ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ
............
αυτή είναι η κάρτα μου για στέγη, ντουλάπα, κουζίνα..

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

taboo..



Ναί..

είπα να σας μιλήσω για ένα θέμα πραγματικό ταμπού..

ΘΑΝΑΤΟΣ..

όσοι είστε θανατοφοβικοί μην συνεχίσετε την ανάγνωση.. ή μάλλον εσείς θα πρέπει να συνεχίσετε περισσότερο..

άλλωστε ο θάνατος δέν πρέπει να τρομάζει τον άνθρωπο..
είναι ο προ-ορισμός του..

ετοιμολογικά, θάνατος=άνα-θέω..(άρα, επιστρέφω στο Θείο)

σύμφωνα με το λεξικό μου "Δημητράκου μέγα λεξικόν της Ελληνικής" 9τομον: θάνατος=η νέκρωσις των λειτουργιών του ζώντος οργανισμού..
προσέξτε!
όχι η νέκρωσις του ζώντος οργανισμού, αλλά των λειτουργιών του και μόνον!

έχουν γραφτεί πάρα πολλά γύρω απο τον θάνατο..
κάποιοι είπαν οτι ο θάνατος δέν πρέπει να τρομάζει διότι η στιγμή του θανάτου ουσιαστικά είναι σάν να μην υπάρχει..
κρατάει μία απειροελάχιστη στιγμή..
πρίν τον θάνατο, το σώμα είναι ζωντανό..
μιά στιγμή τόση δά και πλέον δέν ζεί.. άρα τίποτα δέν έγινε.. μετά δέν υπάρχει αίσθηση θανάτου.. δέν υπάρχει πόνος..



όσο για το σώμα.. το σαρκίο μας.. το "κουστούμι" που φοράμε για να πορευόμαστε σε τούτη την ζωή..
έχετε δεί πτώμα;
έχετε δεί την νεκρική ακαμψία;
πού είναι εκείνη η ενέργεια που κινεί, που κάνει τον εγκέφαλο να σκέφτεται, να δίνει ζωή στα ζωτικά όργανα;

μέγα μυστικό..!

η ενέργεια αυτή δέν χάνεται..

συνεχίζει να υπάρχει σε άϋλη μορφή, όπως και όταν "καταλαμβάνει" το σώμα και του δίνει κίνηση, σκέψη και όλες τις λειτουργίες του..

γνώμη μου είναι οτι ο άνθρωπος έχει την δυνατότητα-ικανότητα, να παύει τις λειτουργίες του σώματος..
απλά είναι μία "ξεχασμένη"ικανότητα..
υπήρχε ένας συγγραφέας που είχε γράψει ένα περίεργο βιβλίο με θέμα την κούφια γή.. έλεγε οτι κατοικούνταν απο κάποιους "ανθρώπους" που ζούσαν όσο ήθελαν.. όταν κάποτε ήθελαν να εγκαταλείψουν τούτο τον κόσμο, απλώς έπαυαν τις λειτουργίες τους..


---------------------------------------------------
Ο ΛΟΡΔΟΣ ΛΥΤΟΝ (1803-1873), στο βιβλίο του «Η Επερχόμενη φυλή» λέει πως ακολουθώντας τις στοές ενός μεταλλείου, βρέθηκε σε ένα υπόγειο κόσμο όπου συνάντησε φτερωτά όντα, καθώς και μία φυλή που αποκαλεί τον εαυτό της Βριλ-για.Οι Βριλ-για, διατηρούν ένα σοφό και ανώτερο πολιτισμό, και είναι κάτοχοι της «δύναμης Βριλ», που την χειρίζονται μέσω ενός θαυματουργού ραβδιού. Η δύναμη Βριλ, είναι η υπέρτατη γήινη δύναμη και δημιουργείται από τη συλλογή της αιθερικής ενέργειας της γης, σε σύνδεση με την προσωπική ενέργεια του ανθρώπου. (Βλέπε υπερόπλα Τέσλα, οργογεννήτρια Ράϊχ, εναέριο εύπλαστο ρευστό του Συμς, Μέσμερ κλπ)

πηγή


----------------------------------------------------
προσωπικά πιστεύω ακράδαντα οτι έχουμε αυτή την δυνατότητα όπως είπα πιό πάνω..
αν πώ οτι δέν έχω πειραματιστεί με αυτή την ενέργεια θα είναι ψέμματα..
αν πώ οτι δέν έχω δεί αποτελέσματα πάλι θα πώ ψέμματα..

