Μιά βόλτα Κυριακής..

τηλέφωνο..

-Τάσο καλημέρα, τί κάνεις;
σκέφτομαι να πάω στο σπήλαιο του Αρχέδημου μιά και μετά την εκπομπή του Χαρδαβέλα, μάλλον θα την κλείσουν την σπηλιά..

-καλημέρα Δ, αποκλείεται να την κλείσουν κι αν γίνει αυτό, μετά απο καναδυό βδομάδες, θα είναι και πάλι ανοικτή..

-τέλος πάντων, εμείς θα πάμε..
έχεις τίποτα να κάνεις;

-σήμερα έχω κανονίσει να πάω σε δύο πύργους..
εδώ κοντά μας.. αλλά αν είναι, πάμε παρέα και στα δύο (σπήλαιο Αρχέδημου και πύργους)..

-οκ ραντεβού στην έξοδο τάδε της Αττικής οδού..

έγινε..

Σαββίνα, πάρε τηλέφωνο την Σία..

τηλέφωνο 2

- Σία είσαι για βόλτα;

-ναι αλλά πώς; πού; πότε;

-σε κανα μισάωρο.. για το Πανόραμα Βούλας και μετά εδώ κοντά σε δυό πύργους..

-δέν προλαβαίνω, τουλάχιστον σε τρία τέταρτα..

-οκ, θα φύγουμε εμείς και βρισκόμαστε αν είναι μετά για τους πύργους..

έγινε..

βρεθήκαμε με την παρέα και μετά τις χαιρετούρες και τα γνωστά, πήραμε τον δρόμο τον γνωστό (έχω πάει καμιά 20ρια φορές) και θυμήθηκα τα λόγια του Χαρδαβέλα περί σατανιστών και τελετών στο σπήλαιο..

πήγαμε λοιπόν στο σπήλαιο ..
είχα να πάω κανα χρόνο..

σταματήσαμε στο σπηλαιοβάραθρο που στις 15-7-1999

Τραγικό θάνατο βρήκαν δύο πυροσβέστες.

Τραγικό θάνατο βρήκαν δύο πυροσβέστες, ενώ μία συνάδελφός τους τραυματίσθηκε σε δυστύχημα που σημειώθηκε στη Βούλα, όταν το πυροσβεστικό όχημα στο οποίο επέβαιναν, ξέφυγε από την πορεία του και έπεσε σε χαράδρα βάθυς 70 μέτρων. Νεκροί είναι ο 27χρονος Ανδρέας Μποσινάς του Παναγιώτη και ο 29χρονος Παύλος Σκούρτης του Νικολάου, ενώ η συνάδελφός τους Ιουλία Πόταρη 25 χρόνων νοσηλεύεται εκτός κινδύνου στο Ασκληπείο Βούλας.
πηγή

κατόπιν, πήραμε το μονοπάτι για τη σπηλιά..
εκεί βρήκαμε άσφαιρους κάλυκες απο πυροβόλο όπλο..



φτάσαμε όμως και ήταν όπως πάντα η πιό ευχάριστη σπηλιά που υπάρχει και πιθανόν να φταίει οτι είναι πάντα φωτισμένη μιά και το άνοιγμά της είναι στο πάνω μέρος και πάντα πέφτουν οι ακτίνες του Ήλιου..



ο ίδιος είχε λαξεύσει στον βράχο τον εαυτό του με γυρισμένο το σώμα του προς το μέσα μέρος του σπηλαίου και το κεφάλι στραμένο στο φώς..

εδώ, ελπίζω να μην με κατηγορήσουν για τίποτα περίεργες τελετές..
άναψα ένα αρωματικό στικάκι..
υπήρχε απο πρίν ένα πορτοκάλι..

με αυτά και με αυτά, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής..
γυρίσαμε στο σπίτι για προμήθειες (τάπερ με φαγητό) και ήρθε και η Σία για να πάμε στους πύργους..

ξεκινήσαμε και οι εικόνες μας αποζημίωσαν..


το μονοπάτι..
τα λουλούδια γύρω μας..
ο πύργος..

αλλά με τόσο δρόμο, δέν κρατιόμασταν άλλο για φαγητό και άμα είναι και στην εξοχή, δέν υπάρχει καλύτερο..
στρωθήκαμε λοιπόν..
με θέα την Θεά Φύση...
και αφού ρίξαμε μία γρήγορη ματιά στο εσωτερικό του, είπαμε να σταματήσουμε..
περισσότερα σε επόμενη ανάρτηση γιατί μετά απο το φαγητό, πέρασε η ώρα και έπρεπε να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής..


θα ξανάρθουμε πύργε να μας δείξεις τα μυστικά σου..