Ο Τρελός
Περιγραφή της Κάρτας
Η κάρτα δείχνει έναν κλόουν να βαδίζει στο χείλος ενός γκρεμού χωρίς να ανησυχεί ιδιαίτερα. Ουσιαστικά φαίνεται να είναι μόλις πριν πέσει στο γκρεμό. Ίσως δεν έχει δει τον γκρεμό πιθανότατα όμως να είναι επιλογή του να μην βλέπει που πηγαίνει εμπιστευόμενος τη διαίσθηση του. Ο Τρελός βρίσκεται σε κίνηση δείχνοντας έτσι ότι προτιμάει τη δράση και τη συνειδητοποίηση που έρχεται από την εμπειρία και όχι τη διανοητική προσέγγιση. Αν και σχεδόν πάντα παριστάνεται από αντρική φιγούρα, εδώ το φύλο του είναι μάλλον απροσδιόριστο, μπορούμε όμως να υποθέσουμε τουλάχιστον το νεαρό της ηλικίας του, κάτι που δείχνει την αθωότητα που τον χαρακτηρίζει. Ο σκύλος είναι σύντροφος του στο ταξίδι αυτό και προσπαθεί να τον προειδοποιήσει ή και να τον συγκρατήσει από τον γκρεμό. Είναι λογικό να υποθέσουμε ότι λόγω της αγνής φύσης του και του αυθορμητισμού του επικοινωνεί καλά με τα ζώα. Το λουλούδι που κρατάει στο αριστερό του χέρι, η πεταλούδα,ο καθαρός ουρανός και τα πράσινο στα βουνά δείχνουν ότι βρισκόμαστε στην Άνοιξη. Πρόκειται λοιπόν για την αρχή του ταξιδιού. Ο Ήλιος ξεκινάει Άνοιξη τον ετήσιο κύκλο του στον ζωδιακό από τον Κριό και ο Τρελός μας, γεμάτος πάθος, ξεκινάει και αυτός τον σπειροειδή κύκλο του στις είκοσι μία (21) μυήσεις των Μεγάλων Αρκάνα. Η τρέλα που κουβαλάει θα υποστεί πολλές μεταμορφώσεις μέχρι να εμφανιστεί σαν "Κόσμος"στην κάρτα ΧΧΙ (21), το τέλος του κύκλου ή την αρχή του επομένου. Επίσης ο Τρελός κουβαλάει ένα σάκο στηριγμένο από ένα ξύλο στον αριστερό του ώμο. Φυσικά μέσα βρίσκονται τα Μπαστούνια, τα Σπαθιά, τα Πεντάκτινα ή Νομίσματα και οι Κούπες των Μικρών Αρκάνα, τα υλικά που θα χρησιμοποιήσει ο Μάγος στη κάρτα νούμερο ένα (Ι).
Συμβολισμός
Εξερευνώντας το συμβολισμό και το ρόλο του Τρελού αξίζει να παρατηρήσουμε ότι είναι η μόνη από τα Μεγάλα Αρκάνα που έχει φτάσει μέχρι τις μέρες μας και συμμετέχει στα παιχνίδια με τη συμβατική τράπουλα σαν μπαλαντέρ (joker).Ο ρόλος του στα παιχνίδια αυτά είναι να παίρνει τη θέση οποιουδήποτε άλλου χαρτιού δίνοντας σημαντική υπεροχή σ'αυτόν που τον κατέχει και ανατρέποντας τα δεδομένα. Σε άλλα παιχνίδια δεν συμμετέχει καθόλουκαι τότε είναι κάτι σαν μασκότ που αφήνουμε στην άκρη. Κάπως έτσι ήτανκαι ο ρόλος του γελωτοποιού της αυλής του βασιλιά: συχνά διακοσμητικό στοιχείο που όμως δεν αναγνωρίζει συμβατικές σχέσεις εξουσίας και έτσι δεν θα διστάσει να παραστήσει ακόμα και τον