ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ
............
αυτή είναι η κάρτα μου για στέγη, ντουλάπα, κουζίνα..

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Οι δυό Εαυτοί..

μέσα μας ζούν δυό Εαυτοί..

εκείνος που αντιδρά σε αυτά που συμβαίνουν και εκείνος ο οποίος έγινε τεχνητά μέσα μας δεύτερος..
ο πρώτος (και γνήσιος) είναι κείνος που όταν δέχεται ένα εξωτερικό ερέθισμα, αντιδρά και αυτόματα, ζητάει δικαίωση, ελευθερία, παιδικότητα..

ο δεύτερος είναι κείνος που μας μεγάλωσαν και μας γαλούχησαν..
είναι κείνος που σκέφτεται "τι θα πεί ο κόσμος"..
είναι κείνος που σου κόβει τα φτερά όταν ετοιμάζεσαι για πτήση..

ο πρώτος είναι έτοιμος για πάν ενδεχόμενο..
είναι έτοιμος να διεκδικήσει, να δικαιώσει, να δοκιμάσει, να πετάξει, να ελευθερωθεί..

ο δεύτερος είναι όσα μας έμαθαν..
πώς να είσαι "καλό παιδί", να μην ζητάς πολλά, να φοβάσαι τους δυνατούς, να μην είσαι ριψοκίνδυνος..
να "προσέχεις", να μην σκέφτεσαι πράγματα δυσάρεστα, να μην σε νοιάζει αν ο διπλανός έχει πρόβλημα, "άλλωστε εγώ θα σώσω τον κόσμο;", να ¨περνάς καλά", να σκέφτεσαι την πάρτη σου περισσότερο απο οτιδήποτε αφού έτσι έγινε η κοινωνία..
τόσα κλισέ που αποδυναμώνουν ακόμη και την καθαρή Σκέψη..


ο άλλος Εαυτός, σκέφτεται, παρακολουθεί, αντιδρά μέσα σου..
μα μόνο μέσα σου..
συνήθως νικάει ο άλλος, εκείνος ο μισός, ο ταλαίπωρος, ο βλάκας..
εκείνος που ζεί μονάχα με δεκανίκι τον Φόβο..
εκείνος που δέν τολμά τίποτα..
που είναι μίζερος και φουκαράς απο τα γεννοφάσκια του..

σκέφτεσαι να αφήσεις πίσω σου την πραγματικότητα και να ακολουθήσεις το όραμά σου, το όνειρό σου..
σκέφτεσαι οτι δέν είναι τίποτα έτσι όπως σου τα παρουσιάζουν, οτι τίποτα δέν σε κρατάει δεμένο και οτι έχεις αληθινά φτερά και μπορείς να πετάξεις όπου θές ελεύθερος..

ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ!

μα εκείνη την στιγμή, χτυπάει ο άλλος εαυτός ο μικρός και μένεις πίσω..
πιστεύεις οτι αν ακολουθήσεις κείνο το όραμα θα σε πούν γραφικό, κανείς δέν θα ακολουθήσει, θα κυκλοφορείς ξυπόλητος ανάμεσα σε παπουτσωμένους γάτους..
πιστεύεις οτι δέν θα τα καταφέρεις και οτι όλοι οι υπόλοιποι θα γελάνε μαζί σου, πιστεύεις οτι δέν μπορείς να ζήσεις χωρίς εκείνα που σε έμαθαν να ζείς..

κι όμως, εκείνη την ώρα, αν έχεις κάποιον δίπλα σου εξίσου τρελό και γραφικό, όλα θα γίνουν αληθινά!

η ψυχολογία είναι μεγάλο κομμάτι επιστήμης..
όταν ξεκινήσει κάποιος να κάνει κάτι "παράδοξο" μόνος του, όλοι τον κοιτούν σαν ουφο..
όταν όμως ακολουθήσουν κι άλλοι και γίνουν αρκετοί, τότε οι ¨πολλοί" ζηλεύουν τούτη την "τρέλα"..

