Χρονικό+πορεία.. (Ομάδα Παυσανίας και άλλα)..

Εδώ και πολλά χρόνια, ακολουθώ μία πορεία που έχω χαράξει στην ζωή μου..
έχω ασχοληθεί με έρευνες πεδίου, με ταξίδια νοητικά, με ραδιοφωνική εκπομπή,(άγνωστοι επισκέπτες Κανάλι 1 δημοτική ραδιοφωνία Πειραιά 2004-2005) με ελάχιστη παρουσία σε τηλεοπτική εκπομπή έρευνας (συνέντευξη Πύλες του Ανεξήγητου) και με συναντήσεις με εκδότες περιοδικών ειδικού Τύπου..

εραστής του παρά-ξενου, της φιλο-σοφίας και της ά-γνωστης γνώσης και αλήθειας, κατέληξα εδώ και χρόνια ότι το μόνο που έχει σημασία είναι η Φιλότητα και η Αγάπη μεταξύ των λαών και του κόσμου γενικότερα..
Ουτοπία ή όχι, δέν γνωρίζω, μα εκτιμώ ότι αξίζει να προσπαθήσουμε όλοι μαζί προς αυτή την κατεύθυνση..

ποτέ δέν με ένοιαζε η προβολή, μα περισσότερο η εξάπλωση μιάς Ιδέας..
δυστυχώς, όπως έχει διαμορφωθεί η κοινωνία μας, λαμβάνει ως "έγκυρους", μόνο όσους έχουν προβληθεί σε μέσα ευρείας ενημέρωσης και αποδοχής..
όποιος είναι "ανώνυμος", δύσκολα ακούγεται..
ίσως λοιπόν η "προβολή" να είναι -το αναγκαίο κακό- το όχημα που θα βοηθήσει στην επίτευξη στόχων..
απο εκεί και πέρα ισχύει αυτό που έλεγαν..
δώσε δύναμη και εξουσία σε κάποιον και θα δείς αν άξιζε ποτέ σαν άνθρωπος..

αυτά ως ένας μικρός πρόλογος..
θα σας κουράσω σήμερα..

μετά απο χρόνια λοιπόν, ξοδέματος.. χρόνου, χρήματος και ψυχής (άσχετα αν έγινα πλουσιότερος στην ψυχή και τις εμ-πυρ-ίες), αποφάσισα να συμμετάσχω με τις απόψεις μου σε κάποιες συζητήσεις..
η πρώτη μου παρουσία λοιπόν, ήταν σε ένα φόρουμ συζητήσεων, όπου ασχολούνταν με τα μεταφυσικά και άλλα περίεργα..
οι εμπειρίες μου ήταν άνω του μέσου όρου και τα όσα έλεγα, φαίνονταν περίεργα..
εκεί λοιπόν, γνώρισα την Ομάδα Παυσανίας..
έκανα την κίνηση να πλησιάσω τον τώρα, φίλο μου Αλέξανδρο..
δειλά, δέχτηκε να συναντηθούμε και να συζητήσουμε..
διαπίστωσε οτι μιλούσε με άνθρωπο που είχε να δώσει πράγματα..

στην πορεία, έθεσα προϊόντα ερευνών μου στην διάθεση της ομάδας μας και όλα κυλήσαν όμορφα και ομαλά..
και να μήν ξεχάσω ένα ακόμη μπλόγκ που ήταν παράγωγο της διάθεσής μας για πρωτότυπες έρευνες και μοναδικές απόψεις..
το εντυπάκι της Παυσανίας..
ένα σχεδόν "..μυστικό.." μπλόγκ που δέν το προβάλουμε ιδιαίτερα..

χαίρω εκτίμησης απο όλα τα παιδιά και υπάρχει πνεύμα ομαδικό το οποίο με κάνει να αισθάνομαι πολύ όμορφα..
τις προηγούμενες μέρες, μου έκαναν την Τιμή, να με κάνουν διαχειριστή του μπλόγκ της ομάδας Παυσανίας, ώστε να μπορώ απ'ευθείας να ανεβάζω θέματα, χωρίς να χρειάζεται να κουράζω τον Χρόνο (Αλέξανδρο)..