ίδιο τον βασιλιά. Έτσι βλέπει τα πράγματα από διαφορετική οπτική γωνία και με το ανατρεπτικό του χιούμορ προσφέρει φρέσκιες ιδέες και λέει αλήθειες που οποιοσδήποτε άλλος θα δίσταζε να πει. Αυτό είναι ένα δικαίωμα που σε ορισμένο βαθμό έχουν διατηρήσει οι σημερινοί κωμικοί μας. Αν πριν μερικούς αιώνες ήταν ο γελωτοποιός της αυλής, μέχρι πριν κάποιες δεκαετίες συναντούσαμε τον Τρελό σαν τον "τρελό του χωριού". Μπορεί να ζούσε στο περιθώριο αλλά αυτό δεν τον εμπόδιζε να βλέπει τα στραβά και να σαρκάζει τις καθώς πρέπει συνήθειες των συχωριανών του. Οι σχέσεις των τελευταίων μαζί του ήταν υποθέτω μίγμα από συμπάθεια για τον "καημένο", φόβο μη βγάλει τα άπλυτα στη φόρα αλλά και ζήλια. Για το τελευταίο αξίζει να σκεφτούμε ότι οι άνθρωποι πάντα είχαν ανάγκη να λειτουργήσουν εκτός καθορισμένου πλαισίου και έτσι καθιέρωσαν κάποια περίοδο όπου ο καθένας μπορεί να αλλάξει εαυτό, να γλεντήσει όσο τραβάει η καρδιά του και να πει και μια κουβέντα παραπάνω. ΣτηνΕλλάδα αυτή η περίοδος ονομάζεται Απόκριες, στις Η.Π.Α. Halloween, σε άλλες χώρες αλλιώς, αλλά όπως και να λέγεται λειτουργεί σαν μια δικλίδα ασφαλείας για την εκτόνωση του συσσωρευμένου καθωσπρεπισμού. Οι καθώς-πρέπει άνθρωποι κρυφά ή φανερά θαυμάζουν τον Τρελό. Δεν είναι τυχαία η παροιμία "απ' τον μικρό κι απ' τον τρελό μαθαίνεις την αλήθεια". Ίσως επειδή ο μικρός δεν έχει μπει ακόμα ολόκληρος στον κόσμο μας ενώ ο Τρελός έχει σε μεγάλο βαθμό αποδράσει από αυτόν. Ο ρόλος αυτός έχει επιβιώσει μέχρι τις μέρες μας, αλλά σήμερα πια είναι ο κλόουν του τσίρκου. Μας διασκεδάζει αλλά μάλλον δεν θα τον βάζαμε σπίτι μας και ίσως θα αποφεύγαμε τη κουβέντα μαζί του φοβούμενοι ότι με το χιούμορ που διαθέτει τις φάρσες που σκαρώνει και την έλλειψη αναστολών, δεν θα τα βγάλουμε πέρα και θα γίνουμε ρεζίλι. Αυτός ο ρόλος του κλόουν / γελωτοποιού τονίζεται έντονα στη συγκεκριμένη κάρτα από το Mystic Tarot που έχουμε διαλέξει, κάτι που δεν συμβαίνει με άλλες εκδοχές του Τρελού σε διαφορετικά Tarot decks. Εδώ τα ρούχα και το βάψιμο του κλόουν δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για το παρελθόν του. Σχεδόν πάντα ο Τρελός έχει τη συντροφιά ενός ζώου, συνήθως σκύλου, συμβολίζοντας τις δυνάμεις της φύσης αλλά και της ενστικτώδους φύσης του ανθρώπου. Επίσης ο σκύλος συχνά συμβολίζει την αφοσίωση και πίστη. Όσο ο Τρελός ήταν ο γελωτοποιός της αυλής του βασιλιά, όφειλε πίστη σ' αυτόν, σήμερα όμως αν οφείλει πίστη