Μήν..

..μου φέρεις δώρα..




όχι, δέν θέλω υλικά..

φέρε μου μία Ιδέα..

φέρε μου ένα χαμόγελο..

έναν Ήλιο σε ασημένιο ποτήρι..

ένα όνειρο σε σακουλάκι απο παγάκια..

μία αμαρτία που να μην έχει ωραία γεύση..

ένα ποδήλατο που να ανεβαίνει στον ουρανό..

ένα τηλέφωνο που να επικοινωνεί με τον Θεό..

ένα όμορφο δειλινό που να λιώνει σαν σοκολάτα..

ένα σήμα μόρς που να λέει "σταματήστε τώρα τις κακές σκέψεις"..

έναν Άγιο που να μοιράζει χρόνο..

μία αιτία που να με κάνει να συνεχίσω να σκέφτομαι..

έναν μάγο θέλω που να μην λυγίζει κουτάλια, αλλά την ανθρώπινη σκληρότητα..

"ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ"

το φάξ της ημέρας..


storyteller

Οι τρείς γραίες..

Εκεί, δίπλα στο πηγάδι..
μία απλή κατασκευή..
πάνω στο βουνό..

που χρόνια τώρα, κερνάει το πολυτιμότερο αγαθό στον πλανήτη..μέσα απο τα σπλάχνα της Μάνας..



με κοιτούσαν σιωπηλές..

αγέρωχες..

και πώς να αρνηθείς την αγκαλιά της..












μου είπαν μυστικά..
ίσως κάποτε τα μοιραστώ μαζί σας..

storyteller

Άνθρωπος εστί..

τα άνω-θρώσκω και αναθρώσκω ας πάνε περίπατο..

καλύτερα να ψάχνουμε καλά για να μάθουμε να ερμηνεύουμε τις λέξεις και τις έννοιές τους..

η αλήθεια είναι οτι η αναζήτηση μου ξεκίνησε πρίν χρόνια που πρωτοάκουσα το άνω-θρώσκω..

ποτέ δέν πίστευα οτι σημαίνει άνθρωπος..

η ερμηνεία του θρώσκω είναι σύμφωνα με το λεξικό μου: πηδώ, εφορμώ..
ωραία εξήγηση..
θρώσκος σημαίνει: γένος εντόμων κολεοπτέρων..

βγάλτε το συμπέρασμα λοιπόν..

εγώ κολεόπτερο δέν είμαι..

ας δούμε τί λέει ο Δάσκαλός μου..
[399c]
Σωκράτης

ὧδε. σημαίνει τοῦτο τὸ ὄνομα ὁ “ἄνθρωπος” ὅτι τὰ μὲν ἄλλα θηρία ὧν ὁρᾷ οὐδὲν ἐπισκοπεῖ οὐδὲ ἀναλογίζεται οὐδὲ ἀναθρεῖ, ὁ δὲ ἄνθρωπος ἅμα ἑώρακεν--τοῦτο δ' ἐστὶ [τὸ] “ὄπωπε” --καὶ ἀναθρεῖ καὶ λογίζεται τοῦτο ὃ ὄπωπεν. ἐντεῦθεν δὴ μόνον τῶν θηρίων ὀρθῶς ὁ ἄνθρωπος “ἄνθρωπος” ὠνομάσθη, ἀναθρῶν ἃ ὄπωπε.

με λίγα λόγια: το πλάσμα που στοχάζεται για όσα βλέπει..

από τόν Κρατύλο..

ένα ευχαριστώ στον φίλο Κανένα που με βοήθησε.. μιά και στην προηγούμενη ανάρτηση μου του εξέφρασα την αμφιβολία μου για την έννοια της λέξης..
βλέπετε, έχω πληροφορίες εντός μου αλλά δέν μου δίνονται στοιχεία..
σαν να μου λένε "έτσι είναι χωρίς να σου λέω το γιατί και το πώς"..

το δαιμόνιο χρόνια τώρα μου λέει πράγματα κι εγώ τα μεταφέρω αυτούσια..

απλώς δέν μπορώ άμεσα να τα τεκμηριώνω..

ευχαριστώ φιλε μου Γιώργο..

taboo..