θέλετε παράδειγμα;
δείτε..

απο το ιστολόγιο του φίλου sapfiros το βίντεο

ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ..

।ted.com/assets/player/swf/EmbedPlayer.swf">

είδατε λοιπόν πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι;
ναι είναι εξίσου δύσκολο όσο και εύκολο..

γίνετε πάλι παιδιά, γίνετε τρελοί, σκοτώστε εκείνον το μικρό εαυτό που ούτε κεφαλαίο έψιλον δέν του αξίζει και δυναμώστε τον άλλο Εαυτό..
Εκείνον που το κεφαλαίο Ε είναι η Αρχή και το τέλος..


και μην φοβηθείς..

κι εγώ εκεί δίπλα σου θα είμαι..
πρώτος ή δεύτερος στον "χορό" τι σημασία έχει..



υγ: τούτη η εποχή που ζούμε, ορίστηκε να βγάλει ποντίκια ή Ήρωες..







storyteller

34 σχόλια:

next_day είπε...

σε σκέψεις με έβαλες και είναι η ώρα δύσκολη....
εγώ πάντως νομίζω ότι έχουμε πολλούς περισσότερους εαυτούς και δυστυχώς ο πιο άκυρος βγαίνει στην πλέον άσχετη στιγμή...
Μήπως αντί να ψάχνουμε ποιος εαυτός είναι ο καλύτερος να είμαστε απλά ο εαυτός μας????

Φιλί γλυκό!

Ευρύνοος είπε...

Ταχύτατη!!!

σίγουρα θα είσαι απο κείνα τα άτομα που ορμάνε δίπλα στον "γελοίο" τρελό και τον κάνουν αρχηγό με την δυναμική τους.. :)

καλησπέρα next_day και καλώς επέστρεψες :)

next_day είπε...

πήρα φόρα, κατηφόρα!!!
Μπααα... μάλλον εγώ είμαι η "γελοία" τρελή και τρώω όλους τους εαυτούς λάχανο!!!!!

Καλώς σας ξαναβρήκα λοιπόν!

Ευρύνοος είπε...

χαχαχα

μακάρι να είναι πολλοί οι "γελοίοι" μήπως κι αλλάξει κάτι..

:)

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Εγω Τρελε μου δεν εχω δυο εαυτους, εχω εκατο δυο, και δεν κανω πλακα

Ευρύνοος είπε...

Ρίκη

χαρά στο κουράγιο σου..

πώς τους κουμαντάρεις;)

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Εγω κι αμοναχη μου ξερω Τρελε....χα χα


ΥΓ Η αναγνωση πως παει;

Πότε θα σε εξετασω;
χα χα

ΛΕΩΝ είπε...

Η εσωτερική μας πάλη είναι η δυσκολότερη που καλούμαστε να δώσουμε στη ζωή μας και η πιο σημαντική!
Καλησπέρα τρελέ, καιρό είχα να περάσω κι ελπίζω να είστε όσο καλύτερα γίνεται! Τα φιλιά μου στη Σαββίνα!

Ευρύνοος είπε...

Ρίκη

η ανάγνωση θα αργήσει, υπάρχουν εκκρεμότητες που καίνε..
όμως θα τα έχω μαζί μου έτσι κι αλλιώς να μου κρατούν παρέα τα διαβάσματα :)

προσεχώς έρχονται τα χειρότερα..

Ευρύνοος είπε...

ΛΕΩΝ

έτσι ακριβώς είναι..
παμεύει το πρέπει με το θέλω..
και το δήθεν με το αυθεντικό..

την καλησπέρα μας..
ασπασμοί :)

Margo είπε...

