Το φάξ της ημέρας..

Είπα απόψε να καλέσω το Φεγγάρι..

μα ήταν απασχολημένο με την Πανσέληνο..

να καλέσω τον Ήλιο λοιπόν;

όχι, όχι, θα έχει πολύ Φώς..

λοιπόν, το βρήκα!

ένα κερί..

ένα κερί μονάχα θα κρατώ στα χέρια μου..


μέχρι να έρθεις..

μετά τα χέρια μου θα είναι απασχολημένα μαζί σου..

η φλόγα του κεριού θα ντρέπεται και θα τρεμοσβύνει..

και οι σκιές μας, θα χορεύουν τον χορό του Έρωτα..










το φάξ της ημέρας..

Ευρύνοος, ο Τρελός του χωριού..
30-11-2009

storyteller

Απο το πρωί..

Έχω κολλήσει με αυτό το τραγούδι..

πόσες φορές να το ακούσω..

με μαγεύει..






άνθρωποι..

ακούστε, απογειωθείτε, πετάξτε ψηλά..

όλος ο κόσμος μία αγκαλιά..

Ο κύριος Jan Matejko..

John Aloysius Matejko

Γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1838 στην Κρακοβία και πέθανε τον Νοέμβριο του 1893..

ήταν Πολωνός ζωγράφος και ιστορικός και φιλόσοφος..

στην Πολωνία υπάρχει η Ακαδημία καλών Τεχνών Jan Matejko..

ο πρώτος πρόεδρος της Ακαδημίας ήταν εκείνος..

τώρα θα μου πείτε, και τι μας νοιάζει εμας..

μήνες τώρα, ψάχνω αυτόν τον άνθρωπο..
σχεδόν ένα χρόνο..

έρευνα στην έρευνα, τον εντόπισα..
πιστέψτε με, έψαξα πάρα πολύ..

μα γιατί ε;

ας δούμε μία αυτοπροσωπογραφία του..




τί μου θυμίζει, τί μου θυμίζει..

"κάτι" έχει το κάθισμα, κάτι ο τρόπος του..

"Stańczyk"

αυτό είναι το έργο του που με ενδιαφέρει..

ναι..

ο Jan Matejko ήταν ο ζωγράφος που έφτιαξε τον "Τρελό μου" που προσωπικά πιστεύω οτι έφτιαξε το alter ego του..

τα Αγγλικά μου δέν με βοηθούν τόσο στην μετάφραση του κειμένου που αφορά το έργο εδω..

κι άλλες πληροφορίες εδώ..


πού να φανταζόμουν οτι υπάρχει αυτή την στιγμή ο πίνακας στο Εθνικό μουσείο Warsaw
της Πολωνίας..

εκτός απο το χέρι μου..




αν θυμάστε..

αν όχι, κάντε κλίκ εδώ..

πειράζει που χάρηκα που έμαθα ποιός έφτιαξε το έργο αυτό;

πειράζει που είναι μέγιστο καλό να μνημονεύσω αυτόν το άνθρωπο-καλλιτέχνη έστω και τόσα χρόνια μετά για το θαυμάσιο έργο του, που έκανα κομμάτι του εαυτού μου;

χειροκροτώ..

κι ένα μεγάλο ευχαριστώ..
το ελάχιστο που μπορώ να κάνω, είναι να του αφιερώσω ένα σύγχρονο θαύμα της Τέχνης..
ένα τραγούδι, μία μελωδία που λάτρεψα..

Αθάνατος..!

υγ: εύχομαι κάποτε να μπορέσω να πάω στο μουσείο Warsaw και να τον θαυμάσω απο κοντά τον πίνακα..
φαντάζομαι την έκπληξη των παρευρισκομένων, όταν δούν τον Τρελό στο χέρι μου..

υγ1: Dreamer, οι συγκρίσεις θα είναι αναπόφευκτες :p

αστειεύομαι.. έκανε τέλεια δουλειά το φιλαράκι μου..

Το καταφύγιο μου..

