σκέφτομαι ξανά και ξανά, πόσο ΔΕΝ σε απογοητεύει η Φύση και πόσο πράγματι έχουμε αποστασιοποιηθεί απο Εκείνη..
πάντως οι εικόνες ήταν μοναδικές και ο καιρός ο καλύτερός μας σύμμαχος.. βρεθήκαμε περίπου 20 άτομα και μάλιστα, 5 παιδιά μαζί μας..
(συνιστάται να κάνετε κλίκ πάνω στις φωτό να τις ευχαριστηθείτε μεγάλες)..
πήγαμε στην λίμνη Τσιβλού..απολαύσαμε την ομορφιά του τοπίου..
και το παραμύθι αρχίζει..
η ανθρώπινη ματαιοδοξία μέσα στο δάσος!! ένας μοναχός στην λίμνη.. παρα πέρα η παρέα του..οι κάτοικοι της λίμνης.. Η βρύση της Γκόλφως.. (πάντως δέν την είδα πουθενά τριγύρω)..εδώ ο μοναχός του δάσους!!
μανιτάρια σε ξύλινο πιάτο..μην τα φάτε ολα..χάνεις τα αυγά και τα καλάθια εδώ..αυτό μονάχα μου άφησαν, αυτό έφαγα!!
Μετά τα είδα όλα!!!
κρύφτηκα ανάμεσα στα φύλλα.. γιατί μέσα στο αιωνόβιο σκοτεινό δάσος.. κρύβονταν πελώριοι γίγαντες!! και φοβερά !!! και τρομερά τέρατα!!!έτρεξα όσο μπορούσα στο δρομάκι που οδηγούσε..
μέσα στο μονοπάτι των hobbits..πλάϊ σε έναν έρημο κορμό..και όταν τα χρώματα άρχισαν να αλλάζουν..βρήκα το άλογο μου..
δίπλα στην παλιά πηγή..και καλπάσαμε ως την κορυφή!! πόσο όμορφα είναι εκεί ψηλά!!!
άστε με να ζήσω εκεί..
δέν ζητάω πολλά νομίζω..
την ησυχία μου μονάχα..
storyteller