Ναί..

είπα να σας μιλήσω για ένα θέμα πραγματικό ταμπού..

ΘΑΝΑΤΟΣ..

όσοι είστε θανατοφοβικοί μην συνεχίσετε την ανάγνωση.. ή μάλλον εσείς θα πρέπει να συνεχίσετε περισσότερο..

άλλωστε ο θάνατος δέν πρέπει να τρομάζει τον άνθρωπο..
είναι ο προ-ορισμός του..

ετοιμολογικά, θάνατος=άνα-θέω..(άρα, επιστρέφω στο Θείο)

σύμφωνα με το λεξικό μου "Δημητράκου μέγα λεξικόν της Ελληνικής" 9τομον: θάνατος=η νέκρωσις των λειτουργιών του ζώντος οργανισμού..
προσέξτε!
όχι η νέκρωσις του ζώντος οργανισμού, αλλά των λειτουργιών του και μόνον!

έχουν γραφτεί πάρα πολλά γύρω απο τον θάνατο..
κάποιοι είπαν οτι ο θάνατος δέν πρέπει να τρομάζει διότι η στιγμή του θανάτου ουσιαστικά είναι σάν να μην υπάρχει..
κρατάει μία απειροελάχιστη στιγμή..
πρίν τον θάνατο, το σώμα είναι ζωντανό..
μιά στιγμή τόση δά και πλέον δέν ζεί.. άρα τίποτα δέν έγινε.. μετά δέν υπάρχει αίσθηση θανάτου.. δέν υπάρχει πόνος..



όσο για το σώμα.. το σαρκίο μας.. το "κουστούμι" που φοράμε για να πορευόμαστε σε τούτη την ζωή..
έχετε δεί πτώμα;
έχετε δεί την νεκρική ακαμψία;
πού είναι εκείνη η ενέργεια που κινεί, που κάνει τον εγκέφαλο να σκέφτεται, να δίνει ζωή στα ζωτικά όργανα;

μέγα μυστικό..!

η ενέργεια αυτή δέν χάνεται..

συνεχίζει να υπάρχει σε άϋλη μορφή, όπως και όταν "καταλαμβάνει" το σώμα και του δίνει κίνηση, σκέψη και όλες τις λειτουργίες του..

γνώμη μου είναι οτι ο άνθρωπος έχει την δυνατότητα-ικανότητα, να παύει τις λειτουργίες του σώματος..
απλά είναι μία "ξεχασμένη"ικανότητα..
υπήρχε ένας συγγραφέας που είχε γράψει ένα περίεργο βιβλίο με θέμα την κούφια γή.. έλεγε οτι κατοικούνταν απο κάποιους "ανθρώπους" που ζούσαν όσο ήθελαν.. όταν κάποτε ήθελαν να εγκαταλείψουν τούτο τον κόσμο, απλώς έπαυαν τις λειτουργίες τους..


---------------------------------------------------
Ο ΛΟΡΔΟΣ ΛΥΤΟΝ (1803-1873), στο βιβλίο του «Η Επερχόμενη φυλή» λέει πως ακολουθώντας τις στοές ενός μεταλλείου, βρέθηκε σε ένα υπόγειο κόσμο όπου συνάντησε φτερωτά όντα, καθώς και μία φυλή που αποκαλεί τον εαυτό της Βριλ-για.Οι Βριλ-για, διατηρούν ένα σοφό και ανώτερο πολιτισμό, και είναι κάτοχοι της «δύναμης Βριλ», που την χειρίζονται μέσω ενός θαυματουργού ραβδιού. Η δύναμη Βριλ, είναι η υπέρτατη γήινη δύναμη και δημιουργείται από τη συλλογή της αιθερικής ενέργειας της γης, σε σύνδεση με την προσωπική ενέργεια του ανθρώπου. (Βλέπε υπερόπλα Τέσλα, οργογεννήτρια Ράϊχ, εναέριο εύπλαστο ρευστό του Συμς, Μέσμερ κλπ)

πηγή

----------------------------------------------------
προσωπικά πιστεύω ακράδαντα οτι έχουμε αυτή την δυνατότητα όπως είπα πιό πάνω..
αν πώ οτι δέν έχω πειραματιστεί με αυτή την ενέργεια θα είναι ψέμματα..
αν πώ οτι δέν έχω δεί αποτελέσματα πάλι θα πώ ψέμματα..

