ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ
............
αυτή είναι η κάρτα μου για στέγη, ντουλάπα, κουζίνα..

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

Ανθρωποκεντρισμός

Ας σας πώ ένα μικρό παραμύθι..

κάποτε υπήρχαν κάτι μικρά, πολύ μικρά πλασματάκια, που ζούσαν μέσα σε ένα μικρό, πολύ μικρό κύτταρο ενός ζώου..
ζώου όμορφου και περήφανου..

βέβαια λόγω μεγέθους, τα πλασματάκια αυτά, πίστευαν οτι είναι μεγάλα χωρίς βέβαια να έχουν ταξιδέψει σε άλλα, πιό απομακρυσμένα κύτταρα..


εκτός απο αυτά τα μικρά πλασματάκια βέβαια, υπήρχαν και άλλα μικρότερα και μεγαλύτερα, όπως κάθε χλωρίδα και πανίδα μικροβιακή..
όμως αυτά τα μικρούλια πλασματάκια νόμιζαν οτι είναι τα μοναδικά στο κύταρο και ασφαλώς και στο υπόλοιπο σώμα του περήφανου αυτού ζώου, αγνοώντας την ύπαρξη του, αφού δεν μπορούσαν να αντιληφθούν την μικρότητά τους..


απλά αυτά τα μικρά και ασήμαντα νόμιζαν οτι μόνο εκείνα μπορούσαν να μιλούν μεταξύ τους αγνοώντας την επικοινωνία των άλλων ειδών..
δυστυχώς αυτά δυνάστευαν τα υπόλοιπα είδη θεωρώντας τα υποδεέστερα απο εκείνα..
τα έκλειναν παρά την φύση τους, σε κλουβιά και τα έσφαζαν, τα τεμάχιζαν και τα κατέτρωγαν..
χωρίς να σκέφτονται οτι αξίζει μιά καλύτερη ζωή στην υποψήφια τροφή τους και ακόμη περισσότερο, ένας αξιοπρεπέστερος θάνατος..

τα πλασματάκια αυτά λέγονταν άνθρωποι..

Ποτέ δεν κατάλαβαν οτι και τα μυρμήγκια έχουν σκέψη, φιλοσοφία, διδασκάλους και νόμους και κανόνες..
ποτέ δεν τα είχαν ακούσει να μαζεύονται τα βράδυα που οι γηραιότεροι του είδους τους δίδασκαν.. τους δίδασκαν την ιστορία τους, τους μεγάλους πολέμους τους και τις μυθολογίες..



Ποτέ δεν είχαν ακούσει τις μέλισσες που συζητούσαν και οργάνωναν την κοινωνία τους που είναι βασισμένη πάνω σε ισχυρή ιεραρχία.. σε νόμους-ρόλους συγκεκριμένους και απαράβατους..



Ποτέ δεν είχαν ακούσει τα Δένδρα να μιλάνε και να διηγούνται μεταξύ τους τον πόνο που τους προκάλεσαν οι άνθρωποι..
την αγωνία για την Γή που τα θρέφει και τα διατηρεί..

Κι όμως..

κάποιος τα άκουσε όλα αυτά..
κάποιος αρκετά τρελός για να σας τα μεταφέρει..
κάποιος που έκλαψε αγκαλιά με ένα Δένδρο κάποτε..
κάποιος που πονάει για την πορεία του είδους του.. και αναρωτιέται αν ανήκει στο ίδιο είδος..

θα μπορούσα να γράψω χιλιάδες σελίδες με ιστορίες άλλων ειδών..
ειδών με συνείδηση, με λόγο και με σκέψη..

αλλά αναρωτιέμαι.. ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ???

Το κύτταρο αυτού του ζώου που εμείς κατοικούμε είναι η Γή μας..



κάποτε ίσως να ζούσαμε σε άλλο κύτταρο που αφού το καταστρέψαμε (όπως προσπαθούμε και σε αυτό), ήρθαμε σε τούτο εδώ..
χωρίς να αντιλαμβανόμαστε οτι το σώμα ολόκληρο μπορεί να κινείται, να διαβάζει, να παίζει, να ερωτεύεται..
ίσως τούτη την στιγμή να διαβάζει κι εκείνο ένα blog σαν και τούτο και να σκέφτεται την μικρότητά του..
ποιός ξέρει..




σκεφτείτε οτι το κάθε κύτταρο (πλανήτης) περιβάλλεται απο κενό, σε συσχετισμό με το απέραντο κενό του διαστήματος.. και ας δούμε τον κάθε πλανήτη ως ένα ακόμη κύτταρο του μεγάλου για τα δικά μας μέτρα, αυτού ζώντος οργανισμού..
σκεφτείτε ακόμη αυτό που μας λένε οι επιστήμονες..
οτι το σύμπαν διαστέλλεται..
μήπως το σύμπαν (οργανισμός-οντότητα) είναι νεαράς ηλικίας και ασφαλώς απομακρύνονται τα κύτταρα(πλανήτες) μεταξύ τους μεγαλώνοντας?