σε κάτι είναι στις ιδιότητες και τα ιδανικά που πρεσβεύει και που πρέπει συνεχώς να μας υπενθυμίζει ώστε να μπορούμε κάποιες φορές να ξεφεύγουμε από τη συνήθεια της κοινής λογικής. Αυτός είναι λοιπόν ο ρόλος του Τρελού στο Ταρό, του δυνατότερου απ' όλα τα Αρκάνα. Ίσως να απορεί κάποιος γιατί ποια τόσο δυνατός; Μα επειδή, από την προνομιακή θέση στην οποία βρίσκεται, μπορεί να κινείται ελεύθερα ανάμεσα σε δύο κόσμους: τον καθημερινό μας κόσμο, που στα Ταρό συμβολίζεται από τα Μικρά Αρκάνα και τον κόσμο των ανωτέρων επιγνώσεων που συμβολίζονται από τα Μεγάλα Αρκάνα. Το ίδιο πράγμα μπορεί να ειπωθεί διαφορετικά λέγοντας ότι ο Τρελός συνδέει τον χαώδη κόσμο του υποσυνείδητου με τον καθωσπρέπει κόσμο του συνειδητού. Αποτελεί έτσι τον άνθρωπο στην ολότητα του, όπως ήταν στην αρχική του μορφή πριν υποταχθεί στους κανόνες τις κοινωνίας. Όταν κάποιος συνδυάζει την τρέλα με τη σοφία, όπως κάνει ο Τρελός, τότε είναι ικανός για οτιδήποτε. Μπορεί να κατορθώσει το απραγματοποίητο, μπορεί όμως και να καταλήξει στην ανοησία. Ακόμα όμως και σ' αυτή τη περίπτωση, σαν πραγματικός Τρελός, δεν θα στενοχωρεθεί ιδιαίτερα και δεν θα 'χει πρόβλημα να παραδεχτεί την άγνοια του, κάτι που θα του ανοίξει τους δρόμους της γνώσης. Άλλωστε όταν δεν έχεις τίποτα να χάσεις δεν σε στενοχωρεί η αποτυχία και ο Τρελός μας γελάει με τη καρδιά του όταν μας βλέπει να καταστρώνουμε σχέδια και να βάζουμε αυστηρά καθορισμένους στόχους. Σε πλήρη συμφωνία με τα παραπάνω είναι ο αριθμός της κάρτας του Τρελού. Αν και κάποιες φορές παίρνει το νούμερο ΧΧΙΙ (22) συμβολίζοντας το τέλος της Μεγάλης Αρκάνας, συνήθως έχει το νούμερο μηδέν (0). Αυτό είναι πολύ πιο ταιριαστό νούμερο γιατί έτσι δεν μπαίνει σε καμιά σειρά, δεν είναι Ι (1) ώστε να έρθει πρώτο, και μπορεί να χορεύει ελεύθερα ανάμεσα στις άλλες κάρτες συνδυάζοντας την αρχή και το τέλος και σπρώχνοντας μας σε μια αέναη κίνηση. Είναι έτσι το τίποτα που περιέχει τα πάντα.
Στο Καββαλιστικό Δέντρο της Ζωής ο Τρελός συμβολίζει το δρόμο ανάμεσα στις σφαίρες Kether (στέμμα) και Chockman (σοφία). Είναι έτσι το πρώτο βήμα απομάκρυνσης από το απόλυτο (την ένωση με τον Θεό) και το τελευταίο βήμα επανόδου σ' αυτό. Η αρχή και το τέλος του κύκλου. Είναι τότε που το απόλυτο παίρνει σάρκα και οστά ώστε να αποκτήσει υλική υπόσταση στο κόσμο μας. Ένας δρόμος καθαρής ενέργειας και απλότητας πριν η οποιαδήποτε σκέψη εισχωρήσει και αλλοιώσει την έννοια του απόλυτου.