κάποιοι ίσως πούν οτι είμαι ένας τρελός, οπότε αυτό με ακυρώνει..
δέν μπορεί εύκολα κάποιος να δεχτεί κάτι το οποίο ποτέ δέν γνώρισε ή ποτέ δέν είδε..
δέν μπορεί κάποιος να δεχτεί εύκολα κάτι που διαταράσσει την "λογική" του..
άλλωστε δέν λέω την γνώμη-άποψη μου ως θέσφατο.. την καταθέτω για ολίγους που επιθυμούν να προβληματιστούν, να ψάξουν βαθύτερα, να πειραματιστούν ενδεχομένως..

ο θάνατος δέν είναι τρομερό..
το μόνο που έχει "κακό", είναι η απώλεια..
η απώλεια της συνομιλίας με αγαπημένα πρόσωπα, η επαφή η σωματική με αγαπημένα πρόσωπα.. διότι η ψυχική, ή η πνευματική ίσως υπάρχει κι εκεί τρόπος να μην διακοπεί..
πράγματι, αν δείτε ένα νεκρό σώμα, θα κατανοήσετε οτι "αυτό" δέν ήταν εκείνο που γνωρίζατε, που αγκαλιάζατε ή που σεβόσασταν, η που φοβόσασταν, ή που απλά κάνατε παρέα.. είναι μόνο ένα κομμάτι οργανικής ύλης που εγκαταλείφθηκε απο την ΕΝΕΡΓΕΙΑ!
τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο..

η ενέργεια δέν είναι τίποτε άλλο απο την ΟΥΣΙΑ!
την συμπαντική, την προσωπική, την μία, την δική μας ουσία!!

το σώμα είναι απλά ένα όχημα.. ένα όχημα που βοηθάει να κινούμαστε, να εκφραζόμαστε και να δημιουργούμε σε τούτη την πραγματικότητα..
εκεί που πάμε "μετά", δέν υπάρχει ανάγκη αυτού του οχήματος..
γι αυτό απλώς αποχωριζόμαστε το όχημα και πορευόμαστε με σκέτη την "άλλη" μας μορφή..
την ενεργειακή, την αιθερική όπως κάποιοι επιθυμούν να ονομάζουν..

υπάρχουν φυλές που όταν κάποιος πεθαίνει, όλοι γλεντάνε..
μάλλον ξερουν το μυστικό!

κάποιες άλλες φυλές έχουν ως έθιμο να τρώνε τους νεκρούς..
ξέρω, ξέρω.. μην αντιδράτε..

ότι είναι απίστευτο σε σάς, δέν σημαίνει οτι είναι και μη πιθανόν σε κάποια άλλη μεριά της Γής..

άλλωστε ο Δυτικός τρόπος, είναι εντελώς διαφορετικός απο τον Ανατολικό..

εδώ θα ήθελα να πώ οτι στην αρχαία Ελλάδα, γίνονταν τα Μυστήρια..
τί μάθαιναν εκεί;
τί ήταν επτασφράγιστο μυστικό;
ο "τρόπος"..
ο τρόπος του να δεί κάποιος το επέκεινα.. το πώς η σάρκα διαχωρίζεται απο την ψυχή-ενέργεια..

οι πολεμιστές είχαν ήδη οι περισσότεροι μυηθεί σε αυτά..
γι αυτό, γνωρίζοντες ήδη οτι το σώμα δέν είναι τίποτα παρά ένα όχημα, δέν φοβόντουσαν τον θάνατο που ανα πάσα στιγμή ίσως τους συμβεί σε μία μάχη..
η Σοφία και η Γνώση σε απελευθερώνει..
απο τον Φόβο, απο το Αίσχος..

