ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ
............
αυτή είναι η κάρτα μου για στέγη, ντουλάπα, κουζίνα..

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Φάξ ..

Άγγελος είσαι

δίχως αιτία με βοηθάς

με κάνεις να γυρίζω την μνήμη στα χρόνια τα παλιά

τότε που παιδάκι μικρό

κρυβόμουν πίσω απο την φούστα της γιαγιάς μου, κανείς να μην με δείρει..









μα η αγάπη είναι αιτία μεγάλη
κι εγώ απο-λαμβάνω αυτή την Ουσία

ξαναγίνομαι μικρός και κρύβομαι..

εδώ δέν κινδυνεύω

έχω φύλακα άγγελο..

εσένα μικρή μου κοκκινοσκουφίτσα..


το δικό σου φάξ..

και δυό τραγούδια αγαπημένα μου..


σ'ευχαριστώ..


το φάξ της ημέρας,
Ευρύνοος, ο τρελός του χωριού..






storyteller

Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

Ταξιδεύ-οντας..

..είπα να βρώ το μυστικό της ζωής..


ταξίδεψα σε δρομάκια σκιερά και φωτεινά συνάμα..
συναντήθηκα με τα αδέλφια μου και πάλι..

με το όμορφο κορμί..
κι όσο ταξίδευα, τόσο το βλέμμα γινόταν διεισδυτικό..
και ξε-χώριζα την Ομορφιά της Πλάσης..
και πίσω απο ανύπαρκτους φράχτες, το καταπράσινο τοπίο έκρυβε την Μεγίστη Αλήθεια..
φυσικό ήταν να ανταμώσω κι άλλους κατοίκους του πλανήτη..
μηχανές γάλακτος και κρέατος για κάποιους..
συγκάτοικοι και τροφή για άλλους..
ακόμη και τα ελάτια φορούσαν τα καλά τους..
στολίδια..
και η ράχη σου ντυμένη..
στα πράσινα..
εκεί που ανταμώνουν τα χρώματα του ουρανού και της Γής..
μα νά..
κι εδώ πολυκατοικίες..
ή μηχανές μελιού..
και πού γεννιέται το Ύδωρ;
να πίνουν τα Παιδιά του κόσμου;
και βρήκα χαλαρά σύνορα, σχεδόν ανύπαρκτα όπως είπα..
κι ένα ανάκτορο μέσα στην ερημιά..
με λιγοστούς κατοίκους..
εδώ..
κι εκεί..
και φανταζόμουν την στρογγυλή τράπεζα με τους ιππότες..
κι άλλοι γύρω μας στον δρόμο..
κι ένας (ο αρχηγός τους) να μας κοιτάει επιφυλακτικά..
πιό κάτω, ο Αχελώος ταξίδευε τα νερά του νωχελικά πλάϊ μας..
Ω!
νά και γεννήτρια βροχής..
και κάπου κρυμμένα μερικά τρελοχώρια..
κι εγώ είπα να ακολουθήσω εκείνα που έκαναν οι πρώτοι άνθρωποι..
τι νομίζετε οτι είναι αυτά εδώ;
κι αυτά;
Τροφή..
ναι, τροφή για τα μεγαλύτερα είδη..
αυτό ακριβώς είναι..
όσοι είστε υπερευαίσθητοι με αυτά (οικολόγοι κ।λ।π) μην το ψάξετε πολύ..
ζούμε σε έναν πολύ βίαιο μα τόσο όμορφο πλανήτη..
όλα τα είδη τρώνε το ένα το άλλο κι εμείς αναρωτιόμαστε τι ρόλο παίζουμε εδώ..

κι ένας σκίουρος εδώ έτρωγε καρύδια απο το δένδρο..
δυό χελιδόνια καθισμένα στο σύρμα, πετούσαν κι έτρωγαν μύγες και σκουλίκια..
κι εγώ χάζευα..
τον κύκλο της Ζωής..
στο μικρό σπίτι στο λιβάδι..
κι όλα τούτα σε μονάχα 3 μέρες, μιά βόλτα στην οροσειρά της Πίνδου και διαμονή στα Τζουμέρκα..