Μετά απο τόσες περιπλανήσεις θα ήταν άδικο να μην έβρισκα ένα μέρος να μπορώ να απαγγιάσω σε δύσκολους καιρούς..

το λοιπόν, το βρήκα..

περίμενα κάτι χρόνια βέβαια, αλλά έγινε πολύ καλό..!

είναι πάντα ανοικτό και περιμένει..

κάθε περιπατητή, κάθε άνθρωπο που αναζητά την Ηρεμία..
άλλωστε τι ζητάει ο άνθρωπος;

μονάχα ένα (άντε δύο) κρεβάτια (για κανα φίλο)..

ένα τζάκι να γευτεί την θαλπωρή του..

ένα τραπέζι κι ένα πάγκο να κάτσει να φάει ένα πιάτο φαϊ..

εκεί λοιπόν με περιμένει η νεράϊδα..
αγναντεύει την όμορφη θέα!!


προσεχώς θα επισκεφτώ το καταφύγιο για διήμερη μάλλον διαμονή..

μήν ρωτήσετε που βρίσκεται..
έκανα πάνω απο 15 χρόνια να το βρώ..

αλήθεια αν κάποτε χαθώ, να ξέρετε..
εκεί θα με βρείτε..

storyteller

Άγουρος Έρωτας..

Τα άγουρα στήθη σου των 17 ετών, ατενίζουν τον ορίζοντα..

εγώ, σιωπηλός θαυμαστής της Φύσης σου..

τρεμάμενος ιεροφάντης του Έρωτα..

νοσταλγώ το χθές, απόψε..

κοιτώντας σε τώρα..

σκύβω να κάνω δέηση..

λαμβάνω Χρησμό..

αύριο δέν θα ειναι το ίδιο..

το άγουρο θα έχει ωριμάσει..

κι εγώ θα είμαι μακριά..

μα μέσα σου..

καρπός του μέλλοντος..

σε φιλώ..

θα με θυμάσαι..








το φάξ της ημέρας
Ευρύνοος, ο Τρελός του χωριού..

storyteller

Λύση άγχους..

Προσωπικά, παλιότερα είχα διάφορες σχέσεις με το άγχος..
με έπαιρνε απο κάτω και δέν ήξερα που βαδίζω..
προσπαθούσα να δώ τι μου φταίει..
με τον καιρό διαπίστωσα οτι δέν έφταιγε αυτό..
διαπίστωσα οτι έφταιγα εγώ..

ο μόνος υπεύθυνος για την δημιουργία άγχους, ήμουν εγώ!!

ναι, κι όμως, έτσι ακριβώς είναι..

όταν λοιπόν το κατάλαβα καλά αυτό (είναι το πρώτο βήμα για την λύση), έψαξα να βρώ τρόπο για να απαλλαγώ..
έψαξα τρόπο για να μην το αφήσω να με νικάει..

επειδή πολλά χρόνια βέβαια μου πήρε, κατέληξε να γίνει ολόκληρος τρόπος ζωής..
το βασικό που πρέπει να στοχεύσουμε είναι, το να βρούμε την Ομορφιά..!
να βρούμε και να δούμε τα πάντα γύρω μας με άλλα μάτια..
να βλέπουμε το παραμικρό που θα μας κάνει να αισθανόμαστε όμορφα..
και μετά να καταφέρουμε να βλέπουμε μέσα απο τα λεγόμενα "αρνητικά" , την Ομορφιά κι εκεί ακόμη..
παντού γύρω μας υπάρχει Ομορφιά..

έκανα κάποιες χαλαρωτικές ασκήσεις στο σπίτι μου με απόλυτη ηρεμία..
(πρέπει και το περιβάλλον να σας βοηθάει)..
βρήκα πρώτα ένα σημείο (ας πούμε τον καναπέ ή μία μαξιλάρα στο πάτωμα), που να θεωρώ εγώ οτι βολεύομαι και αισθάνομαι αρκετά αναπαυτικά..
άναψα κεράκι ή στίκ αρωματικό..
παίρνω βαθιές ανάσες..
κλείνω τα μάτια..
βλέπω ό,τι θέλω..
γεύομαι την οσμή του κεριού ή του στίκ..
φαντάζομαι να μπαίνω μέσα μου..
μέσα στο κεφάλι μου κι απο εκεί κατεβαίνω πρός την κοιλιά μου..
απόλυτο σκοτάδι..