γι αυτό πολεμούσαν μή φοβούμενοι τον θάνατο..
κάποιες περιγραφές πολεμικών σκηνών, δείχνουν την γενναιότητα, ως περιφρόνηση του θανάτου απο τους αρχαίους Έλληνες πολεμιστές..
ακόμη πολλές φορές γλεντούσαν, ετοιμαζόντουσαν σάν να πρόκειται να πάνε σε γιορτή πρίν την μάχη.. έλεγαν χαρακτηριστικά: "απόψε θα πάρουμε το δείπνο μας στα Ηλύσια πεδία, θα γλεντήσουμε σε εκείνους τους τόπους, ο Άδης θα μας κάνει το τραπέζι" και διάφορα άλλα παρόμοια..

και δύο αγαπημένα αποσπ-άσματα απο το βιβλιαράκι του Λουδοβίκου των Ανωγείων,
"Το πηγάδι του κρίνου"

"Λένε πως η Ανατολή είναι αδελφή της Δύσης', όμορφη η Ανατολή, όμορφη κι η Δύση. Λένε ακόμα πως ο ύπνος είναι αδερφός του θάνατου' γλυκύς ο ύπνος, γλυκύς θα είναι κι ο θάνατος' κι ας μην του φαίνεται".

"Θα συμφωνήσετε ασφαλώς πως κάθε βράδυ κάνουμε άσκηση θανάτου με τον ύπνο, αλλά πρόβα αθανασίας με τα όνειρα".

το τραγούδι μπήκε για να απαλύνει την ανάρτηση για όσους δέν αντ-έχουν.. και διότι μ'αρέσει έτσι κι αλλιώς..

αν ο θάνατος είχε χρώμα, τότε θα έμοιαζε με Φώς.. αν τρομάζετε με το Φώς, τότε θα πρέπει να τρομάζετε και με τον θάνατο..

ο φιλόσοφος θα πρέπει να αναζητά τον θάνατο αλλά όχι να τον προκαλεί..

κι άλλα πολλά έχω να γράψω για αυτό το θέμα, αλλά καλύτερα να μείνω σε αυτά για την ώρα..






"taboo-Θάνατος"
Copyright
Ευρύνοος, ο τρελός του χωριού, storyteller, Τάσος..

storyteller

Το θέλω..

το θέλω..




το θέλω..




το θέλω..

το θέλω..



το θέλω..



αφού το θέλω..

Daihatsu Terios


η αλήθεια είναι οτι έχουμε πλέον 4 οχήματα μετά τον γάμο..

με την Σαββίνα..

είπαμε λοιπόν να μειώσουμε τον "στόλο"..

πωλούνται τα:

mitsubishi L200 4wd turbo diesel 2500 κυβικα..


seat Ibiza fr 1800 turbo

μοντέλο Νοέμβριος 2005


τα άλλα δύο πάνε για απόσυρση..

ένα Ford ka (της Σαββίνας)

κι ένα Opel combo δεύτερο επαγγελματικό, δικό μου..




καλή εβδομάδα και χρόνια πολλά στους Δημήτρηδες και της Δημητρούλες

χρόνια πολλά γιέ μου!!

Εξάρτησης αίτιον..

Πόσα χρόνια είμαστε μαζί;

ξέρω οτι πολλές φορές σε κακομεταχειρίζομαι..

σχεδόν πάντα είμαι σκληρός μαζί σου..

κι όμως ξέρεις οτι χωρίς εσένα δέν ζώ..

κι όμως ξέρω οτι αντέχεις όσα σου κάνω..

απο τότε που σε γνώρισα, τίποτα άλλο δέν σκέφτομαι..

φταίει που οι καμπύλες σου είναι φτιαγμένες για το άγγιγμά μου..

φταίει που η βελούδινη υφή σου είναι φτιαγμένη ακριβώς να ταιριάζει στα χέρια μου..

να σε κρατάω σφιχτά και να σε κάνω να βγάζεις τόσο δυνατούς ήχους..

στα χέρια μου γίνεσαι αιτία δημιουργίας..

το σώμα σου είναι φτιαγμένο μονάχα για μένα..

δυνατό και σέξυ..






















































σφυρί μου..

μα είναι τόσο σέξυ!!!

Σπήλαιο Φράγχθι..

αλλιώς, οι περιπέτειες ενός περιηγητή..

