ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ
............
αυτή είναι η κάρτα μου για στέγη, ντουλάπα, κουζίνα..

Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009

Νόστος

Νόστος: η επιστροφή στην πατρίδα.. επάνοδος..
πλούς,ταξίδι..
νόστοι, επιγραφή πολλών επικών ποιημάτων περιγραφόντων τον προς την πατρίδα πλούν και τας περιπετείας των Ελλήνων μετά την άλωσην της Τροίας..
επι αλεσθέντος σίτου, το ποσόν, η παραγωγή..
Σουίδ:"παρα τη συνηθεια γλυκασμός, επι των εδεσματων, ως απο της οικαδε αναστροφης και ανακομιδης, παρα το της πατρίδος ηδυ"..
Ησ:"η αναδοσις της γευσεως"..

Νόστιμον: ο ανήκων ή αναφερόμενος εις τον νόστον, την επιστροφήν εις την πατρίδα..
ο ικανός προς επάνοδον, ο μέλλων να επανέλθει, ο ζων έτι, ο υγιαίνων..
ο παρέχων ευχάριστον γεύσιν, ο υδής, ο γλυκύς..
ο εύχυμος, ο θρεπτικός..
υγιεινός ωφέλιμος..
το νόστιμον ως ουσ. επι της ρητινης της λαμβανομενης εκ της χαλβανης κττ., το σπουδαιοτερον μερος, το χρησιμον, το καλον..
το νόστιμον η ουσία..
επι των συγγραφών, το κυριώτερον στοιχείον, η βαθυτέρα έννοια, η κεφαλαιώδης ουσία..
ο άξιος αποδοχής, ο ευχάριστος: νόστιμες κουβέντες.
ο ωραίος, κομψός: νόστιμος νέος, νόστιμο κορίτσι..

νοσταλγία: βαρυθυμία προερχόμενη εκ του σφοδρού πόθου νόστου ήτοι επιστροφής εις την πατρίδα, παρουσιαζόμενη ενίοτε υπο μορφήν οξείας μελαγχολίας..
βαρύθυμος ανά-μνησις ποθητών παρελθουσών ευάρεστων καταστάσεων ή περιστάσεων..

όλα αυτά απο το λεξικό μου-οδηγό μου..

νόστος λοιπόν είναι το νοητικό ταξίδι, η επιθυμία επιστροφής, η επιστροφή η ίδια, η επάνοδος..

το νόστιμον λοιπόν έχει τις ρίζες του βαθιά μέσα μας.. πιθανολογώ, απο το νόστος της αρχικής γεύσης του μητρικού γάλακτος.. αυτό δεν το διάβασα πουθενά στα λεξικά μου.. αλλά έτσι κι αλλιώς ότι γράφτηκε στα λεξικα απο ανθρώπους δεν γράφτηκε;
ποιός έχει το αλάθητο και ο λόγος του είναι θέσφατο; και στο κάτω κάτω, ας σπρώξουμε λίγο παραπέρα την Σκέψη.. δεν κάνει κακό..

νοσταλγία λοιπόν είναι κατα την ταπεινή μου γνώμη, το άλγος, ο πόνος που νοιώθουμε όταν θυμόμαστε κάτι το οποίο είναι γλυκιά ανά-μνηση..
και επιθυμούμε να επιστρέψουμε-ξανα-βιώσουμε..

χαιρετώ σας.. φίλοι μου..

17 σχόλια:

truth around us......... είπε...

trele mou mipos eisai o mpampiniotis..? ta filia mou trelamena

evi είπε...

Απορία- ερώτηση: γιατί να είναι η νοσταλγία απαραίτητα ποτισμένη με πόνο; νομίζω συχνότερα είναι απόρροια γλυκιάς ανάμνησης που όταν τη θυμόμαστε γευόμαστε και πάλι μέρος της γλυκιάς γεύσης. Τα άσχημα νομίζω τα διαγράφουμε επιλεκτικά από τη μνήμη μας και δε τα νοσταλγούμε. Και επαναλαμβάνω : μακάρι να μπορουμε να επιστρέφουμε σε όσα αγαπάμε και να έχουμε πάντα τη γλυκιά γεύση της νοσταλγίας (βλ. το μικρό σπίτι στο λιβάδι, χαχα)
καλή σου μέρα .

Ευρύνοος είπε...

truth
μικρός κατάπια λεξικό.. αχαχαχαχααχαχαχα!!!!!!!!!

e-vi
η νοσταλγία είναι ποτισμένη με πόνο..
αλλά ο πόνος δεν είναι πάντα κακό..
ο πόνος μπορεί κάποιες φορές, όπως στην προκειμένη περίπτωση, να είναι γλυκός..
με προσμονή, επιστροφής.

