Το βιβλίο που δεν έβρισκε φτερά..

Μιά φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα μικρό βιβλίο..

ο συγγραφέας του το αγαπούσε όσο και το παιδί του..
μα έτσι κι αλλιώς ήταν παιδί του πνευματικό.. έτσι είναι τα βιβλία..

ιδιαίτερα εκείνα τα βιβλία που έχουν ΚΑΤΙ να πούν..
κάτι, το οποίο είναι κρυφό για τους αμύητους, όμως φανερό για όλα τα παιδιά του κόσμου..

φωτο απο εδώ

έτσι λοιπόν, το βιβλίο, έψαχνε να βρεί τα φτερά του για να πετάξει..
ο συγγραφέας, το έδωσε σε Φίλους που αγαπούσε, πώς θα εμπιστευόταν άλλωστε κανείς το παιδί του σε έναν άγνωστο αν δεν τον αγαπάει?

εκείνοι που το διάβασαν, του έλεγαν τα καλύτερα λόγια..
ο συγγραφέας, αναρωτιόταν: "τότε για ποιόν λόγο δεν βάζουν φτερά στο βιβλίο μου οι πεταλωτές βιβλίων"?
η απάντηση ήρθε απο έναν άλλο συγγραφέα..
μεγάλο συγγραφέα, όχι σαν τον δικό μας, που ούτε εμπειρία έχει ούτε γνωρίζει τους πεταλωτές βιβλίων..

του είπε λοιπόν, ο κύριος Όμηρος..

"φύλαξε το το βιβλίο, να περάσει η κρίση και μετά να το βγάλεις.. μην χαθεί και είναι κρίμα..
δεν σε γνωρίζουν οι πεταλωτές βιβλίων γι αυτό δεν είναι σίγουροι για τα βήματα που θα κάνει το βιβλίο σου"..

έτσι έμεινε να τον ακούει ο δικός μας συγγραφέας τον κύριο Όμηρο, ο οποίος συνέχισε:

"εντυπωσιάστηκα με αυτό που διάβασα.. έχεις ταξιδέψει σε όλη την Γή?" ρώτησε..

"όχι, μα με την μικρή μου Φαντασία και την δική μου πραγματικότητα, έφτασα στα πέρατα του κόσμου" απάντησε ο δικός μας συγγραφέας..

απο κείνον τον διάλογο, πέρασε καιρός, κάμποσοι μήνες και ο συγγραφέας μας, μετά απο αναζήτηση, βρήκε κάποιους ιππότες που ζούσαν κι εκείνοι σε ένα παράλληλο σύμπαν όπως αυτός κι ένας απο δαύτους του βρήκε μια νεράιδα, που του είπε πως κι εκείνη πεταλώνει βιβλία..

έτσι, της έδωσε το βιβλίο του εκείνος κι εκείνη του υποσχέθηκε πως μετά απο λίγο καιρό, το βιβλίο του θα πετάξει..

φωτο απο εδώ

βουρκώνει ο συγγραφέας..
όχι τότε, μα τώρα που τα γράφει..


καλοί μου φίλοι, το βιβλίο-παιδί μου, θα πετάξει..
ήρθε η ώρα του..
να το αγκαλιάσετε γιατί απο τα παιδιά μαθαίνουμε.. πιστέψτε με..

φωτό απο εδώ

θα με θυμηθείτε..

δεν μπορεί να έχει άδικο ο κύριος Όμηρος..

περισσότερα θα πούμε προσεχώς..



υγ: εδώ, κλικ είχα κάνει μια νύξη για το βιβλίο που έγραφα..
τίτλος του, "ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΓΗΣ"..

να είστε όλοι πάντα καλά..!

Ευρύνοος, ο τρελός του χωριού..