καμία σκέψη δέν κάνω.. αδειάζω..
μένω έτσι.. αναπνέω και χαλαρώνω απόλυτα..
σιγά σιγά, αρχίζει να αχνοφαίνεται ένα απειροελάχιστο φώς..
σάν ένα μικρό κεράκι που τρεμοπαίζει..
σιγά σιγά, αυτό δυναμώνει..
γίνεται ευδιάκριτο..
δυναμώνει κι άλλο..
γίνεται φλόγα..
κι άλλο.. εσωτερικός ήλιος..

ηρεμία και γαλήνη κατακλύζει το Είναι..
αισθάνομαι σύνδεση με κάτι άλλο..
αισθάνομαι μέρος του Όλου..
όλα είναι διαφορετικά..
όλα πραγματοποιήσιμα..
μένω έτσι..

Νιρβάνα το είπαν άλλοι..
εγώ ξέρω οτι είναι η Απόλυτη Ηρεμία και Σύνδεση..

έτσι, μπορείτε να μείνετε όσο θέλετε..
όσο σας επιτρέπει ο χρόνος σας.. αν και δέν πρέπει να σκέφτεστε χρόνο η χώρο..


μην απορήσετε αν μετά απο αυτό συνεχίζετε να Συνδέεστε με το Όλον..
μην απορήσετε αν "βλέπετε" διάφορες εικόνες που "λογικά" δέν θα βλέπατε..
έτσι συμβαίνει πολλές φορές..
ο άνθρωπος φτιάχτηκε να ζεί σε τέτοιο περιβάλλον (δάσος, οσμές, σκοτάδι, φώς, ήχους φύσης) και το έχει στερηθεί..
όταν μπορέσει να επιστρέψει εκεί που ανήκει, τότε ανοίγουν Δίαυλοι που παρέμεναν κλειστοί..
Δίαυλοι που έχουν να κάνουν με Ομορφιά, Ευτυχία, Πρόβλεψη, Υπερόραση, Συναισθησία, Υπεραντίληψη και πολλά άλλα..

βέβαια, όλα μπορεί να είναι δικές μου τρέλες..

δοκιμάστε το..
τίποτε επικίνδυνο δέν υπάρχει σε αυτό..
μόνο εσείς και ο εαυτός σας..




τον φοβάστε μήπως;

Φαντασία και Πραγματικότητα..

Ζούμε σε έναν κόσμο φανταστικό..

τίποτα σχεδόν γύρω μας δέν είναι πραγματικό..

ελάχιστα έμειναν..

βέβαια δέν με πιστεύετε..
μα στις λίγες γραμμές παρακάτω, θα καταλάβετε τί εννοώ..

γιά δείτε γύρω σας..
τί βλέπετε;

εγώ βλέπω το γραφείο μου τώρα ας πούμε, τον υπολογιστή μου, τις βιβλιοθήκες μου, ένα φωτιστικό, βιβλία, ποτήρι με καφέ, καρέκλες, μία πόρτα, ένα παράθυρο, ρούχα, ένα ραδιόφωνο..

η αρχική εικόνα, δέν μας ξενίζει ασφαλώς..
έτσι γεννηθήκαμε, έτσι μεγαλώσαμε, έτσι αντιλαμβανόμαστε την Πραγματικότητα..

κι όμως..

κάθε τι, είναι προϊόν Φαντασίας..
έχουμε λάθος αντίληψη να νομίζουμε πως ένα ποίημα, ένα τραγούδι ή κάποιο θεατρικό, είναι προϊόντα Φαντασίας μόνο..

τα πάντα γύρω μας, είναι Φανταστικά..!!

