Ονειρο.. (storyteller)

Τρείς μέρες και τρείς νύχτες καβάλα στο άλογο..
για να φτάσω στην κορφή του λόφου..

στο Κάστρο..

ποιός είπε οτι δέν υπάρχουν κάστρα σήμερα;




















ξεπεζεύω τ'άλογο και μπαίνω..














εμπρός μου περίτεχνα καθίσματα ασφαλώς φτιαγμένα απο Αραβες σκλάβους που κατέχουν την Τέχνη του ξύλου..





τριγύρω ερημιά..

πού είναι άραγε όλοι;

τραβάω το σπαθί μου απ'το θηκάρι και η ησυχία διακόπτεται απο το σύρσιμο του σπαθιού που τραβιέται απο την θήκη..

προχωρώ σιωπηλά..

και νά!






η βαριά πόρτα άνοιξε με ένα μου χτύπημα..









βλέπω..






















τα όπλα του Αρχοντα..







μα γιά στάσου..

μα την αλήθεια δεν μπορεί να συμβαίνει..

ω, ναι..

δυό φρουροί..

ο ένας να φυλάει τον καθρέφτη της Αρχόντισσας..
ακριβώς πλάι στην σκάλα..


ο άλλος φυλούσε τα ιδιαίτερα δωμάτια του ζευγαριού..
αντίκρυ στον άλλο, μη επιτρέποντας την προσπέλαση στην σκάλα που οδηγούσε στα σαλόνια των Αρχόντων..



μα είμαι δυνατός, μπορώ να αντιμετωπίσω δεκάδες απο δαύτους..
μετά απο σύντομη μάχη και κάποιες πληγές στο κορμί μου καταφέρνω να τους ρίξω κάτω πληγωμένους..
ίσως να είναι νεκροί, δεν ξέρω..
πάντως τίποτα δεν θα με σταματούσε τούτο το βράδυ..

ανασαίνοντας βαριά απο την προσπάθεια καταφέρνω και φτάνω στο τέλος της σκάλας..

βλέπω..
τα σαλόνια που δέχονταν τους ευγενείς καλεσμένους..
έπρεπε να γίνουν δικά μου όλα τούτα..



κανείς πλέον δεν μπορούσε να σταθεί εμπόδιο..
αγρίμι σκέτο ήμουν..
όλα τέλειωσαν..

το Κάστρο έπεσε.. στα χέρια μου..
βγαίνω..


στα μπαλκόνια..
και στους κήπους με τον φοίνικα στη μέση..


χαζεύω τα φώτα που χτυπούσαν στην θάλασσα..


χμ..
σκέφτομαι..

όλα τώρα είναι δικά μου..
όσο φτάνει το μάτι..

μα κουράστηκα..
ας ξαπλώσω στην κάμαρα.. τώρα είναι δική μου..





"Στο κάστρο το παλιό"..




storyteller

Κόνικλος

Σήμερα το μενού λοιπον έχει κόνικλο (κουνέλι)..

μα δέν το έφτιαξα με τον κλασικό τρόπο (στιφάδο), αλλά με τον τρόπο αλα Τάσος..

ο δικός μου τρόπος λοιπόν έχει ως εξής..
παίρνω σακούλα ψησίματος και την κόβω στο μέγεθος που θέλω..
αφού πλένουμε το κουνέλι το βάζουμε σε κομμάτια στην σακούλα..




συνήθως αποθηκεύω λαχανικά στην κατάψυξη ωστε να μην πάνε χαμένα..
βάζω λοιπόν καρότα, μιά και είναι αγαπημένο φαγητό του κόνικλου, άρα ταιριάζει ως γεύση..














μαζί με: σκόρδο, πιπεριές, και κρεμύδια όλα σε ροδέλες..







φυσικά, αλάτι πιπέρι, πάπρικα και ΡΙΓΑΝΗ..
και πάνω απο όλα βάζω βιτάμ σε υγρή μορφή..
κλείνουμε σακούλα..