άλλη μιά τρελή ιστορία απο τον τρελό του χωριού που φωνάζει πάνω στον βράχο μοναχός του..

ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ???

22 σχόλια:

ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ είπε...

παρών....Φίλε Τάσο....
Να σαι πάντα καλά για να μας ξύπνας απο τον λήθαργο της απραξίας...

Χιουης είπε...

ακουμε ρε μαν !
τι φωναζεις ;

γμτ το φεγγαρι γμτ ....

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Ακούω εγώ και ξέρω πως αυτά που λες τα έχεις ψάξει πολύ.Το ξέρω γιατί στα ίδια μονοπάτια έχω περπατήσει κι εγώ.Ναι, η γη είναι ένα νοήμων ον.Ενα πανέμορφο ον.Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ή που θέλουν να πιστεύουν αν θες, ότι δεν είναι δυνατόν παρά στο τέλος ο πλανήτης να βγει νικητής..Καλό βράδυ Ευρύνοε

Ευρύνοος είπε...

φίλε Αλέξανδρε δεν είναι λήθαργος απραξίας..
είναι λήθαργος σκέψης..
αυτός είναι ο μεγαλύτερος φόβος μου μόνο..
να πάψω να σκέφτομαι..
και ιδιαίτερα να πάψω να σκέφτομαι "έτσι"..

@ποσπερίτη
ξέρω πως ακούς..
ξέρω πως έχεις "δεί"..
φωνάζω για να θυμόμαστε..
την α-λήθεια..

Carpe diem
αλήθεια έχω περάσει ατέλειωτες ώρες συζητώντας με άλλα είδη..
δεν υπάρχει ομορφότερο πράγμα στην ζωή τούτη..
ακόμη και με άλλες οντότητες, πολύ πάνω απο εμάς..
πόσο τρελά ακούγονται στα αυτιά άλλων όμως..
πόσο α-λήθεια είναι όμως..

δεν βαριέσαι..
δεν θέλω να πείσω κανένα..
απλά να τα ΦΩΝΆΖΩ πού και πού..

έτσι.. μήπως ακούει κανείς..

χαιρετώ σας..

ΖΕΡΒΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ είπε...

Και εγώ είμαι εδώ παρούσα και σε ευχαριστώ που με βοηθάς να παραμένω ξύπνια!!!!!!!!!! Είμαστε απίστευτα όντα τελικά, το ήξερα! Καμιά φορά αναρωτιέμαι αν μας αξίζει αυτός ο όμορφος πλανήτης....

ΠΑΝΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΑΙΝΑΣ είπε...

Και βέβαια ακούει, Τρελέ μου. Κι απ' ό,τι βλέπω δόξα τον θεό ακούνε κι άλλοι...

Ανώνυμος είπε...

πολυ ομορφη η ιστορια σου..πιστευω υπαρχουν ανθρωποι που ειναι ευαισθητοι και ακουνε...και πονανε......

Μαρια Νικολαου είπε...

Η ιστορια ειναι πολυ ομορφη
Οσο για το αν ακουει κανεις, πιστευω πως οι μεγαλοι οχι δεν ακουνε.
Αν ομως αυτην την ιστορια την ελεγες σε μια ταξη Δημοτικού σχολειου σε μικρα παιδιά θα σε ακουγαν ολα και παντα κατι θα εμενε "αργότερα"..
Τις προάλλες που ήμουν σε σχολειο και μιλησα στα παιδια ήταν ίσως η ωραιοτερη στιγμή των τελευταιων ετών.
Δεν φανταζεσαι πόσο πολυ ακούνε και πόσο πολύ μαθαίνουν.
Μακαρι να μπορουσαν τα βιβλία να ναι πιο ανθρώπινα και να χουν μεσα και τετοιες ιστορίες.
Από κεινες τις ηλικιες πρέπει να λέγονται αυτα..

Καλημέρα να εχεις

Αγνή είπε...

Πολύ όμορφο κείμενο Ευρύνοε!!! Όσο για το αν ακούμε οι άνθρωποι.... ακούμε!!Τη γλώσσα των συμφερόντων και του χρήματος!!Αυτή η γλώσσα και κουφούς ξεκουφαίνει!!Να πάρει η ευχή!! Τέλος πάντων!!Αν έστω οι μισοί αγκαλιάσουμε και νοιαστούμε ένα άλλο ζωντανό, υπάρχει ελπίδα, νομίζω!!!Ή απλά θέλω να πιστεύω!!Να είσαι καλά και να χαίρεσαι το πανέμορφο παιδάκι σου!!!