το αυτοκίνητο ας πούμε, κάποιος το έφτιαξε στην φαντασία του και μετά μελέτησε, σχεδίασε και εφάρμοσε τα όσα φανταζόταν..
το ίδιο έγινε με τα πάντα γύρω μας..

όλα φτιάχτηκαν στην Φαντασία πρώτα και μετά έγιναν μέρος της ΔΗΘΕΝ Πραγματικότητας..

αν κάπου έχω άδικο, ας με διορθώσετε..
ζούμε μέσα σε ενα Φανταστικό κόσμο..

Πραγματικότητα είναι, ΜΟΝΟ όσα περιλαμβάνει η Φύση..
τα υπόλοιπα είναι ανθρώπινα δημιουργήματα μέσα απο φανταστικές ονειροπολήσεις και σχεδιασμούς..

(για τις "φανταστικές" επιστήμες, θα σας πώ άλλη φορά)..


να πώ οτι χαίρομαι για την Φαντασία των συνανθρώπων θα λέω ψέματα..

πώς να χαρώ για την δημιουργία όπλων, εκμετάλλευσης, προσπάθειας επιβολής πάνω στους υπολοίπους με φανταστικά σενάρια;



έτσι λοιπόν, ο καθείς, επιλέγει ποιά Φαντασία του ταιριάζει..
άλλος βολεύεται στην Φαντασία-εξάρτηση..
άλλος στην Φαντασία-επιβολή..
άλλος στην Φαντασία-Ποίηση..
άλλος στην Φαντασία-Υλη..

εγώ επιλέγω την Φύση, αν και ζώ σε έναν Φανταστικό κόσμο, όπως όλοι μας..



τα πλάσματα γύρω μου, έχουν φωνή, έχουν ταλέντα, έχουν γνώσεις, έχουν άποψη..
μα πάνω απ'όλα, είναι Φανταστικά..
διότι, πιστεύω οτι κάποιος τα φαντάστηκε..
κι εγώ είμαι ένας απο αυτούς..





Φαντάζομαι..

storyteller

Πήρα..

χρώματα απο το Ουράνιο Τόξο..

να σου κεντήσω (ναί, ξέρω να κεντάω) ένα μαντήλι..

κλωστές απο μπαμπού στις μακρινές Ινδίες..

έβαλα πάνω του Ιδέες απο τους Σοφούς..

μα τρύπησα το δάκτυλό μου με την καρφίτσα της Λησμονιάς..

γύρισα να σε βρώ με μελαγχολία..

να σου δώσω το μαντήλι..

μα έλειπες..

στον Βορρά..

κι έβγαλα το μαντήλι να σκουπίσω την Μουσική απο το μέτωπο μου..

ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο..

και οι Θεοί με περιμάζεψαν..

απο τα σκαλοπάτια της Αναμονής..

Αγάπη το όνομα σου..

με πονάς..

κι εγώ σ'αγαπώ χωρίς φρένα..

μονάχα με τα αρώματα της ψυχής μου..










το φάξ της ημέρας
Ευρύνοος, ο Τρελός του χωριού
16-11-2009

storyteller

Ένα κλίκ μακριά..

Κάντε κλίκ εδώ και διαβάστε και αγρυπνείτε!!

Μα τί όμορφο..!!!

..να βλέπεις..

διστακτικά στην αρχή..

αγγίγματα..

φιλιά..

χάδια..

αγκαλιές..

δυό κορμιά να γίνονται ένα..

ταιριαστά..

δέν είναι θαύμα;

όπου θαύμα=θαυμασμός!

καλό Σαββατοκύριακο σας είπα;
σας είπα χθές..

έ, καλή Κυριακή τότε :)

αύριο έρχεται ένα νέο φάξ της ημέρας..

stay tuned..

Μικρόκοσμος..

κι όμως..ζούν ανάμεσά μας..ερωτεύονται..μοναχικοί..παράξενοι..
τρομεροί!!μοναδικοί..με τα προβλήματά τους..με τους κανόνες τους..ακροβάτες..στον ατέλειωτο κύκλο της ζωής..και του χάους..