ΔΕΝ βάζουμε σταγόνα νερό..

























και περιμένουμε να φουσκώσει η σακούλα..












μέχρι να γίνει σαν μπαλόνι..
μην φοβάστε, δεν σκάει..





ούφ..
πέρασε η μιάμιση ώρα..






να δούμε τι φτιάξαμε..










σαν καλό να έγινε..



















δεν φτιάχνω και μία χωριάτικη λέω γω?









άντε, καλή μας όρεξη..

Κατηγορώ

Τί όμορφος κόσμος Θεέ μου..

Μάθε με 4 ευρώ πότε θα πεθάνεις.. το νέο παιχνίδι που ξετρελαίνονται μικροί και μεγάλοι..

δηλαδίς άμα θέλω να μάθω πότε θα πεθάνει ο τάδε πάλι 4 ευρά θα δώκω; να ξέρω δηλαδίς πότε θα ξεφορτωθώ πολιτικούς και πολιτικάντηδες.. αλλά εκείνοι είναι σαν την Λερναία Υδρα.. φεύγει ένας τρείς έρχονται..



άλλο φοβερό..
απάντησέ μας αν το έχεις κάνει με πάνω απο δέκα ταυτόχρονα και θα πάρεις το μέγα έπαθλο.. του μέγα μα...κα..
και απαντάει η θλιβερή ύπαρξη μειωμένης ηθικής και αντίληψης όχι.. τι όχι κυρά μου; που να τους μετρήσεις μέσα στο μπάχαλο;



άλλο τελευταίο..
ψηφίστε..
όχι, μήν ψηφίσετε..



χαχα.. εγώ μετά είμαι ο τρελός του χωριού..

ελπίστε καλύτερα..

φαντάζομαι κάποιος να ερχόταν πρώτη φορά στον πλανήτη ετούτον.
θα νόμιζε ότι:

όταν τρώς γιαούρτι είσαι ευτυχισμένος..
όταν πάς σε τράπεζα είσαι σίγουρος και ασφαλής για το μέλλον..
όταν είσαι στην τηλεόραση ξέρεις τι λές.. χαχα
όταν βγαίνει ο τάδε υπουργός και λέει όλα πάνε καλά να τον πιστεύεις..
όταν θέλουμε να κλείσουμε το "μαγαζί" που λέγεται Βουλή των Ελλήνων το κλείνουμε.. μάλλον Βουλή των 300 έπρεπε να λέγεται..
όταν κυκλοφορείς στην πόλη ή αλλού υπάρχει η αστυνομία να σε υπηρετεί και να σε προστατεύει.. αυτοί είναι προσωπική φρουρά των 300 και εκτελεστικό όργανο της βούλησης των εξουσιαστών.. που χρόνος και προσωπικό για τον πολίτη;
όταν πληρώνεις φόρους πιάνουν τόπο.. σε τσέπες κάποιων βέβαια, μαζί με τα πακέτα απο την αδελφή Ευρώπη.. ονόματα δεν λέμε, αλλά όλοι γνωρίζουμε..
όταν είσαι δημόσιος υπάλληλος σημαίνει οτι έχεις το προσωπικό σου "μαγαζάκι".. έρχεται ο "πελάτης-φορολογούμενος" και γίνεται πασούλες απο τον ένα στον άλλο..
όταν γράφεις αλήθειες κινδυνεύεις να σε κυνηγήσουν οι "νομοταγείς" και "νομοπλάστες"..
όταν είσαι "κάποιος" μπορείς να χτίζεις αυθαίρετα..
όταν είσαι "κάποιος" μπορείς να παρακάμψεις τον νόμο..
όταν είσαι "κάποιος" μπορείς να πατάς τα κουμπιά του πολέμου γιατί φταίνε οι "άλλοι"..
όταν είσαι "κάποιος" μπορείς να ανακατεύεις τα τρόφιμα όπως εσύ πιστεύεις οτι θα σου αποδώσουν καλύτερα σε χρήμα, έστω κι αν χρειαστεί να ανακατέψεις γονίδια ελέφαντα με ροδάκινου..
όταν είσαι "κάποιος" μπορείς να προκαλείς ασθένειες που να εξοντώνουν κόσμο και κοσμάκη προκειμένου να πουλήσεις φάρμακα, ή να μειώσεις τον πληθυσμό ως νέος Θεός..



