'Ταξιδεύοντας" first class..

Όταν γεννήθηκα ούτε που φανταζόμουν πώς θα είναι το ταξίδι..
άλλος ταξιδεύει με πλοίο φορτηγό κι άλλος first class που λέμε..
βέβαια, εξαρτάται το μέσον που διαθέτει ο καθείς..

ας πούμε, είναι και θέμα στιγμής..
εκείνης της στιγμής που μένει χαραγμένη στην μνήμη..
Αυτή είναι η σημαντική στιγμή θα έλεγα..

ένα πρωινό 6μιση η ώρα ας πούμε δίπλα στο ποτάμι,να πίνεις τον καφέ σου στην σκηνούλα σου..
μιά πανσέληνο, αγκαλιά με την σύντροφο σου, να πίνετε το κρασί της Ιεράς Μέθης..
μιά ματιά όλο νόημα, να ξυπνάνε μέσα σου τα άγρια πάθη..
ένα κλεφτό φιλί, στα σκαλοπάτια, έτσι για καληνύχτα..
ένα malt ουίσκυ κι ας είναι απο το μπουκάλι, δίχως κρυστάλινα ποτήρια, παρέα με ένα καλό πούρο Αβάνας..
ένα κολατσιό στην εξοχή με τυρί και ντομάτα..
ένα βλέμμα που χάθηκε στο ντεκολτέ της κοκκινομάλλας στο μετρό..
μιά κουβέντα με άλλους παρά-ξενους ανθρώπους για κείνα που κανείς άλλος δέν μιλά..
μιά κουβέντα σε ένα καφενεδάκι με ένα γέροντα να σου λέει ιστορίες του χωριού..
ο πληθυντικός αριθμός, που κρύβει επιμελώς -ή και όχι- την επιθυμία για έρωτα δίχως οι πολλοί να το καταλαβαίνουν..
ο ενικός της Φιλίας..
ο ενεστώτας που δηλώνει υπόσχεση που δέν πραγματοποιήθηκε ποτέ..
το μέλλον που πάντα το φανταζόμαστε όμορφο..
η μάχη που γίνεται πρίν τον Έρωτα.. (γι αυτήν θα σας μιλήσω στο επόμενο θέμα μου)
και το σημαντικότερο..
το ταξίδι της Σκέψης..
τι σου είναι το μέσο τελικά..
εκεί στηρίζονται ΟΛΑ..
έχεις γρήγορο και σταθερό μέσο?
θα πάς μακριά, εκεί που λίγοι πάνε..
δέν έχεις?
τι κρίμα, ποτέ δέν θα μάθεις τα θαυμαστά του κόσμου τούτου..

αυτό είναι ταξίδι first class..

τα μικρά και τα μεγάλα..
στιγμές που χαράχτηκαν στο νού..

ένα φαξ στο εαυτό μου.. και σε σάς..

Ευρύνοος ο Τρελός του χωριού..


(συμπαθάτε με που δέν μπαίνω στα φιλικά μου ιστολόγια, μα δέν έχω χρόνο εύκολα όπως πρώτα, όμως είστε πάντα στην σκέψη και στην καρδιά μου)

storyteller