χαιρετώ σας..

evi είπε...

ομολογώ οτι μπερδεύτηκα. φταίει το ξανθο?

Ευρύνοος είπε...

e-vi
δεν μπερδεύεσαι εσύ..
ταξινόμησέ τα στο μυαλό σου και θα έχεις όλη την εικόνα εμπρός σου..
δεν γράφτηκε κάτι "ξένο" προς την λογική και την νόηση..
το'χεις.. ;-)

D.Angel είπε...

Οφουυυυυ και πάλι όφουυυ
Καλησπέρα Ευρύνοε!!!

Ευρύνοος είπε...

dreamer
να υποθέσω οτι το επι-φώνημα ΟΦΟΥ
αφορά το νόστος για την πατρίδα?
τώρα εξηγούνται όλα.. χαχα..

με μια λέξη επιστρέφεις..

τα σέβη μου..

D.Angel είπε...

Μέσα είσαι!!!Το περίεργο βέβαια είναι ότι δεν γεννήθηκα και δεν μεγάλωσε εκεί!!!Οι ρίζες μου είναι από εκεί αλλά πως να στο εξηγήσω!!!Οποτε πάω σαν να ξυπνάνε μνήμες κυτταρικές ένα πράμα!!!Εδώ και 3χρόνια μου γινε εμμονή να πάω εκεί και θα το κάνω!!!Το λατρεύω αυτό το μέρος,την ιστορία του την κουλτούρα του!!!Την κουζουλαμάρα των συντεκνων όλα του!!!Φιλιά πολλά βρε τρελέ δεν ξέρω αν κατάλαβες και τίποτα απ όσα γράφω!!!

Ευρύνοος είπε...

μωρέ όλα τα καταλαβαίνω..
μην κοιτάς που κάνω το τρελό.. χαχαχα

καθένας έχει τα μέρη που τον τραβούν, άσχετα αν γεννήθηκε εκεί..

εγώ ας πούμε έχω τρέλα με το Περού.. τι να κάνω;

τουλάχιστον εσύ πάς σε μέρος που θα έχεις την γλώσσα ίδια, και είναι και εφικτό να πάς..

τι να πώ κι εγώ..

κουράγιο..

D.Angel είπε...

To ξερα οτι μόνο ένας τρελός θα μπορούσε να με καταλάβει!!!
...και καλά εγώ την έχω την κουζουλαμάρα απ τη φύση μου οι άλλοι που με ακολουθούν όμως;;;;

D.Angel είπε...

Τι λες θα παίξεις;Για έλα μια βόλτα απ τα μέρη μου!

Αγνή είπε...

Η νοσταλγία έχει ακριβώς την ίδια λειτουργία με τη σοκολάτα bitter..χωρίς να είναι γλυκιά, χωρίς να είναι εύγεστη σαν άλλες σοκολάτες, αφήνει μια απίστευτα όμορφη ανάμικτη γεύση. Εντέλει, αν θέλει κάποιος να την περιγράψει δεν θα ξέρει αν είναι πικρή ή γλυκιά. Απλά..ή τη λατρεύεις ή την αποφεύγεις!
Πάντως προσωπικά είμαι λάτρης τόσο των νοσταλγικών σκέψεων, όσο και της bitter σοκολάτας!Ειδικά όταν συνδυάζονται..

Ευρύνοος είπε...

Αγνή
το παρουσίασες τόσο "εκ-λαικευμένα", μα συνάμα τόσο γλαφυρά, που σου βγάζω το καπέλο..

dreamer
συμμετέχω..
πάντα συμμετέχω..

χαιρετώ σας.

LoLa είπε...

Η νοσταλγία είναι σαν την λιποθυμιά από οξύ πονόδοντο. Μια θολή ανάμνηση πόνου, που άλλοτε της επιτρέπεις να σουβλίζει το κρανίο σου, κι άλλοτε, ανήμπορος, αφήνεσαι στην έλξη της λήθης... Είναι σαν το μούδιασμα μετά απ' τη νάρκωση, όταν το κορμί νομίζει πως έχει ξεγελάσει το άλγος...
Είναι το πήγαιν' έλα στην παιδική χαρά του πόνου.

Ευρύνοος είπε...

LoLa

Ω, τι ποιητική από-δοσις..

και είσαι και στο πνεύμα μέσα.. έχω έναν πονόδοντο τούτη την στιγμή..

υποκλίνομαι..

LoLa είπε...

χαχαχα... Περαστικούλια εύχομαι! :)

Ευρύνοος είπε...

Σήμερα είμαι καλύτερα..

πονάω που και πού..

νοστ-αλγώ, μέρες παλιές..

καλημέρα σας..

Blog Widget by LinkWithin