κάποιοι ίσως πούν οτι είμαι ένας τρελός, οπότε αυτό με ακυρώνει..
δέν μπορεί εύκολα κάποιος να δεχτεί κάτι το οποίο ποτέ δέν γνώρισε ή ποτέ δέν είδε..
δέν μπορεί κάποιος να δεχτεί εύκολα κάτι που διαταράσσει την "λογική" του..
άλλωστε δέν λέω την γνώμη-άποψη μου ως θέσφατο.. την καταθέτω για ολίγους που επιθυμούν να προβληματιστούν, να ψάξουν βαθύτερα, να πειραματιστούν ενδεχομένως..

ο θάνατος δέν είναι τρομερό..
το μόνο που έχει "κακό", είναι η απώλεια..
η απώλεια της συνομιλίας με αγαπημένα πρόσωπα, η επαφή η σωματική με αγαπημένα πρόσωπα.. διότι η ψυχική, ή η πνευματική ίσως υπάρχει κι εκεί τρόπος να μην διακοπεί..
πράγματι, αν δείτε ένα νεκρό σώμα, θα κατανοήσετε οτι "αυτό" δέν ήταν εκείνο που γνωρίζατε, που αγκαλιάζατε ή που σεβόσασταν, η που φοβόσασταν, ή που απλά κάνατε παρέα.. είναι μόνο ένα κομμάτι οργανικής ύλης που εγκαταλείφθηκε απο την ΕΝΕΡΓΕΙΑ!
τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο..

η ενέργεια δέν είναι τίποτε άλλο απο την ΟΥΣΙΑ!
την συμπαντική, την προσωπική, την μία, την δική μας ουσία!!

το σώμα είναι απλά ένα όχημα.. ένα όχημα που βοηθάει να κινούμαστε, να εκφραζόμαστε και να δημιουργούμε σε τούτη την πραγματικότητα..
εκεί που πάμε "μετά", δέν υπάρχει ανάγκη αυτού του οχήματος..
γι αυτό απλώς αποχωριζόμαστε το όχημα και πορευόμαστε με σκέτη την "άλλη" μας μορφή..
την ενεργειακή, την αιθερική όπως κάποιοι επιθυμούν να ονομάζουν..

υπάρχουν φυλές που όταν κάποιος πεθαίνει, όλοι γλεντάνε..
μάλλον ξερουν το μυστικό!

κάποιες άλλες φυλές έχουν ως έθιμο να τρώνε τους νεκρούς..
ξέρω, ξέρω.. μην αντιδράτε..


ότι είναι απίστευτο σε σάς, δέν σημαίνει οτι είναι και μη πιθανόν σε κάποια άλλη μεριά της Γής..

άλλωστε ο Δυτικός τρόπος, είναι εντελώς διαφορετικός απο τον Ανατολικό..

εδώ θα ήθελα να πώ οτι στην αρχαία Ελλάδα, γίνονταν τα Μυστήρια..
τί μάθαιναν εκεί;
τί ήταν επτασφράγιστο μυστικό;
ο "τρόπος"..
ο τρόπος του να δεί κάποιος το επέκεινα.. το πώς η σάρκα διαχωρίζεται απο την ψυχή-ενέργεια..

οι πολεμιστές είχαν ήδη οι περισσότεροι μυηθεί σε αυτά..
γι αυτό, γνωρίζοντες ήδη οτι το σώμα δέν είναι τίποτα παρά ένα όχημα, δέν φοβόντουσαν τον θάνατο που ανα πάσα στιγμή ίσως τους συμβεί σε μία μάχη..
η Σοφία και η Γνώση σε απελευθερώνει..
απο τον Φόβο, απο το Αίσχος..