φανταστείτε να ζείτε μέσα στην Φύση πόσες Α-λήθειες θα μαζέψετε απο το καλάθι Της..

πόσοι υπάρχουν που τρώνε κρέας και νομίζουν οτι φυτρώνει;
πόσοι τρώνε λαχανικά και καρπούς και κάνουν ακρεοφαγία και νομίζουν οτι αυτά δέν έχουν ψυχή;
πόσοι θα ήταν ικανοί να σκοτώσουν για να φάνε;
πόσο άδικο είναι να μεγαλώνουν σε εργοστάσια ζώα που γεννιούνται μονάχα για να τα σφάξουν και ποτέ δέν είδαν το φώς του Ήλιου;
πόσο άδικο είναι να υπάρχουν αγρότες με μονοκαλλιέργειες που οδηγούνται σε αδιέξοδα (οικονομικά και άλλα;)
πόσα ζώα θα έτρωγε ο άνθρωπος αν τα κυνηγούσε μόνος του;
πόσες ψυχές θα ήταν ελεύθερες;



τώρα, τί;




υγ: το νερό, δέν το παράγει ο άνθρωπος..
αλήθεια λέω..
πόσοι θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε νερό άμα τους αμολούσαμε στην Φύση;
και πόσοι θα ήταν ικανοί να το προστατέψουν;

υγ2: η μαζικότητα και η μαντροποίηση των ανθρώπων, τους απομακρύνει απο την Φύση τους..
ποιά είναι αυτή;

δέν ξέρω..
βρείτε την μόνοι σας..
την δική μου την έχω βρεί χρόνια πρίν..



υγ3: πρίν καιρό διάβασα οτι σε νηπιαγωγείο στην Αμερική, έβαλαν τα παιδάκια να ζωγραφίσουν κοτόπουλα..
εκείνα ζωγράφισαν κοτόπουλα με έξη πόδια, μιά και στο σούπερ μάρκετ, τα μπούτια κοτόπουλου, συσκευάζονται σε εξάδες..















storyteller

Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

Βρε παιδιά, αλήθεια λέω..

Ναί, βλέπω διάφορα..

υπάρχουν άλλες μορφές ζωής που δέν τις πιάνει το μάτι..
κι όμως, έρχονται κάποιες στιγμές που σκίζεται το πέπλο που μας κρατάει τυφλούς και βλέπουμε περισσότερα απο όσα μπορούσαμε πρίν..το κακό (?) είναι οτι κρατάει για λίγο..

βάζω ερωτηματικό διότι έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι αν είναι κακό ή καλό αυτό που συμβαίνει..

ακόμη και για την αντίληψη των γεγονότων και των καταστάσεων αναρωτιέμαι αν είναι καλό ή κακό..
ας πούμε, είναι καλύτερο να έχεις ψηφίσει ένα απο τα δύο κόμματα ή να γεύεσαι το αποτέλεσμα αυτής της πράξης;

ας πούμε, είναι καλύτερο να ξαναψηφίσεις ένα απο τα δύο κόμματα ή είναι πάλι καλύτερο να γευτείς τα επόμενα αποτελέσματα;

αυτά βασανίζουν το θολωμένο μου μυαλό καλοί μου αναγνώστες και φίλοι..

μετά, λέω οτι είδα οντότητες που δέν έχουν δεί άλλοι και με περνάνε για ουφο..
χρειάζομαι ταξινόμηση της σκέψης μου και επαναπροσδιορισμό του σωστού και του λάθους..


σκέψη πρώτη: μήπως να μείνω έτσι και να δώ τι θα γίνει στο μέλλον;


σκέψη δεύτερη: τώρα αν σας διηγηθώ ιστορίες για οντότητες θα την κάνετε σιγά σιγά;


σκέψη τρίτη: αν δέν τις διηγηθώ, πώς θα επιβεβαιώσω την τρέλα μου;




ίσως στο μέλλον..

θα δείξει..

Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

Ένας για όλους κι όλοι για έναν.. (τελευταίο ίσως)

Μιά και έχω ξαναμιλήσει για το χωριό που θέλω να φτιάξουμε (κλίκ εδώ), βλέπω και συζητώ με αρκετούς φίλους, οι οποίοι έχουν την ίδια επιθυμία..