Ερμηνεία
Η εμφάνιση της κάρτας του Τρελού σε όρθια θέση δείχνει τη πίστη μας ότι τα πάντα είναι πιθανά ακόμα και πέρα από την κοινή λογική. Είναι ένα κάλεσμα να εμπιστευτούμε το ένστικτο μας, να αντιμετωπίσουμε τα πράγματα με ανοικτό μυαλό, να πιστέψουμε στις άπειρες δυνατότητες μας και να ξεκινήσουμε για ένα ταξίδι γεμάτο περιπέτειες δίνοντας αξία στην εμπειρία της στιγμής και όχι στο μακροχρόνιο προγραμματισμό. Είναι ο δρόμος μακριά από τη σιγουριά της καθημερινότητας και η βουτιά στο άγνωστο. Αντίθετα όταν ο Τρελός εμφανίζεται ανάποδα σ' ένα άνοιγμα, τότε η καθαρή ενέργεια του είναι μπλοκαρισμένη και εμφανίζεται σαν ανόητος. Είναι τότε που δεν πιστεύουμε στις δυνατότητες μας και φυσικά κανείς άλλος δεν πιστεύει σ' εμάς.Καταναλωνόμαστε σε άσκοπες ενέργειες που αντί να μας δώσουν τη χαρά της στιγμής δημιουργούν περισσότερη σύγχυση και πάντως είμαστε ακόμα ανώριμοι για να προχωρήσουμε παραπέρα. Το παραπέρα είναι η κάρτα νούμερο Ι των Μεγάλων Αρκάνα, ο Μάγος. Πρέπει να γίνουμε ικανοί ώστε να χρησιμοποιήσουμε τα εργαλεία του Μάγου και όχι απλά να τα κουβαλάμε μαζί μας όπως κάνει ο Τρελός. Ίσως μια συμβουλή από τους γύρω μας δεν θα έβλαπτε αλλά σε κάθε περίπτωση αυτό που προέχει είναι να αποκτήσουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας.
Δημήτρης ΑντωνιάδηςΑπρίλιος 2005
πηγή http://www.atraposonline.gr/TheFool.htm
Περιγραφή της Κάρτας
Η κάρτα δείχνει έναν κλόουν να βαδίζει στο χείλος ενός γκρεμού χωρίς να ανησυχεί ιδιαίτερα. Ουσιαστικά φαίνεται να είναι μόλις πριν πέσει στο γκρεμό. Ίσως δεν έχει δει τον γκρεμό πιθανότατα όμως να είναι επιλογή του να μην βλέπει που πηγαίνει εμπιστευόμενος τη διαίσθηση του. Ο Τρελός βρίσκεται σε κίνηση δείχνοντας έτσι ότι προτιμάει τη δράση και τη συνειδητοποίηση που έρχεται από την εμπειρία και όχι τη διανοητική προσέγγιση. Αν και σχεδόν πάντα παριστάνεται από αντρική φιγούρα, εδώ το φύλο του είναι μάλλον απροσδιόριστο, μπορούμε όμως να υποθέσουμε τουλάχιστον το νεαρό της ηλικίας του, κάτι που δείχνει την αθωότητα που τον χαρακτηρίζει. Ο σκύλος είναι σύντροφος του στο ταξίδι αυτό και προσπαθεί να τον προειδοποιήσει ή και να τον συγκρατήσει από τον γκρεμό. Είναι λογικό να υποθέσουμε ότι λόγω της αγνής φύσης του και του αυθορμητισμού του επικοινωνεί καλά με τα ζώα. Το λουλούδι που κρατάει στο αριστερό του χέρι, η πεταλούδα,ο καθαρός ουρανός και τα πράσινο στα βουνά δείχνουν ότι βρισκόμαστε στην Άνοιξη. Πρόκειται λοιπόν για την αρχή του ταξιδιού. Ο Ήλιος ξεκινάει Άνοιξη τον ετήσιο κύκλο του στον ζωδιακό από τον Κριό και ο Τρελός μας, γεμάτος πάθος, ξεκινάει και αυτός τον σπειροειδή κύκλο του στις είκοσι μία (21) μυήσεις των Μεγάλων Αρκάνα. Η τρέλα που κουβαλάει θα υποστεί πολλές μεταμορφώσεις μέχρι να εμφανιστεί σαν "Κόσμος"στην κάρτα ΧΧΙ (21), το τέλος του κύκλου ή την αρχή του επομένου. Επίσης ο Τρελός κουβαλάει ένα σάκο στηριγμένο από ένα ξύλο στον αριστερό του ώμο. Φυσικά μέσα βρίσκονται τα Μπαστούνια, τα Σπαθιά, τα Πεντάκτινα ή Νομίσματα και οι Κούπες των Μικρών Αρκάνα, τα υλικά που θα χρησιμοποιήσει ο Μάγος στη κάρτα νούμερο ένα (Ι).