γι αυτό πολεμούσαν μή φοβούμενοι τον θάνατο..
κάποιες περιγραφές πολεμικών σκηνών, δείχνουν την γενναιότητα, ως περιφρόνηση του θανάτου απο τους αρχαίους Έλληνες πολεμιστές..
ακόμη πολλές φορές γλεντούσαν, ετοιμαζόντουσαν σάν να πρόκειται να πάνε σε γιορτή πρίν την μάχη.. έλεγαν χαρακτηριστικά: "απόψε θα πάρουμε το δείπνο μας στα Ηλύσια πεδία, θα γλεντήσουμε σε εκείνους τους τόπους, ο Άδης θα μας κάνει το τραπέζι" και διάφορα άλλα παρόμοια..


και δύο αγαπημένα αποσπ-άσματα απο το βιβλιαράκι του Λουδοβίκου των Ανωγείων,
"Το πηγάδι του κρίνου"


"Λένε πως η Ανατολή είναι αδελφή της Δύσης', όμορφη η Ανατολή, όμορφη κι η Δύση. Λένε ακόμα πως ο ύπνος είναι αδερφός του θάνατου' γλυκύς ο ύπνος, γλυκύς θα είναι κι ο θάνατος' κι ας μην του φαίνεται".

"Θα συμφωνήσετε ασφαλώς πως κάθε βράδυ κάνουμε άσκηση θανάτου με τον ύπνο, αλλά πρόβα αθανασίας με τα όνειρα".






το τραγούδι μπήκε για να απαλύνει την ανάρτηση για όσους δέν αντ-έχουν.. και διότι μ'αρέσει έτσι κι αλλιώς..

αν ο θάνατος είχε χρώμα, τότε θα έμοιαζε με Φώς.. αν τρομάζετε με το Φώς, τότε θα πρέπει να τρομάζετε και με τον θάνατο..

ο φιλόσοφος θα πρέπει να αναζητά τον θάνατο αλλά όχι να τον προκαλεί..

κι άλλα πολλά έχω να γράψω για αυτό το θέμα, αλλά καλύτερα να μείνω σε αυτά για την ώρα..






"taboo-Θάνατος"
Copyright
Ευρύνοος, ο τρελός του χωριού, storyteller, Τάσος..










storyteller

41 σχόλια:

Η τρελή είπε...

Σημαδιακή μέρα σήμερα....διάλεξες το θέμα που της ταιριάζει...!
Για μένα ο θάνατος δεν είναι τίποτε άλλο από τον αποχωρισμό. Αποχωρισμό βέβαια,μόνο αν είμαι αυτός που δεν πεθαίνει αλλά αυτός που μένει ζωντανός. Κανένας φόβος ή ταμπού δεν μου αποπνέει ούτε η σκέψη ούτε η συζήτηση για το θάνατο! Μόνο ένα δυνατό τσίμπημα στην καρδιά αν σκεφτώ πως αύριο μπορεί να χάσω κάποιο αγαπημένο μου πρόσωπο, αλλά και πάλι όλα έχουν τη φιλοσοφία τους, υπάρχουν κι άλλοι τρόποι επικοινωνίας πέρα από την απτή ύλη....έτσι νομίζω!
Καλησπέρα φίλε συνονόματε.....ωραίο θέμα!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Κι εμείς που είμαστε και αποδεικνύουμε ότι δεν υπάρχει ψυχή, τι κάνουμε;

Savvina είπε...

Πολύ ωραίο το θέμα σου.
Με τον Θάνατο είμαι συμβιβασμένη.
Άλλωστε με τον Θάνατο η ψυχή σου ταξιδεύει σε άλλη διάσταση και εκεί που πάς η γαλήνη που νοιώθεις θέλω να πιστεύω είναι αυτό που έχει σημασία.
Η Ενέργεια που έχει η ψυχή σου ποτέ δεν θα χαθεί, όπου και αν είναι.
Εκείνο που με κάνει να πονάω είναι όταν αποχωρίζομαι αγαπημένα μου πρόσωπα.
Είναι σκληρό για μένα να μην μπορώ να ξαναγγίξω, να μην ξαναμιλήσω, να μην ξαναντικρύσω εκείνον που έφυγε για ένα άλλο ταξίδι, εκείνον που αγαπώ.