λοιπόν, γίνεται..
αν κάποιος βάλει έναν στόχο, όλα μπορεί να τα καταφέρει..
τώρα βέβαια καλοκαιράκι κι όλοι είμαστε λιγάκι σκόρπιοι εδώ κι εκεί..όμως σας έρθει ο Σεπτέμβρης και τα κεφάλια ξαναμπούν μέσα, τότε θα κοιτάξουμε να μαζευτούμε, να μετρηθούμε και να δούμε τι μπορούμε να πράξουμε..
τα λέω όλα τούτα διότι έμαθα ένα ευχάριστο νέο..



Η Ζωή PDF Εκτύπωση E-mail
ZoeΈνα νέο χωριό σχεδιάζεται σε λευκό χαρτί. Μια νότια πλαγιά θα υποδεχθεί μια φιλόδοξη συλλογική προσπάθεια αντίστασης στην υποβάθμιση του πλανήτη και της ανθρώπινης ζωής, στα πλαίσια μιας οργανωμένης κοινότητας. Βασικοί στόχοι για τη ‘Ζωή’ είναι:
Να αναλωθούν όσο το δυνατόν λιγότεροι φυσικοί και οικονομικοί πόροι για να φτιαχτεί.
Να λειτουργεί με το μικρότερο δυνατό περιβαλλοντικό και οικονομικό κόστος.
Να εξασφαλίζει βιώσιμη ανάπτυξη και ποιοτική ζωή στους κατοίκους της.
Να είναι οικονομικά αυτόνομη.

Για να επιτευχθούν τα παραπάνω o χωροταξικός σχεδιασμός θα είναι ανθρωποκεντρικός και προσανατολισμένος στην εξοικονόμηση ενέργειας.
Θα απουσιάζουν από παντού το τσιμέντο και τα βιομηχανικά υλικά.
Τα κτίρια θα είναι χτισμένα με φυσικές μεθόδους, χρησιμοποιώντας τις αρχές της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής.
Θα υπάρχει ενεργειακή αυτονομία με τη χρήση ήπιων τεχνολογιών και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Θα υπάρχει ολοκληρωμένο σύστημα για τις καλλιέργειες, τη διαχείριση του νερού, των λυμάτων, της ανακύκλωσης.

Οι κάτοικοι του χωριού θα ζουν σε ένα περιβάλλον εθελοντικής απλότητας, περιορίζοντας στο ελάχιστο τις ενεργοβόρες συνήθειές τους.
Θα συνεργαστούν για την κατασκευή των κοινόχρηστων κτιρίων και λοιπών υποδομών.
Θα υπάρχουν έσοδα από τον οικοτουρισμό και αγροτουρισμό, την εκπαίδευση και την παραγωγή και εμπορία αγροτικών προϊόντων που θα διατίθενται για την κάλυψη των λειτουργικών εξόδων του χωριού.


cob

Η “Ζωή” , το οικοχωριό που σχεδιάζουν οι εθελοντές του cob.gr , είναι έτοιμη να ξεκινήσει. Έχει εξασφαλισθεί ο χώρος που θα την φιλοξενήσει και βρίσκονται στην διαδικασία σύστασης του συνεταιρισμού στον οποίο θα παραχωρηθεί. Καλώς εχόντων των πραγμάτων όλες αυτές οι διαδικασίες θα έχουν ολοκληρωθεί το επόμενο δίμηνο. Φυσιολογικά λοιπόν τα έργα υποδομής και τα κτίρια που θα φιλοξενήσουν αυτούς που θα δουλέψουν γι αυτή θα ξεκινήσουν μέσα με τέλη του Αυγούστου.

Αυτό που χρειάζονται άμμεσα είναι ανθρώπους που θα τη σχεδιάσουν. Αρχιτέκτονα, μηχανικό, χωροτάκτη μηχανικό και μηχανικό ειδικευμένο στον ενεργειακό σχεδιασμό κτιρίων.

