω οχι ..... τι νοημα εχει?
το ζωντανο εχει αλλη αξια....
γιατι να χαριζεις την ψευδαισθηση?
και ετσι και αλλιως εσυ ουτε την ψευδαισθηση δεν θα απολαμβανεις
ματαιο :)
καλημερα
δηλώνω παρών αλλά δεν είμαι εδώ...και παρόλα αυτά είσαι εκεί μαζί μου...καλημέρα φίλε μου
Υπέροχη ανάρτηση...
ωραίες σκέψεις...
πανέξυπνη ιδέα των αναρτήσεων για τα επόμενα 100 χρόνια...
Κάπου διάβασα: (στο γράφω όπως το θυμάμαι)
Για το χθες είμαστε νεκροί,
για το αύριο αγέννητοι,
μόνο για το σήμερα είμαστε εδώ...
Βέβαια, με χαρά σκέφτομαι την πιθανότητα, κάποιο εγγόνι μου, να λέει κάποτε στο παιδί του:
Αν ζούσε τώρα η γιαγιά σου η Ευγενία....
και νομίζω πως κι ως εκεί ... μου φτάνει.
Και συνειδητοποιώ πως μάλλον
μας φανερώνεις πράγματα που σκεφτόμαστε, αλλά δεν τα έχουμε συνειδητοποιήσει...
Να είσαι καλά.
η ψυχασθενής
δύσπιστη κι εσύ λοιπόν!!
Λ-ένα
μα και μόνο ως έκπληξη στο πέρασμα του χρόνου, αξίζει..
θα το κάνω, είναι βέβαιο!!
άλλωστε δέν χαρίζεις ψευδαίσθηση..
θα δηλώνω οτι είναι ανάρτηση προγραμματισμένη απο το 2009 :)
ένα γράμμα απο το παρελθόν, στο μέλλον..
τρέλα.. να δικαιολογήσω και το όνομά μου έ;
καλησπέρα :)
Παλαλός
εκεί είμαστε και οι δύο φίλε μου..
εκεί..
καλησπέρα :)
mamastinkomotini
τρελές σκέψεις!
θα το κάνω.. ειλικρινά, το μόνο που σκέφτομαι, είναι οτι δέν θα είμαι εδώ να δώ αντιδράσεις..
χαχαχα
πάντως, όποιος διαβάσει ετούτες τις γραμμές, θα καταλάβει πόσο "τρελός" είμαι..
ωραίο αυτό που διάβασες περί του χρόνου,(παρόν, μέλλον , παρελθόν.)
όταν μνημονεύουμε κάποιον, τον καθιστούμε αθάνατο..
συνειδητοποιείς πολύ σωστά..
"είμαι η μύγα που τσιμπάει το βόδι" έλεγε ο Δάσκαλος Σωκράτης..
δέν υπονοώ κάτι με το παράδειγμα, αλλά ως παράδειγμα τον έχω τον Δάσκαλο..
να είσαι καλά επίσης :)
χαιρετώ σε..
Αθανασία..γιατί να θέλει κανείς να είναι αθάνατος; ..Όσους λόγους κι αν μου πεις, δε θα το καταλάβω ποτέ!
Θα προτιμούσα να μην...
Χωρίς παρέα...μόνος, τι να την κάνεις την αθανασία; Θα φεύγουν όλοι κι εσύ μόνος...αθάνατος...όχι, μείνε εδώ ν΄απαντάς στα σχόλιά μας, δε θέλω να σχολιάζω αν δεν είσαι εδώ...δε μου φτάνει να ξέρω πως βλέπεις, αισθάνεσαι, ακούς...θέλω να το ξέρω! Η παρέα σου στο εδώ κι όχι στ΄αθάνατο..
Καλησπέρα (γκρι)..
Μ.
ρώτα τον Highlander!!
μα γι αυτό λέμε για την ..ενεργειακή Αθανασία και όχι της ύλης..
να σχολιάζεις.. γιατί είμαι εδώ..
το ξέρεις..!
καλημέρα (γαλανή)..
Δημοσίευση σχολίου