Σε φιλώ...

Ευρύνοος είπε...

Συνονόματη

απο-χωρισμός, απώλεια.. έννοιες παράλληλες..
ιδιαίτερα για όποιον μένει πίσω..
όπως λές..
η φιλοσοφία είναι για να εξηγεί τα ανεξήγητα κατά την γνώμη μου..
χωρίς απαραίτητα αποδείξεις και "χαρτόσημα".. ο ορθολογισμός έχει όρια μέχρι την φιλοσοφία..

καλησπέρα σου.. να είσαι καλά!

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα Ευρύνοε!Πολύ καλή ανάρτηση για ένα θέμα που φοβούνται πολλοί άνθρωποι.
Ένα πολύ καλό βιβλιο που αναφέρεται αποκλειστικά στο φόβο του θανάτου είναι:"Στον κήπο του Επίκουρου" του IRVIN D.YALOM

Ευρύνοος είπε...

ο δείμος του πολίτη

κάτι στο συντακτικό σου με εμποδίζει να κατανοήσω πλήρως την ερώτηση..
εννοείς οτι είμαστε χωρίς ψυχή και αποδεικνύουμε οτι δέν υπάρχει;
ίσως με τις κακές μας πράξεις;
αν κατάλαβα σωστά..
έχουμε ψυχή..
τώρα αν κάποιος βαραίνει με κακές πράξεις, είναι άλλο θέμα..
πιθανόν να ταξιδεύουν σε διαφορετικά σημεία..
πολλές φορές έχω κάνει συζητήσεις με φίλους για το θέμα αυτό..
πως ίσως υπάρχει διαφορετική "μεταχείριση" σε ψυχές που έφυγαν βίαια, που αυτοκτόνησαν, που έκαναν εγκληματικές ενέργειες σε τούτη την πραγματικότητα που ζούμε..

εκτός αν εννοείς τους ψυχολόγους που δέν παραδέχονται την ύπαρξη ψυχής με την έννοια που περιγράφω κι όμως το επάγγελμα τους βασίζεται πάνω σε αυτή την ύπαρξη..

θα με βοηθούσε πολύ η τοποθέτηση της φίλης Αγνής απο τις Αριστοτέλειες για να το συζητήσουμε καλύτερα..

καλησπέρα σας..

Ευρύνοος είπε...

Σαββίνα

μεγάλωσα με τον θάνατο να περιφέρεται τριγύρω μου..
και βέβαια πληγώθηκα και βέβαια φοβήθηκα..
τελικά, το συμπέρασμα είναι οτι πράγματι ο προ-ορισμός μας είναι αυτός..
όσο κι αν πονάει εκείνον που μένει πίσω, όσο κι αν πληγώνονται οι άλλοι..
η ενέργεια ποτέ δέν χάνεται..
και με κείνη πορευόμαστε κάπου αλλού..

σε φιλώ..

Ευρύνοος είπε...

Με τα φτερά της ψυχής

το ψευδώνυμο σου ήδη λέει πολλά για το σημερινό μου θέμα..

δέν έχω διαβάσει το βιβλίο που μου ανέφερες και σε ευχαριστώ..
αν το βρώ, θα το διαβάσω :)

