Ερωτική ιστορία.. (storyteller) (Χ)

Την έκλεισε δειλά στην αγκαλιά του..

σαν να κρατούσε κάτι εύθραυστο..

είχε ερωτευτεί.. πόσα χρόνια είχαν περάσει απο την τελευταία φορά θεέ μου..
καθισμένοι σε εκείνο το παγκάκι δίπλα στην θάλασσα..

είχαν περάσει κάποιοι μήνες απο τον χωρισμό του με την τελευταία του σχέση..
πέρασε ένα καλοκαίρι μόνος.. του συνέβησαν απίστευτα πράγματα.. είχε καταφέρει να ανυψωθεί στα ουράνια.. κανείς και τίποτα δέν μπορούσε να τον κατεβάσει απο κεί..

την γνώρισε απο ένα κοινό φίλο..
εκείνη, πληγωμένη απο έναν έρωτα ατελεύτητο..
μοναχική.. δέν ανοιγόταν εύκολα σε κανέναν.. οι δυό τους, αγρίμια άπιαστα..

μα τώρα ήταν εδώ.. στο "μαγαζί" που είχε προτείνει εκείνος.. στο μόνο ήσυχο μέρος εκείνου του Σεπτέμβρη που όλοι διασκέδαζαν στα κλαμπάκια γύρω τους..
όταν κάθισαν, ένοιωθαν λίγη αμηχανία.. είχαν βγεί 3-4 φορές.. εκείνος πάντα στοργικός και ευγενικός μαζί της.. τελευταία φορά είχαν πάει σε ένα μαγαζί γνωστό του.. είχε ρωτήσει η σερβιτόρα, "τί θα πιείτε"; και εκείνος είχε απαντήσει "τον Βόσπορο".. μετά απο κάμποση ώρα το τραγούδι αυτό τους συνέπαιρνε τα μυαλά..

τούτη την φορά όμως ήταν απολύτως μόνοι.. παρέα με την θάλασσα..
έγειρε στο μάγουλό της να την φιλήσει.. εκείνη στράφηκε και ζύγωσε τα χείλη της στα δικά του..
φιλήθηκαν.. εικόνες και αρώματα ξεχύθηκαν παντού..
άνθησε ο Σεπτέμβρης.. η θάλασσα έγινε ένα σκούρο μπλέ χαλί.. μαγικό χαλί..
εκείνη γύρισε και του είπε.. "άργησες.. πίστευα οτι θα με φιλούσες πολύ νωρίτερα"..
εκείνος της είπε πως, δέν ήθελε να βιαστεί.. όχι με κείνη.. εκείνος ήξερε τι θα συμβεί.. ήξερε περισσότερα απο όσα εκείνη μπορούσε φανταστεί..

άναψε φωτιά μεγάλη ο Πόθος τους..
έφυγαν για το σπίτι του..
έμειναν αγκαλιασμένοι στον καναπέ..
την τράβηξε πάνω του.. εκείνη σαν να καβαλούσε άλογο, αισθάνθηκε την κάψα του..
της έβγαλε την μπλούζα.. την κόλησε πάνω του.. εκείνη δέν μπορούσε να αντισταθεί στον πόθο.. όμως, δέν μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω.. ήταν οι "μέρες" περίεργες.. κι όμως τριβόταν πάνω του συνεχώς σαν να ήθελε να υπερβεί την φύση της..
και ναί!
τελείωσε έτσι.. ντυμένη με τα ρούχα της!

λαχανιασμένη του είπε.. "με τρέλανες.. αν με τα ρούχα τελείωσα, τότε γυμνή, τί θα κάνω μαζί σου";
εκείνος της είπε.. "θα γνωρίσεις κάτι, που ποτέ δεν ένοιωσες ξανά"..

περάσαν οι "μέρες"..
ερωτευμένοι τόσο που δέν ήθελαν τίποτα άλλο στη ζωή τους..
παρασυρμός!
κάθε μέρα μαζί.. το μόνο που τους χώριζε, ήταν ο ύπνος..
ερχόταν εκείνη στο σπίτι του.. ήταν η φωλιά τους..
έφτασε η μέρα που θα γίνονταν Ένα..

έτσι όπως είχαν πνιγεί στα φιλιά, εκείνη σήκωσε την μπλούζα της.. μετά ξεκούμπωσε το στηθόδεσμο..
εκείνος έμεινε να κοιτάζει.. είχε τα ομορφότερα στήθη που είχε δεί ποτέ του.. και είχε δεί πάρα πολλά..

σηκώθηκαν και πήγαν στην κάμαρά του..
αγκαλιάστηκαν με τόση μανία που νόμιζες οτι ήθελαν να μήν τους χωρίσει τίποτα και ποτέ..
της ξεκούμπωσε το παντελόνι και φάνηκε η Πηγή.. της έβγαλε αργά το εσώρουχο και είδε το αιδοίο της..
ένα κοχύλι που περίμενε να το ρουφήξει..
την έτρωγε συνέχεια.. εκείνη βρισκόταν θαρρείς στο πέλαγος και αντιμετώπιζε τα κύματα..
κύματα ηδονής που την χτυπούσαν με μανία..

δέν άντεχε άλλο..
τον παρακάλεσε να μπεί μέσα της..
εκείνος, γλύστρησε όλος μέσα της και της ξέφυγε μιά κραυγή, τόσο ερωτική που θα την θυμόταν για πάντα..
εκείνη, τελείωσε σχεδόν αμέσως.. δέν έβγαζε κουβέντα.. ήταν εκστασιασμένη.. τα χείλη της ήταν παγωμένα..
ήθελε ξανά.. να μην σταματήσουν..
εκείνος συνέχισε τον χορό του Έρωτα..
ένα δεύτερο κύμα οργασμού κόντευε να την πάρει.. τα χείλη της ήταν πάλι καυτά.. αντάλλασαν φιλιά συνέχεια..
δέν το πίστευε οτι θα τελείωνε δεύτερη φορά.. και, ναι! ξανά πάγωσαν τα χείλη της μένοντας μισάνοιχτα..
εκείνος είχε πλέον όλο τον Κανόνα στα χέρια του..
δέν τραβήχτηκε.. ήξερε οτι θα την φτάσει πάλι στο κύμα που την είχε τρελάνει..
της το είπε.. θα τελειώσεις ξανά.. εκείνη είπε.. αποκλείεται..
τότε της έκλεισε το στόμα με τα χείλη του.. την ρούφηξε με τις γλώσσες τους να παίζουν..
εκείνη ένοιωθε οτι δέν γινόταν να της συμβαίνει αυτό..
ερχόταν ξανά!
της είπε τότε εκείνος.. Τώρα!
θέλω να τελειώσεις τώρα..
εκείνος κόντευε να ολοκληρώσει..
την οδήγησε στο μονοπάτι που έπρεπε..
στο μονοπάτι του Ενός..
το bolero ακουγόταν στα αυτιά του..
και έφτασαν μαζί.. τέλειωσαν ταυτόχρονα στο κρεσέντο του χορού του Έρωτα..
αμέσως μαζί, έκλαψαν.. εκείνος "έβλεπε"..
έβλεπε να ανατινάζεται.. να εκρύγνηται και να αναδομείται πάνω σε ένα φύλλο, μέσα σε μιά δροσοσταλίδα και δίπλα του να είναι εκείνη..
την άκουσε να του ψυθιρίζει στο αυτί.. "εσύ το έκανες αυτό.. ποτέ δεν το έχω ζήσει.. ποτέ"..
και τα δάκρυα τους ξέπλεναν τα πρόσωπα τους απο τον ιδρώτα..

storyteller