Αν ανήκετε σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες, θέλετε να δουλέψετε για ένα τέτοιο πρότζεκτ και δεν σας ενδιαφέρει ιδιαίτερα το κέρδος, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί τους μέσα από το cob.gr.

δείτε εδω περισσότερα για το οικοχωρίο Ζωή



βλέπετε λοιπόν οτι όλα γίνονται..

αν κατάλαβα καλώς, συστήνουν συνεταιρισμό στον οποίο θα παραχωρηθεί η έκταση..

απο εκεί και πέρα, το όνειρο παίρνει σάρκα και οστά..
προφανώς κάποια Αρχή, τους παραχώρησε χώρο..
οι εθελοντές θα κάνουν ότι μπορούν για να υλοποιήσουν την δημιουργία του χωριού τους..

μακάρι να ήμουν εκεί κοντά να μπορούσα να συμμετέχω στο όνειρο..
μα είμαστε κι εδώ γύρω αρκετοί που ενδιαφερόμαστε να φτιάξουμε κάτι παρόμοιο, πράγμα που σημαίνει οτι μπορούμε να αντλήσουμε πληροφορίες για να δημιουργήσουμε κάτι ανάλογο..

ο καθένας τις δεξιότητες του και την θέληση του και όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε θαύματα..

οι άνθρωποι κάποιες φορές φοβούνται την επαφή, είναι επιφυλακτικοί, ντρέπονται και πολλά άλλα..
εγώ πάντως δέν έχω κανένα πρόβλημα..
όποιος ενδιαφέρεται να συμμετέχει στην δημιουργία ενός νέου χωριού και μπορεί να λειτουργεί ομαδικά, ας μου στείλει mail να συγκεντρωθούμε και να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε όλοι μαζί..
όλα έχουν λύσεις και θέλουν ανθρώπους να συσκεφτούν και να εφαρμόσουν όταν όλα είναι έτοιμα..
κι εγώ είμαι τουλάχιστον έτοιμος να συσκεφτώ..

ας φτιάξουμε έναν φορέα για να αλλάξουμε κάτι..
μόνο του δέν γίνεται τίποτα..

ελάτε να μετρηθούμε..

αν κι εσύ θέλεις παρέα με άλλους "τρελούς" να κάνεις κάτι τέτοιο, δήλωσε παρών..


το mail μου είναι tasosellhn@gmail.com



ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!

ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Μικρά κι ασήμαντα..

Είναι τόσο μικρά που πασχίζεις να τα εντοπίσεις..
κι όμως, άν κοιτάξεις προσεκτικά, είμαστε περικυκλωμένοι απο τόσο μικρούς κι ακόμη μικρότερους ζώντες και μη, γείτονες..

μονάχα που δέν δίνουμε την απαραίτητη σημασία..

αν δέν υπήρχαν αυτοί, νομίζω δέν θα υπήρχαμε κι εμείς..

κι όμως πάλι δέν δίνουμε την πρέπουσα σημασία..

όταν πάθει κάτι ένας σκύλος, θα αντιδράσουμε -κάποιοι-..

όταν πάθει κάτι ένα έντομο δέν θα αντιδράσουμε καθόλου..

όταν πάλι, πάθει κάτι ένας ελέφαντας, θα αντιδράσουμε, όταν πάθει κάτι μιά αμοιβάδα δέν θα το καταλάβουμε κάν..

όταν βλέπουμε έναν άνθρωπο, σκεφτόμαστε, τι όμορφος..
όταν βλέπουμε έναν γυμνοσάλιαγκα φυσικά δέν λέμε το ίδιο..

πράγμα που σημαίνει οτι βλέπουμε -οι περισσότεροι, εκτός αν γέμισε ο κόσμος "τρελούς"- τα πάντα γύρω μας με τα "γυαλιά" του ανθρώπινου πρίσματος..
μα ο Δημιουργός, δέν τα έφτιαξε με το ανθρώπινο πρίσμα..

το λάθος είναι οτι τα βλέπουμε ανθρωποκεντρικά..
βέβαια αυτά τα έχω ξαναπεί πέρσι νομίζω..

μα, μην τα ξεχνάμε..









storyteller
Blog Widget by LinkWithin