Ξέρω έναν τρελό που ζούσε διαφορετικά, φώναξε, ξεσκέπασε λαμογιές καταγγέλοντας μα στο τέλος αυτός που κατάγγειλε ότι τα έπαιρνε απλά μετατέθηκε και εκείνος κλείστηκε στη φυλακή μέχρι τη δίκη του φυσικά για έναν παράλογο λόγο. Αποδείχθηκε αθώος αλλά τι να το κάνεις η ζωή του αναποδογύρισε.. ενάμιση χρόνο μέσα. Μίλαγε πολύ κατάλαβες;
Δεν είναι εύκολα τα πράγματα τρελέ μου και το ξέρεις πολύ καλά. Είναι τόση η βρωμιά που εγώ και εσύ δύσκολα μπορούμε να την καθαρίσουμε. Δε θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια αλλά δεν πρέπει να είμαστε απερίσκεπτοι. Μεγαλώνουμε παιδιά και μας χρειάζονται κοντά τους..
Ίσα κι όμοια δε γινόμαστε κι ας περνάμε δύσκολα.
Καλό απόγευμα.. :)

Ευρύνοος είπε...

Margo

έτσι αμοίβονται οι τρελοί..

πάντα βρίσκεται τρόπος να βγεί κάποιος απο την μέση..
δυστυχώς, σε αυτό δέν γίνεται να γίνουμε ποτέ ίσα κι όμοια..

δέν το έχει η πάστα μας..

δέν είναι καθόλου εύκολα τα πράγματα και τα χειρότερα που έχουν δρομολογηθεί, είναι ακόμη στον δρόμο κι έρχονται..
με σταυρωμένα τα χέρια δέν θα κάτσουμε κι αυτό με φοβίζει..
μάλλον θα παίξουμε το παιχνίδι τους όπως έχω ξαναγράψει εδώ σε προηγούμενη ανάρτησή μου..
όμως δέν υπάρχει τρόπος να πείσω κανένα..

καλησπέρα σου και να προσέχεις την οικογένειά σου, τίποτε άλλο.. :)

zoyzoy είπε...

Αυτή η πάλη χρόνια τώρα μ'εχει κουράσει πάντα παραμερίζω τα θέλω μου και νικάν τα πρέπει!
Φοβάμαι μην επαναστατήσουν κάποια στιγμή τα θέλω και βγεί ο κανονικός Ταύρος απο μέσα και τα διαλύσει όλα.

Καλό μήνα και αγωνιστικούς χαιρετισμούς!

Ευρύνοος είπε...

zoyzoy

αυτή η πάλη τρώει όλο τον κόσμο..
θέλει τόση προσπάθεια πιά για να αποδεσμευτεί κάποιος απο τα πρέπει..

καλό μήνα και ασπασμοί..
ας ελπίσουμε να μην έχουμε χειρότερα :)

Άιναφετς είπε...

Κάποτε είχα διαβάσει, ότι έχουμε τρις "εαυτούλιδες", ο αρσενικός που είναι λογικός, ο θηλυκός που είναι συναισθηματικός και ο τρίτος που είναι το παιδί που θέλει να κάνει τρέλες, αταξίες αλλά θέλει αγκαλίτσες! Τον τρίτο εαυτό ξεχνούμε και κάποια στιγμή αυτός είναι που "εκρήγνυται"!
Αγκαλίτσα και φιλιά!

αντωνης είπε...

Πολυ ομορφο θεμα Ευρυ, και το βιντεακι διδακτικο.
(και πολυ μου αρεσε το σχολιο της Αϊναφετς)

Εγω πλεον τα θελω μου εχω αποφασισει οτι θα τα θυσιαζω για ελαχιστες περιπτωσεις, και οσο αντεξω.

:)

Prisoned Soul είπε...