πάνε χρόνια που είχα επισκεφτεί το σπήλαιο αυτό..
βρίσκεται στο νομό Αργολίδος και ακολουθείς ένα μονοπάτι δίπλα στην θάλασσα περίπου 20 λεπτών..

πήγαμε τις προάλλες..

επισκεφτήκαμε και άλλα ενδιαφέροντα μέρη τριγύρω τα οποία θα αναπτύξω προσεχώς..

φτάσαμε στο σπήλαιο, αφού είχαμε ήδη επισκεφτεί δυό άλλους σχετικά δύσβατους χώρους..

η ιστορία του σπηλαίου φτάνει στην παλαιολιθική εποχή..

κατοικήθηκε απο το 25000 π.χ

------------------------------------------------------

Tο σπήλαιο Φράγχθι βρίσκεται στην Αργολίδα και σχεδόν δίπλα στην ακτογραμμή. Είναι ένα ασβεστολιθικό σπήλαιο μήκους περίπου 150μ και μέγιστου πλάτους περίπου 45μ. Το μεγαλύτερο μέρος του καλύπτεται σήμερα από τεράστιους ογκόλιθους που αποσπάστηκαν από την οροφή του και έπεσαν στο δάπεδο του σπηλαίου . Στο πίσω μέρος της σπηλιάς υπάρχει μικρή λίμνη με υφάλμυρο νερό.

Ο επισκέπτης σήμερα μπορεί να δει τις τομές που ανοίχτηκαν και δείχνουν την στρωματογραφια 25.000 ετών του σπηλαίου. Οι ανασκαφές αποκάλυψαν μία σπάνια για την Ευρώπη ακολουθία ανθρώπινης κατοίκησης από την Ανώτερη Παλαιολιθική μέχρι το τέλος της Νεολιθικής περιόδου (περίπου 25.000-3.000 π.Χ.). Αλλά πιο σημαντική ανακάλυψη θεωρείται ο σκελετός .
Πρόκειται για τον αρχαιότερο πλήρη σκελετό στην Ελλάδα 10-8 χιλιάδες χρόνια παλιό.Είναι ένας άντρας 25 χρονών με ύψος 1,56 (οι γυναίκες είχαν ύψος 1,39) που δέχτηκε ισχυρό χτύπημα στο κεφάλι.

----------------------------------------------------------

η παραλία με καλούσε..
είχα σκάσει απο την ζέστη αλλά μαγιώ δέν είχα πάρει μαζί..
πού να φανταστώ οτι το καλοκαίρι συνεχίζεται..
τόσο καθαρή και ήσυχη θάλασσα δέν είχα ξαναδεί-και μην νομίζετε οτι δέν βλέπω συχνά θάλασσα-..

τέλος πάντων, φτάσαμε στο σπήλαιο..
εγώ δέν ήθελα άλλο να συνεχίσω με σκαρφάλωμα..

ήθελα μόνο να ξεϊδρώσω και σε αυτό βοήθησε η δροσιά του σπηλαίου..

έτσι, η Σαββίνα ανέλαβε χρέη φωτορεπόρτερ..

και τα αποτελέσματα της φωτογράφησης τα βλέπετε εδώ..

αυτό το κορίτσι, θα γίνει η θηλυκή Ιndiana Jones με μένα που έμπλεξε..

ξέχασα να σας πώ, οτι παλαιότερα είχα επισκεφτεί το σπήλαιο και έκανα μπάνιο μέσα στην λίμνη που υπάρχει σε αυτό..

χαχαχχα

αν εξαιρέσουμε τα νερόφιδα, είναι το πιό ήσυχο μέρος για μπάνιο..





και δέν κρατήθηκα να μην ρωτήσω..

"γυναίκα!! έλληνας κροίσος με 5 γράμματα" "με νησί!!!" όταν αντίκρυσα αυτό το θέαμα..


προφανώς κάποιος έχει το νησάκι απέναντι απο το σπήλαιο στην ιδιοκτησία του..

Ελλάδα αθάνατη!!!

Ένα πιτσιρίκι..

γλυκύτατο, ήρθε εκεί που τρώγαμε..
η σύντροφός μου μιλούσε στο τηλέφωνο και δέν κατάλαβε τί συνέβει..