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Πάλι ωραίο θέμα διάλεξες, φίλε μου Ευρύννοε.
Την συμφιλίωση με την ιδέα του θανάτου την αποκτά κανείς, όταν έρχεται σε επαφή μαζί Του.
Θα μπορούσα να γράψω διάφορα που με έκαναν να συμφιλιωθώ με την ιδέα, αλλά πολλοί θα τα θεωρούσαν ανατριχιαστικές λεπτομέρειες.
Κάποια στιγμή που θα με πιάσει ο οίστρος των αναμνήσεων από το Πανεπιστήμιο, θα τα αναρτήσω και τότε μπορεί να χαθεί αυτή η ωραία παρέα, από την αηδία που θα προκαλέσουν
Πάντως όταν έρθει ο Αρχάγγελος, δεν θα πέσω αμαχητί. 'Οπως δεν έπεσα πριν πέντε χρόνια.
Άσε που η λεγόμενη ΖΩΗ είναι η συνισταμένη πολλών χημικών αντιδράσεων, ευρισκομένων εν ισορροπία.
Έτσι και χαθεί αυτή η ισορροπία.........τέλος και ότι φάγαμε, φάγαμε!!!!!!
Καλό βράδυ και sorry για την κατανάλωση του χώρου.

Ευρύνοος είπε...

Δύσπιστε φίλε

έχεις πολύ δίκιο..
η συμφιλίωση με την ιδέα του θανάτου έρχεται όταν έρχεσαι σε επαφή μαζί του..
δυσυτχώς οι άνθρωποι, ζούν ως αθάνατοι και πεθαίνουν περισσότερο θνητοί απο ποτέ..

εννοώ πως δέν προλαβαίνουν να ζήσουν αυτά που μπορούν με τον λιγοστό τους χρόνο..
δέν προλαβαίνουν να αγαπήσουν με τον λιγοστό τους χρόνο..
δέν προλαβαίνουν να ταξιδέψουν με τον λιγοστό τους χρόνο..

δέν.. δέν.. δέν..

έτσι κι εγώ, όπως εσύ θα μπορούσα να γράψω πολλά..
μα ίσως να είναι ανώφελο επι της παρούσης.. ίσως αργότερα..
και σίγουρα η ζωή είναι συνάρτηση όσων είπες..

καλό βράδυ σε σένα φίλτατε..

Κανένας είπε...

Δύσκολο θέμα διάλεξες φιλέ μου...
Ξέρω,ξέρω σ'αρέσουν τα δύσκολα θα πεις!!
Θάνατος(ανα-θέω) λοιπόν...
Μέγα μυστήριο για τον άνθρωπο(άνω- θρώσκω)...
Μα να η Ελληνική Γλώσσα μας δίνει την απάντηση...
Δεν υπάρχει τέλος μονο Ζωή.
Όπως λέει και ένας γνωστός μου ποιητής "Είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε".

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Εδώ είναι ο παράδεισος κι' η κόλαση μαζί...
Ενδιαφέρουσα (όπως πάντα) η ανάρτησή σου

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ευρύνοος είπε...

Κανένας

δύσκολο δέν γνωρίζω..
αγκάθι ίσως..

ανα-θέω, όπως μου είπες εσύ, εμπλουτίζοντας την ανάρτηση μου..

άνθρωπος (άνω-θρώσκω) έχω επιφυλάξεις γι αυτή την ερμηνεία..
θέλω λίγο χρόνο να την ψάξω..
ξέρεις οτι το μυαλό μου είναι απασχολημένο με πολλά πράγματα (μέχρι εφευρέσεις)..χαχα

η Ελληνική Γλώσσα, τα λέει όλα.. αρκεί να την ερμηνεύουμε σωστά..

θα συμφωνήσουμε οτι δέν υπάρχει τέλος.. μόνο Ζωή..

καλό σου βράδυ φίλε:)

Ευρύνοος είπε...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ

εδώ είναι όλα.. και στο επέκεινα..

να είσαι καλά.. σε ευχαριστώ :)

σας ασπάζομαι, καλό βράδυ!

Hλεκτρα είπε...

Θανατος...τα φτερα για την επιστροφη,αλλα και την συνεχεια στο ταξιδι...


καλο βραδυ!

Ευρύνοος είπε...

Elektra

Έτσι!

σωστά..

καλό βράδυ σε σένα :)

Thalassenia είπε...

Τι θέμα έχεις σήμερα!!!