Είναι η πρώτη φορά καλέ μου Ευρύνοε που χαίρομαι και νιώθω περήφανη για τον εαυτό μου... γιατι εκεί που τους παροτρίνεις όλους να γίνουν τρελοί, να γίνουν παιδιά, εγώ είμαι ήδη εκεί. και σαν παιδί που είμαι αδιαφορώ συστηματικά για τον μικρό εκείνο εαυτό που λες πως υπάρχει μέσα μου...
Με την παρέα μου όχι μόνο κάνουμε ο,τι γουστάρουμε και διασκεδάζουμε κάνοντας πολλές φορές κάτι πέραν του φυσικού που όμως είναι σωστό, αλλά πάντα επίσης σε εκείνες μας τις στιγμές καλούμε κι άλλους να μας ακολουθήσουν που έχουν ξεχάσει τη πάει να πει παιδική ανεμελειά, παιδική εκφραστικότητα και αποφασιστικότητα!!!!!

Τα φιλιά μου και καλό σου βράδυ! :)

korinoskilo είπε...

μου αρεσε εκδοχη της αιναφετς..... ετσι θα το εθετα και εγω... λογικο, συναισθιματικο και παιδικο....

εχεις στο μυαλο σου να ξεκινισεις κατι?!! ;)


καλησπερες πολλες :)

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Καλησπέρα Ευρύνοε!Μεγάλο θέμα άγγιξες!Σαν να έχω στους ώμους μου μερικές φορές,πότε ένα αγγελάκι και πότε ένα διαβολάκι! Το ένα μου λέει ¨βολέψου¨και το άλλο ¨προχώρα μπροστά¨.Αν καταφέρουμε να ελευθερώσουμε το εσώτερο μας παιδί και να γκρεμίσουμε τις πεποιθήσεις μιας ολόκληρης ζωής 'που μας περιορίζουν, ειμαστε ελεύθεροι

Καλυψώ είπε...

δεν ξερω αν εχεις δει Σρεκ!
εχει μια ατακα που λεει
ΟΙ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΑ ΚΡΕΜΥΔΙΑ
ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΠΕΔΑ..

ετσι και εμεις
σαν κρεμυδια η σαν γιγαντες
φοραμε πολλες στολες
πολλα ρουχαλακια
το ενα πανω στο αλλο
κρυβουμε την γυμνια μας
υστερικα σχεδον
γιατι φοβομαστε
παρα πολυ να αφεθουμε
φοβομαστε να θυμηθουμε
πως ειναι να φτανεις..
πως ειναι να εισαι παιδι ξανα
πως ειναι να εχεις ψυχη
γιατι πολυ φτηνα την πουλαμε
για να χορτασει η σαρκα..να ξερα γμτ τι..

την καλημερα μου Σοφε!

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Καλημέρα τρελούτσικέ μου αλλά ωραίε !!!

Το video δεν το είδα ,δεν τα
πολύ- πάω .
Επί της ουσίας όμως του κειμένου σου έχω να πω πως τώρα ή ποτε μας είναι αναγκαίο να κάνουμε τόπο στο "παιδί"
του εαυτού μας να πάρει την κατάσταση στα χέρια του για να μας κρατήσει ζωντανούς και μάχιμους.

~reflection~ είπε...

Ενταξει, ομολογώ ότι υπαρχει ένας βαθμός δυσκολίας στο να παρθεί η αποφαση συμμετοχής στο χορο....
αλλά είναι μειωμένου ρίσκου εξαρχής... ακομη κι όταν ο Οδηγός του αυθορμητα "σκαρφισμένου" χορού, είναι μόνο ένας...

Και ο βαθμός δυσκολίας συνεχώς φθείνει, καθώς ακολουθούν κι άλλοι.. Το ανεφερε και ο σχολιαστής....

Πόσο θαρρος θελει να ακολουθήσουμε ένα ολιγομελές ρεύμα που κινείται αντίθετα στο πλήθος, που θίγει παγιομένες αξίες - οι οποίες όμως αποδείχτηκαν λάθος?....

Πόσο γιουχάρισμα σηκώνει η συνείδησή μας,ώστε να σηκώσουμε τη σημαία της ανταρσίας?....