LoLa είπε...

Να φωνάζεις πιο συχνά!
η ανθρώπινη ματαιοδοξία έχει κουφαθεί από τη νόσο των ορέων!

Την καλημέρα μου!

truth around us......... είπε...

Treloutsike mou i istoria sou einai pera gia pera alithini as katalavoume oti apo epiloges mas ta ftasame ola se auti ti katastasi ...ta filia mou akoustika

evi είπε...

ακούμε, ακούμε.
Μ΄αρέσουν τα παραμύθια, ειδικά αυτά που γράφονται για έξυπνους ανθρώπους και τους πάνε λίγο παρακάτω.
η απεραντοσύνη και η μικρότητα -δύσκολες και άκρως ενδιαφέρουσες πηγές προβληματισμού.
φιλιά από βόρεια και χαίρομαι που ξαναβρεθήκαμε.

IZA είπε...

`Εχεις πολύ δίκιο σ' αυτά που λες. Ολόκληρο το σύμπαν συμπεριφέρεται σαν ζωντανός οργανισμός. Δεν ξέρω αν έχεις ακούσει(δε δόθηκε ιδιαίτερη δημοσιότητα στο θέμα) το Φεβρουάριο του 2003 ένας τεράστιος κομήτης εισήλθε στο ηλιακό μας σύστημα και πλησίασε τη γη στη μισή αποσταση Γης-`Ηλιου. Ο Ήλιος μόλις αντιλήφθηκε την παρουσία του ανέπτυξε γιγαντιαία δραστηριότητα κι απώθησε το ξένο σώμα ακριβώς την κατάλληλη στιγμή. Τα βίντεο στην ιστοσελίδα της NASA είναι σοκαριστικά. (http://sohodata.nascom.nasa.gov/egi-bin/soho_movie_theater)

Ευρύνοος είπε...

Σταυρούλα
αλήθεια, μας αξίζει;
πώς θα γινόταν να αφαιρεθούν τα "παράσιτα" και να απομείνουν μόνο εκείνοι που θα άλλαζαν τρόπο ζωής και συμπεριφορά απέναντι στο "σπίτι" μας..

Πάνο
εύχομαι να ακούσουν όσο γίνεται περισσότεροι..
αλλιώς δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα..
υπάρχουν τρόποι για ενέργεια που δεν μολύνει καθόλου.. την κρατάνε στα συρτάρια μην χάσει η "συντεχνία".. υπάρχουν τρόποι επικοινωνίας με άλλες μορφές ζωής.. διπλοσφράγιστο μυστικό.. μην μάθουμε οτι φρικάρουν με τις πράξεις μας..

παπαρούνα
δυστυχώς η ιστορία μου είναι αισχρή..
για μάς που την γράφουμε..
όμορφη ελπίζω για το να αγγίξουν κάποιους και να ξανασκεφτούν τον τρόπο ζωής τους..

Μαρία
δυστυχώς ούτε εγώ πιστεύω οτι οι μεγάλοι ακούνε.. γι αυτό φωνάζω..
ασφαλώς απο μικρές ηλικίες πρέπει να ακούνε τα παιδιά για τον παλμό, την αρμονία, την προστασία και την ομορφιά της Γής..
πότε μας "πούλησε"? ποτέ..
πάντα εκείνη μας έθραφε, μας προστάτευε, μας μεγάλωνε.. κι εμείς, τα πιό αχάριστα παιδιά της.. κοιτάμε μόνο τι έχει να μας δώσει.. σαν τη γριά μάνα που αργοπεθαίνει, και το μόνο που νοιαζόμαστε, είναι, σε ποιόν αφήνει, τί..
και πάλι όμως, απο μικρή ηλικία να μάθαιναν τα παιδιά τέτοια στάση ζωής, θα έπρεπε να περάσουν πάρα πολλά χρόνια για να αποκατασταθεί η ισορροπία..

Ευρύνοος είπε...

Αγνή
ας προσπαθήσουμε..
ίσως να υπάρχει ελπίδα, αν και δύσκολο μου φαίνεται..
"Τη γλώσσα των συμφερόντων και του χρήματος!!Αυτή η γλώσσα και κουφούς ξεκουφαίνει!!Να πάρει η ευχή!! "

έτσι.. να οργιστούμε πρέπει..
ίσως η οργή γίνει μάθημα..
ευχαριστώ για τις ευχές σου.. κι εσύ να είσαι πάντα καλά..