Φόβος ταμπού, καθόλου. Απλά όπου αγγίζει καίει.
Από ποιά μεριά να το δω. Εκείνου που φεύγει ή εκείνου που μένει.
Ποιός είναι ο τυχερός?
Ανάλογα τι θέση έχει κανείς μέσα στη σχέση, φιλική ή συγγενική.

Για μένα, φοβάμαι τη λύπη που θα δώσω στους αλλους.
Για τους άλλους, λυπάμαι γι αυτά που δεν θα ζήσουν αν φύγουν.

Η ψυχή, ναι υπάρχει το νοιώθεις.
Οι δυνάμεις της περιφέρονται για καιρό.
Ο πόνος της απώλειας για πάντα.
Φιλοσοφίες πολλές το γεγονός πικρό.


Ευρύνοε τι μας κάνεις.
Πάρε το αυτοκίνητο και τρέχα στα σπήλαια να ευθυμήσουμε.
Καληνύχτα.

Ευρύνοος είπε...

Θαλασσένια

θέμα ανθρώπινο..
θέμα ταμπού..
μπορεί κάποιοι να έχουν εξοικειωθεί με την ιδέα, μα ο περισσότερος κόσμος δέν έχει..

θέσεις, τύχες, σχέσεις, τίποτα δέν χωράει εκεί..
όλα μένουν πίσω.. ακόμη κι ο φόβος..

προσεχώς, αναρτήσεις με σπήλαια και άλλα ώστε να ευθυμήσουμε όλοι :)
εντάξει;

καλό ξημέρωμα!

Uid είπε...

Υπέροχο post Ευρύνοε και μπράβο σου.
Ο θάνατος και η ζωή είναι δύο σημεία σε μία πορεία. Σε μία ευθεία.
Ο άνθρωπος είναι θνητός.
Η ανθρωπότητα όμως, αθάνατη.

Καλή σου μέρα.

zoyzoy είπε...

Είναι ταμπού όντως για όσους δεν έχουν ζήσει στιγμές.Εμένα δεν με φοβίζει είναι η πορεία μας άλλωστε!
Πονάει όμως για τους δικούς μας και θέλω να'χω παραπάνω επαφή υπάρχει??
Μπορεί για κάποιες μέρες όσες η ψυχή περιφέρεται ώσπου να βρεί το δρόμο της μετά πιστεύω χάνεται μέχρι να βρεί σώμα να επανέλθει με νέους προορισμούς για τη συνέχιση της θέοσής της.
Γιατί το ψάχνεις το άνθρωπος (άνω-θρώσκω)αυτός δεν είναι η ουσιαστικός στόχος μας??
Καλή σου μέρα με φλ θλσσν!!

Φοίβη είπε...

καλά λέει ο λαός...
απο τρελό κι απο μικρό μαθαίνεις τις αλήθειες...

συμβαδίζουν οι ιδέες μας και για το θάνατο τρελοσοφέ μου...

στην ταφή του πατέρα μου, έγινε τρομερό σούσουρο, τους είπα... άντε και στα δικά μας....
μη σου πω τι άκουσα.....

τα σέβη μου!
ραντεβού κάποια μέρα στον Αχέρωντα!

korinoskilo είπε...

συμφωνω σε παρα πολλα σημεια του κειμενου και των αποψεων ..... και αυτο φυσικα μετα απο βιομα θανατου και απο ψαξιμο και διαβασμα....
πιστευω απολυτα μονο στο νεκρο σωμα και οχι στην ψυχη ... η οποια ξαναβρησκει σωμα για την περετερω εξεληξη της ....
για αυτο λενε οτι οι πεδεμενες ψυχες ειναι ,,παλιες ψυχες,, που εξελισοντε ... και οι απεδευτες ακομη ,,νεες,,

εχω πολλα να πω επι του θεματως .. και επιφιλασομε να τα πουμε νεξτ ταιμ απο κοντα ... υποσχεση? ;)


την καλησπερα μου

thumbelina είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα η ανάρτηση. Αν και με πονά το θέμα για το οποίο γράφεις. Με πονά η ιδέα και μόνο της απώλειας αγαπημένων προσώπων, η απουσία τους απο τη ζωή μου, και όχι ο θάνατος σαν σκέψη ή ο θάνατος ο δικός μου.
Τι εννοείς γράφοντας ότι έχεις πειραματιστεί και έχεις δει αποτελέσματα?

