Ένα πιτσιρίκι..

γλυκύτατο, ήρθε εκεί που τρώγαμε..
η σύντροφός μου μιλούσε στο τηλέφωνο και δέν κατάλαβε τί συνέβει..

-Κύριε, σάς παρακαλώ μήπως μπορείτε να με κεράσετε λίγο φαγητό;

-Τί φαγητό θέλεις;

-Λίγο κοτοπουλάκι αν γίνεται..

-Πάμε να κεράσω :)

(μπροστά στις εικόνες των φαγητών του ταχυφαγείου)
-Ποιό θέλεις να φάς;

-Αυτό με τα 4,50 ευρώ αν γίνεται..

-Βέβαια γίνεται :)

-Και συγνώμη που κάνει τόσα πολλά..

-Δέν πειράζει αγόρι μου..

-Σας ευχαριστώ πάρα πολύ..

-Εσύ να είσαι καλά.. πώς σε λένε;

-Άγγελο..

-Και πόσων ετών είσαι;

-11

-Είσαι όσο είναι ο γιός μου..

-Σας ευχαριστώ και πάλι πάρα πολύ..

-Άντε, καλή όρεξη και να προσέχεις εκεί έξω Άγγελε..



έπειτα επέστρεψα στο τραπέζι μας και με ρώτησε η Σαββίνα τί έγινε..
της είπα τα καθέκαστα..
κάναμε έτσι να δούμε πού πήγε..
ήταν μαζί με ένα κοριτσάκι -όχι πάνω απο 8-9 ετών- και καθόντουσαν λίγο πιό εκεί..
μοιραζόντουσαν τις φτερούγες κοτόπουλου και τις πατάτες που είχα κεράσει..
πίναν το αναψυκτικό παρέα και χαμογελούσαν..

εμείς είχαμε αποφάει και σηκωθήκαμε..

η αλήθεια είναι οτι είχα βουρκώσει (όπως και τώρα)..
ήθελα κάτι ακόμη να κεράσω.. δέν ήξερα οτι ήταν δυό.. μετά το είδα..

πήγαμε σε διπλανό γνωστό μαγαζί με γλυκά..
πήραμε δύο μούς σοκολάτας και τους τα πήγαμε..
τα καληνυχτίσαμε και φύγαμε..

η αλήθεια είναι οτι είχε καιρό να μου τύχει τέτοιο ή παρόμοιο περιστατικό..
η αλήθεια είναι οτι χάρηκα που έκανα δυό ματάκια να αστράψουν και παιδικά χείλη να χαμογελάσουν..
σας έχω πεί οτι λατρεύω τα πιτσιρίκια;
ω, ναί!!

χάρηκα με τον αέρα ελευθερίας που κινούνταν εκείνα τα δυό μικρά..
λυπήθηκα με το θέμα των γονέων τους..
πώς γίνεται να κυκλοφορούν μόνα τόσο μικρά και μάλιστα βράδυ στο mall..

ακόμη αναρωτιέμαι αν είναι υγιές που χάρηκα περισσότερο όταν κέρασα το φαγητό, παρά όταν πήρα playstation στον γιό μου..

ελπίζω να μην μου κρατήσει κακία..

καληνύχτα Άγγελε..

να προσέχεις εκεί έξω..





φωτό μπόνους


τραγουδάκι αφιερωμένο στα "αδέσποτα"..

storyteller