LoLa
η ανθρώπινη ματαιοδοξία θα ξεκουφαθεί απο την ηχηρή εκδίκηση του δικαίου..
χαιρετώ σε..

truth
ας καταλάβουμε και ας διορθώσουμε οτι προλαβαίνουμε..

e-vi
μα πώς θα μπορούσαμε να χαθούμε αν δεν το ήθελε ένας εκ των δύο..
ελπίζω να βοηθώ στο λίγο παρακάτω, ή παραπάνω..
τότε θα θεωρώ οτι ο σκοπός μου έχει πετύχει και όταν φύγω θα έχω την συνείδησή μου ήσυχη..

ΙΖΑ
καλώς ήλθες στο φτωχικό μου..
δεν συμπεριφέρεται μόνο σαν ζωντανός οργανισμός..
είναι ακριβώς ότι περιέγραψα στο θέμα μου..
εμείς δεν έχουμε μάτια να δούμε..
για το θέμα του κομήτη έχω υπόψην μου, αλλά πολλά σενάρια υπάρχουν για το θέμα..
όμως αυτό δεν αλλάζει την αλήθεια και την πραγματικότητα..

σε επόμενη ανάρτησή μου θα αντιπαραθέσω τα έσω με τα έξω.. θα καταλάβετε όταν την δείτε..

σας ευχαριστώ που με ακούσατε.. τουλάχιστον εσείς..

paraxeno είπε...

καλησπέρα απο ακοή καλά πάμε, στην πράξη χωλαινουμε ομως... μπορεί να σε ενδιαφέρει κι αυτό... αν δεν το γνωρίζεις ήδη Oikologio.gr εκεί το παλεύουμε με νύχια και με δόντια δυο χρονια τώρα, αλλά ειναι απογοητευτική η ενεργή συμμετοχή πολλά λόγια και κρίσεις σε τούτο τον τοπο και ενέργεια δραση φτωχή κουτσή κι αδύναμη ακόμη... ολοι μαζί ομως ειμαι σίγουρη πως μπορούμε

Margo είπε...

Νομίζω ότι υπάρχει ελπίδα. Τώρα με την οικονομική κρίση κάποιοι θα γυρίσουν στα χωριά τους(ελπίζω) θα φυτέψουν θα φροντίσουν τα ζώα που τους δίνουν τροφή, ε! δε μπορεί θα νιώσουν όλα αυτά τα υπέροχα που λες. Η πόλη αποπροσανατολίζει, σε κάνει να νομίζεις ότι δεν έχεις ανάγκη τη φύση και ό,τι αυτή περιλαμβάνει. Πρέπει να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά το μόνο σίγουρο...

D.Angel είπε...

Exω καιρό να πάω σε οριλα αλλά σε άκουσα καλά!!!Τα φιλιά μου καλέ μου Τρελέ!

Ευρύνοος είπε...

paraxeno
καλως ήλθες..
δεν διαφωνώ οτι και η ομαδική δραστηριότητα έχει αξία..
μα ο πυρήνας κάθε δραστηριότητας είναι η μονάδα.. ας γίνουμε καλύτερες μονάδες..
το site που παρέθεσες θα το δω προσεκτικά όταν υπάρξει χρόνος.. και αν χρειαστεί και υπάρχει αυτός ο άθλιος (χρόνος) θα σας επισκεφτώ.. καλή συνέχεια..

Margo
μακάρι να γινόταν κάτι τέτοιο.. επιστροφή σε εξοχές.. και φυσικότερο τρόπο ζωής..
όντως η πόλη όχι μόνο αποπροσανατολίζει αλλά τυφλώνει θα έλεγα.. και κουφαίνει.. γι αυτό οι φωνές..
καλησπέρα..

dreamer
εσύ όταν πάς στο νησί, θα ακούς και θα βλέπεις και θα οσφρήζεσαι πολύ καλύτερα απο ότι τώρα..
χαιρετώ σε..

Wanderer είπε...

Τόσο όμορφο αυτό που ανέβασες Ευρόννοε!
Συνέχισε να λες την αλήθεια...
Πάντα κάποιοι ακούνε!
;-)

korinoskilo είπε...

δεν ξερω αν εχεις δει την ,,παιδικη,, ταινια ... χορτον .... η ουσια της ταινιας ειναι αυτο ακριβως που περιγραφεις.
μακαρι το νοημα της να μην το βλεπουν μονο τα παιδια αλλα και εμεις :)

την καλησπερα μου

Ζωή είπε...

Καλησπέρα φίλε Ευρρόνοε
H iστορία σου μοιάζει με τον μύθο του Ερυσίμαχθου στην http://egpaid.blogspot.com/search/label/%CE%93%CE%BB%CF%8E%CF%83%CF%83%CE%B1,ο οποιος με την αλογιστη επιθυμία του να κόψει όλα τα δένδρα του δάσους ,τον καταράστηκε η θεα Δημητρα και έφτασε στο τέλος να λυμοκτονεί...και να τρώει τις σάρκες του.

Blog Widget by LinkWithin