Θα σημειώσω ότι ο επαναστάτης εαυτός, κύριε ΤρεΛέ μου, ενεργοποιείται δραστικά μεχρι το περας της εφηβείας ή ακομη και των φοιτητικών μας χρόνων... {βία βία...}
Δηλαδή ηλικιακά μεχρι τα 24-25 βαριά βαρια...

Μετά ο σκελετός βαραίνει, υποτασσεται στον υποταγμένο και συναινετικό Εαυτό που συγχρονίζεται με τους κανόνες της Ταξης και της Ασφαλειας...

Είναι πολύ δυσκολο να ξεσηκώσεις έναν 30, γιατι δεν έχει μαθει να ΞΕ-βολεύεται.. και ξεχασε πώς να είναι 17, 18, 22 χρονων....

Με θλιψη το λεω...

Παντως, αν μπεις μπροστα, εγω ακολουθω.....
Τι ανταρσια θελεις να κανουμε σημερα??....

Πόσο αντεχεις ΕΣΥ που δηλώνεις τρελος του χωριού?... και πρωτοστατείς με τετοιες αναρτήσεις?...

Un par de neuronas... είπε...

Έλαβα πολλά χτυπήματα να είμαι το πρώτο μου. Πάντα με τα σημαία εναντίον όλων, μπροστά μπροστά...

Besos, είναι προς το χαρακτήρα ορισμένων αδάμαστων.

Skouliki είπε...

η πολυπλευρικοτητα μας ειναι αυτη που κανει τον καθενα απο εμας διαφορετικο
δεν θα ηθελα ιδιους γυρω μου
φιλακια

Iptamenos Ollandos είπε...

Κάποιοι παλαιότερα τους δύο εαυτούς τους δίνανε και ονόματα: Ουσία και Χαρακτήρας. Το πρώτο τον έχουμε από τη γέννηση μας και ο άλλος είναι οι επίκτητες ιδιότητες που μαζεύουμε στην πορεία της ζωής μας. Σιγά σιγά ο δεύτερος μεγαλώνει και καταδικάζει τον πρώτο σε ατροφία...

Το βίντεο πάρα πολύ καλό...

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Ευρύνοε!
Στην αρχή μου 'ρθε στο μυαλό το ζώδιο και ο ωροσκόπος αλλά μετά μπήκα στο νόημα.Στο επίπεδο που το θέτεις ναι συμφωνώ ότι έχουμε δύο εαυτούς, γιατί γενικότερα θεωρώ ότι έχουμε χίλιους.
Όπως λες ο δειλός εαυτός μας τροφοδοτείται από τον φόβο. Είναι αυτός ο άτιμος ο φόβος που φρενάρει τις τολμηρές κινήσεις μας. Ο φόβος της κριτικής, της αποτυχίας, της μοναξιάς, του κινδύνου...
Πιστεύω όμως ότι υπάρχει και η υγιής εκδοχή του δειλού εαυτού μας που είναι πολύ χρήσιμη. Κάποιες φορες μας αναγκάζει να σκεφτούμε δεύτερη φορά μια επιπολαιότητα και άλλες μας τονίζει την αίσθηση του ρίσκου και του κινδύνου που ίσως ο παρορμητισμός και ο ενθουσιασμός μας αγνοούν.
Το παν είναι η σωστή συνεργασία τους και ο ένας να παλεύει όχι ενάντια στον άλλον αλλά συναδελφικά προς έναν κοινό στόχο, την αυτοβελτίωση και την αυτοεξέλιξη μας.

E[BLOG]HMENOΣ (a.k.a kaliteros) είπε...

Τα χαιρετίσματα και τα σέβη από τον πρώτο, γνήσιο και μοναδικό εαυτό μου.
Δυστυχώς είναι (ακόμα) λίγοι οι "γνήσιοι" εαυτοί.

Βάσσια είπε...

Να σου πω την ειλικρινή μου άποψη;

Βλέπω μικρά πτώματα τριγύρω μου, μικρούς εαυτούς.