Συμβολισμός
Εξερευνώντας το συμβολισμό και το ρόλο του Τρελού αξίζει να παρατηρήσουμε ότι είναι η μόνη από τα Μεγάλα Αρκάνα που έχει φτάσει μέχρι τις μέρες μας και συμμετέχει στα παιχνίδια με τη συμβατική τράπουλα σαν μπαλαντέρ (joker).Ο ρόλος του στα παιχνίδια αυτά είναι να παίρνει τη θέση οποιουδήποτε άλλου χαρτιού δίνοντας σημαντική υπεροχή σ'αυτόν που τον κατέχει και ανατρέποντας τα δεδομένα. Σε άλλα παιχνίδια δεν συμμετέχει καθόλουκαι τότε είναι κάτι σαν μασκότ που αφήνουμε στην άκρη. Κάπως έτσι ήτανκαι ο ρόλος του γελωτοποιού της αυλής του βασιλιά: συχνά διακοσμητικό στοιχείο που όμως δεν αναγνωρίζει συμβατικές σχέσεις εξουσίας και έτσι δεν θα διστάσει να παραστήσει ακόμα και τον ίδιο τον βασιλιά. Έτσι βλέπει τα πράγματα από διαφορετική οπτική γωνία και με το ανατρεπτικό του χιούμορ προσφέρει φρέσκιες ιδέες και λέει αλήθειες που οποιοσδήποτε άλλος θα δίσταζε να πει. Αυτό είναι ένα δικαίωμα που σε ορισμένο βαθμό έχουν διατηρήσει οι σημερινοί κωμικοί μας. Αν πριν μερικούς αιώνες ήταν ο γελωτοποιός της αυλής, μέχρι πριν κάποιες δεκαετίες συναντούσαμε τον Τρελό σαν τον "τρελό του χωριού". Μπορεί να ζούσε στο περιθώριο αλλά αυτό δεν τον εμπόδιζε να βλέπει τα στραβά και να σαρκάζει τις καθώς πρέπει συνήθειες των συχωριανών του. Οι σχέσεις των τελευταίων μαζί του ήταν υποθέτω μίγμα από συμπάθεια για τον "καημένο", φόβο μη βγάλει τα άπλυτα στη φόρα αλλά και ζήλια. Για το τελευταίο αξίζει να σκεφτούμε ότι οι άνθρωποι πάντα είχαν ανάγκη να λειτουργήσουν εκτός καθορισμένου πλαισίου και έτσι καθιέρωσαν κάποια περίοδο όπου ο καθένας μπορεί να αλλάξει εαυτό, να γλεντήσει όσο τραβάει η καρδιά του και να πει και μια κουβέντα παραπάνω. ΣτηνΕλλάδα αυτή η περίοδος ονομάζεται Απόκριες, στις Η.Π.Α. Halloween, σε άλλες χώρες αλλιώς, αλλά όπως και να λέγεται λειτουργεί σαν μια δικλίδα ασφαλείας για την εκτόνωση του συσσωρευμένου καθωσπρεπισμού. Οι καθώς-πρέπει άνθρωποι κρυφά ή φανερά θαυμάζουν τον Τρελό. Δεν είναι τυχαία η παροιμία "απ' τον μικρό κι απ' τον τρελό μαθαίνεις την αλήθεια". Ίσως επειδή ο μικρός δεν έχει μπει ακόμα ολόκληρος στον κόσμο μας ενώ ο Τρελός έχει σε μεγάλο βαθμό αποδράσει από αυτόν. Ο ρόλος αυτός έχει επιβιώσει μέχρι τις μέρες μας, αλλά σήμερα πια είναι ο κλόουν του τσίρκου. Μας διασκεδάζει αλλά μάλλον δεν θα τον βάζαμε σπίτι μας και ίσως θα αποφεύγαμε τη κουβέντα μαζί του φοβούμενοι ότι με το χιούμορ που διαθέτει τις φάρσες που σκαρώνει και την έλλειψη αναστολών, δεν θα τα βγάλουμε πέρα και θα γίνουμε ρεζίλι. Αυτός ο ρόλος του κλόουν / γελωτοποιού