πάνω που έφτιαξα το νέο μου μπλόγκ ο Ρομπέν των χαζών, έτυχε μιά συγκυρία, ένας σχολιαστής του μπλόγκ μου, μου έκανε πρόταση για συμμετοχή σε ένα νέο μπλόγκ που ασχολείται περισσότερο με τραγούδια, ταινίες και βιβλία, με ξεχωριστό και ιδιαίτερο περι-εχόμενο..
δέχτηκα αν και περισσότερο μαθαίνω απο αυτά τα παιδιά, παρά να προσφέρω.. αν και όπως έχω δηλώσει, χαίρομαι να με μαθαίνουν πράγματα..
κι έτσι βρέθηκα ξαφνικά, ανοίγοντας τον Πανόπτη μου να βλέπω συμμετοχή σε 4 μπλόγκς..

Η αλήθεια είναι οτι όλοι σας με έχετε αγκαλιάσει με αγάπη απο την πρώτη στιγμή που άνοιξα τον Τρελό του χωριού στις 21-12-2008 και σας ευχαριστώ όλους..
έχουμε πιστεύω πολλά να κάνουμε και να πώ εδώ ότι δέν θεωρώ το μπλόγκινγκ άθλημα καθημερινής καταγραφής γεγονότων, μα έναν τρόπο επι-κοινωνίας, ανταλλαγής Ιδεών, οργάνωσης των Πολιτών και έκφρασης..
έρχεται να καλύψει πιστεύω το κενό, που άνοιξαν, οι πολυκατοικίες και η τηλεόραση..

βρήκαμε την "τρύπα" του συστήματος..

αυτά..
we love you..

ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ

Συν-ουσία..

εννοείται..

το ζευγάρωμα..

Ιδεών, αισθημάτων, και (υλικών+αιθερικών) σωμάτων ουσίες..

όταν όλα αυτά δέν συν-υπάρχουν δέν είναι συν-ουσία..

πάλι άλλα ήθελα να γράψω κι άλλα μου βγήκαν..

και μετά την εικαστική παρέμβαση του V de vendetta προστέθηκε το Amazing

το αιώνιο ζευγάρωμα του ποταμού με την θάλασσα (αρσενικό-θηλυκό) ένα παράδειγμα..

ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ

Γιορτή μανιταριού 2009

Σε ένα μαγικό περιβάλλον στα 1450 υψόμετρο έγινε η Γιορτή μανιταριού στα Γρεβενά.. βέβαια ο τρελός του χωριού, δέν μπορούσε να λείπει.. έφυγα σφαίρα να προλάβω..
μα.. ναί.. σωστά πάω!!!ουφ! ευτυχώς τα είδα όλα!!!μπαίνοντας συναντάς πάγκους με ενημερωτικό υλικό για δραστηριότητες των μανιταρόφιλων..ακόμη και το μανιτάρι στο μικροσκόπιο..ομορφιές..και σεμινάρια..παρακάτω, κιόσκια γεμάτα με ότι αφορά το μανιτάρι.. κοίταξα για λίγο πίσω.. πάντα το κάνω.. ο Ήλιος κρυβόταν πίσω απο τα σύννεφα.. λίγα άλογα δίπλα μας..άρχιζα να κατηφορίζω πρός το πλήθος.. μα τί λέει εδώ.. "καλώς ήλθατε στο παραμύθι"....... παραμύθι ε; ας διαβάσουμε ένα..μα τί όμορφη είναι η Φύση.. και πρέπει να την φροντίζουμε.. μα τί βλέπω; κερνάνε μανιταρόσουπα και μανιταρόπιτα; θα τα τιμήσω δεόντως και τα δυό.. ξ-απλωμένα μανιτάρια στο τραπέζι.. και η μουσική σιμά να παίζει.. προχωρώ παρακάτω και βλέπω καθίσματα να περιμένουν κόσμο να απολαύσει μουσικές και χρώματα.. βλέπω την ομορφιά σε όλο της το μεγαλείο.. κάποιοι ξέρουν να την απολαμβάνουν, όπως της πρέπει.. ωπ! κάτι γίνεται εδώ.. είμαι σίγουρος.. μα ναί! γίνεται Μύηση χωρίς φωτιά; ποτέ! νάτος.. την ανάβει! και ο Ήλιος πάει να πλαγιάσει, ξέροντας.. κι ο κόσμος, άρχισε να μαζεύεται γύρω μου.. θέλοντας να μάθει.. όλα άρχιζαν να ξεχωρίζουν.. το κόκκινο.. το πράσινο, το κίτρινο, το πορτοκαλί.. τώρα Βλέπω.. βλέπω καθαρά.. Ναί!! είναι η νύχτα που η Φωτιά, νίκησε την τηλεόραση.. η Φωτιά και τα σπέρματά της..πόσο καιρό είχα να δώ τόσο κόσμο μαζεμένο να κάνει κάτι που έχει ξεχάσει καιρό.. να ..σκέφτεται.. μακάρι να το έκανε και μπροστά στις κάλπες.. μάλλον καλύτερα, μακριά απο αυτές..
ξαφνικά, είδα.. είδα οτι ήμουν σε μιά νομαδική φυλή.. που το εγώ, γονάτιζε μπροστά στο εμείς.. που ο εθελοντισμός, βάδιζε αντίθετο δρόμο από τον ατομικισμό.. μα ήρθε η ώρα να απολαύσω την σούπα μου.. καταπληκτική.. μην απορείτε για το κουτάλι.. πάντα έχω δικά μου επειδή τα προτιμώ απο τα πλαστικά..και η πίτα μου.. να και τα θεάματα.. ένα ξωτικό, χόρευε με μιά νεράϊδα.. ώς το ξημερωμα..

κι εγώ αποκοιμήθηκα.. γλυκά..

storyteller

ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ

ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ

Ο Ρομπέν των Χαζών

βρίσκεται εδώ..

http://robentwnxazwn.blogspot.com/


προσεχώς με ανατρεπτικά θέματα..
πάντα με το ..γάντι..

Το τραγούδι της Φύσης

Αν η Φύση τραγουδούσε τούτη την στιγμή..

Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη

περπατώντας η δόξα μονάχη..

εμπρός λοιπόν..

σηκωθείτε απο καναπέδες, ανάκλιντρα, καρέκλες, πολυθρόνες..
άντε να πάρετε μεζονέτες με πρώτη δόση μετά απο δύο ζωές..

τι κάθεστε μωρέ;

δοξάστε τους..
τρέξτε να προλάβετε..
και στις επόμενες εκλογές τρέξτε ξανά να κάνετε το χρέος σας.. όχι εκείνο στην τράπεζα.. το άλλο.. στους προαγωγούς σας/μας..
αν έχω θυμώσει;
όχι απλά έχω θυμώσει.. έχω εξαγριωθεί..
ως πότε; ως πότε πιά;



ναι, έχω τρελαθεί τελείως..
μου έχουν κόψει το οξυγόνο.. σκοτώνουν τους μονάκριβους Φίλους μου.. κλαίω για τις ψυχές που χάνονται..
Όχι.. δέν μιλάω για ανθρώπους..
μιλάω για τα Δένδρα..
μιλάω για εκείνα που δέν μπορούν να μιλήσουν..
μιλάω για εκείνα που πάντα κερνούσαν Ζωή.. κι εμείς πάντα τους την στερούσαμε..

ΑΙΣΧΟΣ!!
Θέλω να βρίσω άσχημα..
θέλω να βλάψω εκείνους που έβλαψαν τους Φίλους μου..
δώστε μου έναν!
μου το χρωστάτε.. τους το χρωστάτε.. μας το χρωστάτε..

θέλω κι άλλα να πώ αλλά αυτολογοκρίνομαι.. ο βλάξ..