Unknown είπε...

Δεν ξέρω πόσους εαυτούς εχω , αλλά αυτός ο εαυτός μου που έχει εμφανιστεί με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας αυτόν το καιρό δεν μου αρέσει καθόλου!!!!!
Είναι ένας εαυτός μου που νιώθει απίστευτη οργή ,απελπισία , που φοβάται για το αύριο !!!!

Θέλω να ξυπνήσω αύριο και να έχει γυρίσει ο παλιός μου εαυτός , αυτός που είχε όνειρα και ελπίδες για το μέλλον , ήταν χαρούμενος και αισιόδοξος .....
Αύριο ..... ό'τι κι αν πεις για το αύριο πάλι θα 'ναι σαν ποίημα με λόγια αφηρημένα. ...

Καλό σου βράδυ τρελέ μου !
Μακάρι όλος ο κόσμος να είχε την τρέλα σου !!!!

Ευρύνοος είπε...

Άιναφετς

Αντώνη

Sweet truth!

Λ-ένα

Με τα φτερά της ψυχής

ΚΑΛΥΨΩ

λυγερή

Κάκια Παυλίδου

VERÓNICA MARSÁ

Σκώληξ

Ιπτάμενε

Χρωματιστή

Καλύτερος

Σοφία


συγνώμη που (σπάνια μεν) όμως ξανακάνω κάτι που δέν μου αρέσει και απαντώ συνολικά..
δέν είναι του τύπου μου..


όμως είμαι πολύ λυπημένος και κουρασμένος και δέν έχω κουράγιο..
έγραψα ένα θέμα και θα το ανεβάσω σε λίγο και οι εξελίξεις δέν με βοηθούν να αναπτύξω τούτο το θέμα που σχολιάσατε όλοι σας..

σας ευχαριστώ πολύ και χίλια συγνώμη..

Morgana (Ευρυνόμη) είπε...

:) Κάνε τον άλλο σου εαυτό πρώτο οπαδό του πρώτου εαυτού, ναι εκείνου που θέλει να ωθήσει στην ελευθερία :)
Έβαλα στο μπλογκογωνίτσα μου τον κακό λύκο της Γνώσης....όπως είχες πει

Ευρύνοος είπε...

Ευρυνόμη

σ'ευχαριστώ για την φιλοξενία της ρήσης μου..

να είσαι καλά :)

Ιωάννα είπε...

Παιδιά ηρεμήστε, σύμφωνα με τον Freud εχτός από το ''es'' και το ''superego'' υπάρχει και το ''ego''. Δηλαδή εχτός από το ''αυτό'' τον παιδικό και ανόθευτο εαυτό που περιγράφεις, και το ''υπερεγώ'' τον άκρατα κοινωνικοποιημένο και φορμαρισμένο εαυτό, που έχει εσωτερικεύσει όλους τους κοινωνικούς κανόνες, υπάρχει και το ''εγώ''. Eκείνο το κομμάτι που τελικά αποφασίζει ποιόν θα αφήσει λάσκα και ποιόν θα συμμαζέψει. Είναι εκείνο το κομμάτι που προσπαθεί να εξισορροπήσει ανάμεσα στα άλλα δύο τα εντελώς αντίρροπα. Και αυτό το ''εγώ'' είναι που τελικά διαμορφώνει την προσωπικότητα του καθενός μας.

Ελπίζω να έχεις ένα χαρούμενο και ξεκούραστο Σ/Κ.

Ευρύνοος είπε...

Ιωάννα

ωραία η ανάλυση..
δέν έχω ασχοληθεί με ψυχολογία άλλωστε για να ξέρω αυτό που έγραψες..
ωραία άποψη πάντως..

λειτουργεί σαν ζυγαριά δηλαδή και γέρνει πότε εδώ, πότε εκεί..

καλό Σαββατοκύριακο :)

Blog Widget by LinkWithin