αυτός ο κάποιος που κρύβεται να τον καθήσω στο σκαμνί άραγε;

που κρύβεται;

μάλλον έγιναν τόσοι πολλοί οι "κάποιοι" που δεν τους βρίσκεις.. μάλλον δημόσιοι υπάλληλοι είναι.. και λείπουν όπως πάντα.. άλλος τους χτυπάει την κάρτα.. και άλλος πληρώνει..

εγώ ένα λέω..

κάθε ζώο σε τούτο τον πλανήτη έχει ένα θεμελιώδες δικαίωμα..
να χτίσει την φωλιά του όπου επιθυμεί..

εγώ γιατί δεν μπορώ;
γιατί δεν δικαιούμαι να φτιάξω μία παράγκα σε ένα δάσος πλάι στο ποτάμι και να μείνω εκεί καλλιεργώντας και ψαρεύοντας;
γιατί;
μήπως γιατί θα φύγω απο το μαντρί και θα με φάει ο λύκος;

μην φοβάστε κουτούτσικα.. θα τον σουβλίσω εγώ τον λύκο και θα έχω τροφή για μέρες..



που θα πάει.. θα βρεθούν κι άλλοι τρελοί σαν κι εμένα και θα φτιάξουμε την παράγκα εκείνη που λέγαμε.. την φωλιά..

υγ: οι φωτό είναι αλιευμένες εδώ κι εκεί στο διαδίκτυο..

Σε ψάχνω

Ξεκίνησα στις 14-5-09 για την Αρκαδία..





















Ψάχνοντας..















σε σπηλιές και σε πηγές..













στην ερημιά..














στο ασκηταριό..













στην νεκρή μου φύση..















και σε ερείπια..













ξεχασμένα στο χρόνο..













ξεχασμένος Θεός..














και εκεί που τρία ποτάμια..













γίνονται ένα..


















είχες γύρει το κεφάλι..
στα νερά του..












Σε βρήκα..

WORLD DANCE

Η μηχανή του χρόνου..

και διάφορες ατάκες..


Watch I mixani tou xronou - Imia 1996 in Educational  |  View More Free Videos Online at Veoh.com

η συνέχεια ΕΔΩ..

απολαύστε τα "καμάρια" μας..
απολαύστε αυτούς που καλούμαστε να ψηφίσουμε..

"Η σημαία είναι φετιχιστικό στοιχείο και όσο πιό καθυστερημένη είναι μία κοινωνία τόση περισσότερη σημασία έχει η σημαία γι αυτήν"..

Κυβέρνηση Τρελού

Θα φτιάξω την τρελή μου κυβέρνηση..

Υπουργός Σπηλαίων και όμορφων διατηρητέων.. ΧΡΟΝΟΣ (Αλέξανδρος)