ο Ρομπέν των Χαζών

Ο φίλος μου ο Πλάτανος.. (η πρώτη επαφή)

Σε παλαιότερα θέματά μου είχα αναπτύξει κάποια σχετικά με τον φίλο μου Πλάτανο..

ο φίλος μου ο Πλάτανος (πρώτο μέρος)

ο φίλος μου ο Πλάτανος (δεύτερο μέρος)


Έχω να σας διηγηθώ μια ιστορία..

τα όσα θα διηγηθώ, συνέβησαν πρίν απο περίπου 5-6 χρόνια..
είναι προγενέστερα των όσων συνέβησαν κατά την δεύτερη εκδρομή μου εκεί.. που ανέπτυξα στις προαναφερθείσες αναρτήσεις..
--------------------------------------------------------------------------------------------------
είναι αληθινά γεγονότα και να δηλώσω, πώς δέν έχω καμία σχέση με οποιοδήποτε τύπο "ουσιών", ποτέ δέν χρησιμοποίησα ούτε κάν ως δοκιμή, τίποτα για να "φτάσω" κάπου..
--------------------------------------------------------------------------------------------------





Κάποτε επισκέφθηκα ένα χωριό της Πελοποννήσου όπου υπήρχε ένας πλάτανος διαμορφωμένος σε ναό..

όταν μπήκα στην κουφάλα του δένδρου είδα οτι υπήρχε και δεύτερος θάλαμος..
έσκυψα και προχώρησα στον δεύτερο..
ήταν στρωμένος με πλακάκια και είχε κάποια καθίσματα..
ξαναπέρασα στον μπροστινό θάλαμο και μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να αγκαλιάσω τον πλάτανο..

ένιωσα έντονα συναισθήματα πόνο αγωνία θλίψη και μου ήρθαν δάκρυα στα μάτια..
ήρθαν εικόνες του παρελθόντος απο τις στιγμές που διαμόρφωναν το εσωτερικό του δένδρου με τσεκούρια και πριόνια..
αισθάνθηκα όλο τον πόνο του και την αγωνία που ένιωσε..

μετά άρχισα να ακούω μιά φωνή μέσα στο μυαλό μου..
ήταν ΕΚΕΙΝΟ..
μου μιλούσε..
σάστισα..
επικοινωνούσα με ενα δένδρο???
δάκρυζα..
μου είπε οτι ήμουν ο μόνος που το επισκέφθηκε για εκείνο και όχι για τον ναό..
και ήταν η αλήθεια..
και μου είπε ακόμη οτι πονάει..
το ρώτησα γιατί? και μου είπε επειδή του έχουν καρφώσει καρφιά έξω πάνω στον κορμό του..

το άφησα.. ήμουν άναυδος..
προσπαθούσα να καταλάβω αν ήταν πραγματικότητα η κάτι άλλο..
θυμήθηκα τα τελευταία ''λόγια'' του και βγήκα έξω και είδα κάτι μεγάλα καρφιά και αλυσίδες να είναι πάνω στο κορμί του..

είμαι συνδεδεμένος με αυτό το δένδρο κι αυτό ποτέ δεν θα αλλάξει..
μην ρωτάτε τι νιώθουν τα δένδρα..
είναι σαν κι εμάς.. αν και λίγο ως πολύ πιό ευαίσθητα..
σκέφτονται.. μιλάνε.. πονάνε..αγωνιούν..

αγαπήστε ότι σας περιβάλλει και σεβαστείτε το..
είναι οι συγκάτοικοί μας στο σπίτι μας που λέγεται ΓΗ.
--------------------------------------------------------------------------------------------------

καταλάβατε ίσως, γιατί στην προηγούμενη ανάρτηση είχε τόση σημασία το τραγούδι του Σωκράτη Μάλαμα, το οποίο μου έκανε γνωστό ο palalos..
τον ευχαριστώ και για την προτροπή του, να σας τα διηγηθώ όλα αυτά σήμερα..