D.Angel είπε...

Δεν έχω τι να σχολιάσω!
Πολύ καλή ανάρτηση!
Θα ναι ψέμα να μην πω
ότι φοβάμαι τον θάνατο!
Τον τρέμω! Ασε αυτή τη
μακάβρια εικόνα που μου
ρχεται στο μυαλό με
τα σκουλίκια....
Θέλω να με κάψουνννννννν
Φιλιά πολλά

Ευρύνοος είπε...

Osiris

δύο σημεία σε μιά πορεία!!

ο άνθρωπος είναι θνητός, η ενέργεια όμως αθάνατη..
για την ανθρωπότητα θα μου επιτρέψεις να αμφιβάλλω..

θα δείξει..

καλό βράδυ φίλε..

Ευρύνοος είπε...

zoyzoy

Καλό είναι να μην σε φοβίζει..
πράγματι όταν φτάνεις πολύ κοντά του και "γλυτώνεις", μετά όλα είναι διαφορετικά..
παραπάνω επαφή, πρέπει να υπάρχει, όμως θέλει μεγάλη επιθυμία και απο τις δύο πλευρές..

σωστά λές κατά την άποψή μου πως περιφέρεται κάποιο διάστημα μέχρι να "ντυθεί" νέο σαρκίο ώσπου να φτάσει στην θέωση..

όσο για το ψάξιμο της ερμηνείας της λέξης ανθρωπος, δέν με καλύπτει.. κάτι άλλο πρέπει να είναι.. θα το βρώ κάποια στιγμή ίσως..

καλησπέρα με τρλς σπσμς!!

Ευρύνοος είπε...

Φοίβη

συμβαδίζουν ε;
τρελή κι εσύ.. πώς αλλιώς;)

τα σέβη μου..!
το ραντεβού.. ισχύει!

Ευρύνοος είπε...

Λ-ένα

άν είχες βίωμα θανάτου ή τελος πάντων πολύ κοντά σε αυτό, σίγουρα συμφωνείς..

κάπως ετσι όσον αφορά τις ψυχές, συμφωνούμε..

κι εγώ έχω πολλά επι του θέματος και σίγουρα σε συζήτηση απο κοντά θα τα πούμε..

υπόσχεση! ;)

καλησπέρα κι απο μένα..

Ευρύνοος είπε...

thumbelina

πάντα πονά ο χωρισμός.. αυτό είναι ο θάνατος άλλωστε..
χωρισμός..

εννοώ οτι έχω πλησιάσει πολλές φορές σε σταμάτημα των ζωτικών μου λειτουργιών..
αυτό εννοώ..
εκτός απο άλλες καταστάσεις που λέγονται near death experiences..
κι αυτές υπήρξαν στο "πρόγραμμά" μου..

αποτελέσματα λοιπόν είναι οι παρατηρήσεις όταν φτάνουμε σε αυτό το επίπεδο..
αποτελέσματα είναι οι "επιτυχείς" απόπειρες να φτάσουμε κοντά στον θάνατο.. και δέν εννοώ απόπειρες αυτοκτονίας..
απλά, σταμάτημα των ζωτικών λειτουργιών..

δέν μπορώ να εξηγήσω περισσότερα δυστυχώς ή ευτυχώς, ούτε μου επιτρέπεται άλλωστε.. δρόμοι τελείως προσωπικοί του καθενός..

καλησπέρα σου..

Ευρύνοος είπε...

Αγγελική

ευχαριστώ σε..
μην ανησυχείς.. είναι απόλυτα φυσικό να φοβάται κάποιος τον θάνατο..
ιδιαίτερα όταν δέν έχει βιώματα του..