-Κύριε, σάς παρακαλώ μήπως μπορείτε να με κεράσετε λίγο φαγητό;

-Τί φαγητό θέλεις;

-Λίγο κοτοπουλάκι αν γίνεται..

-Πάμε να κεράσω :)

(μπροστά στις εικόνες των φαγητών του ταχυφαγείου)
-Ποιό θέλεις να φάς;

-Αυτό με τα 4,50 ευρώ αν γίνεται..

-Βέβαια γίνεται :)

-Και συγνώμη που κάνει τόσα πολλά..

-Δέν πειράζει αγόρι μου..

-Σας ευχαριστώ πάρα πολύ..

-Εσύ να είσαι καλά.. πώς σε λένε;

-Άγγελο..

-Και πόσων ετών είσαι;

-11

-Είσαι όσο είναι ο γιός μου..

-Σας ευχαριστώ και πάλι πάρα πολύ..

-Άντε, καλή όρεξη και να προσέχεις εκεί έξω Άγγελε..



έπειτα επέστρεψα στο τραπέζι μας και με ρώτησε η Σαββίνα τί έγινε..
της είπα τα καθέκαστα..
κάναμε έτσι να δούμε πού πήγε..
ήταν μαζί με ένα κοριτσάκι -όχι πάνω απο 8-9 ετών- και καθόντουσαν λίγο πιό εκεί..
μοιραζόντουσαν τις φτερούγες κοτόπουλου και τις πατάτες που είχα κεράσει..
πίναν το αναψυκτικό παρέα και χαμογελούσαν..

εμείς είχαμε αποφάει και σηκωθήκαμε..

η αλήθεια είναι οτι είχα βουρκώσει (όπως και τώρα)..
ήθελα κάτι ακόμη να κεράσω.. δέν ήξερα οτι ήταν δυό.. μετά το είδα..

πήγαμε σε διπλανό γνωστό μαγαζί με γλυκά..
πήραμε δύο μούς σοκολάτας και τους τα πήγαμε..
τα καληνυχτίσαμε και φύγαμε..

η αλήθεια είναι οτι είχε καιρό να μου τύχει τέτοιο ή παρόμοιο περιστατικό..
η αλήθεια είναι οτι χάρηκα που έκανα δυό ματάκια να αστράψουν και παιδικά χείλη να χαμογελάσουν..
σας έχω πεί οτι λατρεύω τα πιτσιρίκια;
ω, ναί!!

χάρηκα με τον αέρα ελευθερίας που κινούνταν εκείνα τα δυό μικρά..
λυπήθηκα με το θέμα των γονέων τους..
πώς γίνεται να κυκλοφορούν μόνα τόσο μικρά και μάλιστα βράδυ στο mall..

ακόμη αναρωτιέμαι αν είναι υγιές που χάρηκα περισσότερο όταν κέρασα το φαγητό, παρά όταν πήρα playstation στον γιό μου..

ελπίζω να μην μου κρατήσει κακία..

καληνύχτα Άγγελε..

να προσέχεις εκεί έξω..





φωτό μπόνους


τραγουδάκι αφιερωμένο στα "αδέσποτα"..

storyteller

Λερωθείτε, κάνει καλό (?)

ναι..

κι όμως,
κάποτε σε ερωτεύτηκ-αν..
κάποτε σε αγάπησ-αν..
κάποτε σε πόθησ-αν..
κάποτε σε ήθελ-αν..

τελικά τί είναι αυτό που μένει μετά;

πίκρα;
ανασφάλεια;
ανεπάρκεια;
εγκατάλειψη;
κατάληψη;
θυμός;
οργή;

μετά τι;

ποιός γνωρίζει;

κερδίζει..

ένα φτύσιμο..
ένα ράπισμα..
μιά προσβολή..

μιά αιτία.. για μίσος..
κι έτσι μένεις μισός..

εγώ έμεινα παιδί..

αυτό το τραγουδούσα πιτσιρίκος, σάν τον πιτσιρίκο του βίντεο..
μα απο τότε πέρασαν ΠΟΛΛΑ χρόνια..
τα Γαλλικά μου τα ξ-έχασα..