τονίζεται έντονα στη συγκεκριμένη κάρτα από το Mystic Tarot που έχουμε διαλέξει, κάτι που δεν συμβαίνει με άλλες εκδοχές του Τρελού σε διαφορετικά Tarot decks. Εδώ τα ρούχα και το βάψιμο του κλόουν δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για το παρελθόν του. Σχεδόν πάντα ο Τρελός έχει τη συντροφιά ενός ζώου, συνήθως σκύλου, συμβολίζοντας τις δυνάμεις της φύσης αλλά και της ενστικτώδους φύσης του ανθρώπου. Επίσης ο σκύλος συχνά συμβολίζει την αφοσίωση και πίστη. Όσο ο Τρελός ήταν ο γελωτοποιός της αυλής του βασιλιά, όφειλε πίστη σ' αυτόν, σήμερα όμως αν οφείλει πίστη σε κάτι είναι στις ιδιότητες και τα ιδανικά που πρεσβεύει και που πρέπει συνεχώς να μας υπενθυμίζει ώστε να μπορούμε κάποιες φορές να ξεφεύγουμε από τη συνήθεια της κοινής λογικής. Αυτός είναι λοιπόν ο ρόλος του Τρελού στο Ταρό, του δυνατότερου απ' όλα τα Αρκάνα. Ίσως να απορεί κάποιος γιατί ποια τόσο δυνατός; Μα επειδή, από την προνομιακή θέση στην οποία βρίσκεται, μπορεί να κινείται ελεύθερα ανάμεσα σε δύο κόσμους: τον καθημερινό μας κόσμο, που στα Ταρό συμβολίζεται από τα Μικρά Αρκάνα και τον κόσμο των ανωτέρων επιγνώσεων που συμβολίζονται από τα Μεγάλα Αρκάνα. Το ίδιο πράγμα μπορεί να ειπωθεί διαφορετικά λέγοντας ότι ο Τρελός συνδέει τον χαώδη κόσμο του υποσυνείδητου με τον καθωσπρέπει κόσμο του συνειδητού. Αποτελεί έτσι τον άνθρωπο στην ολότητα του, όπως ήταν στην αρχική του μορφή πριν υποταχθεί στους κανόνες τις κοινωνίας. Όταν κάποιος συνδυάζει την τρέλα με τη σοφία, όπως κάνει ο Τρελός, τότε είναι ικανός για οτιδήποτε. Μπορεί να κατορθώσει το απραγματοποίητο, μπορεί όμως και να καταλήξει στην ανοησία. Ακόμα όμως και σ' αυτή τη περίπτωση, σαν πραγματικός Τρελός, δεν θα στενοχωρεθεί ιδιαίτερα και δεν θα 'χει πρόβλημα να παραδεχτεί την άγνοια του, κάτι που θα του ανοίξει τους δρόμους της γνώσης. Άλλωστε όταν δεν έχεις τίποτα να χάσεις δεν σε στενοχωρεί η αποτυχία και ο Τρελός μας γελάει με τη καρδιά του όταν μας βλέπει να καταστρώνουμε σχέδια και να βάζουμε αυστηρά καθορισμένους στόχους. Σε πλήρη συμφωνία με τα παραπάνω είναι ο αριθμός της κάρτας του Τρελού. Αν και κάποιες φορές παίρνει το νούμερο ΧΧΙΙ (22) συμβολίζοντας το τέλος της Μεγάλης Αρκάνας, συνήθως έχει το νούμερο μηδέν (0). Αυτό είναι πολύ πιο ταιριαστό νούμερο γιατί έτσι δεν μπαίνει σε καμιά σειρά, δεν είναι Ι (1) ώστε να έρθει πρώτο, και μπορεί να χορεύει ελεύθερα ανάμεσα στις άλλες κάρτες συνδυάζοντας την αρχή και το τέλος και σπρώχνοντας μας σε μια αέναη κίνηση. Είναι έτσι το τίποτα που περιέχει τα πάντα.