όσο για τα σκουλίκια..
είναι πολύ ωραίος τρόπος.. ανακύκλωση..
πολλοί θα είναι για πρώτη φορά στην ζωή τους χρήσιμοι..
να γίνουν τροφή..

η πυρά, είναι άλλο θέμα..
ίσως το αναπτύξουμε κάποτε..

ασπασμοί.. :)

AlexMil είπε...

Τι να πω για το θάνατο, τίποτα, γιατί δεν μπορω να απαντήσω στο "γιατί" της ζωής.
Αυτό που μου κάνει συνεχώς εντύπωση είναι το πως εύκολα ξεχνάμε το αναπόφευκτο του θανάτου και ζούμε σαν να είμαστε αθάνατοι. Καταπληκτικός ο μηχανισμός του εγκεφάλου μας.

Τώρα, το εάν ζούμε μετά θάνατο, δεν έχει σημασία πως, είναι πολύ θελκτική σκέψη, βέβαια προσωπικά δεν πιστεύω σε θεούς και σε παρόμοια, αλλά σαν έκφανση του πνεύματος, σαν ενεργεια, θα μπορούσα να το δεχθώ, με πολλές ενστασεις και απορίες.

πολύ ενδιαφερουσα παντως η ανάρτησή σου

καλό βράδυ

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Πολυ καλο το θεμα σου, γεμάτο αλήθειες.

Εγω προσωπικα δεν φοβαμαι το θανατο...αλλά δεν εχει και νόημα να τον συζητώ αφου δεν τον γνωρίζω...

Καλως σε βρήκα

bessy είπε...

το θανατο δεν το φοβαμαι,ισα ισα εχω συμβιβαστει με την ιδεα.
την απωλεια ομως αγαπημενου προσωπου,ειναι κατι που με θλιβει αφανταστα...
αλλα πιστευω στη μετα θανατιο ζωη κ ειμαι σιγουρη οτι θα ξανασυναντησω αυτους που αγαπαω!
πολυ καλο θεμα

nikos είπε...

Καλησπέρα...........
Απλά "η γέφυρα".....
Από την ζωή στην αιωνιότητα!!!!!
Καλό βράδυ φίλε μου!!!!

kakos lykos είπε...

Θα σταθώ μόνο σ' αυτό:

"...κάθε βράδυ κάνουμε άσκηση θανάτου με τον ύπνο, αλλά πρόβα αθανασίας με τα όνειρα"


Καλησπέρα :)

Ευρύνοος είπε...

AlexMil

δέν μπορείς να απαντήσεις στο "γιατί" της ζωής..
μα η απάντηση είναι το "έτσι".. :)

εύστοχη η παρατήρηση οτι σχεδόν όλοι ζούμε με την εντύπωση πως είμαστε αθάνατοι.. στην φυσική μας υπόσταση εννοώ..

ούτε εγώ πιστεύω σε θεούς με την έννοια που η κοινή γνώμη εννοεί..
απο μελέτη του Εαυτού, πολλές πληροφορίες μπορούμε να πάρουμε..

σε ευχαριστώ που πέρασες..

καλό βράδυ σε σένα..

Ευρύνοος είπε...

Ρίκη Ματαλλιωτάκη

ευτυχώς που δέν τον γνωρίζεις.. :)

όσοι τον γνώρισαν, έμειναν μαζί του.. άρα δέν μπορεί παρά να περνούν καλά..

καλώς βρεθήκαμε :)

Ευρύνοος είπε...

vasso

η απώλεια είναι το μέγα κόστος..
τίποτε άλλο..
τα υπόλοιπα είναι για καλό..

να είσαι καλά :)

Ευρύνοος είπε...

Νίκο

έτσι φίλε μου..
έτσι!!

καλό βράδυ!!

Ευρύνοος είπε...

kakos lykos

απο τις καλύτερες αποδόσεις που έχω ακούσει για τον ύπνο και τον αδελφό του τον θάνατο..

καλησπέρα :)

Matriga είπε...

Ωραίο θέμα, όμορφα ειπωμένο ;)

Blog Widget by LinkWithin