Υπουργός Κρήτης αλλά και Τσουρεκιών.. Dreamer angel

Υπουργός Φαντασίας.. Νηρηίδα

Υπουργός Συνείδησης.. Margo

Υπουργός "Γαλλικών".. Λευκή

Υπουργός Ποίησης.. Μαρία Νικολάου

Υπουργός Διασκέδασης.. Σουιτα

Υπουργός Αντι-Συστήματος.. Lykos

Υπουργός Τραγουδιών.. Μεταλλαγμένος

Υπουργός +γραφής.. Παπαουρολόγος

Υπουργός Ενότητας Φιλότητας και Παραλίας.. Matriga

Υπουργός Πειρατίας.. Osiris

Υπουργός Βουνών και Ολύμπου.. Αγνή

Υπουργός Ταξιδιών.. e-vi

Υπουργός Χρόνου.. ο Σκρουτζάκος ως ο νεώτερος

Υπουργός Παραμυθιών.. Lilith

Υπουργοί Συνταγών και Ευτυχίας.. Αχτίδα και Δημήτρης

Υπουργός Μνήμης.. Σταυρούλα

Υπουργός Εκ-φρασης.. El corazon

Υπουργός Τέχνης.. Carpe Diem

Υπουργός Ομιλίας.. LoLa

Υπουργός Σκέψης.. Τόνια

Υπουργός Εκ-στασης.. Kykeoning Lux

Υπουργός Α-λήθειας.. Παλ-εύη

τέλος κρατώ για μένα το υπουργείο Δένδρων και Συναισθημάτων..

η θέση του Πρωθυπουργού θα είναι κυλιόμενη ανα μήνα.. άλλωστε ποιός θα ήταν άξιος να είναι μόνιμος Πρωθυπουργός σε μία τέτοια κυβέρνηση..

ευχαριστώ..



υγ: όσοι ακούσαν τα ονόματά τους παρακαλούνται να συνεχίσουν την διάδοση..

χαιρετώ σας..

Ονειρεύομαι..

παιχνίδι που μου ζήτησε να παίξω η Νηρηίδα..

τί να πώ..

κάθε στιγμή βιώνω τέτοια φάση..





βρίσκομαι στην κοσμάρα μου και..













ερωτεύομαι..
κάθετι που βρίσκεται γύρω μου..













στεναχωριέμαι..
για κάθετι που γίνεται και αδικείται κάποιος..



















χαίρομαι..
με την χαρά του άλλου..

















κλαίω..
για την κατάντια του σήμερα..

















χορεύω..
μέσα μου όταν πλημμυρίζω χαρά..















συγκινούμαι..
κάθε που διαπιστώνω οτι υπάρχουν Ανθρωποι..











γίνομαι παιδί ξανά..
όταν μου δίνεται η ευκαιρία..












ονειρεύομαι..
γιατί πώς αλλιώς να αισθανθείς όλα τούτα;

Η πτώση

Σκέφτηκα..















πρίν χρόνια.. οι άνθρωποι ζούσαν σε αρμονία με την Φύση..










έκοβαν δένδρα να ζεσταθούν και να φτιάξουν έπιπλα και είδη καθημερινής χρήσης..
όμως.. φύτευαν..
πάντα φύτευαν..
ζούσαν σε μακρυνές αποστάσεις μεταξύ τους, δεν υπήρχαν υδροκέφαλες πόλεις..
και φύτευαν..

πόσες βόλτες στις εξοχές.. πόσες σκέψεις ποτισμένες με έμπνευση απο την Φύση και το Θείο.. πόσο ανοικτά ήταν τα "μάτια"..
τώρα είναι μαγκιά να έχεις κλειστά τα μάτια.. της ψυχής..
πόσο μετράει τώρα η απ-ανθρωπιά.. πόσο μετράει πόσους πάτησες σήμερα να βγείς στον αφρό.. πόσα λεπτά σε έχει τραβήξει η κάμερα.. πόσο λέρωσες τις σκέψεις σου με άχρηστα πράγματα που σου έχωσαν στο κεφάλι οι "ειδικοί" του συστήματος.. πόση μόδα έχεις πάνω σου ανθρωπάκο.. πόσο μυαλό χρησιμοποιείς απο εκείνο που κάποτε είχες..

τώρα ζούν ο ένας πάνω στον άλλο..
και κανείς δεν ξέρει κανέναν..
και δέν φυτεύουν..
τίποτα δέν φυτεύουν..
ούτε ξέρουν τι σημαίνει η λέξη..
αναλογιστείτε πόσο λιγότεροι ήταν και πόσο φύτευαν..
αναλογιστείτε πόσο πολλοί είμαστε και πόσο λιγότερο φυτεύουμε τώρα..