Στο Καββαλιστικό Δέντρο της Ζωής ο Τρελός συμβολίζει το δρόμο ανάμεσα στις σφαίρες Kether (στέμμα) και Chockman (σοφία). Είναι έτσι το πρώτο βήμα απομάκρυνσης από το απόλυτο (την ένωση με τον Θεό) και το τελευταίο βήμα επανόδου σ' αυτό. Η αρχή και το τέλος του κύκλου. Είναι τότε που το απόλυτο παίρνει σάρκα και οστά ώστε να αποκτήσει υλική υπόσταση στο κόσμο μας. Ένας δρόμος καθαρής ενέργειας και απλότητας πριν η οποιαδήποτε σκέψη εισχωρήσει και αλλοιώσει την έννοια του απόλυτου.
Ερμηνεία
Η εμφάνιση της κάρτας του Τρελού σε όρθια θέση δείχνει τη πίστη μας ότι τα πάντα είναι πιθανά ακόμα και πέρα από την κοινή λογική. Είναι ένα κάλεσμα να εμπιστευτούμε το ένστικτο μας, να αντιμετωπίσουμε τα πράγματα με ανοικτό μυαλό, να πιστέψουμε στις άπειρες δυνατότητες μας και να ξεκινήσουμε για ένα ταξίδι γεμάτο περιπέτειες δίνοντας αξία στην εμπειρία της στιγμής και όχι στο μακροχρόνιο προγραμματισμό. Είναι ο δρόμος μακριά από τη σιγουριά της καθημερινότητας και η βουτιά στο άγνωστο. Αντίθετα όταν ο Τρελός εμφανίζεται ανάποδα σ' ένα άνοιγμα, τότε η καθαρή ενέργεια του είναι μπλοκαρισμένη και εμφανίζεται σαν ανόητος. Είναι τότε που δεν πιστεύουμε στις δυνατότητες μας και φυσικά κανείς άλλος δεν πιστεύει σ' εμάς.Καταναλωνόμαστε σε άσκοπες ενέργειες που αντί να μας δώσουν τη χαρά της στιγμής δημιουργούν περισσότερη σύγχυση και πάντως είμαστε ακόμα ανώριμοι για να προχωρήσουμε παραπέρα. Το παραπέρα είναι η κάρτα νούμερο Ι των Μεγάλων Αρκάνα, ο Μάγος. Πρέπει να γίνουμε ικανοί ώστε να χρησιμοποιήσουμε τα εργαλεία του Μάγου και όχι απλά να τα κουβαλάμε μαζί μας όπως κάνει ο Τρελός. Ίσως μια συμβουλή από τους γύρω μας δεν θα έβλαπτε αλλά σε κάθε περίπτωση αυτό που προέχει είναι να αποκτήσουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας.
Δημήτρης ΑντωνιάδηςΑπρίλιος 2005
πηγή http://www.atraposonline.gr/TheFool.htm
2 σχόλια:
σε βρισκω πολυ ενημερωμενο..
υπαρχουν ομως κι αλλες πολλες ερμηνειες..
εχω αδυναμια στους {τρελλους}..
οποτε μαλλον που θα σε επισκεπτομαι πιο συχνα...
τα σεβη μου..
Καστρινή
καλώς σε..
ευχαριστώ..
για την αδυναμία :)
θα τα λέμε..
χαιρετώ σε :)
Δημοσίευση σχολίου