"λερωθείτε.. κάνει καλό.."

αισχρή ατάκα..

θα έλεγα να μείνετε παιδιά..
μακριά απο τις βρωμιές της ψυχής..

ρίξτε μαύρη πέτρα πίσω ..


εγώ την κάνω κρασί και ξεδιψώ τις αναρτήσεις μου..
χαχα, τις αναρτήσεις μου είπα;

τις αναμνήσεις μου εννοούσα :)

ναί..
σας το λέω εγώ..
ο χειρότερος των ανθρώπων..
ο μέγας λανθαστής.. (νέα λέξη?)

καληνύχτα σωστοί!

storyteller

What a wonderful world !!!

Πόση αλήθεια μπαίνει καθημερινά απο το κουτί που λέγεται τηλεόραση ε;

πόση ειλικρίνεια..
πόση ενημέρωση..

ουστ!!!

απολαύστε τους!!



νούμερο ένα (μέγα νούμερο)!!!





νούμερο δύο (......... νούμερο .........)!!!
ερώτηση υπουργού!! εσείς τί είστε?



ρε ούστ!!!

άθλιοι εκμεταλλευτές του κοσμάκη..
άθλιοι κακομοίρηδες που η εγκεφαλική σας γύμνια δέν καλύπτεται με κανένα λογικό ένδυμα..


ΟΥΣΤ!!!

πάρτε τραγούδι μπόνους



τραγούδι μπόνους νούμερο δύο να χαλαρώσουμε

Κωρύκειον άντρο.. (updated)

Ήταν Κυριακή..

είπαμε να πάμε μιά βόλτα στο Κωρύκειον..
(πόσο μοιάζει η λέξη με το Κυρήκειον ε;)

η διαφορά τους είναι ένα Ω-μέγα κι ένα Υ-ψιλον..
κι ένα Ύ-ψιλον με ένα Ή-τα..
τα δύο πρώτα γράμματα που "αλλάζουν" έχουν κάτι κοινό..
και τα δύο δηλώνουν κάτι μέγιστο..

Μέγα το ένα.. Ψιλόν το άλλο..
περί της ονομασίας του, κάντε ένα κλίκ ΕΔΩ..





Grand Hotel θα το έλεγα..




the central entrance

λόγω μεγέθους.. και λόγω ..ατμόσφαιρας..


οι μουσικές έπαιζαν..

the reception..the decoration..ευφάνταστοι διακοσμητές έφτιαξαν μέχρι κρεμαστά φυτά απο την οροφή, πάνω σε όμορφα γλυπτά..
βέβαια δέν μπορούσε να λείπει το πράσινο ολόγυρα..η σπηλιά φόρεσε τα λευκά της..κούπες με αρχαίο οίνο μας περίμεναν..αφού ήπιαμε και ζαλιστήκαμε έπρεπε να ακολουθήσει η Μύηση..
φτάσαμε λοιπόν στο Άδυτο..
με ευλάβεια μπήκαμε..ένας ένας..κι άλλος ένας..κατόπιν οι άνδρες αποσύρθηκαν πάνω στο Άβατον..
έγιναν κοινωνοί άρρητων λόγων..
όταν βγήκαν ξανά στο Άδυτον, κεράστηκαν απο ένα "μωσαϊκό" του πετρώματος..
ας ρίξουμε μιά ματιά στα αρχαία γραπτά
μα τί είναι αυτό;
μία "αμανίτα" εδώ πάνω;μα ήρθε η ώρα να βγούμε έξω να ξεσκάσουμε..Ωωωω τί θέα Θεέ μου!!!ως πέρα στην θάλασσα..πανέμορφο μπαλκόνι του Θεού!!!κόβει την ανάσα..


ας καπνίσω ένα πούρο (caprice).. χαχατο σέρβις ήταν άψογο..
θα ξανάρθουμε..

storyteller

κάντε κλίκ ΕΔΩ να δείτε ένα ακόμη παραμύθι μου..




η ταμπέλα του δασαρχείου μάλλον ανορθόγραφη αφού παντού αναφέρεται ως Κωρύκειον