αυτό λέγεται Πτώση..

τι να φταίω που γεννήθηκα αγόρι με φτερά και το κάθε υγρό όνειρό μου μένει δεν με διαπερνά..

Μαραθώνας

Και σκεφτόμουν τι να πρωτογράψω..

έχω τρελαθεί τις τελευταίες μέρες στις εκδρομές..
η φτώχεια θέλει καλοπέραση φίλοι μου..
η πρόταση έπεσε απο τον φίλο Αλέξανδρο της Παυσανίας μιά και είχε ρεπό..
ασφαλώς συμφώνησα, άλλωστε το είχαμε συζητήσει καιρό πρίν..

ξεκινήσαμε λοιπόν για τον Μαραθώνα..
γνωρίζαμε οτι υπάρχει ο τύμβος των Μαραθωνομάχων, το μουσείο, ο τύμβος των Πλαταιέων, των Αθηναίων και ακόμη Ιερό Αιγυπτίων θεών..

αυτά λοιπόν είπαμε να πάμε να δούμε..
αρχικά πήγαμε στο Ιερό των Αιγυπτίων θεών..
πινακίδα στην λεωφόρο υπάρχει αλλά είναι λίγο Οδύσσεια να το βρείς..
φτάσαμε με τα πολλά στον χώρο που λέγεται Ελος..
περιφραγμένος και απαγορευμένος..
και απορώ γιατί τον ανακοινώνουν στο ενημερωτικό φυλάδιο του μουσείου να πάει ο επισκέπτης..
δηλαδή θα διανύσει ο Γερμανός 1500 χιλιόμετρα και θα του πούν απαγορεύεται η είσοδος.. και απαγορεύεται η φωτογράφηση.. χμ.. μάλιστα..
τέλος πάντων, αρκετά με τις φλυαρίες μου..
είδαμε μία ταμπέλα που εξηγούσε γιατί ήταν κλειστά..

χμ.. γνωστό το όνομα του κατασκευαστή..












τέλος πάντων αφού απαγορευόταν η φωτογράφηση και ακούσαμε να τρέχει το νεράκι έπεσε το μάτι μας σε μία σκηνή απείρου κάλους..













μία οικογένεια απο χελώνες ήταν δίπλα στο νερό και χαιρόταν τον ήλιο και το κολύμπι..

















αυτά δίπλα-δίπλα με μία ομάδα ψαριών..












μα πάρα δίπλα υπήρχε ένα μικρό ποταμάκι και εκεί άκουσα γνώριμες φωνές..











νερόκοτες έκαναν το μπάνιο τους και απολάμβαναν το γεύμα τους απο θρεπτικά σκουλικάκια γεμάτα πρωτείνες..
















για να ευχαριστηθείτε τις φωτογραφίες κάντε κλίκ κλέψτε τες και ανοίξτε τες και θα δείτε με το ζούμ τις όμορφες νερόκοτες με το κόκκινο κεφάλι..
δείτε τις εδώ

μα βρήκα κάποιες ενδιαφέρουσες φωτό εδώ..


στο μουσείο υπήρχαν εξαιρετικά εκθέματα όπως τα παρακάτω αλλά και ιδιαίτερα δύο αιθουσών που απαγορευόταν η φωτογράφηση κι εδώ.. όμως ευτυχώς βρήκα κάποιες παραπάνω καθώς είδατε..

το τρόπαιο













































εντύπωση μου έκανε βέβαια και ο ειδικός μηχανισμός για α.μ.ε.α που ανεβάζει καροτσάκι





















και εδώ
ο τύμβος



































και όλα αυτά, την στιγμή που η Φύση συνέχιζε το αέναο έργο της..





θα ήθελα πολλά ακόμη να γράψω και πολλές φωτογραφίες να μοιραστώ μαζί σας αλλά προτιμώ να σταματήσω εδώ..
περισσότερα προσεχώς στην ομάδα Παυσανίας..

χαιρετώ σας..