έτσι δέν είναι;

περνούν απαρατήρητοι, κι όμως καθημερινά τους ανταμώνουμε..


περιμένω να κατέβει η ταινία να την απολαύσω..

καλό Σαββατοκύριακο σε όλους :)

storyteller

Σφαίρες..

Κάθε άνθρωπος είναι ένας μικρόκοσμος..

μία μικρή σφαίρα..

με την δική του γεωγραφία..
κάθε μέρος που ταξίδεψε, κάθε μέρος που περπάτησε..

με την δική του φιλοσοφία..
κάθε συζήτηση που έλαβε μέρος, κάθε κουβέντα που διαμόρφωνε τον χαρακτήρα του..

με τα λάθη του..
αποφάσεις που έλαβε εν καιρώ απειρίας, αποφάσεις που μπορεί να έβλαψε ή να αδίκησε κάποιους..

με τις ιδέες του..
τα πιστεύω του και τα όσα κατόρθωσε να "φτάσει"..

με τις αδυναμίες του..
σάρκα και πνεύμα σε σύγκρουση, γούστα και πάθη που τον κατέλαβαν..

με τον χρόνο του..
όσα πρόλαβε να γευτεί, όσα πρόλαβε να ζήσει..

ακόμη και με την μουσική του..

Γιατί η Ζωή δέν είναι για χόρταση..

είναι για πρόφταση..


πόσο μεγάλος είναι ο μικρόκοσμός σας;

storyteller

Αθανασία..

..όχι, δέν αναφέρομαι στο όνομα κάποιας..

μιλώ για την Αθανασία!!

πές οτι εγώ τώρα, δέν είμαι εδώ..
δέν είμαι κάν παρών, δέν είμαι ζωντανός..

πώς θα είσαι σίγουρος/η οτι εγώ είμαι εδώ;

μήπως κέρδισα την Αθανασία;
μήπως το πέτυχα και δέν το γνωρίζεις;
μήπως να σου πώ το Μυστικό;

να το πάρει το ποτάμι;

ας το πάρει λοιπόν..


το λοιπόν.. τί είναι ο άνθρωπος;
όχι, μην νομίζετε οτι απαγγέλω τον διάλογο στην γνωστή ταινία με τον Αντωνάκη (Γιώργος Κωνσταντίνου)..
ο άνθρωπος, είναι Λόγος..
είναι Ιδέες..
είναι Διάλογος..
είναι ακριβώς, ό,τι πρεσβεύει..

και πώς είμαστε σίγουροι για αυτό που λέω;
βέβαια αποτυπώνοντας τις Ιδέες του κάπου..
σε χαρτί, σε pixels, σε bytes, σε blogs..

κι εγώ λοιπόν γράφω..
αφήνω ίχνη..
σημάδια Ζωής..
κι εσύ διαβάζεις..
και πιστεύεις οτι είμαι ζωντανός..

αν προγραμματίσω αναρτήσεις για τα επόμενα 50-100 χρόνια, θα εξακολουθούν πολλοί να πιστεύουν οτι είμαι ζωντανός!!!

εδώ λοιπόν, υπάρχει η ψευδαίσθηση της Αθανασίας και της Ζωής..!!

η ψευδαίσθηση του οτι εγώ είμαι εδώ..
κι όμως, μπορεί να λείπω..
μπορεί να λείπω ήδη..
όμως, εσείς εξακολουθείτε να με διαβάζετε..

κι αν δέν απαντούσα στα σχόλια, θα εξακολουθούσατε να το κάνετε..
θα μπορούσα να ισχυριστώ οτι δέν απαντώ ως στάση ζωής..
θα μπορούσα να πώ οτι δέν έχω διάθεση να απαντώ σε κανένα..
απλά, οτι μου αρέσει να γράφω και όποιος θα ήθελε να σχολιάσει ας το κάνει..

λοιπόν;
τί λέτε;

Αθάνατος;

storyteller